รักเธอสุดๆก็นายคนเนี่ย

ลำดับตอนที่ #3 : เปลี่ยนจากรุ่นน้อง เป็น แฟน[LOADING... FOR FULL VERTION ]

                      \"ฮัลโหล !\" ครายอ่า \"ไอ้อาร์ตเมิงโทรหาครายวะ\" อ๊ะเสียงมาตามสาย เอ๊ะไม่ใช่สิเสียงมาตามคลื่นโทรศัพท์ คนโทรหาเราชื่ออาร์ตด้วยหรือว่าจะเป็นน้องอาร์ต

                      \"เอ่อ ใครค๊ะ\" ถามๆๆๆ

                      \"ชื่อ อาร์มครับ ใช่เบอร์เนเน่รึเปล่าครับ\" โอ้ย ปั๊ดโถ้ อุส่าห์ดีใจว่าน้องอาร์ตไอ้บ้านิ

                      \"ไม่ใช่โว้ยยยยย.......\" ฉันกดวางสายทันที ไอ้บร้าหนิหรอกให้กรุดีใจ (หูตัวเองไม่ดีเอง ฟังอาร์มเป็นอาร์ต)



                      เมื่อมาถึงบ้านก็เจอพี่บาสนั่งอยู่หน้าจอคอมอย่างใจจดใจจ่อ ทำรายงานอีกแล้ว พอขอร้องให้ช่วยทำงานให้ก็ไม่ช่วยตรู ละเซ็ง แล้วฉันก็เดินขึ้นห้องไปก็เห็นไอ้กอล์ฟมานอนบนเตียงฉันเฉยเลยอ่า



                      \"เฮ้ย ไอ้กอล์ฟมานอนห้องคนอื่นได้งายฟระ\"

                      \"ฮ้าววววว รายอีกวะเจ๊\"

                      \"ไอ้บ้านี่มันห้องฉัน\"

                      \"อ่าวเหรอ แมร่งกรูเข้ามานอนห้องผิดได้ไงว่า เซ็งโว้ยยยยย ทำไมกรุต้องมานอนห้องนังแก่แร้งทึ้งด้วย\" ปั๊ดอี่นี่วอนซะแล้วๆ



                     แล้วก็รุ่งเช้าของอีกวันหนึ่ง ก็เกิดเหตุการณ์ปกติก็คือไอ้กอล์ฟ จะตบหัวฉันเพราะฉันแย่งอาหารเช้าชิ้นสุดท้ายไป แต่วันนี้ไม่ได้เป็นแฮม แต่เป็นฮอตดอก ของโปรดไอ้บอลด้วย ฉันเลยถูกลุมด่าว่า \"ไอ้ตะกละ ผู้หญิงหรือซาตานวะ\" \"ไอ้ปอปเอ้ย เฮียกลัวแกกินตับหวะ\" แต่คราวนี้พี่บาสไม่ได้ช่วยเราเล้ย นั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย แถมยังดูท่าทีมีความสุขหรือว่าไอ้นี้จะมีความรักว่า น่าสงสัยอย่างรุนแรง อย่างนี้ต้องสืบให้รู้กัน พอได้เวลาฉันก็เตรียมตัวที่จะออกจากบ้านเพื่อไปรีบดูน้องอาร์ตสุดหล่อ



                       \"เออ ปายแล้วละบ้าย บาย\" พอได้โอกาสฉันก็วิ่งปรู๊ดดออกจากอพาทเมนท์ทันที



                       โอ๊ะ เห็นน้องอาร์ตแล้ว แต่วันนี้ไม่ได้เล่นบอลแห๊ะ กำลังนั่งเล่นเกมในมือถือ นั่งคนเดียวซะด้วยได้โอกาสๆๆๆ ก๊ากกก



                       \"เอ่อ น้องอาร์ต ค๊ะ\"

                      

                       น้องแกหันขึ้นมามองอย่างกะทันหันว๊ากกกก ทามมายมานจะหล่อโคตรอย่างเนี่ย ตรูจะละลายแล้ว แล้วน้องอาร์ตก็ยิ้มหวานละมุนละมัยมาให้โอ้ยอดมากเลยน้องอาร์ต



                       \"มีอะไรเหรอครั๊บ\" แล้วน้องแกก็หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ จะน่ารักอะไรอย่างนี้

                       \"ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยค๊ะ\"

                       \"ได้ครั๊บ\"

                       \"นั่งตรงกลางใจนะ\" ว๊ากกกก ตรูพูดอะไรออกไปวะเนี่ย น้องแกเชิงงง แล้วก็ยิ้มซะได้ใจไปเลย เอาปายๆ

                       \"เหอๆๆ ถ้าอยากนั่งก็นั่งสิครั๊บ\" อุ้ยมันหมายความว่ารายเนี่ย

    

                       ฉันนั่งข้างๆน้องอาร์ต ต่างคนต่างไม่พูดอะไรเพราะรุสึกเขิลกันไปเขิลกันมา เขิลโว้ยยยยยย



                       \"เอ่อ พี่เกมพี่ชอบผมจริงๆหรือครับ\" โหถามตรงโคตรอ่า

                       \"ก็.. อ่าน๊ะ\" ฉันหน้าแดงปรี๊ดเลย

                       \"ผมน๊ะชอบพี่มานานแล้ว พี่คงไม่รู้หรอก พอผมถามเพื่อนๆ ว่ารู้จักพี่มั้ยเพื่อนมันแนะนำมาว่ายังไงรู้มั้ยครั๊บ\"

                       \"ว่าอะไรเหรอ\"

                       \"อย่าจีบเลย พี่ดุโคตร ดุยิ่งกว่าหมาอีก มีหวังแกหน้าเละแน่\"

                       \"เหอๆๆ\" เออจริงหวะ

                       \"ตอนนี้ผมไม่กลัวแล้ว พี่คบกับผมได้มั้ยครั๊บ\"

                      

                        โอ้ว้าว สวรรค์ทรงโปรดตรูได้คบกับคนหล่อๆๆๆ



                        \"ไอ้เกมมมมมมมมมมม\"



                        ปั๊ดโถ้กำลังเข้าได้เข้าเข็ม น้องอาร์ตนี่ก็ปอดแหกจริง สะดุ้งโหยงเชียว



                        \"อะไรอ่า\"

                        \"แกมานั่งคุยกับไอ้เด็กนี่ได้งายห๊า\"

                        \"เรื่องของกรุ\"

                        \"อ่าวเด๋วนี้พูดกับเฮียอย่างเนี่ยเหรอ\"

                        \"นี่พี่เลิกยุ่งกับเกมได้มั้ย เกมโตเป็นสาวแล้วนะ แล้วเรื่องความรักอ๊ะเกมคิดเป็น แล้วพี่บอลไม่ใช่พ่อของเกม เพราะฉนั้นเลิกยุ่งกับเกมได้แล้ว ไม่ต้องยุ่งเรื่องของเกมอีกต่อไปเลยยิ่งดี\"



                        ผลออกมาเกินคาดแห๊ะ ไอ้บอลหน้าอึ่งกิมกี่ปายเลยอ่า แต่ว่าเราพูดแรงไปเปล่าวะ



                        \"อืม เฮียจะไม่ยุ่งกับแกอีกต่อไป\" แล้วไอ้บอลกี่เดินตัวแข็งๆไปเลย อึ๋ยมันเป็นไรมากมั้ยเนี่ย



                        \"พะ พี่\" เฮ้อไม่ง้อดีกว่า



                        ฉันหันไปหาน้องอาร์ต \"โอเค ตกลง\" น้องอาร์ตยิ่มแก้มแทบปริ แล้วเราก็แลกเบอร์โทรศัพท์กัน แล้วฉันก็ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับน้องอาร์ตมากมายเลยหละ โห๊ะๆๆ เปลี่ยนจากกิ๊กมาเป็นแฟนแล้ว



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



                         ฉันลงมากินข้าวกับน้องอาร์ต หลังจากวิ่งหนียายป่านมา ด่าว่าฉัน \"มีแฟนแล้วลืมเพื่อน นางนี่หนิ ฉันจะประชดแกคบกับทอม\" เออก็เรื่องของแก ทุกคนในโรงอาหารจ้องมาทีพวกเราแล้วทำหน้างงๆ ก็ไม่แปลกอ่า ฉันและน้องอาร์ตกินข้าวท่ามกลางเสียงซุบซิบนินทา บ้างก็พูดว่า \"มันทำได้ไงว๊ะ ไม่โดนพี่บอลตื๊บเนี่ย\" บ้างก็ว่า \"อีนางนี่หนิ มาคว้าน้องอาร์ตสามีกรู\" โอ้ยสารพัด พวกเราเลยเบื่อบรรยากาศนี้แล้วก็ไปนั่งใต้ต้นไม้แล้วก็คุยเรื่องเปื่อยไป



                         โป๊กกกกกก!



                         \"โอ้ยยย\" น้องอาร์ตโดนบอลกะแทกหัวอย่างแรง

                         \"เป็นไรบ้างไม่เนี่ย\" ฉันกำลังมองหาคนเต๊ะบอลอยู่ อ่อไอ้เนี่ยเพื่อนไอ้กอล์ฟนี่หว่า

                         \"อ่าวพี่เกม\"

                         \"เออดี\"



                         แล้วมันก็หยิบบอลไปโดยไม่ขอโทษซักคำเลยอ่า



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ความในใจของกอล์ฟน้องคนเล็ก



                      ผมชื่อกอล์ฟคร๊าบบบเป็นน้องชายที่ถูกลืม ผมน้อยใจอย่างแรง เมื่อพี่บอลไม่เคยแทนตัวเองว่า เฮีย เมื่อคุยกับผม แต่เวลาคุยกับนังเกม จะเรียกตัวเองว่าเฮีย ดูเด้ลำเอียงมั้ยหละ แต่ไม่ใช่ผมเกลียดมันหรอกน๊ะ ผมก็รักพี่สาวของผมเหมือนกันหละ แต่รักตัวเองมากกว่า



                       วันนี้พอผมมาโรงเรียนก็มีเสียงนินทามากมายว่า เกม คบ กับไอ้เวนอาร์ต ผมไม่ค่อยชอบไอ้อาร์ตเลย เพราะมันแย่งแฟนคลับของผมเป็นเกือบครึ่ง เพราะมันเล่นบอลเก่ง หน้าตาดี แถมเรียนเก่งอีก ไอ้ที่ผมยอมรับว่ามันเหนือผมอ่าก็ไอ้เรื่องความไม่เจ้าชู้ของมันเรื่องเดียวหละครั๊บ



                       ผมเห็นมันนั่งจีบกับเกมที่ใต้ต้นไม้ผมหละหมั่นใส้มันจริงๆ มานั่งจีบกับพี่สาวกรู ผมก็เลยเต๊ะบอลอัดหัวมันสะใจโว้ย พี่สาวกรูใครห้ามแตะ แล้วผมก็รู้สึกตัวว่า ผมติดเชื้อมาจากไอ้บอลเข้าซะแล้ว