คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 【 Chapter 4 】 เค้กวันเกิด
[ Best's Part ]
หลังจากที่ผมซื้อขนมเสร็จแล้วผมกับเบลล์ก็เดินกลับบ้านครับ.. แต่ว่า.. นี่มันสี่ทุ่มแล้วหรอฟร่ะ !!!
"เบลล์ซื้อขนมนานไง กลับมามาดึกเลยเนี่ย-*-"ผมหันไปโวยวายใส่น้องสาวของผมที่เลือกขนมนานมาก-.-
"ขอโทษค่ะ-.-"เบลล์ลูบหัวเบาๆ
"รีบกินแล้วก็รีบไปนอนได้ละ ดึกแล้ว"ผมทำหน้าที่พี่ชายที่แสนดีครับ ไล่น้องสาวขึ้นไปนอน ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมทำตาม
"ค่ะ ! ฝันดีนะค่ะพี่เบส"
"อืม.. เราก็น่าจะไปนอนได้แล้ว.."ผมหาวเบาๆพลางเดินดุ่มๆขึ้นบันไดไปช้าๆ
......
"อือ.."แสงแดดอ่อนๆยามเช้าส่องตาของผม จนทำให้ผมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาจากภวังค์อันแสนเงียบสงบ.. ผมค่อยๆเอื้อมมือไปคว้านาฬิกาที่หัวเตียง.. เจ็ดโมงเช้าแล้วหรอ..?
ผมดีดตัวขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะขยี้ตาเบาๆ..วันนี้วันที่ 29 พฤษภาคม.. พรุ่งนี้ก็วันเกิดผมแล้วสิ..จะแก่ขึ้นอีกปีแล้ว..
"เอิ่ม.."ผมเดินไปเปิดผ้าม่านในห้องของผมที่ละบาน..และแล้วเสียงที่ปวดสมองที่สุดก็ดังขึ้น
"พี่เบสสสสส !!"เสียงน้องสาวตัวดีของผมดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบ ตอนนี้มันมีแต่เสียงเธอที่โคตรดังเลยนะเห้ย !!!
"วันนี้เบลล์มีเรียนช่วงเช้า ไปส่งเบลล์หน่อยค่ะ !!"
"กี่โมงแล้วละ?"
"7 โมงกว่าแล้วค่ะ เบลล์ต้องไปก่อน 8 โมงครึ่งนะ !!"
"โอเค..รอแปปนะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อน"ผมทำสีหน้าเอื่อยๆพลางรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำ..
........
เวลา 8 โมงกว่าๆ..ผมพาเบลล์มาถึงมหาวิทยาลัยแล้วละ..
"ขอบคุณนะค่ะพี่เบสที่มาส่ง เดี๋ยวเที่ยงๆเบลล์กลับเองนะค่ะ เพราะวันนี้เบลล์อาจต้องไปทำรายงานกับเพื่อนๆ"น้องสาวผมในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยปีที่ 1 เอ่ยขึ้นพลางโบกมือให้ผม..
"อืม รีบๆกลับนะ"ผมโบกมือให้เบลล์ก่อนที่เธอจะยิ้มให้แล้วเดินไป.. กลับบ้านดีไหม? หรือจะไปไหนดี?
"ไปหาไอ้เอกดีไหมว่ะ?"ผมนึกในใจเบาๆพลางก้าวเท้าเดินไปเรื่อยๆ
"ไม่เอาดีกว่า.. บางทีมันอาจจะกำลังยุ่ง"ผมถอนหายใจพลางโบกมือเรียกรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านของผม..
.
.
.
[ Aek's Part ]
".."ผมกำลังหัวเสียมากๆ..ผมโทรไปหาไอ้เบส..แต่มันไม่รับเลย.. สงสัยจะโกรธผมจริงๆแล้วละสิ..
"ไอ้เอก มึงมาจัดต่อเถอะหว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามันก็ได้"เสียงเฮียเชฟดังขึ้น.. อา.. ผมลืมแนะนำเลยครับ เฮียเชฟที่ผมพูดถึงคือ ' FAPGAMER ' ทุกคนก็คงจะรู้จักแกบ้างแล้ว จริงๆเฮียเชฟมีชื่อเล่นว่า ' เชฟ ' ผมกับเฮียเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน เฮียแกก็เป็นนักแคสเกมเหมือนกัน แต่วันนี้เฮียมาช่วยผมจัดงานวะนเกิดให้ไอ้เบสมันครับ น่าปลื้มใจจริงๆ !!
"อืม..รู้แล้ว"ผมวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินไปจัดงานต่อ.. ตอนนี้มีผม มีเฮียเชฟ และก็มีคิว ที่มาช่วยจัด.. อันที่จริงลุงนมก็มีส่วนร่วมในงานครั้งนี้เช่นเดียวกัน..ลุงช่วยออกค่าของตกแต่งให้ผม เมื่อพูดถึงลุงนม ทุกคนก็คงจะรู้จักลุงเหมือนกัน ลุงคือ ' NotyNote ' จริงๆลุงนมมีชื่อว่า ' โน๊ต ' ลุงแกก็เป็นนักแคสเกมเช่นเดียวกัน ในบันดาลนักแคสเกมทั้งหมดลุงนมรวยมากเลยครับ !!
"พี่เอก ตรงนี้ผมจัดเสร็จแล้วนะมีอะไรให้ผมช่วยอีกไหม?"เสียงใสๆจากไอ้คิวดังมาจากอีกทาง เออจัดไวดีแหะ
"ไม่มีแล้วละ เหลือแค่หาร้านเค้กหน่ะ"ผมหันไปบอกมัน สีหน้ามันดูจะลำบากใจมากๆ
"ร้านเค้กตอนนี้หรอพี่ ? พี่ไม่ทำเองเลยละ"
"พูดง่ายเนอะ มันทำยากอะดิเค้กหน่ะ.. แต่จริงๆกูก็อยากทำเองนะ..ทำให้มันคนเดียวเลย.."ผมยิ้มเล็กๆพลางจัดของต่อไป
"อะ..แฮ่ม"เฮียเชฟเป็นอะไร? อะไรติดคอไม่ทราบ?
"เอางี้ เดี๋ยวหาคนสอนให้"เฮียเชฟขยับแว่น.. เฮียทำหน้าแบบนี้แม่ งหลอน !
"ขอบคุณครับ"ผมหันกลับไปทำหน้าอึนๆแนวประชดๆใส่เฮีย
"9 โมงกว่าละ เอาเป็นว่าเฮียโทรตามน้องเขามาเลยก็ละกัน"เฮียแกไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์หาใครบางคน
สักพักเฮียแกก็เอ่ยขึ้น
"เอม วันนี้ว่างไหม?"เฮียเชฟกำลังคุญโทรศัพท์กับคนที่ชื่อเอม..
"( ตอนนี้เอมไม่ว่างเลยค่ะ ลูกค้าเต็มร้านเลย พี่เชฟมีอะไรรึด่วนเปล่าค่ะ? )"
"คือพี่จะให้เอมสอนเพื่อนพี่ทำเค้กวันเกิดหน่ะ ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร"ถ้าทางปลายสายคงจะไม่ว่าง..
"( อ้อ! เรื่องเค้กหรอค่ะ เดี๋ยวเอมให้รุ่นน้องเอมไปแทนก็ได้ค่ะ )"ปลายสายกล่าว
"โอเค งั้นเดี๋ยวเอมให้รุ่นน้องเอมมาตามที่อยู่นี้เลยนะ ที่อยู่.."เฮียเชฟจัดแจงบอกที่อยู่ของผมให้กับปลายสาย
"( ค่ะ.. เดี๋ยวเอมจะให้รุ่นน้องของเอมไปเดี๋ยวนี้ละค่ะ เออใช่ เอมลืมบอกไปว่ารุ่นน้องของเอมชื่อว่า ' แตง ' เอาเป็นว่าแค่นี้ก่อนนะค่ะ )"
"อืม"เฮียแกกดวางสายพลางหันมามองหน้าผม เห้ยมองทำไม !
"คนที่จะมาสอนมึงทำเค้กหน่ะชื่อแตงนะ"อืม..
"อืมๆ เดี๋ยวที่เหลือผมจัดเองก็ได้ ไปๆกลับไปได้ละ"ผมไล่ทั้ง 2 คนกลับ ซึ่งทั้งคู่ก็ว่าง่ายจริงๆ !!
"ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ มีอะไรไม่สบายใจโทรมาหาได้ไม่กัด เว้นเวลานอนเคป่ะ"เฮียแกหัวเราะ..เห็นเฮียแกกวนประสาทผมแบบนี้ แต่เฮียแกปรึกษาได้ทุกเรื่องเลยนะ..
"อืม"ผมตอบกลับไปด้วยเสียงเบาๆ
"ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับพี่เอก"คิวยิ้มให้ผมพลางเดินตามเฮียเชฟออกไป
' กึ่ง ~ ' เสียงปิดประตูเบาๆจากสองคนเมื่อกี้..และแล้วความเงียบก็ครอบงำห้องผมอีกครั้ง..
"..."ผมเดินไปนั่งที่โซฟาพลางถอนหายใจด้วยสติที่กำลังกังวลเรื่องต่างๆ
"ถ้าเกิดพรุ่งนี้ไอ้เบสมันไม่มา กูไม่เก้อหรอว่ะ"
"ถ้าเกิดมันไม่ให้อภัยกูละ?"
โอ๊ย !! ทำไมกันนะอะไรกันนักหนา มึงทำให้กูสับสนและกังวลแค่ไหนมึงรู้ไหมหะไอ้เบส !!!
"ถ้าเกิดมึงไม่คุยกับกูอีกต่อไปแล้วละ.."
กูจะทำยังไง ?
______________________________________________
เย้ยยยยย ผมไม่ได้ลงมาหลายวันแล้วหรอเนี่ย ลืมสนิทเลย !!
พอดีผมติดเรียนครับ ตอนนี้ก็ใกล้สอบกลางภาคละ ก็เลยพยายามตั้งใจเรียน(มั้ง)
เอาเป็นว่าไม่ว่ากันนะครับ ^^
ตอนนี้พี่เอกเริ่มเป็นทุกข์(ใจ)แล้วละครับ =[]= เป็นเป็นว่าติดตามต่อตอนที่ 5 นะครับ ^&^
ความคิดเห็น