ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 พบอริ 100%
บรรยากาศตอนเย็น ณ แอสกาด
สายลมพัดผ่าน ดวงตะวันตอนนี้ได้ลาลับของฟ้าไปเสียแล้ว ตอนนี้มีเพียงดาวระยิบระยับ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่อง
ภายในเมืองตอนนี้มีแสงไประยิบระยับเป็นย่อมๆ ได้บรรยากาศของเมืองสมันก่อนเลย ยกเว้นถ้าไม่มีสำนักงาน GM อยู่กลางเมือง
ล่ะน่ะ
"เร่เข้ามาจ้า กะปอมปิ้ง แย้ปิ้งจ้า" เสียงของพ่อค้า ที่กำลังขายอาหาร บ้านๆกล่าวขึ้น พร้อมกับผู้คนมากมายที่เดินชมสินค้าอยู่ในเมือง
ตอนนี่ อเล็ก วิมล และ Gm ธีรดนย์กำลังเดินอยู่ในเมืองที่มีผู้คนมากมาย และขณะที่เดินอยู่นั้น
"ผมว่าเราไปหาอะไรกินกันดีมั๊ย"อเล็กกล่าวแสดงความคิดเห็น พร้อมกับหันหน้าไปทางผู้ร่วมเดินทางทั้ง สองคน
"เออ ไปกันก็ดีฉันรู้จักร้านเด็ดๆแถวนี้อยู่ร้านหนึ่งหน่ะ ร้านป้าเฉ่งรู้จักป่าว"GMธีรดนย์กล่าวขึ้นมา
"น่าสนใจดีหนิ วิมล สนใจมั๊ย"อเล็กหน้าไปถามวิมล
"แล้วแต่คุณ วายุ เถอะค่ะ"หญิงสาวตอบ พร้อมกับเดินกุมมือ ดูเรียบร้อยมากๆ
"เอ่อ ตอนนี้เรียกฉันว่าโดมก็ได้น่ะ"ชายหนุ่มตอบกลับไปหาหญิงสาว
"เอ่อ..ค่ะ"หญิงสาวตอบกลับไป
ขณะที่เดินอยู่นั้น ก็ปรากฎบุรุษชุดดำคนหนึ่งพร้อมกับลูกน้องอีกนับร้อย เดินมาด้านหน้าของพวกเขา
บุรุษชุดดำ ดวงตาสีแดงกำ ตัวสูงโปร่ง พร้อมกับเน็บดาบ KaTaNa ไว้ที่เอวหนึ่งเล่ม
"ห๊ะนั้นมันท่าน นิวจาก สมาพันธ์ มังกรผงาดไม่ใช้เหรอ มาทำอะไรที่เมืองเริ่มต้นนี้"เสียงของชายคนหนึ่งกล่าวขึ้น
พร้อมกับไทยมุงที่กำลังแห่กันเข้ามาล้อมวงดู ทันใดนั้นบุรุษผู้นั้นก็เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของอเล็ก พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
"ไอ้คนกากๆอย่างแกเข้ามาเล่นเกมที่เทพๆเขาเล่นกันด้วยเหรอว่ะ"คำพูดที่แสนจะเหยียดหยามนั้นทำให้อเล็กเดือนไม่น้อย
"เหอะ แก่นั้นและที่กากถ้าดีแต่ปากหน่ะมาตัวๆกันตอนนี้เลยมั๊ย"อเล็กสวนคำกลับ
"เห้ย แก่ นี่แกรู้มั๊ยแกกำลังพูดอยู่กับใครแบบแกหน่ะอีกร้อยปีเหอะ"ไอ้ลูกจ๊อกตัวหนึ่งเอ่ยสวนขึ้นมา ทำให้อเล็กโกธรเป็นอย่างมาก
"ไอ้คนกากๆแบบพวกแกที่ยอมลดตัวไปเป็นลูกน้องของมันหน่ะ ยังจะมีหน้ามาสั้งสอนข้าคนนี้อีกเหรอ"
ถุย!
อเล็กกล่าวขึ้นพร้อมกับถุยน้ำลายลงพื้น ทำให้ลูกน้องของพวกนั้นโมโหเป็นอย่างมาก
"เหอะๆ แกคงไม่รู้สิน่ะว่าตอนนี้แกกำลังหาเรื่องบุรุษที่เป็นนักดาบระดับ กราเดี้ยนอยู่"นิวพูดพร้อมกับชักดาบออกมา
"จะเอาเหรอมาเข้ามาเลย"เสียงของอเล็กกล่าวขึ้น พร้อมกับตั้งท่าจะต่อสู้อย่างจริงจัง
ฟิ้ว!
ตูม
ทันใดนั้นก่อนที่สองคนกำลังจะปะทะกัน ก็มีดาบเล่มหนึ่งปักลงที่พื้นจนทำให้เกิดรอยแผ่นดินแยกระหว่างที่ทั้งสองคนอยู่
GRAVITY Stoper(หยุดสรรพสิ่ง)
พลังพิเศษที่มแต่ จีเอ็มเท่านั้นที่ใช้ได้ เป็นเวทผนึกขั้นสูงสุด
บุรุษผมขาวซึ่งอยู่ในเหตุการมาครู่หนึ่งแล้ว ตอนนี้กำลังจับดาบเล่มนั้นอยู่พร้อมกับปลดปล่อยแรงดันวิญญาณมหาศาล
จนทำให้พวกของนิวและอเล็กทรุดลงไปนั่งกับพื้น
"เวทแรงดึงดูดสิน่ะ"นิวเอ่ยขึ้นอย่างยากลำบาก
"ตามกฏข้าที่ 43 ห้ามต่อสู้กันในเมืองเด็ดขาดหากไม่ได้รับคำยินยอมจากระบบหรือเป็นช่วงกิจกรรมที่เกี่ยวข้องเท่านั้น"
เสียงอันโหดเหี้ยมของชายที่ท่าทางทะเล้นเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่จริงจังมาก
"ถ้าอยากจะสู้กันนักล่ะก็ไปสู้กันที่นอกเมืองไป"ชายผู้เป็นจีเอ็มตะหวาดเสียงแข็งดูแ้ล้วหน้าเกรงขามมากและค่ิอยๆคลายเวทลง
"แก ไอ้โดม ฉันให้เวลาแก อีก สีวัน มาเจอกันในสงคราม จำไว้ให้ดีหล่ะ ผู้ผดุงความยุติธรรมอย่างฉันต้องอยู่ ฝ่ายไลท์เื่ท่านั้น"
นิวเอ่ยประโยคที่โดมนั้นรอมานานอยู่้แล้ว ทำให้หลังจากที่นิวพูดเสร็จโดมก็กล่าวขึ้นมาว่า
"พาคนมาคุมกะลาหัวแบบนียังกล้าเรียกตัวเองว่าฝ่ายขาวอยู่เหรอว่ะ น่าสมเพชว่ะ"เสียงของโดมตะคอกใส่ นิว
"งั้นก็ได้ถ้าแกอยากจะเป็นผู้ผดุงความยุตติธรรมนั้น ฉันก็ยอมที่จะเป็นปีศาจเพื่อกำจัดแกเช่นกัน"โดมกล่าวขึ้นอย่างไม่กลัวสิ่งใด
พร้อมกับจ้องไปยังอีกฝ่ายด้วยท่าทีจริงจัง พร้อมกับเสียงของคนดูที่เหลืออยู่ กำลังส่งเสียงโห่ร้องขึ้น
"สู้ๆ ไอ้หนูฉันก็ไม่ชอบขี้หน้าไอ้ขี้เก๊กนี้เหมือนกัน"เสียงเชียร์ของผู้ที่ชมอยู่กล่ามเชียโดม
"ท่านนิวค่ะ จัดการมันเลยค่ะ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงคนแบบนี้ฉันล่ะเกลียดๆ"เสียงคนเชียฝั่งนิวก็มีเช่นกัน
"เอ่าล่ะแล้วเจอกัน จะได้รู้กันสักทีว่าไผเป็นไผในสงครามครั้งนี้ล่ะ" นิวกล่าวขึ้นพร้อมกับเดินจากไป พร้อมกับลูกน้องอีกนับร้อย
ทิ้งไว้เพียงแต่ร่างของทั้งสามที่ยังยืนมองพวกมันอยู่
"นี่แกรู้มั๊ยไอ้โดมแกกับมันยังห่างชั้นกันมากน่ะ"ธีรดนย์เป็นฝ่ายกล่าวขึ้นมาก่อน
"แล้วไงล่่ะครับคิดว่าผมสู้มันไม่ได้เหรอ"ชายหนุ่มกล่าวพร้อมขมวดคิ้วใส่ จีเอ็มธีรดนย์
"ก็เออน่ะสิ เป็นแค่ บิกินเนอร์ จะไปสู้กราเดี้ยนได้ไงว่ะ หมัดเดียวแกก็ลงแล้ว"
เสียงของธีรดนยเอ่ยขึ้นพร้อมกับพากันเดินต่อไปยังร้านอาหารที่อยู่ไ่ม่ใกลนัก
หน้าร้านอาหารเขียนไว้ว่า ร้าน ป้าเฉ่ง
เป็นร้านอาหารที่เป็นตึกสองชั้นภายในร้านตกแต่งเป็นโต๊ะไม้สไตล์ประเทศจีน แต่ร้้านนี้เป็นร้านอาหารไทย
"ยินดีต้อนรับค่ะนายท่าน"สาวสวยสองคนที่ยืนอยู่หน้าร้านในชุดเมด กล่าวคำทักทาย
พวกของอเล็กเดินเข้าไปนั้งโต๊ะที่ชั้นสองของร้านติดกับกระจกใสเพื่อให้เห็นบรรยากาศในเมืองให้ชัดๆ
บรรยากาศในเมืองต้อนนี้ ช่างสวยงาบเหลือเกินแสงไประยิบระยับจากตะเกียงบ้างหลอดไฟบ้างดูแล้วสวยไปอีกแบบ
"ไม่ทราบว่าท่านจะรับอะไรดีค่ะ"เสียงของพนักงานสาวในร้านที่ตอนนี้ใส่ชุดจีนสีแดงดูแล้วได้บรรยากาศไปอีกแบบเอ่ยขึ้น
"เอ่อ..ขอข้าวผัด"ธีรดนย์ เป็นคนที่กล่วขึ้นมาคนแรก "ของฉันเอาเหมือนกับคุณคนนี้น่ะคนสวย"เป็นเสียงของอเล็กที่เอ่ยขึ้นมาทีหลัง
"เหมือนกันค่ะ"วิมลเป็นคนเอ่ยขึ้นคนสุดท้าย
ไม่ทราบว่าจะรับเครื่องดืมอะไรดีค่ะ "ของดิฉันขอน้ำส้มค่ะ"วิมลเป็นกล่าวขึ้นมาก่อน"เบียร์เหยือกนึง"ธีรดนย์กล่าว"น้ำเปล่าล่ะกัน"ปิดท้ายด้วยอเล็ก "จะรับอะไรเพิ่มอีกมั๊ยค่ะ"พนักงานสาวกล่าว
"ไม่ล่ะครับ"อเล็กตอบ พนักงานสาวได้ยินดังนั้นก็โค้งตัวเล็กน้อย พร้อมกับกล่าวว่า
"กรุณารอสักครู่น่ะค่ะ"แลัวเดินจากไป
ติ๊ดๆๆๆ
..
.
เสียงข้อความของจีเอ็มธีรดนย์เข้า เขาเปิดหน้าต่างข้อมูลขึ้นมาและทันทีที่เปิดข้อความนั้นอ่าน จีเอ็มธีรดนย์ก็หน้าซีดทันที
เนื้อหาในข้อความมีอยู่ว่า
'รู้ตัวการแล้วล่ะ หลุมขนาดใหญ่นั้นเป็นฝีเมือของผู้เล่นเพียงคนเดียวเท่านั้น นามนั้นคือ NewzY!'
"นายท่านครับไม่ทราบว่าจะให้เราจัดการพวกมันทันทีที่ออกนอกเมืองเลยมั๊ยครับ"ลูกจ๊อกคนหนึ่งกล่างขึ้น
"เจ้านั่นมันยังเป็นบิกินเนอร์อยู่อยากโดนแบนรึไง หึ"นิวตอบกลับ
"ไว้มันเปลี่ยนคลาสแล้วอยากจะทำอะไรก็ทำเหอะ"นิวกล่าวขึ้นอีกรอบ
"นายท่านครับ ตอนนี้ ปืนใหญ่ ZGMF-X43 ที่ท่านสั่งให้ทางงานพัฒนาอาวุธตอนนี้เรียบรอยแล้วครับ"
"ฮ้าๆๆๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ เจอกันแน่ไอ้โบ๊ท ฮ้าๆๆๆๆๆ"เสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่วทั้งห้องโถงขนาดใหญ่
........................................................................................................................................................................................
เป็นไงกันบ้างทุกคนใกล้เข้าช่วงสงครามเข้าไปทุกที่แล้วน่ะครับ
สายลมพัดผ่าน ดวงตะวันตอนนี้ได้ลาลับของฟ้าไปเสียแล้ว ตอนนี้มีเพียงดาวระยิบระยับ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่อง
ภายในเมืองตอนนี้มีแสงไประยิบระยับเป็นย่อมๆ ได้บรรยากาศของเมืองสมันก่อนเลย ยกเว้นถ้าไม่มีสำนักงาน GM อยู่กลางเมือง
ล่ะน่ะ
"เร่เข้ามาจ้า กะปอมปิ้ง แย้ปิ้งจ้า" เสียงของพ่อค้า ที่กำลังขายอาหาร บ้านๆกล่าวขึ้น พร้อมกับผู้คนมากมายที่เดินชมสินค้าอยู่ในเมือง
ตอนนี่ อเล็ก วิมล และ Gm ธีรดนย์กำลังเดินอยู่ในเมืองที่มีผู้คนมากมาย และขณะที่เดินอยู่นั้น
"ผมว่าเราไปหาอะไรกินกันดีมั๊ย"อเล็กกล่าวแสดงความคิดเห็น พร้อมกับหันหน้าไปทางผู้ร่วมเดินทางทั้ง สองคน
"เออ ไปกันก็ดีฉันรู้จักร้านเด็ดๆแถวนี้อยู่ร้านหนึ่งหน่ะ ร้านป้าเฉ่งรู้จักป่าว"GMธีรดนย์กล่าวขึ้นมา
"น่าสนใจดีหนิ วิมล สนใจมั๊ย"อเล็กหน้าไปถามวิมล
"แล้วแต่คุณ วายุ เถอะค่ะ"หญิงสาวตอบ พร้อมกับเดินกุมมือ ดูเรียบร้อยมากๆ
"เอ่อ ตอนนี้เรียกฉันว่าโดมก็ได้น่ะ"ชายหนุ่มตอบกลับไปหาหญิงสาว
"เอ่อ..ค่ะ"หญิงสาวตอบกลับไป
ขณะที่เดินอยู่นั้น ก็ปรากฎบุรุษชุดดำคนหนึ่งพร้อมกับลูกน้องอีกนับร้อย เดินมาด้านหน้าของพวกเขา
บุรุษชุดดำ ดวงตาสีแดงกำ ตัวสูงโปร่ง พร้อมกับเน็บดาบ KaTaNa ไว้ที่เอวหนึ่งเล่ม
"ห๊ะนั้นมันท่าน นิวจาก สมาพันธ์ มังกรผงาดไม่ใช้เหรอ มาทำอะไรที่เมืองเริ่มต้นนี้"เสียงของชายคนหนึ่งกล่าวขึ้น
พร้อมกับไทยมุงที่กำลังแห่กันเข้ามาล้อมวงดู ทันใดนั้นบุรุษผู้นั้นก็เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของอเล็ก พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
"ไอ้คนกากๆอย่างแกเข้ามาเล่นเกมที่เทพๆเขาเล่นกันด้วยเหรอว่ะ"คำพูดที่แสนจะเหยียดหยามนั้นทำให้อเล็กเดือนไม่น้อย
"เหอะ แก่นั้นและที่กากถ้าดีแต่ปากหน่ะมาตัวๆกันตอนนี้เลยมั๊ย"อเล็กสวนคำกลับ
"เห้ย แก่ นี่แกรู้มั๊ยแกกำลังพูดอยู่กับใครแบบแกหน่ะอีกร้อยปีเหอะ"ไอ้ลูกจ๊อกตัวหนึ่งเอ่ยสวนขึ้นมา ทำให้อเล็กโกธรเป็นอย่างมาก
"ไอ้คนกากๆแบบพวกแกที่ยอมลดตัวไปเป็นลูกน้องของมันหน่ะ ยังจะมีหน้ามาสั้งสอนข้าคนนี้อีกเหรอ"
ถุย!
อเล็กกล่าวขึ้นพร้อมกับถุยน้ำลายลงพื้น ทำให้ลูกน้องของพวกนั้นโมโหเป็นอย่างมาก
"เหอะๆ แกคงไม่รู้สิน่ะว่าตอนนี้แกกำลังหาเรื่องบุรุษที่เป็นนักดาบระดับ กราเดี้ยนอยู่"นิวพูดพร้อมกับชักดาบออกมา
"จะเอาเหรอมาเข้ามาเลย"เสียงของอเล็กกล่าวขึ้น พร้อมกับตั้งท่าจะต่อสู้อย่างจริงจัง
ฟิ้ว!
ตูม
ทันใดนั้นก่อนที่สองคนกำลังจะปะทะกัน ก็มีดาบเล่มหนึ่งปักลงที่พื้นจนทำให้เกิดรอยแผ่นดินแยกระหว่างที่ทั้งสองคนอยู่
GRAVITY Stoper(หยุดสรรพสิ่ง)
พลังพิเศษที่มแต่ จีเอ็มเท่านั้นที่ใช้ได้ เป็นเวทผนึกขั้นสูงสุด
บุรุษผมขาวซึ่งอยู่ในเหตุการมาครู่หนึ่งแล้ว ตอนนี้กำลังจับดาบเล่มนั้นอยู่พร้อมกับปลดปล่อยแรงดันวิญญาณมหาศาล
จนทำให้พวกของนิวและอเล็กทรุดลงไปนั่งกับพื้น
"เวทแรงดึงดูดสิน่ะ"นิวเอ่ยขึ้นอย่างยากลำบาก
"ตามกฏข้าที่ 43 ห้ามต่อสู้กันในเมืองเด็ดขาดหากไม่ได้รับคำยินยอมจากระบบหรือเป็นช่วงกิจกรรมที่เกี่ยวข้องเท่านั้น"
เสียงอันโหดเหี้ยมของชายที่ท่าทางทะเล้นเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่จริงจังมาก
"ถ้าอยากจะสู้กันนักล่ะก็ไปสู้กันที่นอกเมืองไป"ชายผู้เป็นจีเอ็มตะหวาดเสียงแข็งดูแ้ล้วหน้าเกรงขามมากและค่ิอยๆคลายเวทลง
"แก ไอ้โดม ฉันให้เวลาแก อีก สีวัน มาเจอกันในสงคราม จำไว้ให้ดีหล่ะ ผู้ผดุงความยุติธรรมอย่างฉันต้องอยู่ ฝ่ายไลท์เื่ท่านั้น"
นิวเอ่ยประโยคที่โดมนั้นรอมานานอยู่้แล้ว ทำให้หลังจากที่นิวพูดเสร็จโดมก็กล่าวขึ้นมาว่า
"พาคนมาคุมกะลาหัวแบบนียังกล้าเรียกตัวเองว่าฝ่ายขาวอยู่เหรอว่ะ น่าสมเพชว่ะ"เสียงของโดมตะคอกใส่ นิว
"งั้นก็ได้ถ้าแกอยากจะเป็นผู้ผดุงความยุตติธรรมนั้น ฉันก็ยอมที่จะเป็นปีศาจเพื่อกำจัดแกเช่นกัน"โดมกล่าวขึ้นอย่างไม่กลัวสิ่งใด
พร้อมกับจ้องไปยังอีกฝ่ายด้วยท่าทีจริงจัง พร้อมกับเสียงของคนดูที่เหลืออยู่ กำลังส่งเสียงโห่ร้องขึ้น
"สู้ๆ ไอ้หนูฉันก็ไม่ชอบขี้หน้าไอ้ขี้เก๊กนี้เหมือนกัน"เสียงเชียร์ของผู้ที่ชมอยู่กล่ามเชียโดม
"ท่านนิวค่ะ จัดการมันเลยค่ะ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงคนแบบนี้ฉันล่ะเกลียดๆ"เสียงคนเชียฝั่งนิวก็มีเช่นกัน
"เอ่าล่ะแล้วเจอกัน จะได้รู้กันสักทีว่าไผเป็นไผในสงครามครั้งนี้ล่ะ" นิวกล่าวขึ้นพร้อมกับเดินจากไป พร้อมกับลูกน้องอีกนับร้อย
ทิ้งไว้เพียงแต่ร่างของทั้งสามที่ยังยืนมองพวกมันอยู่
"นี่แกรู้มั๊ยไอ้โดมแกกับมันยังห่างชั้นกันมากน่ะ"ธีรดนย์เป็นฝ่ายกล่าวขึ้นมาก่อน
"แล้วไงล่่ะครับคิดว่าผมสู้มันไม่ได้เหรอ"ชายหนุ่มกล่าวพร้อมขมวดคิ้วใส่ จีเอ็มธีรดนย์
"ก็เออน่ะสิ เป็นแค่ บิกินเนอร์ จะไปสู้กราเดี้ยนได้ไงว่ะ หมัดเดียวแกก็ลงแล้ว"
เสียงของธีรดนยเอ่ยขึ้นพร้อมกับพากันเดินต่อไปยังร้านอาหารที่อยู่ไ่ม่ใกลนัก
หน้าร้านอาหารเขียนไว้ว่า ร้าน ป้าเฉ่ง
เป็นร้านอาหารที่เป็นตึกสองชั้นภายในร้านตกแต่งเป็นโต๊ะไม้สไตล์ประเทศจีน แต่ร้้านนี้เป็นร้านอาหารไทย
"ยินดีต้อนรับค่ะนายท่าน"สาวสวยสองคนที่ยืนอยู่หน้าร้านในชุดเมด กล่าวคำทักทาย
พวกของอเล็กเดินเข้าไปนั้งโต๊ะที่ชั้นสองของร้านติดกับกระจกใสเพื่อให้เห็นบรรยากาศในเมืองให้ชัดๆ
บรรยากาศในเมืองต้อนนี้ ช่างสวยงาบเหลือเกินแสงไประยิบระยับจากตะเกียงบ้างหลอดไฟบ้างดูแล้วสวยไปอีกแบบ
"ไม่ทราบว่าท่านจะรับอะไรดีค่ะ"เสียงของพนักงานสาวในร้านที่ตอนนี้ใส่ชุดจีนสีแดงดูแล้วได้บรรยากาศไปอีกแบบเอ่ยขึ้น
"เอ่อ..ขอข้าวผัด"ธีรดนย์ เป็นคนที่กล่วขึ้นมาคนแรก "ของฉันเอาเหมือนกับคุณคนนี้น่ะคนสวย"เป็นเสียงของอเล็กที่เอ่ยขึ้นมาทีหลัง
"เหมือนกันค่ะ"วิมลเป็นคนเอ่ยขึ้นคนสุดท้าย
ไม่ทราบว่าจะรับเครื่องดืมอะไรดีค่ะ "ของดิฉันขอน้ำส้มค่ะ"วิมลเป็นกล่าวขึ้นมาก่อน"เบียร์เหยือกนึง"ธีรดนย์กล่าว"น้ำเปล่าล่ะกัน"ปิดท้ายด้วยอเล็ก "จะรับอะไรเพิ่มอีกมั๊ยค่ะ"พนักงานสาวกล่าว
"ไม่ล่ะครับ"อเล็กตอบ พนักงานสาวได้ยินดังนั้นก็โค้งตัวเล็กน้อย พร้อมกับกล่าวว่า
"กรุณารอสักครู่น่ะค่ะ"แลัวเดินจากไป
ติ๊ดๆๆๆ
..
.
เสียงข้อความของจีเอ็มธีรดนย์เข้า เขาเปิดหน้าต่างข้อมูลขึ้นมาและทันทีที่เปิดข้อความนั้นอ่าน จีเอ็มธีรดนย์ก็หน้าซีดทันที
เนื้อหาในข้อความมีอยู่ว่า
'รู้ตัวการแล้วล่ะ หลุมขนาดใหญ่นั้นเป็นฝีเมือของผู้เล่นเพียงคนเดียวเท่านั้น นามนั้นคือ NewzY!'
"นายท่านครับไม่ทราบว่าจะให้เราจัดการพวกมันทันทีที่ออกนอกเมืองเลยมั๊ยครับ"ลูกจ๊อกคนหนึ่งกล่างขึ้น
"เจ้านั่นมันยังเป็นบิกินเนอร์อยู่อยากโดนแบนรึไง หึ"นิวตอบกลับ
"ไว้มันเปลี่ยนคลาสแล้วอยากจะทำอะไรก็ทำเหอะ"นิวกล่าวขึ้นอีกรอบ
"นายท่านครับ ตอนนี้ ปืนใหญ่ ZGMF-X43 ที่ท่านสั่งให้ทางงานพัฒนาอาวุธตอนนี้เรียบรอยแล้วครับ"
"ฮ้าๆๆๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ เจอกันแน่ไอ้โบ๊ท ฮ้าๆๆๆๆๆ"เสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่วทั้งห้องโถงขนาดใหญ่
........................................................................................................................................................................................
เป็นไงกันบ้างทุกคนใกล้เข้าช่วงสงครามเข้าไปทุกที่แล้วน่ะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น