คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
INTRO
ร้อน...............
มันร้อนมาก.....................
นี่คือสิ่งเดียวที่คนอย่างจินรู้สึกได้ในตอนนี้มันทั้งหนัก และ หายใจไม่ออก ....
ทนไม่ไหวแล้ว..........
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้ก้า กูไม่ไหวแล้ววะ”
จินพูดพร้อมยกถอดหัวหมีออกจากตัวด้วยสภาพใบหน้าที่ชื่นไปด้วยเหงื่อเเละ
เส้นผมเปียกๆที่เรียบลงกับใบหน้า
“อะไรของมึงไอ้จิน รีบๆใส่เลยนะเว้ยเดี๋ยน้องๆมาละ”
“ให้กูหายใจสักครู่ได้มั๊ยละครับ...มาสคอต....นี่มันดูดออกซิเจนกูไม่เหลือละเนี่ย”
ใช่ครับผมจิน หนุ่มหล่อขวัญใจหญิงแท้ชายเทียมนิเทศศาสตร์ ปีสามเอกภาพยนตร์ เเต่กำลังใส่ชุดมาสคอตสน้องหมีสีน้ำตาล ตัวอ้วนอ้วนน่ารักน่ากอด ซึ่งขัดกับอารมณ์คนใส่ในตอนนี้มาก นี่ตอนแรกผมอยากได้หมีสีชมพูเพราะผมหน่ะชอบสีชมพู ถ้าจะให้มาอยู่ตัวติดอะไรทั้งวันผมก็อยากให้มันเป็นสีชมพูวววววว เพราะสีชมพูคือหัวใจของผม แต่ไอ้ก้าหรือไอ้ชูก้าเพื่อนชื่่อหวานของผมเนี่ยมันบอกหมีก็ต้องสีน้ำตาลผมว่ามันต่างหากที่ชอบยึดติดกับอะไรเดิมๆ
“เอาหน่ะมึง ทำเผื่อคณะ หรือมึงอยากจะไปเป็นพิธีกร” ไอ้ก้าพูดขึ้นพลางหันไปจัดการกับลูกโป่งในงาน
“มึงก็รู้กูไม่ชอบออกสื่อ”
“เห็นม่ะ งั้นงานนนี้เหมาะกับมึงสุดละ ไป”
สุดท้ายก็ต้องจำใจใส่ชุดนี้ ออกไปเผชิญหน้าน้องๆสาวๆ ทั้งคณะเดียวกันละต่างคณะ และน้องๆมัธยมอีกมากมายที่ไหลกันเข้ามาอย่างกับน้ำป่าจากห้าเเม่น้ำรวมกัน
โบกไม้ โบกมือ...........
โยกไป....โยกมา....ตามจังหวะเพลงที่พอจะได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง
บางคนก็ถ่ายรูปด้วย บางคนก็มาตี หนักๆหน่อยก็พวกเด็กผู้ชาย เตะเอาๆยังกะลูกบอล
นี่อยากจะเอาคืนนะแต่ก็ทำไม่ได้ ทำได้ก็เเต่ลูปก้นปอยๆให้น่าสงสาร ซึ่งมันก็เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้มากเช่นกัน
จะมีใครรู้ว่าหมีน่ารักข้างในจะเป็นเทพบุตรสุดหล่อออ
นี่กี่ชั่วโมงละเนี่ย ได้มองสาวๆได้เล่นกับสาวก็ดีอยู่หรอกเเต่มันไม่ได้สบายเลย มันร้อน มันอึดอัดด มีใครเข้าใจคิมซอกจินไหมมมมมมมมม!
“เหนื่อยมั๊ย...”
เสียงใคร....
ถามใคร...ผมเหรอ...
จินในร่างหมีค่อยๆหันไป ก้มมองนึกว่าเป็นเด็กตัวเล็กๆ
ใช่เป็นเด็ก....
เด็กกว่าเขาเเน่ๆเเต่ไม่ใช่เด็กน้อยอะไร ตัวไม่เล็ก ใบหน้าขาว รับกับริมฝีปากสีหวาน
ผมสีดำร่วงมาปรกหน้าเล็กน้อย ยืนมองผมอยู่น่ารัก ความคิดเเรกเข้ามาในหัวผม
"เหนื่อยป่าววว"
เด็กคนนั้นถามย้ำอีกรอบเเต่ไม่รอให้ผมตอบคำถามเเต่กลับเอื้อมมือมาจับมือใหญ่ๆ
นุ่มๆของไอ้หมีอ้วน โยกไปโยกมา เเละจ้องหน้าผมซึ่งจริงๆคือจ้องหน้าหมี
ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงใสๆ ใส่ผม
“สู้ๆนะฮะ”
..........................................................................................................................................
ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจซอกรักเเร้ซอกไตของทุกคนด้วยนะคะ
น้ำตาลอ้อยใจ
ความคิดเห็น