คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1นายเนี่ยนะ
ปัง ปัง!!!
“คุณหนูขา ตื่นได้แล้วค่า ป๊ะป๋า เรียกค่า” ป้าช้อย เรียกยัยนาน่า ให้ตื่นจากภวังค์-*-
“ฮ้าว ว้าว ว้าววว” (หาวภาษาไรมันวะเนี่ย -_- : คนเขียน)
“ป๊ะป๋าเรียก หยออ >.< ง่วง-0-”
ป๊ะป๋า เรียกไมหว่า ร้อยวันพันปีเห็นจะเรียกที -*- สงสัยมีเรื่องไรแน่ๆเยยแหะ-*-
นาน่า ลงบันได มา จนถึง ชั้นที่ 1 (แบบว่ามีหลายชั้นน่ะ มี5ชั้น รวมดาดฟ้าเปน6-*- เยอะชิบ)
“โอยเหนื่อย ชิบหายเรยแหะ ลิฟท์ ก็ไม่สร้าง ขึ้นลง แบบนี้จน กล้ามขาขึ้นเปนมัดๆ เหมือน ไมค์ ไทสันแล้ว เนี่ย” - -* ยัยนาน่า บนมาขณะที่ กำลังเดินไปห้องนั่งเล่น
“มาแล้วหรอ ลูก กว่าจะเดินมาถึง-*- นานสุดๆ”
“อ่าวก็ป๊ะป๋า ไม่ยอมสร้างลิฟท์เอง ดูดิ กล้ามขึ้นแล้วเนี่ย”
“เดี๋ยวค่อยสร้างละกัน ไว้หาแบบลิฟท์สวยๆมาก่อนละกันนะลูก”
“อ่ะค่ะๆ ..... แล้วที่ป๋า เรียกมามีอะไรหรอค่ะ เหนร้อยวันพันปี ไม่เคยเรียกเลย เชอะๆ”
“อย่ามาพูดประชดใส่นะ ป๋าไม่ชอบ ...... ที่เรียกมาวันนี้ คือว่า ป๊ะป๋า จะ ไปดูงานที่อเมริกา เปนเดือนๆเลยน่ะ แล้วป๋า ก็กลัวว่า ลูกจะมีภัยอันตรายได้ ช่วงนี้พวก โจรชุมน่ะ พ่อเลยหา บอดี้การ์ด ให้ลูกน่ะ”
“ห๊ะ บอลี้ก้าด เอ้ยย บอดี้การ์ด โหป๋า ค่ะ อย่าเวอร์ได้ป่าวเนี่ย-*- บอดี้ก่ง บอดี้การ์ดไร หนูไม่เอาทั้งนั้นล่ะ”
“ไม่สน ยังไงลูกก็จำเป็นต้องเอา ไม่งั้น ป๋าจะไม่โอนเงินให้นะ แล้วลูกก็จะไม่มีตังค์กินหนม ซื้อของ บลาๆ หึหึ และก็ จะไม่สร้างลิฟท์ ให้ด้วย ว่าไง จะเอามั้ย บอดี้การ์ด”
เอาเข้าไปป๊ะป๋า ฉัน-*- โอยย จาบ้าตาย อันแรกชั้นไม่โอเชเรยนะ แต่อันหลังไม่วอรี่หรอก แค่สร้างลิฟท์ เดินบันไดก็ด้ายยย
“สรุปว่า ตกลงนะ งั้นพ่อไปเก็บของ ก่อนละนะ ไว้เจอกันนะจ๊ะลูกรัก” ป๊ะป๋า โอบกอดชั้น แล้วเดินขึ้นบันไดไป
อ้าวๆ เฉยเลย ป๋าเนี่ย ฉันยังไม่ได้เออออห่อหมกอะไรเลย สักนิด-*- ทุเรศ จริง แต่ไม่เป็นไรแค่บอดี้การ์ด เหอๆ เดวอดตัง-*-
“เฮ้ออ เซงจังงโว้ยยย” ฉันนั่งลงบนโซฟาแล้ว ตะโกนออกมา จนป้าช้อยสะดุ้ง (สงสารป้าช้อยจัง:คนเขียน) แล้วฉันก็นั่งก้มหน้างุดๆ-_-‘’ ด้วยความเซง แล้วมองลงไป ที่ตีน
เฮ้ยยยย ทำไมเล็บ ฉันมันดำเยี่ยงนี้ อ๊ากกก-*-
“กี่โมงละเนี่ย..... ห๊า 6.30 Am สายแว้วว ตายแล้ววว”
เอ๊ะ!! แต่วันนี้วันอาทิตย์นี้หว่า แร้วฉันจะรีบไปทำไมกันหว่า-*- งงตัวเองเนี่ย (กุก็งง มึงเหมือนกันแหล่ะไอ่บ้า:คนเขียน)
“ไปอาบน้ำดีกว่าลัลลา ลัลล้า”
ผ่านไป 30 นาที
“อาบน้ำแล้ว สบ้ายสบายตัว อิอิ
ใส่ชุดไรดีเนี่ย”
ว้าว ชุดนี้ก็สวย ชุดนี้ก็น่ารัก เอาชุดไหนดี เนี่ยเลือกไม่ถูกเลยยย ชุดนี้ดีกว่า
ชุดที่ นาน่า เลือกใส่เป็นชุดกระโปรง Dress สีชมพู สั้นขึ้นเข่ามา 1 ฝ่ามือ น่ารักมากๆ(ใครถาม:คนเขียน)
เอาเข้าไปมุขไม่ฮาพาคนเครียด อย่าเล่นเลยมุขนี้ ฝื้ดฝืด เหอๆ
“ไปร้องเพลงดีกว่า คันปากตะหงิดๆ อยากร้องเพลง” นาน่า พูดไป ลงบันไดไป แล้วต้องไปสะดุดกับ
“สวัสดีครับ คุณหนูนาน่า” ผู้ชายคนนั้น ทัก นาน่า ขึ้นมา
เฮ้ยย ไอ่นี่เปนครัยวะ รุ้จักชื่อฉันด้วย โหะๆดังไม่เบานะเนี่ยเรา เอ้ยๆไม่ใช่ๆ มันเปนครัยบุกรุก บ้านเราหรือนี่ กรี๊ดดด มันจะ ปล้ำ ช้านนนน
“นะ..นาย.. เป็นใคร เข้ามาบ้าน ฉันได้ไง”
“ฉันชื่อ คิม เป็นบอดี้การ์ด เธอไงละ คุณหนูนาน่า”
หล่อกระชากไขมันเลยแฮะ กรี๊ดดดด ถูกใจแม่ยกเจ้าค่ะ-*-
“เออ งั้นก็สวัสดี -/\- นายคิม”
“อือๆ”นายนั่นตอบแบบส่งเดชสุดๆ
“นี่นาย ฉันอุตส่าห์ทักทายด้วยมิตรและไมตรีแล้วนะ ทำไมนายตอบกลับแบบนี้”
“อ้ะ สงสัยว่า อยากให้ตอบกลับแบบนี้ละสิ” นายนั่นทำหน้าตาหื่นกาม
อ๊ายยย นายจะทำอะไรฉัน รีบทำไวๆเลย เอ้ย ไม่ใช่ อย่าทำน้า
นายคิมประทับรอย จูบบนคอนาน่า แล้วค่อยๆไซร้ ลงไปบนหน้าอก
“อ๊ะ...อ๊าง” นาน่าเผลอร้องออกมา
“หึหึ ชอบงั้นหรอ??” นายคิมพูดขึ้นมา แล้วถอนปากออกจากหน้าอก
“นะ นาย ทำแบบนี้กับฉันได้ไง”
แล้วนาน่า ก็วิ่งเข้าไปในห้องนอน
“หนอยแหน่ะ ตาบ้านั้นทำแบบนี้กับฉันได้ไงกัน T^T พูดแล้วเส้า เฮ้อ” นาน่า ถอนหายใจแล้วนอน ไปบนเตียง
จะว่าไป ฉันก็คงมีอารมณ์ตามนายนั่นด้วยแน่เลย ไม่งั้นฉันคงไม่ร้องออกมาหรอก โอยย ไม่นะ ฉันจะไม่ยอมเสียเวอร์จิ้นให้ใครตอนนี้หรอก สู้ๆ ภารกิจ ปกป้องเวอร์จิ้น 5555+
“คุณหนู คงจะไม่เคยมาก่อนแน่ๆ ครั้งนี้สงสัยเป็นครั้งแรกหึหึ อย่างงี้สนุกแน่เรา” นายคิมพูดกับตัวเองเบาๆอย่างมีฟามดิบ (ความสุข)
“อ้าว คิม สวัสดี” พ่อของนาน่าทักคิม ซึ่งเป็นบอดี้การ์ดของนาน่า
“สวัสดีครับ” คิมตอบกลับ อารมณ์ดีสุดๆ
“ป๊ะป๋าต้องไปละนะ ฝากลานาน่าด้วยนะ”
“ได้ครับ”
คิมโบกมือลา ป๊ะป๋า ของนาน่า
“ไปห้องนอนดีกว่า” นายคิมพูดขึ้นแล้วเดินขึ้นบันไดไป
แอ้ดด ..... ปึงงงง
นาน่า กับ คิม ชนกันจังๆ ทำให้ทั้งคู่ล้มทับกัน นาน่า อยุ่ล่าง คิมอยุ่ บน
“โอ๊ยยย เจ็บบบ”นาน่าร้องโอดครวญ
“นุ้น นุ่มม”
“อะไรนุ่มห๊ะ ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ก็ หน่มน้ม เธอไง
ไม่ออกอ่ะจะทำไม ทำลำโพงก็ได้นะ”
“อ๊ายยยย ตาบ้า ลามกแล้วยังกวนตีนอีกนะ”
“ใหญ่ เหมือนกันนะเนี่ย เห็นตัวเล็กอย่างงี้นึกว่าจะเล็กตามซะอีก” นายคิมพูดไปมองหน่มน้มของนาน่าไป แล้วจิ้มๆเล่น
“อ๊ายยยยยยยยยย =-//////-= กรี๊ดดด” แล้วนาน่าก็ผลัก นายคิมบอดี้การ์ดสุดหล่อออกไป
“มานี่ๆ จะไปไหน”
“ก็จะเข้าห้องน่ะสิ ตาบ้าใครจะไปอยุ่กับ นายล่ะ หื่นสุดๆเลย”
“ให้เข้าห้องก็ได้” นายคิมบอกอย่างร่าเริงสุดๆไปเลย
“โอเค งั้นฉันเข้าล่ะ” นาน่า ตอบ แบบผ่านๆ
“แต่เป็นห้องฉันนะ”
“OO0OO!! ห๊า” นาน่าอุทานออกมาด้วยความตกใจ
“ไม่อาวน้า ไม่อาวว แงงงงงๆๆๆๆ T^T ปล่อยฉันไปน้า” นาน่าโวยวายใส่คิม(ซังซุน-*-)
หึหึ ในที่สุด มารยาร้อยเล่มเกวียนของ ฉันก็ได้ผุดขึ้นมาใช้อีก กร๊ากกกๆๆๆ
“หึหึ วันนี้ ฉันปล่อยไปก็ได้ แต่วันอื่นเธอไม่รอดแน่*0*เหอะๆ” นายคิมพูดไปพร้อมทำน่าตาเจ้าเล่ห์ ไป
อ๊ายยย หน้าตาหมอนั่น หล่อได้ใจไปเลย แต่...หื่นไปแฮะ-*-
“ขอบคุณมาก ไปล่ะ” นาน่า วิ่งเข้าห้องไปด้วยความเร็วสูง กลัวว่านายคิม(ซังซุน)จะตามทัน
โอยยยย ในที่สุดมารยาร้อยล้านเกวียน ของฉันก็ใช้ได้ผลฮี่ๆ ไม่มีคำว่าไม่สำเร็จในพจนานุกรมฉันหรอกย่ะ 55555+
“โอยยย แล้ววันอื่นฉันจะอยุ่รอดไม่เนี่ย แล้วเวอร์จิ้นฉันละ ต้องเสียไปกับนายนั่น ชัวร์เลย ฮืออๆๆ คิดแล้วเศร้า เจรงๆ แงๆๆ”
“กี่โมงละฟะเนี่ย -*- ห๊ะ 12.23 แล้วหรือนี่ ร้อนเจรงเลยยย ไปอาบน้ำอีกรอบดีกว่า ลัลลา...”
ผ่านไป20นาที นาน่าอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก (นี่มันรายการทางช่อง TITV นี่หว่า รึเปล่าหว้า-*-)
“ประตูไม่ได้ล๊อคค่า เข้ามาเลยค่ะป้าช้อยย”
แอ๊ดดดด
“มีอะไร หรอค...”
“อ๊ายยยยยยยยยยย นายบ้า นายหื่นกาม มาไรในห้องช้านนน อออกไปน้า”
“ชู่วววว เงียบก่อน”
“อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย ออกไปน้า”
“เฮ้ยยย บอกให้เงียบไงล่ะ” นายคิมตะคอกใส่
“......” นาน่าสะดุ้ง แล้วเงียบทันทีทันใด เหมือนมีมนต์สะกด
หนอย ตาบ้านี้เป็นใครใหญ่มาจากไหนยะ กล้าดีมาตะคอกใส่ฉัน ไอ่บ้า
นี่แค่ก็เป็นความคิดในใจค่ะ ที่พูดมาก็พูดว่า
“มีอะไรหรอ....”
เหอๆ-*- ไม่กล้าน่ะ กลัวมันจะปล้ำฉันเอา-*-
“แค่อยากจะชวนเธอ ไปทะเลน่ะ จะไปทะเล กินปูทะเล เย เย55+”
อ้าว กรรม ไม่น่าเชื่อนะเนี่ยยยย ว่านายเนี่ยขี้เล่น เล่นขี้ซะด้วย นึกว่าจะหื่นกามอย่างเดียวซะอีก -*-โอยย กรรมไรฉันเนี่ย ถึงมาเจอคน หื่น+โรคจิต+ขี้เล่น อีก-*- อยากตายโว้ยยยย
“ทะ..ที่ ไหน อ่ะ อ่า”
“น่า มาเถอะ ฉันมีที่บรรยาดี เงียบๆ สำหรับเรา 2คนด้วยแหล่ะ อะดึ๋งๆ”
“ไม่อาวว ไม่ชอบเงียบๆ เดี๋ยวนายเกิดหื่นกาม จะปล้ำฉันขึ้นมา แล้วใครจะช่วยฉันเล่า”-*-
“ไม่รุ้สิ เอาเป็นว่าเธอไปละกัน เดี๋ยวฉันจะไปบอกแม่บ้านเธอ และก็พ่อเธอนะ”
“เดี๋ย....”
“โอเค้นะ ไปละ”
“เฮ้ยยย ได้ไง ไอ่บ้าเอ้ยย”
เอาเข้าไปไอ่พวกนี้ ฉันยังไม่ได้เออออห่อหมกไรกับนาย
“ป้าช้อยยย คร้าบบบบ”
“ค่ะ มีไรค่ะคุณคิม”
“คือว่า นาน่าเค้าอยากไปเที่ยวที่ทะเลอ่ะครับ ผมเลยจะพาไปได้ไหมครับ”
“ตามสบายเลยจ๊ะ แต่ว่าต้องดูแลนาน่าเค้าดีๆน้า”
“คร้าบบบ แน่อยู่แล้วล่ะ”
แล้ว นายคิมก็โทรไปบอก ป๊ะป๋า ว่าจะไปทะเล ป๋า ของนาน่า บอกตกลง ตามสบายเล้ยยย ฮิฮิ้วว
“เสร็จฉันแน่ๆ ยัยคุณหนูตัวร้ายย อิอิ”
+++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ้าวๆ หาตอนต่อไปอยู่หรอ ไว้เจอกันตอนหน้านะจ๊ะ
ปล1.ช่วยติชม เราด้วยน้า เม้นท์+โหวต ให้เราด้วยนะค่ะ ขอบคุณมาค่ะ แต้งกิ้วๆเหอๆ555+
ปล.อย่าพึ่งเข้าใจอะไรผิดนะค่ะ คือว่านายเพลย์บอยเนี่ย เป็นคนที่พ่อของนาน่าให้จ้างมาเป็นบอดี้การ์ด ช่วยดูแล เมื่อนาน่ามีอันตราย แต่ฟามจริงแล้ว นายคิมเนี่ย ป็นเพลย์บอยที่ฮอตพอสมควร แล้วก็เป็นนายเพลย์บอยอันดับ2 ของถุงยางอนามัยดูเรกซ์ รองจาก นายจีซัส แห่งวงไซโค (วงโรคจิต)
ปล3.อย่าลืมกลับไปอ่านปล.1แล้วทำตามด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น