ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
---------------------------------------------------------------------------
“ บทนำ “
วันนั้นเป็นเหมือนวันปกติของทุกๆวันในบริษัทมินา โปรเจค ซึ่งอยู่ในเมือง "นาวาซิตี้"
ซึ่งในเดือนเมษายนในปีนี้มีคนอยู่ในบริษัทมินาประมาณ 13 คน ซึ่งไม่ต้องไปเที่ยวไหนหรือไปไหนในช่วยเดือนนี้ มันเป็นพักร้อนก็ว่าได้ละนะ..
จนเวลาผ่านไปประมาณ 3 - 4 ทุ่ม ของวันนั้นในเดือนเมษายน
"มันมีบางอย่างผิดปกติ.."
แก๊ง ~ [เสียงเหมือนอะไรบางอย่างมาชนประตู]
"เอ๊ะ !?"หญิงสาวผมสิน้ำเงินเข้มยาวประมาณบ่าส่งเสียงด้วยความสงสัย
"เป็นอะไรหรอหน่า?"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลที่นั่งข้างเธอถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
"เราเหมือนได้ยินเสียงอะไรข้างนอกหน่ะภูมิ"หน่าพูดขึ้นพลางค่อยๆเดินไปที่หน้าต่าง
"มีอะไรไหม?"ภูมิถามหน่าพลางเดินไปที่หน้าต่างเช่นกัน
"คนหนิ?มาทำอะไรหน้าบริษัทตอนกลางคืน?"ภูมิและหน่าต่างพูดด้วยความตกใจ
"มีอะไรกันหรอครับ?ทำท่าทางตกใจกันจัง"ชายหนุ่มผมสีเหลืองออกทองๆเดินมาถามทั้งคู่ ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นความผิดปกติเหมือนกัน
"ก็มีใครไม่รู้มาเดินติดอยู่ที่หน้าประตูบริษัทเรา"หน่าพูดเบาๆพลางชี้ไปที่ชายคนนั้นที่ติดอยู่ที่ประตู
"วินรู้จักเขาไหม?"ภูมิถามวินด้วยความกังวล
"ไม่ครับ..ผมไม่รู้จัก เดี๋ยวผมลงไปเคลียร์ให้ครับ"วินพูดจบก็จะเดินไปที่ประตูแต่มีหญิงสาวคนหนึ่งดึงมือเขาไว้
"อย่าลงไปดีกว่านะ.."หญิงสาวผมสีฟ้ายาวประมาณเอวท่าทางเยือกเย็นเอ่ยขึ้น
"เห?ทำไมละตูน"วินหันหน้าไปถามตูนด้วยความตกใจ
"มันอันตราย..อย่าลงไปเลย.."ตูนพูดเบาๆพร้อมกับปล่อยมือจากวินแล้วกลับไปนั่งที่เดิมเหมือนคนไม่มีวิญญาณยังไงยังงั้น
"อืม"วินพูดด้วยความกังวลพลางมองไปที่ชายคนนั้นสักพัก
~ หนุ่มสาว 7-8 คนนั้งบนโซฟาอย่างเป็นระเบียบพลางดูหนังเรื่องหนึ่ง ~
"หนังเรื่องนี้น่ากลัวอะ"หนุ่มน้อยผมสีดำอายุประมาณ 16 ปีพูดขึ้น
"นั่นสิคิว ถ้าเกิดมันมีจริงจะทำไงเนี่ย"สาวน้อยผมสีน้ำตาลผมยาวประมาณบ่าพูดขึ้น
"ไม่เอาน่าจูนอย่าพูดอะไรแบบนี้สิ..แต่ถ้ามีจริงก็ซวยหน่ะสิ.."คิวพูดพลางตัวสั่น
~ ทันใดนั้นเองมีข่าวฉุกเฉินออกอากาศแทนหนังที่ทุกคนกำลังดู ~
"ข่าวฉุกเฉินค่ะ ขณะนี้เมืองนาวาซิตี้มีบางอย่างผิดปกติค่ะ"เสียงนักข่าวจากทีวีเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ
"เอ๊ะ..เกิดอะไรขึ้นหรอแนค?"หญิงสาวผมดำออกม่วงยาวถึงเอวที่นั่งซบไหล่ผมเอ่ยขึ้น
"ไม่มีอะไรหรอกแนนแค่ข่าวด่วนหน่ะ"ผมพยายามไม่ตื่นตกใจและตั้งใจฟังข่าวเหล่านั้น
"พวกซากศพที่เน่าเปื่อยสามารถเดินได้ค่ะ !!"เสียงจากทีวียังคงดังอยู่
"บ้าอะเปล่าศพเดินได้ ถุ้ย ! มีแต่ในหนัง ฮ่าๆ"ชายหนุ่มผมสีม่วงพูดขึ้นพลางหัวเราะ
"นั่นสิ ศพเดินได้หน่ะหรอ บ้าชัดๆ คิดจะประกาศหนังก็บอกมาเถอะ ใช่ม่ะภูมิทายาท"ชายหนุ่มผมสีเขียวเอ่ยขึ้นพลางหัวเราะเช่นกัน
"ใช่บ้าชัดๆเบื่อหว่ะข่าวแบบนี้ ดลเปลี่ยนช่องเถอะ"ภูมิทายาทพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุดโมโห
"อย่าเปลี่ยนดูก่อน !"หญิงสาวผมสีเขียวฟ้าๆอายุประมาณ 18 ปีพูดขึ้น
"มันอาจจริงก็ได้นะ มันเป็นเมืองของพวกเราหนิ ใช่ไหมจิ๊บ"ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลตัวสูงอายุประมาณ 18 ปี พูดขึ้น
"ใช่ไม้ มันอาจจะเกิดอะไรผิดปกติกับเมืองนี้ก็ได้"พี่จิ๊บพูดขึ้นพลางตั้งใจดูข่าว
"พวกมันเยอะมาก ขอให้ทุกคนเตรียมรับมือกับปัญหานี้ !! อพ.."ไม่ทันที่เสียงนักข่าวจะพูดจบไฟทั้งเมืองก็ถูกตัดทันที
"กรี๊ด !!!"ผู้หญิงทุกคนในนี้ต่างส่งเสียงร้องตกใจ
"นี่ซอมบี้มันมีอยู่จริงหรอเนี่ย จริงหรอ.."จูนและคิวต่างตัวสั่นและส่งเสียงตกใจ
"ทุกคนเงียบๆสิ ฉันเคยได้ยินว่าพวกนี้มันไวต่อเสียงนะ"หญิงสาวผมสีดำประมาณบ่าพูดขึ้น
"ฉลาดจริงนะเหมยแล้วแน่ใจได้ยังไง"ภูมิทายาทและดลพูด
"มั่นใจสิ"เหมยพูดพลางสบัดผม
"..."ทุกคนต่างเงียบไปสักพัก
"ผมคิดว่าพวกเราต้องหาอาวุธและไฟฉายกันแล้วละครับ"ผมเอ่ยขึ้นพลางเรียบลุกขึ้นยืน
"อืม"ทุกคนพูดเบาๆพลางหาอาวุธและไฟฉายที่พอจะใช้ได้
"แต่ฉันไม่ถนัดพวกปืนหรือพวกใช้ของตีนะ"แนนดึงแขนเสื้อผมและทำสีหน้ากลัวสุดขีด
".."ผมเงียบไปสักพักพลางคิดว่าไปเพลินๆจนได้ไอเดียดีดี
"เธอไปเรียนดาบมาสินะ?"ผมถามแนนด้วยสีหน้าอันมีหวังแล้ว
"ใช่..แต่มันไม่มีดาบหนิ"แนนพูดเบาๆเหมือนคนทำท่าจะหมดหวัง
"อืม..มีสิ"ผมขึ้นไปหยิบกล่องใบหนึ่งซึ่งมีดาบคอสเพลย์ข้างในนั้นมาให้เธอ
"รับไว้สิ"ผมยื่นดาบคอสเพลย์ให้เธอ
"นายมีแล้วทำไมไม่ให้ฉันก่อนละ?"แนนพูดด้วยความโมโหพลางหยิกผม
"โอ๊ย ! เจ็บ..กะจะให้ในวันเกิดหน่ะ แต่วันนี้มันจำเป็นต้องใช้แล้วหนิ"ผมยิ้มให้เธอพลางหยิบปืนสั้นมา 1 อันกับลูกกระสุนสัก 3-4 กล่อง
"มันคมเหมือนของจริงเลยสินะ"แนนพูดพลางหยิบดาบขึ้นมา
"อืม.. ทุกคนพร้อมแล้วนะ !"ผมพูดเบาๆ
"อืม !"ทุกคนต่างหยิบอาวุธและไฟฉายขึ้นมา
"ดูนั่น !! พวกมันมากันเต็มหน้าประตูแล้ว !!"จูนและคิวตะโกน
"หา !!"ทุกคนส่งเสียงด้วยความตกใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น