คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 【 Chapter 1 】 หลับ
[ Best's Part ]
".."ผมลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆด้วยความงัวเงียและความง่วงสุดขีด.. หืม? กี่โมงแล้วว่ะเนี่ย..
"สิบเอ็ดโมงครึ่งแล้วหรอว่ะ.. ไมไอ้เอกไม่โทรมาปลุกกูว่ะ.."ทันที่ที่ผมคว้านาฬิกาจากหัวเตียงได้..ผมถึงกับมึนงงชั่วขณะ.. เพราะวันนี้มันวันเสาร์และปกติมันชอบโทรมาปลุกผมให้ไปเล่นเกมกับมัน.. อา..ผมยังไม่ได้แนะนำตัวผมเลยใช่ไหม?.. ผมชื่อว่าเบสครับ หรือที่ทุกๆคนรู้จักผมในนาม ' Grayman Xiii ' นั่นแหละ.. ส่วนไอ้เอกที่ผมพูดไปเมื่อกี้ก็คือ ' MR.HEART ROCKER ' ที่เพื่อนๆรู้จักกันนั่นแหละครับ..
"ไอ้เอกมันไปไหนว่ะ? ...."หลังจากสิ้นเสียงของผมความเงียบก็เข้ามาครอบคลุมห้องของผม.. นั่นสินะ..ตอนนี้ผมอยู่คนเดียว ใครหน้าไหนจะมาตอบคำถามของผมกันครับ ถ้าจะมีก็มีแต่ผี !!!!
"หรือว่าเมื่อคืนมันโดนผีหรอกจนตายไปแล้วว่ะ?"ผมมานั่งคิดๆดูเรื่อยเปื่อย เพราะเมื่อวานผมกับไอ้เอกมันเล่นเกมผีกันครับ !! ทั้งๆที่ผมก็กลัวแต่มันยังจะลากผมอีก-.- เอาเป็นว่ายังไงก็ลองโทรไปหามันก่อนก็ละกัน !
"ขอโทษค่ะ ไม่สามารถติดต่อ.."ไม่ทันที่ผมจะฟังประโยคที่ทำให้ผมรู้สึกใจไมค่อยดีจบ ผมก็ตัดสายทิ้งเลยครับ ! สัดเอ๊ย ! เสือ กปิดเครื่อง -*- เวลาแบบนี้ยังจะมาปิดเครื่องอีก แล้วทีงี้ผมจะทำยังไงละเนี่ย?
"หรือจะไปหามันดีว่ะ?"ทั้งๆที่ขี้เกียจแต่ก็อยากไปดูให้แน่ใจว่ามันยังไม่เป็นอะไร.. พอดีที่มหาวิทยาลัยมีงานประจำปี..ผมเลยขออนุญาติหนีกลับมาอยู่บ้านผม =_= แต่บ้านของผมกับหอพักที่ไอ้เอกอยู่มันไม่ไกลหรอก
ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อไปจัดการธุระส่วนตัวของผมให้เรียบร้อย ก่อนที่จะแต่งตัวแล้ววิ่งออกจากบ้านของผม โดยที่จะไม่ลืมล็อคประตูซะก่อน แถวนี้แม่ งโจรเยอะ !
ผมได้วิ่งออกมาหน้าปากซอย พบว่ามีวินมอเตอร์ไซค์อยู่ครับ ! ผมไม่รอช้ารีบบอกจุดหมายปลายทางให้พี่เจ้าของวินมอไซค์ แล้วรีบเบิ่งไปหอไอ้เอกทันที !!
....
หลังจากที่ผมมาถึงหอไอ้เอกแล้ว ผมรีบจ่ายตังพี่วินมอไซค์ที่ผมนั่งมา พร้อมกับรีบวิ่งขึ้นบันไดหอที่ไอ้เอกอยู่
' ตึ่ง !! ตึ่ง !! ' ผมทุบประตูห้องของไอ้เอกหลายๆครั้ง พลางเรียกมันไปด้วย
"ไอ้เอก !! มึงอยู่รึเปล่า !!"ใช่มึงอยู่รึเปล่า ! ถ้าอยู่ก็รีบออกมานะเว้ย
' ตึ่ง !!! ตึ่ง !! ' ผมเคาะประตูสลับกับเรียกมันไปเรื่อยๆ จนมีเสียงโทรศัพท์ของผมแทรกขึ้นมา
' ตี๊ดดด ตี๊ดดด ~~ ' เวลาแบบนี้ใครแม่ งโทรมา =[]=
' เอก ' ชื่อผู้โทรปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของผม.. ผมแทบจะเผลอร้องดีใจออกมาด้วยซ้ำ..
"( ขอโทษนะเบสที่กูปิดเครื่องหน่ะ พอดี.. )"มันยังไม่ทันพูดจบ ผมก็ด่ามันไปยกชุด !!
"ไอ้เชี่ยเอก ! มึงไปไหนไม่เคยบอกกูหรอก มึงไม่อยู่ห้องก็ไม่บอกกู มึงนี่ใช้ไม่ได้เลยนะเว้ย !! มึงเคยเห็นกูบ้างรึเปล่า? กูเป็นห่วงมึงนะสัด !"ฉุนครับ อะไรของมันก็ไม่รู้ อยู่ๆก็โทรมา-*- ..เดี๋ยวดิ๊ กูพูดว่าเป็นห่วงอย่างนั้นหรอ =[]= ชิบหายละไง
"( มึงเป็นห่วงกูด้วยหรอว่ะ? แม่ งน่ารักหว่ะ )"
"ถุย ! น่ารงน่ารักอะไรละ อีกอย่างกูไม่ได้เป็นห่วงมึง กูกลัวว่าจะไม่มีคนเลี้ยงข้าวกู !"..เหมือนพูดบางอย่างที่ขัดกับใจชิบ..
"( นี่กูมีค่าแค่เลี้ยงข้าวมึงรึไง.. )"เสียงมันดูแผ่วเบามากๆเลยครับ.. เป็นไรไปว่ะมึง?
"ใช่ดิ มึงมีค่าแค่เลี้ยงข้าวกูนี่ละ ว่าไงมึงไม่อยากเลี้ยงข้าวกูก็ไม่เป็นไรนะ-*-"ผมกระแทกเสียงใส่ ก่อนจะกดตัดสาย !
.
.
.
[ Aek's Part ]
หลังจากที่ไอ้เบสมันตัดสายผม..ผมคิดว่ามันคงจะโกรธผมแน่ๆ.. ผมรู้สึกเสียใจเหมือนกันนะ..ตอนที่มันบอกว่าผมมีค่าแค่เลี้ยงข้าวมันเท่านั้น.. ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านขายตุ๊กตา.. สงสัยใช่ไหมละว่าผมมาทำไมที่นี่.. คือผมมาหาของขวัญวันเกิดให้ไอ้เบสมันนั่นละ..อีกไม่กี่วันก็วันเกิดของมันละ และที่ตอนแรกผมปิดโทรศัพท์เนี่ย เพราะผมไม่อยากโดนมันถามว่าไปไหน เพราะผมกลัวใจอ่อนตอบมันไปตรงๆ..ว่าผมกำลังเตรียมแผนเซอร์ไพส์มัน.. ผมตัดสินใจกลับไปที่หอพักของผมเอง..โดยการขี่มอเตอร์ไซค์คันโปรดของผมกลับไป
"อะไรกันว่ะ..ทำไมถึงรู้สึกว้าวุ่นแบบนี้"ผมบ่นในขณะที่กำลังขี่มอเตอร์ไซค์กลับหอครับ รู้สึกใจมันเต้นตึกๆตักๆตลอด ไม่รู้เพราะอะไร =_=
ไม่กี่นาทีผมก็ขับมอเตอร์ไซค์มาถึงหอพักของผมแล้วละครับ
"เห้อ.."ผมพึมพำเบาๆพลางเดินขึ้นบันไดหอพักของผม..แต่พอมาถึงเท่านั้นละ
"ไอ้เบส.."ผมเห็นมันนั่งพิงประตูอยู่..ดูท่าจะหลับนะ.. แต่ทำไมยังไม่กลับละ? รอผมอย่างนั้นหรอ?
"นั่งรอกูหรอว่ะ? จะด่ากูงั้นหรอ"ผมเข้าไปนั่งจ้องหน้ามันขณะตอนที่มันกำลังหลับ..มันน่ารักดีนะ..ผมสีชมพูคล้ายคลึงสตอเบอร์รี่..น่ากินมากๆเลยละหัวมันหน่ะ
".."มันยังคงหลับเหมือนเดิม ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น.. ผมคงไม่ใจร้ายขนาดที่ให้เพื่อนนอนตรงประตูใช่ม่ะ?
"ยังไงก็ปล่อยให้มันนอนตรงนี้ไม่ได้หรอก.. ก็คงต้องอุ้มมันเข้าไปนอนข้างในนั่นละ"ผมทำการช้อนตัวมันขึ้นแล้วทำการอุ้มมัน..ตัวเบาชิบเลย..
เวลามึงหลับนี่ก็น่ารักดีนะ..?
_______________________________________
ถ้าผมแต่งไม่ดีเท่าไหร่ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะผมแต่งแนวนี้ครั้งแรก แหะๆ
แต่ผมคิดว่าตอนที่ 2 อาจจะถูกใจผู้อ่านกันมั่งนะครับ(หวังว่านะ)
เอาเป็นว่าไว้เจอกันตอนที่ 2 นะครับ ^-^
ความคิดเห็น