ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : "ชื่อที่ถูกเรียก" [ Nack's Part ]
"อะไรนะครับ?"งงสิครับ โลกคู่ขนงคู่ขนานอะไรไม่รู้จักครับ = =
"ฉันถามว่านายมาจากโลกคู่ขนานใช่ไหม !!!"แนนหยิบมีดของเธอมาชี้ที่หน้าของผม โอยยย ผู้หญิงไรฟร่ะน่ากลัวชะมัด
"โลกคู่ขนานอะไรครับ? ผมไม่รู้จัก"ต้องตอบครับ ถ้าผมไม่ตอบมีหวังมีดอันนั้นแทงหน้าผมแน่ๆ
"โว๊ยยยย ไรว่ะไม่รู้เรื่องเลยรึไง"แนนโวยวายใหญ่เลยครับ อ้าวกำผมผิดอีก? ก็คนมันไม่รู้นี่นา
"แนนใจเย็นๆ"หน่าและตูนมาดึงตัวเธอไว้ไม่ให้มาใกล้ผมมากกว่านี้ ขอบคุณมากครับ =/\=
"เอาละๆ กินข้าวๆ"หญิงสาวร่างสูงผมสีเขียวที่นั่งอยู่หัวโต๊ะบอกทุกคน
"ค่ะ/ครับ พี่ยูอิ"ทุกคนตอบแบบนี้ บางคนก็เรียกยูอิเฉยๆ
ทุกคนก็ทานอาหารกันไปรวมทั้งผมด้วย แต่ผมสัมผัสถึงรัศมีบางอย่างได้
"=[]="เมื่อผมเงยหน้าเท่านั้นละ แนนจ้องหน้าผมไม่กระพริบเลย.. แต่..แทนที่จะกลัวมากๆ..แต่ทำไมใจถึงเต้นละ..?
"นาย มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเอ่ยขึ้น ถ้าผมดูป้ายชื่อเขาไม่ผิดเขาน่าจะชื่อว่า 'ภูมิ' เอ๊ะ? เขาถามผมหรอ?
"ผม..ผมไม่รู้ครับ"ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ อยู่ดีดีก็มาอยู่ที่นี่ ผมก็ปรับตัวไม่ทันนะครับ
"แล้วนายชื่ออะไรละ?"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลออกแดงๆเจ้าของที่โพกผมสีส้มถามผม
"ผม..ก็ไม่รู้อีกละครับ"ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ มันจำไม่ได้นี่นา
"ไม้ๆ หมอนี่จำอะไรไม่ได้เลยละ"ซากิพูดขึ้น
"นี่นายเป็นเจ้าชายที่หลงมาอีกโลกรึไง - -"ชายหนุ่มผมสีม่วงพูดประชดผม เจ้าชาย?- - อีกโลกงั้นหรอ..?
".."ผมได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี
"นายหน่ะ"ยูอิหันหน้ามามองทางผม จนผมต้องขานตอบกลับอย่างกล้าๆกลัวๆ
"คะ..ครับ"
"เมื่อกี้ถามใช่ไหมว่าโลกคู่ขนานคืออะไร"ยูอิหันหน้ามาทางผม
"ครับ.."ผมอยากรู้ !!! โลกคู่ขนานมันคืออะไรกันแน่ อธิบายมาทีครับ
"โลกคู่ขนานหน่ะ..มันคือ"ยูอิค่อยๆเล่า
"โลกที่ตรงข้ามกับโลกที่นายกำลังอยู่ที่นี่ แต่ในอีกแง่มุมของโลกคู่ขนาน ฝั่งทางเราก็จะเป็นโลกคู่ขนานของฝั่งนั้น..
นิสัยของบุคคลในโลกนี้ที่ขนานกับตัวนาย จะแตกต่างกัน เหลือจะเรียกว่าสลับกันเลยก็ว่าได้นะ
แต่ถ้าฉันเดาไม่ผิดนะ..นายเป็นคนคู่ขนานกับแนน"ช็อคสิครับ ทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ยะ หา? ว่าไงนะ? แนนหรอ? =w= แต่มันก็ไม่น่าแปลกอะนะ นิสัยดุร้ายจริงๆ ผมเลยหันมองหน้าเธออีกสักรอบ แต่เธอกับ..
"มองหน้าหาเรื่องหรอ?"แนนทำสายตาดุมาใส่ผม กำ =[]= แค่มองแค่นี้ไม่ได้รึไงฟร่ะ?
"ปะ..เปล่าครับ.."โอ๊ยน่ากลัว ไม่เอาแล้ว ยังไงก็จะไม่ขอยุ่งกับแม่นี่อีกละ-3-
"เอาละ รีบกินเข้า มีงานต้องเคลียร์กันนะ"ยูอิยิ้มให้ทุกคนโดยที่ทุกคนฝืนยิ้มกลับอย่างไม่เป็นธรรมชาติ
......
"โอ๊ยยย งานฉันนนน ไม่จริงงงง"เสียงเอะอะโวยวายภายในห้องโถงที่ผมกำลังนั่งอยู่ดังขึ้นเรื่อยๆ
"เสร็จแล้วเว้ย ไชโย"เสียงของบางคนก็ดังลงมาชั้นสอง..
ผมยังคงนั่งทบทวนเรื่องต่างๆ..เกี่ยวกับโลกที่ผมอยู่..กับโลกแห่งนี้..และหญิงสาวที่ชื่อว่าแนน..
"ว่าไง นึกชื่ออกรึยัง?"ซากิเดินมานั่งข้างๆผม คำตอบก็คือผมก็ยังคิดไม่ออก
"ยังครับ.."ผมถึงกับจ๋อยเลยครับ.. นึกเรื่องชื่อตัวเองยังไม่ออกเลย..
"นี่ๆ แนนเบอร์สองหน่ะ มาช่วยฉันถือของหน่อย"ขนุนหันมาทางผม เห?? แนนเบอร์สอง?? ไหงต้องหันมาเรียกผมแบบนี้ ผมก็นั่งเอ๋อสิครับ
"นายหน่ะมาช่วยหน่อย-*-"ขนุนย้ำครับ ใครกันชื่อแนนเบอร์สองงงงงงงง
"ครับๆ"ผมเลยรีบวิ่งไปช่วยเธอถือของ ของก็ไม่ได้หนักอะไรนี่นา-3- หาเรื่องจะใช้ผมรึเปล่า แต่ก็นะ..เป็นผู้หญิงร่างเล็กแรงคงน้อยแหละ..
"แนนเบอร์สองมานี่หน่อย" ต่างคนต่างเรียกผมด้วยชื่อนี้จนผมรำคาญละครับ
"อ๊ากกก ผมไม่ได้ชื่อแนนเบอร์สองสักหน่อย !!!!"หมดความอดทนแล้วครับ เรียกอยู่ได้ แนนเบอร์สองเนี่ยะ
".."ทุกคนถึงกลับหันมาหาผมด้วยความตกใจเลยครับ
"งั้นเอางี้ดีกว่า มาตั้งชื่อให้หมอนี่ดีกว่า ว่าไงแนน?"ยูอิหันไปถามแนนที่ยืนพิงกำแพงมองผมอยู่
"เอาไงก็ตามแต่ แต่ฉันก็ไม่ค่อยชอบชื่อแนนเบอร์สองสักเท่าไหร่"แนนตอบมาแบบนี้พลางหันหน้าไปทางอื่น
"ชื่ออะไรดีละ?"ซากิหันหน้ามาถามผม
"อาม"แต่ละคนเริ่มตั้งชื่อให้ผมแบบสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วครับ
"อามไม่เหมาะๆ"
"แล้วเอาไรดีละ"
"นายคู่ขนานกับแนนสินะ.."ตูนเดินมาพลางทำท่าใช้สมอง
"ชื่อ.."ตูนลากเสียงสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้น"แนค ใช่นายชื่อแนค"
"แนค.."ผมลากเสียงเบาๆแต่ทันได้นั้นความคิดสุดแสนจำปวดสมองก็วิ่งพรวดเข้ามาในหัวผมทันที
"เห้ยๆ อีกสองวันมีที่ไปด้วยกันไหมแนค"ภาพจากความทรงจำของผมฉายขึ้น.. ผู้พูดคือผู้หญิงผมสีแดง..
"ไปสิๆ"ภาพจากความทรงจำของผมตอบกลับไปแบบนั้น
"ไปที่ไหนกันดีละ?"ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินที่ดูอายุน้อยกว่าผมหลายปีเอ่ยขึ้น
"ที่ไหนก็ได้ แต่มันต้องสนุกแน่ๆ"ผู้หญิงผมสีแดงคนแรกตอบกลับมาพร้อมกับยิ้มให้ผม
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก !!!!"ภาพจากความทรงจำดับหายไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้แต่ความปวดหัวอยู่ในสมองของผม จนทำให้ผมต้องตะโกนออกมา
"เห้ย?? เป็นอะไร??"ทุกคนต่างวิ่งกรูกันมาที่ผมรวมทั้งแนนด้วย
"..ใช่..ผมนี่แหละ..ชื่อแนค.."
"ฉันถามว่านายมาจากโลกคู่ขนานใช่ไหม !!!"แนนหยิบมีดของเธอมาชี้ที่หน้าของผม โอยยย ผู้หญิงไรฟร่ะน่ากลัวชะมัด
"โลกคู่ขนานอะไรครับ? ผมไม่รู้จัก"ต้องตอบครับ ถ้าผมไม่ตอบมีหวังมีดอันนั้นแทงหน้าผมแน่ๆ
"โว๊ยยยย ไรว่ะไม่รู้เรื่องเลยรึไง"แนนโวยวายใหญ่เลยครับ อ้าวกำผมผิดอีก? ก็คนมันไม่รู้นี่นา
"แนนใจเย็นๆ"หน่าและตูนมาดึงตัวเธอไว้ไม่ให้มาใกล้ผมมากกว่านี้ ขอบคุณมากครับ =/\=
"เอาละๆ กินข้าวๆ"หญิงสาวร่างสูงผมสีเขียวที่นั่งอยู่หัวโต๊ะบอกทุกคน
"ค่ะ/ครับ พี่ยูอิ"ทุกคนตอบแบบนี้ บางคนก็เรียกยูอิเฉยๆ
ทุกคนก็ทานอาหารกันไปรวมทั้งผมด้วย แต่ผมสัมผัสถึงรัศมีบางอย่างได้
"=[]="เมื่อผมเงยหน้าเท่านั้นละ แนนจ้องหน้าผมไม่กระพริบเลย.. แต่..แทนที่จะกลัวมากๆ..แต่ทำไมใจถึงเต้นละ..?
"นาย มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเอ่ยขึ้น ถ้าผมดูป้ายชื่อเขาไม่ผิดเขาน่าจะชื่อว่า 'ภูมิ' เอ๊ะ? เขาถามผมหรอ?
"ผม..ผมไม่รู้ครับ"ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ อยู่ดีดีก็มาอยู่ที่นี่ ผมก็ปรับตัวไม่ทันนะครับ
"แล้วนายชื่ออะไรละ?"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลออกแดงๆเจ้าของที่โพกผมสีส้มถามผม
"ผม..ก็ไม่รู้อีกละครับ"ผมก็ตอบไปตามความจริงครับ มันจำไม่ได้นี่นา
"ไม้ๆ หมอนี่จำอะไรไม่ได้เลยละ"ซากิพูดขึ้น
"นี่นายเป็นเจ้าชายที่หลงมาอีกโลกรึไง - -"ชายหนุ่มผมสีม่วงพูดประชดผม เจ้าชาย?- - อีกโลกงั้นหรอ..?
".."ผมได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี
"นายหน่ะ"ยูอิหันหน้ามามองทางผม จนผมต้องขานตอบกลับอย่างกล้าๆกลัวๆ
"คะ..ครับ"
"เมื่อกี้ถามใช่ไหมว่าโลกคู่ขนานคืออะไร"ยูอิหันหน้ามาทางผม
"ครับ.."ผมอยากรู้ !!! โลกคู่ขนานมันคืออะไรกันแน่ อธิบายมาทีครับ
"โลกคู่ขนานหน่ะ..มันคือ"ยูอิค่อยๆเล่า
"โลกที่ตรงข้ามกับโลกที่นายกำลังอยู่ที่นี่ แต่ในอีกแง่มุมของโลกคู่ขนาน ฝั่งทางเราก็จะเป็นโลกคู่ขนานของฝั่งนั้น..
นิสัยของบุคคลในโลกนี้ที่ขนานกับตัวนาย จะแตกต่างกัน เหลือจะเรียกว่าสลับกันเลยก็ว่าได้นะ
แต่ถ้าฉันเดาไม่ผิดนะ..นายเป็นคนคู่ขนานกับแนน"ช็อคสิครับ ทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ยะ หา? ว่าไงนะ? แนนหรอ? =w= แต่มันก็ไม่น่าแปลกอะนะ นิสัยดุร้ายจริงๆ ผมเลยหันมองหน้าเธออีกสักรอบ แต่เธอกับ..
"มองหน้าหาเรื่องหรอ?"แนนทำสายตาดุมาใส่ผม กำ =[]= แค่มองแค่นี้ไม่ได้รึไงฟร่ะ?
"ปะ..เปล่าครับ.."โอ๊ยน่ากลัว ไม่เอาแล้ว ยังไงก็จะไม่ขอยุ่งกับแม่นี่อีกละ-3-
"เอาละ รีบกินเข้า มีงานต้องเคลียร์กันนะ"ยูอิยิ้มให้ทุกคนโดยที่ทุกคนฝืนยิ้มกลับอย่างไม่เป็นธรรมชาติ
......
"โอ๊ยยย งานฉันนนน ไม่จริงงงง"เสียงเอะอะโวยวายภายในห้องโถงที่ผมกำลังนั่งอยู่ดังขึ้นเรื่อยๆ
"เสร็จแล้วเว้ย ไชโย"เสียงของบางคนก็ดังลงมาชั้นสอง..
ผมยังคงนั่งทบทวนเรื่องต่างๆ..เกี่ยวกับโลกที่ผมอยู่..กับโลกแห่งนี้..และหญิงสาวที่ชื่อว่าแนน..
"ว่าไง นึกชื่ออกรึยัง?"ซากิเดินมานั่งข้างๆผม คำตอบก็คือผมก็ยังคิดไม่ออก
"ยังครับ.."ผมถึงกับจ๋อยเลยครับ.. นึกเรื่องชื่อตัวเองยังไม่ออกเลย..
"นี่ๆ แนนเบอร์สองหน่ะ มาช่วยฉันถือของหน่อย"ขนุนหันมาทางผม เห?? แนนเบอร์สอง?? ไหงต้องหันมาเรียกผมแบบนี้ ผมก็นั่งเอ๋อสิครับ
"นายหน่ะมาช่วยหน่อย-*-"ขนุนย้ำครับ ใครกันชื่อแนนเบอร์สองงงงงงงง
"ครับๆ"ผมเลยรีบวิ่งไปช่วยเธอถือของ ของก็ไม่ได้หนักอะไรนี่นา-3- หาเรื่องจะใช้ผมรึเปล่า แต่ก็นะ..เป็นผู้หญิงร่างเล็กแรงคงน้อยแหละ..
"แนนเบอร์สองมานี่หน่อย" ต่างคนต่างเรียกผมด้วยชื่อนี้จนผมรำคาญละครับ
"อ๊ากกก ผมไม่ได้ชื่อแนนเบอร์สองสักหน่อย !!!!"หมดความอดทนแล้วครับ เรียกอยู่ได้ แนนเบอร์สองเนี่ยะ
".."ทุกคนถึงกลับหันมาหาผมด้วยความตกใจเลยครับ
"งั้นเอางี้ดีกว่า มาตั้งชื่อให้หมอนี่ดีกว่า ว่าไงแนน?"ยูอิหันไปถามแนนที่ยืนพิงกำแพงมองผมอยู่
"เอาไงก็ตามแต่ แต่ฉันก็ไม่ค่อยชอบชื่อแนนเบอร์สองสักเท่าไหร่"แนนตอบมาแบบนี้พลางหันหน้าไปทางอื่น
"ชื่ออะไรดีละ?"ซากิหันหน้ามาถามผม
"อาม"แต่ละคนเริ่มตั้งชื่อให้ผมแบบสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วครับ
"อามไม่เหมาะๆ"
"แล้วเอาไรดีละ"
"นายคู่ขนานกับแนนสินะ.."ตูนเดินมาพลางทำท่าใช้สมอง
"ชื่อ.."ตูนลากเสียงสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้น"แนค ใช่นายชื่อแนค"
"แนค.."ผมลากเสียงเบาๆแต่ทันได้นั้นความคิดสุดแสนจำปวดสมองก็วิ่งพรวดเข้ามาในหัวผมทันที
"เห้ยๆ อีกสองวันมีที่ไปด้วยกันไหมแนค"ภาพจากความทรงจำของผมฉายขึ้น.. ผู้พูดคือผู้หญิงผมสีแดง..
"ไปสิๆ"ภาพจากความทรงจำของผมตอบกลับไปแบบนั้น
"ไปที่ไหนกันดีละ?"ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินที่ดูอายุน้อยกว่าผมหลายปีเอ่ยขึ้น
"ที่ไหนก็ได้ แต่มันต้องสนุกแน่ๆ"ผู้หญิงผมสีแดงคนแรกตอบกลับมาพร้อมกับยิ้มให้ผม
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก !!!!"ภาพจากความทรงจำดับหายไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้แต่ความปวดหัวอยู่ในสมองของผม จนทำให้ผมต้องตะโกนออกมา
"เห้ย?? เป็นอะไร??"ทุกคนต่างวิ่งกรูกันมาที่ผมรวมทั้งแนนด้วย
"..ใช่..ผมนี่แหละ..ชื่อแนค.."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น