ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 : 'เลือด'
- ตอนที่ 2 : 'เลือด' -
"จะไปจริงๆหรอครับหัวหน้า?" ชายหนุ่มผมสีดำอมม่วงสะกิดหัวหน้าบริษัทอย่างกล้าๆกลัวๆ เขาว่าที่นั่นไม่สมควรไปเลยด้วยซ้ำ ใครมันนึกอุตริส่งบัตรเชิญบ้าๆให้ไปโรงเรียนที่โดนไฟคลอกกันล่ะ? นึกแล้วพิลึกชอบกล.. ยิ่งคิดยิ่งเครียด !! แต่กลายเป็นว่าคนที่ถูกถามกับฮัมเพลงโปรดเบาๆอย่างอารมณ์ดี ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างคนเหน็ดเหนื่อย เขารู้แล้วว่ายังไงก็ต้องไปโดยไม่มีข้อแม้
"ก็ฉันบอกแล้วยังไงว่าเราได้สถานที่ล่าท้าผีแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าฉันจะไม่ถอดใจเด็ดขาด ยังไงก็จะต้องไปให้เห็นกับตาว่าคนที่นัดฉันมามันเป็นใคร และต้องการอะไรกันแน่" เธอพูดแค่นั้นก่อนจะเตรียมอุปกรณ์สำคัญๆที่ต้องเผื่อเอาไว้ พลางกวักมือไล่ชายหนุ่มให้ออกไปจากห้องของเธอ... แนคถอนหายใจเบาๆอีกครั้งพลางเดินออกจากห้องไปอย่างคนไร้ความหวัง
นี่พวกเขาต้องไปจริงๆใช่ไหมเนี่ย?
วันรุ่งขึ้นยูอิเรียกทุกคนมาประชุมที่ห้องโถงประจำที่เคยใช้งานบ่อยๆ เธอมองหน้าทุกคนด้วยสีหน้าจริงจังจนผู้ที่เข้าร่วมประชุมถึงกับหน้าซีดอย่างกังวลใจ.. หรือที่เรียกมาจะถูกไล่ออก? เศรษฐกิจยิ่งไม่ดีอยู่ด้วย !
"ที่ฉันเรียกทุกคนมาในวันนี้คือมีเรื่องจะบอก..." หญิงสาวทิ้งระยะห่างในการพูด สายตายังคงมองไปที่หน้าผู้ร่วมประชุมที่กำลังซีดเป็นไก่ต้ม แต่ละคนต่างตั้งใจฟังประโยคที่ยูอิจะพูดอย่างใจจดใจจ่อ กลัวเหลือเกิน..กลัวว่าจะโดนไล่ออก
"คือเราได้สถานที่ล่าท้าผีกันแล้วละ" เธอพูดก่อนจะหยิบรูปถ่ายของโรงเรียน 'ศศิธรพิทยาคม' ที่แอบไปหาข้อมูลเมื่อวานแล้วจัดการปริ๊นออกมาให้ทุกคนดู หน่าที่อยู่ใกล้กับหัวหน้าบริษัทที่สุดจัดการแจกเอกสารนั้นให้กับผู้ร่วมประชุม ยูอิอธิบายข้อมูลคร่าวๆให้ทุกคนพอเข้าใจ แต่ต่างคนต่างมองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดถึงต้องไปที่นั่น? ทั้งๆที่บริษัทของเราไม่จำเป็นต้องไปที่นั่นเลยด้วยซ้ำถ้าไม่มีเหตุผลจำเป็น
"ไม่ต้องสงสัยว่าไปทำไมถึงต้องไป เพราะฉันมีคำตอบให้อยู่แล้ว.. เมื่อวานฉันได้รับบัตรเชิญไปโรงเรียนนั้น..ซึ่งมันดูน่าจะปกติดี..ถ้าโรงเรียนนั้นไม่ถูกไฟคลอกจนไม่เหลือซาก..." ยูอิเตรียมคำตอบสำหรับเรื่องนี้มาดีพอสมควร ไม่ต้องรอให้ใครถามเธอก็ตัดสินใจบอกเอง เพราะยังไงก็ต้องมีคนสงสัยอยู่เรื่องนี้อยู่แล้ว ซึ่งการคาดเดาของยูอิถูกต้องมีคนทำสีหน้าไม่เข้าใจกับเรื่องนี้จริงๆ
"แล้วไปวันไหนหรอครับ?" ชายหนุ่มเจ้าของผ้าคาดผมสีส้มเอ่ยขึ้นพลางมองหน้ายูอิด้วยความสงสัย ซึ่งผู้ถูกถามเตรียมคำตอบสำหรับคำถามนี้มาบ้างแล้วเช่นกัน
"วันที่ 15 ตุลาคมที่จะถึงนี่ละ คงจะไม่มีเวลาเตรียมตัวไรมาก แต่ที่สำคัญคือทุกคนต้องเตรียมของเตรียมตัวให้ดีนะ เพราะเรายังไม่รู้ว่าไอ้คนส่งบัตรเชิญเนี่ยมันเป็นใคร"
ไม่มีคำถามใดๆต่อจากนี้ต่างคนต่างรู้หน้าที่ของตัวเองว่าควรทำอะไร.. เตรียมตัวยังไง? แต่สำหรับหน่านั้นเธอมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก เธอกลัวว่าการไปที่โรงเรียน 'ศศิธรพิทยาคม' ในครั้งนี้... ชีวิตของเธออาจเปลี่ยนไปตลอดกาล...
เวลาไม่เคยรอใครในการทำอะไรในเรื่องต่างๆ..ซึ่งวันที่ยูอิรอคอยก็มาถึงอย่างรวดเร็ว... 15 ตุลาคม.. วันที่เธอจะได้รู้ว่าใครกำลังเล่นสงครามประสาทกับเธอ.. ใครกันที่ส่งบัตรเชิญมาหาเธอ.. แล้วทำไมถึงมีงานเลี้ยงรุ่น?.. ทั้งๆที่โรงเรียนศศิธรพิทยาคมหมอดไหม้ไปแล้วแท้ๆ... ใครกันนะที่ทำแบบนี้..?
"ตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้ว..เรามีเวลาไม่มากในการเดินทางไปที่โรงเรียนศศิธรพิทยาคม เพราะในบัตรเชิญนั้นบอกว่าให้ไปถึงประมาณบ่ายสาม ดังนั้นเราต้องรีบกันแล้ว" ยูอิหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังเป็นระยะๆ แสดงถึงอาการเร่งรีบอย่างเห็นได้ชัด ภูมิที่นั่งรออยู่ที่รถตู้ออกไปเปิดประตูให้ทุกคนอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เขากลายเป็นบุคคลที่ต้องมาทำหน้าที่ขับรถแทนคนอื่นอย่างไม่เต็มใจนัก..แต่อำนาจของเงินยิ่งใหญ่กว่าข้ออ้างใดๆทั้งสิ้น ชายหนุ่มตกลงที่จะขับรถให้..และเขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกที่ต้องไปล่าท้าผีที่โรงเรียนศศิธรพิยาคม !!!
โรงเรียนศศิธรพิทยาคมดูแตกต่างจากรูปที่ยูอิปริ๊นมาอย่างเห็นได้ชัด.. ภายในโรงเรียนนั้นมันน่าสะพรึงจนน่าขนลุกชัน ความรู้สึกผิดปกติเริ่มทวีคูณขึ้นมาทันที ท้องฟ้าที่เคยสว่างไสวตอนช่วงบ่ายกว่าๆนั้นมันมืดลงราวกับมี 'บางสิ่ง' จงใจทำให้เป็นแบบนั้น ทันทีที่ทั้งหกคนก้าวเท้าลงบนพื้นหน้าโรงเรียนศศิธรพิทยาคม ลมพัดกระพือแรงจนทำให้ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่แถวนั้นเอนไปตามลมราวกับฝนใกล้จะตก..มันผิดปกติ...
"โรงเรียนศศิธรพิทยาคม" ป้ายชื่อโรงเรียนที่โดนไฟคลอกมีทีท่าว่าจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่ แต่นั่นมันไม่ได้ทำให้ขนลุกเท่ากับอาคารเรียนที่อยู่ข้างใน.. หญ้ามากมายขึ้นล้อมตัวอาคาร..มีการพ่นสีแถวๆผนังตึกราวกับแสดงชื่อเสียงว่าเคยมาลองของที่นี่.. ทั้งหกคนไม่รอช้ารีบก้าวเท้าเข้าไปในโรงเรียนศศิธรพิทยาคมอย่างรวดเร็ว..ไม่มีเวลามากกับการรอคอยคำตอบ..
ทันทีที่เดินเข้าไปถึงข้างในก็ต้องตกใจเมื่อไม่มีใครอยู่เลยสักคน..แล้วใครกันละที่ส่งบัตรเชิญนี้มา..?
"หรือว่าจะอยู่ข้างหลังโรงเรียนครับ?" ภูมิที่ล็อครถเสร็จเรียบร้อยพูดขึ้นเพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบเกินไป ยูอิลังเลสักพักก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงไปด้วยความกังวล
"มีความเป็นไปได้นะ..แต่หลังโรงเรียนหน่ะ.. ตรงนั้นมีข่าวว่านักเรียนตายกันตรงนั้นกันหมด.. ..." ยูอิเหมือนลืมเรื่องราวบางอย่างในอดีต..ลืมเรื่องสำคัญต่างๆที่เกี่ยวกับโรงเรียนศศิธรพิทยาคม..
"งั้นเราไปกันเถอะค่ะ จะได้รีบๆกลับ.. บรื๋อ~ บรรยากาศน่ากลัวชะมัดเลย" ตูนทำน้ำเสียงให้ดูกับเป็นเรื่องล้อเล่น แม้ในใจนั้นเธอจะหวาดกลัวกับสถานที่นี้จริงๆ
"งั้นเรารีบไปข้างหลังกันเถอะ จะได้รู้กันซะทีว่าไอ้คนส่งบัตรเชิญนั้นคือใคร" ไม้พูดขึ้นพลางเดินนำไปก่อน พวกที่เหลือก็ตกลงที่จะเดินตามไปเช่นกัน.. ทั้งหกคนเดินผ่านยอดหญ้าที่ขึ้นสูง..เดินอย่างระมัดระวังไม่ให้โดนงูเงี้ยวเขี้ยวขอกัดซะก่อน ไม่งั้นจะได้เป็นผีเฝ้าโรงเรียนศศิธรพิทยาคมจริงๆแน่.. บรรยากาศในการเดินผ่านอาคารเรียนไปด้านหลังนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต้นไม้ที่ขึ้นสูงเรียงรายเต็มไปหมดราวกับเดินอยู่ในป่าช้าแถวๆวัดร้าง..
"นั่นมัน !! เลือด !!!" ตูนที่สายตาดีกว่าเพื่อนถึงชะงัดเมื่อเธอเห็นเหลือของใครไม่รู้หยดอยู่ที่พื้น..ซึ่งตามความจริงแล้วเกิดไฟไหม้ไม่น่ามีเลือดนีนา !!!
"เลือดนี่.. ทำไมถึงมีล่ะ? แล้วหมายความว่ายังไงกัน? มีคนมาที่นี่แล้วโดนฆ่างั้นหรือ?" ไม้ที่เดินนำหน้าเริ่มหันมองรอบข้างที่ความหวาดระแวง กลัวจะเจอไอ้พวกโจรซุ่มทำร้ายตามละครดังๆ
"เอ๊ะ!?" หน่าที่หันมองรอบๆต้องชะงักเมื่อเงยหน้ามองไปข้างบนอาคาร..พบกับแสงเทียนที่ส่องออกมาจากชั้นสี่ของอาคารเรียน เธอเรียกให้ทุกคนมองตามมือซึ่งทุกคนก็แปลกใจเช่นเดียวกัน
"ใครมันมาจุดเทียนว่ะ? หรือว่ามีคนบาดเจ็บแล้วเข้าไปหลบฝน?" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเงยหน้ามองท้องฟ้าที่กำลังมืดสลัวราวกับฝนฟ้าคะนอง.. สักพักคำตอบก็ปรากฏขึ้น..
ฟ้าฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างกับฟ้ารั่ว..ทั้งหกคนตัดสินใจรีบวิ่งเข้าไปหลบฝนข้างในตึกที่เห็นแสงเทียน.. โดยที่ไม่รู้เลยว่าสายตาปริศนาที่กำลังรอคอยการแก้แค้นกำลังมองหน้าใครบางคนอยู่...
"ฮาตานะ ยูอิ..."
Mr.Tsundere Uke
______________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น