คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 【 Chapter 2 】 นาฬิกา
[ Aek's Part ]
' ตึ่ง ~ ' ผมทำการปิดประตูเบาๆเพื่อไม่ให้บุคคลที่ผมกำลังอุ้มอยู่ตื่นขึ้นมา..ไม่อยากตอบคำถามอะไรทั้งนั้นละ..
".."ผมวางเจ้าของร่างบางผมสีชมพูไว้บนเตียงของผม.. ผมก็เดินออกห่างจากมันแล้วไปนั่งที่โซฟา..นั่งมองหน้ามันนี่ละ
"แล้วเมื่อไหร่มันจะตื่นว่ะ?"ผมนั่งคิดอยู่ซักพัก..แต่จริงๆมันไม่ตื่นละก็ดีแล้ว..ผมจะได้นั่งมองหน้ามันแบบนี้นานๆ..
..ชักรู้สึกง่วงแหะ แต่ไอ้เบสมันนอนอยู่บนเตียงกู..แล้วทีนี้กูจะนอนบนโซฟารึไง.. ไม่ได้ๆ กูต้องทวงสิ-.-
"อืม.."หรือผมจะไม่ปลุกมันดีว่ะ
"เบส.."ผมรู้ว่าผมอยากจะพูดอะไรนะ..แต่ว่าไม่กล้าจะพูดออกไป..
"กูอยากให้มึงหน่ะ..เห็นกูมีค่าอย่างอื่นบ้างได้ไหม.."ผมพูดมันออกไป..ทั้งๆที่รู้ว่ามันคงจะไม่ได้ยินสิ่งที่ผมพูดหรอก..ผมก็แค่อยากจะพูดออกไปเท่านั้นละ..แต่ผมก็คิดว่าผมคงมีค่าแค่เลี้ยงข้าวมันจริงๆนั่นแหละ..
"ไม่ปลุกดีกว่า..ปล่อยให้มันหลับไปเหอะ"ผมยิ้มเล็กๆก่อนจะกลับไปที่โซฟาแล้วเอนหลังลงบนโซฟา..
นี่มีมึงคนเดียวนะ..ที่กูยอมให้มึงหลับบนเตียงของกูหน่ะ
.....
...โอ๊ย =_= นี่ผมหลับไปนานรึยังเนี่ย..
"ชิบหาย ! 4 โมงครึ่ง !!"นี่ผมหลับมานานขนาดนี้เลยหรอ !!! =[]= แล้วไอ้เบสละ? กลับไปแล้วหรอ?
..ทันทีที่หันไปที่เตียงของผม มันยังหลับอยู่ครับ.. มึงนี่ก็หลับยาวเลยนะ ! ถ้าไม่อยู่กับกูป่านนี้มึงโดนกดไปแล้ว-/-
"เบส"ผมเรียกชื่อมันเบาๆ ซึ่งไอ้เบสก็ยังไปตื่น หลับลึกไปแล้วนะเฟ้ย !!!
"เบส"ผมเรียกชื่อมันอีกครั้งพลางเดินไปเขย่าตัวมันเบาๆ แหนะ-*- ยังไม่ตื่นอีก ! ใช้ท่าปลุกในตำนาน !!!
' ฟู่ว วววว ~ ' ผมเป่าหูมันเบาๆ รู้สึกว่าตอนนี้มันจะเริ่มรู้สึกตัวละ แหมท่าปลุกในตำนานเป็นไงละ !!
"อือ.."มันค่อยๆขยับตัว..กว่าจะตื่นได้นะมึง -3-
"เบส !! ตื่นยากจริงนะ.."ผมกำลังจะพูดต่อ แต่ในจังหวะเดียวกันในขณะที่ผมเงยหน้าขึ้นไป ตำแหน่งระยะห่างจากหน้าของผมและไอ้เบสมันดันตรงกันแล้วระยะห่างหน้าของผมกับมันไม่ถึงคืบ !!!
"เอก.."เบสมันทำหน้างงๆ..ตอนนี้ผมกับมันกำลังจ้องตากัน.. ทำไมกันนะ..กูรู้สึกว่ากูอยากจะขยับหน้าของกูเข้าไปใกล้หน้าของมึงให้มากกว่านี้..
"ไอ้เอก.."เหมือนมันจะพูดอะไร..แต่มันยังไม่พูด..
"มึงเล่นอะไรของมึง !!?"มันเหมือนไม่ค่อยพอใจนัก..แต่สีหน้าของไอ้เบสเริ่มกลายเป็นสีแดง.. มันต้องนึกออกเรื่องตอนที่ผมคุยโทรศัพท์กับผมแน่ๆ !!
"ไม่ได้เล่น..กูแค่ปลุกมึง.. ตื่นแล้วก็กลับบ้านไป๊"ผมไล่มัน..รีบตัดบทสนทนาแบบไม่ฟังเสียงค้าน..ทั้งๆที่ไม่อยากให้มันไปด้วยซ้ำ..อยากให้มันอยู่กับผมต่ออีกซักนิด..แต่ทำไงได้ละ ผมต้องวางแผนเซอร์ไพส์งานวันเกิดของมันนี่นา..
"ไรว่ะมึง-*- ไล่กูเลยหรอ"มันทำสีหน้าโกรธผมจริงๆแล้ว !!
"ไอ้สัด มึงเอาหน้ามึงออกไปเลยนะ !!"มันทุบไหล่ผมหลายๆครั้ง โอ๊ยเชี่ยเจ็บ !!
"เออ กูขอโทษ"ผมลุกขึ้นพลางเดินไปเปิดประตูให้มัน
"ไปได้แล้ว"
"เออ กูรู้แล้วไม่ต้องย้ำ"มันกระแทกเสียงใส่ผมพลางเดินออกจากห้องของผมด้วยสีหน้าเหมือนคนงอนๆ..
' ตึ่ง !!! ' เสียงปิดประตูแบบกระแทกแรงๆจากชายหนุ่มร่างบาง..
"..."ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี.. รู้แต่ว่าผมไม่ชอบ.. ไม่ชอบเลยตอนที่มันโกรธผม.. ผมรู้สึกหัวใจหวั่นๆ.. กลัวมันจะไม่คุยกับผมอีก..กลัวมันจะจากผมไป..
.
.
.
[ Best's Part ]
"อะไรของมัน.."ผมพึมพำเบาๆในขณะที่กำลังก้าวขาออกจากหอพักไอ้เอก..ทำไมต้องไล่กูขนาดนั้นด้วย? นี่มึงนัดใครรึเปล่า? หรือว่าที่มึงหายไปเมื่อเช้านี่มึงไปกับใคร? ไม่บอกกูอย่างนั้นหรอ?
"5 โมงแล้วหรอ.. นี่กูหลับที่หอไอ้เอกตั้งหลายชั่วโมงหรอว่ะ?"ผมก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือของผม..นาฬิกาสีชมพูลายสตอเบอร์รี่ นี่มันนาฬิกาผู้หญิงชัดๆ.. แต่หน้าแปลก ที่ผมยังคงใส่มัน.. ถึงแม้มันจะมีคนมาล้อผมว่าผมเป็นผู้หญิงหรือเกย์..แต่ผมก็ยังใส่..เพราะคนที่ซื้อให้ผมละมั้ง..
' เบสกูซื้อให้มึงนะ มันอาจจะดูหวานๆไปหน่อย แต่เข้ากับมึงดี ' ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลแววตาสีแดงดูหน้าหลงใหล..ส่งกล่องนาฬิกาสีชมพูอ่อนให้กับผม..
' ไอ้สัด ! เข้ากับกูบ้านมึงดิ !! กูไม่เอาหรอกไอ้เอก !!! ' ผมดันกล่องใบนั้นคืนให้เจ้าตัวที่ทำหน้าจ๋อยๆ
' โห่..กูอุตส่าห์เก็บตังค์ซื้อให้มึงนะเนี่ย.. มึงจะไม่ใส่ก็ได้นะ..แต่มึงรับไว้ได้ไหมละ? ' เจ้าตัวทำตาหวานฉ่ำ..มึงรู้ไหม..กูแพ้สายตาหวานๆของมึงนะเอก..
' เออกูรับก็ได้ -3- ' ผมหยิบกล่องนาฬิกาใบนั้นมาไว้ในมือ.. ไม่ได้อยากรับหรอกนะ !! แต่เห็นว่าไหนๆก็ซื้อมาแล้ว จะเอาไปคืนก็คงไม่ได้หรอก..
' มึงน่ารักที่สุดเลยอะ ' เจ้าตัวกระโดดมากอดผม.. มึงเล่นอะไรเนี่ย..
"พี่เบส"ในขณะที่ผมกำลังคิดถึงเรื่องเรื่อยเปื่อยอยู่.. เสียงใสๆของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ดังแทรกขึ้นมา..
"อ้าวคิว"ผมหันหลับไปทำสีหน้างงๆใส่มัน อ้อ ! มันเป็นนักแคสเกมเหมือนกันครับ ชื่อว่า ' Xcrosz ' ทุกคนรู้จักมันในนามนี้ละครับ จริงๆแล้วชื่อเล่นของมันคือ ' อิคคิว ' แต่พวกผมชอบเรียกคิวเฉยๆเพราะมันเรียกง่ายดี=w=
"พี่เบสไปไหนมาครับ?"ชายหนุ่มร่างบางผมสีน้ำเงินแววตาสีแดงทำสีหน้างงๆ อืม..ความจริงนี่ผมต้องถามมันไม่ใช่หรอว่ามันไปไหนมา? =_=
"ไปหอพักไอ้เอกมาหน่ะ แล้วคิวละ? ไปไหนมา?"ผมรีบตอบแล่วสวนคำถามกลับบ้าง ดูท่ามันจะอึ้งๆเหมือนกันครับ
"ปะ..ไปดูหนังกับพี่ออยมาครับ •///•"หน้าแดงแล้วนะเห้ย !! แหมไปดูหนังนี่ต่องเขิน ดูท่ามันจะไม่ใช่แค่ดูหนังแล้วมั้งเนี่ย?
"งั้นหรอ งั้นก็กลับกันได้แล้วละ"ผมบอกมัน
"ครับพี่.. ไว้เจอกันนะครับพี่เบส"มันโบกมือให้ผมพลางวิ่งหายไป-.- มาเร็วไปเร็วจริงๆ
"อือ.."ผมโบกมือให้มันบ้าง พลางเดินไปอีกทาง..กลับบ้านของผมนั่นละ..
......
ขณะนี้ผมเดินเรื่อยเปื่อยจนมาถึงบ้านของผมแล้วละครับ..นี่ก็หกโมงกว่าและ =_= ไม่น่าเดินเรื่อยเปื่อยเลย-.-
"กลับมาแล้วหรอค่ะพี่เบส"เสียงใสๆจากหญิงสาวร่างบางผมสีชมพูอ่อนแววตาสีแดงเอ่ยขึ้นในขณะที่ผมเปิดประตู.. น้องสาวของผมเองละครับ
"อืม.. ว่าแต่เบลล์กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วละ?"ผมถามกลับไปเพราะปกติแล้วน้องสาวตัวดีของผมจะไม่เคยอยู่บ้านเลย
"กลับมาตั้งแต่ตอนกลางวันแล้วละค่ะ พี่เบสไปไหนมาค่ะ?"น้องสาวของผมถามด้วยสายตาอยากรู้มากๆ นี่ผมต้องตอบอีกแล้วใช่ม่ะ?
"ไปหอพักไอ้เอกมาหน่ะ..พี่ขอไปพักก่อนนะ..โคตรเหนื่อยเลย"ผมทำท่าคนที่หมดแรงเดินแล้ว..เพราะผมเดินกลับมา ไม่ได้นั่งรถกลับมา.. แต่แล้วผมสัมผัสได้ถึงรัศมีสาววายที่กำลังปะทุ =[]=
"เหนื่อย? ไปทำอะไรมาหรอค่ะ +_,+"นั่นไง ! ไม่ผิดเลย มาจากยัยนี่นี่เอง !!
"เดินกลับมาไง จะไม่ให้เหนื่อยได้ไงละ-*-"ผมตอบกลับไปตามตรงครับ
"งั้นหรอ"น้องสาวของผมทำหน้าแบบคนผิดหวัง
"งั้นพี่ไปพักแล้วนะ = =;;"ผมโบกมือให้น้องสาวของผมด้วยสีหน้าเอื่อยๆแล้วค่อยๆเดินขึ้นบันไดไปโดยมีเสียงตะโกนไล่หลังตามมา
"อย่าลืมอาบน้ำนะค่ะ !"เบลล์ตะโกนไล่หลังผมมา.. เออ..รู้แล้ว..
"ครับ"ผมทำหน้าหน่ายๆ นี่มันน้องหรือแม่ฟร่ะ !
' กึ่ง ~ ' ผมปิดประตูเบาๆพร้อมกับถอนหายใจแรงๆซักที..ที่ไม่ต้องตอบคำถามอะไรอีก..วันนี้เหนื่อยจริงๆ
"อีกสองวันก็วันเกิดของเราแล้วสินะ.."ผมถอนหายใจเบาๆพลางมองปฏิทินเดือนพฤษภาคม ที่มีข้อความติดไว้ตรงวันที่ 30 พฤษภาคม.. วันเกิดของผมเองนั่นละ..
เอกจะจำวันเกิดของผมได้รึเปล่านะ?
__________________________________________
กำ-0- ไมผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมพิมพ์ยาวจังเลย =[]=
ขอบคุณมากๆเลยนะครับที่มีคนติดตามฟิคเรื่องนี้ขอบคุณจริงๆนะครับ ^^
ไว้พบกันตอนที่ 3 นะครับ ^^
ความคิดเห็น