คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : "เหตุผลที่ผมมาอยู่ที่นี่.." [ Nack's Part ]
"หา?? นายจำได้แล้วหรอ? ชื่อของนายหน่ะ?"ซากิตกใจมาก
"ไม่ใช่แค่ชื่อ..แต่ทุกสิ่งที่อย่าง..ผมจำได้หมด.."ผมตอบไปอย่างมั่นใจ เพราะไอ้ความทรงจำเมื่อกี้มันทำให้ผมจะได้เลยละ
"งั้นนายก็จำได้ใช่ไหมว่าทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่"หญิงสาวผมสีดำรวบผมนิดหน่อยถามผม
"ใช่แล้วละ.."ผมค่อยๆนึกแล้วเล่าให้ทุกคนฟังตามเหตุการณ์
.
.
.
.
.
.
.
"เอาละ วันนี้เรากับบ้านกันเถอะ แล้ววันไปเที่ยวค่อยเจอกัน"หญิงสาวผมสีแดงที่มีชื่อว่า 'ซาโกะ' โบกมือให้ผมและคนอื่นๆ
"ครับพี่ซาโกะ"ชายหนุ่มร่างเล็ก ที่ดูอายุน้อยกว่าผมสิบกว่าปีที่ชื่อว่า 'นัตโตะ' ยิ้มหวานๆให้กับทุกคน
"อืม"ทุกคนรวมทั้งผมต่างพูดกันเป็นเสียงเดียว
หลังจากที่ทุกคนไปได้สักพัก
"นี่ๆแนค ไปซื้อของเป็นเพื่อนเราหน่อยสิ"หญิงสาวผมสีน้ำตาลออกแดงๆเจ้าของที่โพกผมสีส้มที่มีชื่อว่า 'มายด์' สะกิดผมเบาๆ
"หือ?"ผมตอบกลับไปอย่างงงๆ
"ฉันอยากซื้อของไปเซอร์ไพรส์วันเกิดของยูโอะหน่ะ น๊าๆ ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ"เธอทำตาอ้อนวอนผมพลางพูดถึงเจ้าหนุ่มหัวเขียวร่างสูงนั่นหน่ะ
"ก็ได้ๆ แต่วันนี้ผมต้องรีบกลับไปทำงานนะ"ผมตอบกลับไป เธอยิ้มแป้นเลยทีเดียว สงสัยจะชอบยูโอะเอามาก = =
ในระหว่างที่ผมกับมายด์เดินไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเล็กๆแห่งหนึ่งในเมืองนี้ ผมได้หันมองทุกคนที่มีสีหน้ามีความสุข..โดยที่ไม่รู้เลยว่า..เวลาของผมในโลกนี้..ใกล้หมดลงทุกทีทุกที..
และในที่สุดก็ถึงทางข้ามถนนสุดอันตราย..ที่ไม่มีแม้แต่ไฟจราจร..เพราะเมืองของผมมันไม่ค่อยเจริญเท่าไหร่นัก..
"อ๊ะ ! รถไม่ค่อยมีแล้ว"มายด์หันมองซ้ายมองขวาอย่างรอบคอบพลางวิ่งไปก่อน.. โดยที่ผมกำลังวิ่งตามมาติดๆ.. แต่โชคไม่ดีเอาซะเลย..มายด์ทำกระเป๋าสตางค์หล่นลงกลางถนน..
"มายด์ กระเป๋าสตางค์หล่นหรอ"ผมถามมายด์ที่มาถึงอีกฝั่งแล้ว เธอก็พยักหน้า ผมเลยอาสาไปเก็บกระเป๋าสตางค์ให้เธอ ในช่วงที่รถยังไม่มา..ผมเลยรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าสตางค์ให้เธอ.. แต่ผมดันมาซวย..
รถบรรทุกที่ออกมาจากซอยซอยหนึ่งวิ่งมาทางผมขณะที่ผมกำลังจะเก็บกระเป๋านั่น..
"แนคระวัง !!"มายด์ที่เห็นรถบรรทุกวิ่งมาอย่างรวดเร็วตะโกนบอกผม
".."ไม่ทันที่ผมจะหันกลับไปมอง..รถบรรทุกคันนั้น..พุ่งชนร่างของผมจนกระเดน..
"แนค !!!!"มายด์กรีดร้องกับสิ่งที่เธอเห็นตรงหน้า.. มันเป็นเสียงสุดท้าย..ก่อนที่จิตของผมจะดับวูบลง..
......
"แล้วทำไมนายมาที่นี่?"แนนที่ฟังผมเล่าเหตุการณ์ กับตกใจเอามากๆ
"ผมไม่รู้เหมือนกัน.. หลังจากเหตุการณ์นั้น..พอผมลืมตาขึ้นมา..สภาพผมเหมือนคนที่พึ่งตื่นจากฝันร้ายยังไงก็ไม่รู้"ผมตอบกลับไป
"แสดงว่าถ้าเกิดเราตายในโลกนี้ เราจะไปอยู่ที่เมืองคู่ขนานหรอ?"ไม้หันมองหน้าทุกคน
"ไม่ใช่ มันไม่ใช่.."หญิงสาวผมสีดำยาวสลวยเอ่ยขึ้น
"หมายความว่ายังไงสฟิงซ์?"
"มันเกิดการผิดพลาด ใช่ ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้เหมือนกันเมื่อไม่นานมานี้"หญิงสาวผมสีดำที่มีชื่อว่า 'สฟิงซ์' มองหน้าผม
"หรือจะหมายความอีกนัยคือ มันบังเอิญ"ชายหนุ่มผมสีแดงเลือดหมูเอ่ยขึ้น
"บังเอิญ??? นายรู้ได้ยังไงละแบงค์?"ดลถามอย่างรวดเร็ว
"ถ้าไม่ใช่ความบังเอิญแล้วคืออะไร? หมอนี่ตั้งใจจะมาที่นี่รึไง"ชายหนุ่มผมสีแดงเลือดหมูที่มีชื่อว่า 'แบงค์' ยิ้มเล็กๆ
"ความบังเอิญ..งั้นหรอ"ผมคิดในใจ..ตามตรงผมตายไปแล้วใช่ไหม..ถ้าผมกลับไป..ผมจะไม่ได้ใช้ชีวิตปกติอีกแล้วใช่ไหม..
"นี่มันก็เย็นมากแล้ว จะให้แนคพักที่ไหนละ?"ซากิหันมาถามทุกคน ผมรู้สึกว่าห้องที่ผมไปพักไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วน่าจะเป็นห้องของซากิ
"นั่นสิ ห้องมันก็เต็มหมดแล้ว?"ยูอิตอบมาด้วยสีหน้าเคลียดๆ นี่ผมจะไม่มีที่ซุกหัวนอนจริงๆหรอ.. ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆเลยผมเนี่ยะ..
"ห้องแนนว่างไม่ใช่หรอ?"ชายหนุ่มผมสีม่วงที่มีชื่อว่า 'พูม' หันไปถามแนนที่ยืนพิงกำแพง
"ไม่ว่าง ไม่ว่าง ไม่ว่างงง"ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่กับคำพูดเมื่อกี้
"เอาไปรับผิดชอบเลยไป๊ !!"มีผู้หวังดีหรือหวังร้ายกับผมไม่รู้ผลักผมให้ไปหาแนนอย่างรวดเร็ว !!! อ๊ากกกก ซวยแล้ววว หยุดไม่ทันนน
และแล้วความซวยก็มาอยู่ที่ผม..
ตุบ !!
"ไอ้บ้า ลุกไปเดี๋ยวนี้เลยนะเห้ย"เสียงใสๆจากคนข้างล่างผมเอ่ยขึ้น หน้าเธอตอนนี้กำลังแดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว
ระยะห่างจากหน้าของเราทั้ง2คนห่างกันไม่ถึงศอก จนผมได้ยืนเสียงลมหายใจถี่ๆของเธอ
"///"โอ๊ยผมรู้สึกหน้าร้อนๆยังไงก็ไม่รู้ ทำตัวไม่ถูกแล้วเว้ยยยย
"ไม่ลุกใช่ไหม !!"แนนทำการยันผมออกจากตัวของเธออย่างรวดเร็ว อ๊ากกก เจ็บชิบบบ
"โอ๊ยยย"ผมถึงกับเซเลยครับ ผู้หญิงไรก็ไม่รู้แรงเยอะจริงๆ
"เอาเป็นว่าแนคกับแนนอยู่ห้องเดียวกันนะ^^"ทุกคนยิ้มพลางเดินหนีหายไปหมด จนเหลือแค่ผมกับแนนแค่สองคน
"ไอ้บ้า ไปไหนก็ไปเลยไป๊ -/-"แนนกระแทกเสียงพลางรีบเดินขึ้นบันไดไป
"เห้ยๆ รอก่อนครับบบ"ผมต้องตามครับ ไม่งั้นคืนนี้ผมไม่มีที่ซุกหัวนอนแน่ๆ
ความคิดเห็น