' MINNA : หกกล้าล่าวิญญาณ '

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 : 'บัตรเชิญปริศนา'

- ตอนที่ 1 : 'บัตรเชิญปริศนา' -

 

 

ชายหนุ้มผมดำแสยะยิ้มอย่างมีชัยทันทีที่เขามาถึงที่หมาย

 

"โรงเรียนศศิธรพิทยาคม.."

 

เขาอ่านป้ายชื่อโรงเรียนที่มอดไหม้ไปเพราะถูกไฟคลอก

ซึ่งอาคารเรียนเองก็ไม่ต่างกัน ทุกสิ่งทุกอย่างในโรงเรียนแห่งนี้

ล้วนถูกไฟคลอกจนได้รับความเสียหายทั้งสิ้น

ยกเว้น "เพชรประจำตระกูล" เม็ดนั้น

ซึ่งชายหนุ่มเชื่อว่าของสิ่งนั้นยังอยู่รอดปลอดภัย

เขารีบวิ่งแจ้นไปยังด้านหลังของโรงเรียนซึ่งรกร้างมาก ราวกับเป็น "ป่าช้า" เลยก็ว่าได้

เขาได้สืบมาแล้ว.. เขามั่นใจว่าเพชรต้องอยู่ที่นี่แน่นอน

เขาติดสินใจใช้พลั่วที่มีอยู่ขุดหาไปทั่วบริเวณ

 

"กึก ~"

 

เสียงพลั่วกระทบกับของแข็งใต้ดินบางอย่างดัง "กึก" เขาจึงรีบขุดของสิ่งนั้นขึ้นมาทันที

สิ่งที่เขาพบคือกล่องทรงแปดเหลี่ยมสีแดง บริเวณปากกล่องล็อกไว้ด้วยแม่กุญแจ

ที่ต้องใส่รหัสผ่าน

ถึงเขาจะไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไรอยู่ แต่เขาเชื่อว่าต้องเป็นสิ่งที่เขาตามหาอยู่แน่ๆ

 

"หึๆ"

 

เขาหัวเราะในลำคอเบาๆพลาวหยิบขวดใบหนึ่งในกระเป๋าออกมา ซึ่งข้างในนั้นเป็นไปด้วย "น้ำกรด"

เขาใส่ถุงมือกับผ้าปิดปากให้เรียบร้อย ใช้ผ้าเปิดฝาขวดน้ำกรดออก เขากำลังจะราดมันใส่แม่กุญแจ

แต่ไม่ทันที่เขาจะราดน้ำกรด มือที่เน่าเปื่อยได้โผล่ออกมาจากหลุมแล้วจับข้อมือของชายหนุ่มเอาไว้

เขาเริ่มตัวสั่นระริก จากนั้นเจ้าของมือก็โผล่ตัวออกมาจากพื้นดิน

ร่างอันเน่าเปื่อยของเขาเต็มไปด้วยแผลไฟไหม้ที่ดูน่าสยดสยอง

 

"อยากได้เหรอ.. ?" เจ้าของร่างเน่าเปื่อยเอ่ยขึ้นพลางแสยะยิ้ม

แต่ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรทั้งนั้น แม้ว่าเขาจะอยากได้มันแค่ไหนก็ตาม

 

"ฉันบอกรหัสได้นะ.. แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน" จากนั้นซากศพอันเน่าเปื่อย

ก็ได้กลายเป็นสาวน้อยผมแกละสีน้ำตาลแดง แผลไฟไหม้รอบตัวเธอได้หายไป

ผิวสีขาวซีด ใบหน้าดูไร้ชีวิตชีวาแฝงด้วยความน่ากลัวนิดๆ

 

"เมื่อกี้.. เธอบอกว่า..จะบอกรหัสให้ฉัน ?"

 

"ถูก ตกลงมั้ยล่ะ ?"

 

"ได้.. ว่าแต่ เธอชื่ออะไร ?"

 

"ขนุน นายล่ะชื่ออะไร ?"

 

"ปันปัน"

 

"ปันปันงั้นเหรอ.. ตามมา"

 

พอเด็กสาวเจ้าของชื่อขนุนพูดจบ เธอก็เดินนำปันไปยังห้องผู้อำนวยการ ซึ่งห้องนี้ก็ไม่รอดเหมือนกัน

 

"เขียนบัตรเชิญถึงยูอิ.. เขียนยังไงก็ได้ให้เธอยอมมาที่นี่"

 

"หา ? แต่ท่าทางเครื่องปริ๊นท์จะพัง.."

 

"ใครบอกว่าเราจะพิมพ์ ?" ขนุนพูดพลางหยิบการ์ดสีแดงอ่อนขึ้นมาใบหนึ่ง

 

"ไปเขียนตรงโน้น" เธอชี้ไปที่โต๊ะทำงานของผู้อำนวยการที่มีขวดหมึกกับปากกาขนนกวางอยู่

ปันรับการ์ดก่อนที่จะเดินไปที่โต๊ะแล้วเขียนบัตรเชิญให้ตามคำสั่ง

 

"ปกติโรงเรียนฉันจะจัดงาน 'ศศิธรย้อนรำลึก' ขึ้นทุกปี นายต้องเขียนเชิญให้ยูอิมางานนี้"

 

"อืม.." ชายหนุ่มรับคำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อากาศดีจังเลยย ~"

 

หญิงสาวเจ้าของผมสีเขียวน้ำทะเลสดใสเอ่ยปากชมสภาพอากาศยามเช้าวันที่ ๑๒ ตุลาคม

ในมือของเธอถือไม้กวาดทางมะพร้าวด้ามหนึ่งเพื่อทำภารกิจในยามเช้าของเธอ "กวาดลาน" ยังไงล่ะ

ลานด้านหน้าบริษัทถูกปกคลุมด้วยใบไม้จนแทบมองไม่เห็นพื้นดิน หน้ากวาดทิ้งเสียจริงๆ

แต่แทนที่เธอจะมองไปยังเป้าหมาย สายตาของเธอกลับจับจ้องไปยัง

ซองจดหมายสีม่วงขอบแดงฉบับหนึ่ง

 

"ถึง ฮาตานะ ยูอิ.. ถึงเรานี่นา" หญิงสาวอ่านจ่าหน้าซองเบาๆ

 

"สวัสดีค่ะหัวหน้า.." สาวผมเปียสีฟ้าเดินออกมาทักทายยูอิเหมือนทุกครั้ง

 

"สวัสดีจ้ะตูน แล้วหน่าล่ะ ?" ฉันถามหาสมาชิกอีกคนหนึ่งของบริษัท

 

"กำลังฝึกไสยเวทย์ในห้องค่ะ รู้สึกว่าช่วงนี้จะฝึกทุกวันเลย"

 

"ทำไมล่ะ ?"

 

"เห็นเจ้าตัวบอกว่าจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นค่ะ"

 

"เฮ้อออ.. เอาเถอะ ระวังตัวไว้หน่อยละกันนะ"

 

"จดหมายอะไรเหรอคะ ?" ตูนถามขึ้นพลางชี้ไปที่จดหมายในมือยูอิ

 

"ไม้รู้เหมือนกันจ้ะ ยังไม่ได้อ่านเลย"

 

"คุณหัวหน้าเข้าไปอ่านข้างในเถอะค่ะ เดี๋ยวตรงนี้หนูจัดการเอง" พอตูนพูดจบก็แย่งไม้กวาดจากยูอิไปทำหน้าที่แทน

 

"ขอบใจนะ ตูน" ยูอิเห็นดังนั้นจึงเดินเข้าไปในบริษัททันที

และไม่ลืมที่จะเปิดอ่านจดหมายด้วย

ภายในซองจดหมายมีการ์ดสีแดงอ่อนที่เขียนข้อความไว้ด้วยหมึกสีดำ

มันคือบัตรเชิญนี่เอง

 

"ขอเชิญ ฮาตานะ ยูอิ

เข้าร่วมงานสังสรรค์ 'ศศิธรย้อนรำลึก'

งานรวมรุ่นลูกแดงม่วงสุดหรรษา

ในวันที่ ๑๕ ตุลาคม ตั้งแต่เวลา ๑๕.๐๐ น. ถึง ๒๐.๐๐ น.

ขอให้สนุก ในฐานะลูกแดงม่วง

โรงเรียนศศิธรพิทยาคม"

 

"จากโรงเรียนเก่านี่นา.." ยูอิกล่าวเบาๆทันทีที่เธอเห็นชื่อโรงเรียนเก่าของเธอ

 

"จะไปไหมครับ ?" เสียงจากชายหนุ่มผมดำอมม่วงที่โผล่มาอยู่ด้านหลังของยูอิโดยไม่ทันรู้ตัว

 

"แนค !! มาจากไหนเนี่ย ? ตกใจหมด"

 

"ฮะๆ ตกลงคุณหัวหน้าจะไปมั้ยล่ะครับ ?"

 

"ก็อยากไปนะ.. แต่ฉันจำได้ว่ามันถูกไฟคลอกยกโรงเรียนไปแล้วนี่"

 

"ละ.. แล้วใครเป็นคนส่งบัตรเชิญนี้มาล่ะครับ ?" แนคพูดด้วยน้ำเสียงปนหวาดกลัวนิดๆ

 

"มันต้องมีพลังงานบางอย่างแน่ๆ ~" ยูอิพูดด้วยน้ำเสียงหน้ากลัว แต่ดูเหมือนจะตลกเสียมากกว่า

 

"ถะ.. ถ้าอย่างนั้นผมเอาไปทิ้งนะครับ.."

 

"เดี๋ยววว !!" ยูอิรีบจับแขนแนคเอาไว้

 

"เราได้สถานที่ไปล่าผีแล้วล่ะ !!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทางนั้นได้รับแล้ว.." ขนุนที่มองเห็นเหตุการณ์ทางฝ่ายยูอิทั้งหมดเอ่ยขึ้น

 

"เยี่ยม !! ทีนี้ก็บอกรหัสมาสิ" ปันเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น ตอนนี้จิตใจของเขาถูกครอบงำไปด้วยความโลภ

 

"เอาหูมานี่สิ.." ขนุนพูดพลางกวักมือเรียก ซึ่งปันก็ยอมหันหูมาให้แต่โดยดี

 

แต่ทว่า..

 

"บอกให้โง่สิ !!"

 

พอขนุนพูดจบ เธอก็หยิบเหล็กปลายแหลมออกมาทิ่มเข้าไปที่หูปันแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

จากนั้นปันก็ล้มลงและเสียชีวิตในเวลาต่อมาโดยที่เหล็กปลายแหลมยังคาหัวอยู่อย่างนั้น..

 

 

 

                                                                                                                       Kiz'zy

 

__________________________________________________________________________