คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro .
@ Choi's Restaurant
"ฮยอกแจ ! เอาอาหารพวกนี้ไปเสิร์ฟให้หมด เร็วเลย ลูกค้ารอนานแล้ว"
สิ้นเสียงคำสั่ง คนตัวเล็กรีบวิ่งไปเอาถาดมาใส่อาหาร ก่อนจะรีบไปรับอาหารมาจัดวางลงในถาดแล้วเดินออกไปเสิร์ฟให้กันลูกค้าที่อยู่ด้านนอกทันที
"ชักช้าอยู่ได้ เด็กคนนี้ .." ซีวอนพูดขึ้นก่อนจะส่ายหัวอย่างเอือมระอา
ผมเดินไปคิดไปอย่างไม่เข้าใจว่าตัวเองผิดตรงไหน -_-; เซฟทำอาหารช้าเองแล้วมาบ่นใส่หาว่าผมที่ช้า อะไรวะครับ .. ช่างมันเถอะ เพราะผมเริ่มจะชินกับการเป็นเด็กเสิร์ฟที่นี่แล้ว
ผมเดินเอาอาหารไปเสิร์ฟที่โต๊ะนั้น ผมว่าผมซวยแล้วดิครับ ดูหน้าสองคนที่นั่งอยู่นั่นคงจะกินหัวผมในไม่ช้านี้แน่ เมื่อผมเดินไปถึงโต๊ะ ค่อยๆ วางอาหารพวกนี้ลงก่อนจะกล่าวขอโทษเบาๆ
"ขอโทษครับที่ทำให้รอนาน" ผงกหัว
"นั่งนับเกล็ดปลาอยู่หรือไงครับน้อง" ร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านริมหน้าต่างพูดขึ้นด้วยแววตาไม่สบอารมณ์
"เอาน่าพี่ กินได้แล้วเห็นบ่นหิวมาตั้งนาน" สาวน้อยตัวเล็กดูน่าทะนุถนอมที่มาด้วยพูดขึ้นพร้อมทั้งใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาในจานขึ้นมาป้อนอีกคน
"ผมต้องขอโทษอีกครั้งด้วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ไปเถอะ" สาวน้อยพูดขึ้นแล้วทำหน้าที่เอาอกเอาใจคนตรงข้ามต่อ
เออครับ ไปก็ได้ ไม่ได้อยากจะอยู่นักหรอก -____-
ผมเดินออกมาพร้อมกับสีหน้าสุดเซ็ง หลังจากปั้นยิ้มอยู่นานสองนาน เมื่อกี้นี้ผมอยากจะเถียงไปจริงๆ ว่าบ้านมึงนับเกล็ดปลาก่อนมาทำอาหารด้วยเหรอ แต่ผมทำงานบริการนี่ เจอแบบนี้ก็ต้องอดทน ผมไหวอยู่แล้วล่ะครับ
.. ความจริงผมกลัวโดนไล่ออกน่ะ ..
ยิ่งช่วงนี้ผมหนีออกจากบ้านด้วยเงินที่เอามาก็ดันหมดซะก่อน ซวยบรมล่ะครับ .. คอนโดที่ซื้อไว้ก็ไม่อยู่ไม่ได้ บัตร ATM ก็โดนอายัด ฟินนาเล่ชิบหายครับกู
ผมเดินมาถึงห้องครัวที่ดูวุ่นวายอีกครั้งนึงเพื่อจะรับอาหารไปเสิร์ฟ แต่เมื่อก้าวขาเข้าไปซีวอนก็ยื่นจานอาหารมาให้สองใบ ผมกำลังจะเงยหน้าถามแต่เหมือนว่าเขาจะรู้ดี
"โต๊ะเดิม" เจ้าตัวพูดเสียงเรียบก่อนจะรีบไปจัดแจงห้องครัวที่โคตรจะวุ่นวายต่อ
"-_______________________________________________________-" < กูเองครับ
ผมเดินไปเสิร์ฟอาหารที่โต๊ะเดิมก่อนจะผงะ เมื่อเห็นแค่ไอ้หน้านิ่งนั่งอยู่แค่คนเดียว ผมจะโดนสับเละไหมวะครับ ก่อนเดินไปถึงโต๊ะ ผมมองซ้ายมองขวาเพื่อหาสาวน้อยคนนั้น ก่อนที่เสียงหนึ่งจะพูดขึ้นมา
"น้องยืนหาเกล็ดปลาที่นับไว้เมื่อกี้หรือครับ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
ผมหันไปมองทางต้นเสียง ..เสียงไอ้หน้านิ่งครับ คราวนี้ไม่นิ่งล่ะครับ แววตามันกวนเบื้องล่างผมมาก
"อ่า .." มึงเป็นอะไรกับเกล็ดปลามากป่ะครับ สนใจเกล็ดปลาตีนไหมครับพี่
ผมเดินนำอาหารสองจานจัดวางไว้บนโต๊ะก่อนจะหันหลังเดินกลับเตรียมจะเดินออกไป แต่มือหนึ่งกลับรั้งเอวผมลงไปนั่งตักซะก่อน
"อะไรวะเนี่ย!"
….
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
สวัสดีบิ้วตี้ฟูลเวิลด์ค่ะ -_-;;
มัน เอ่อ ..สั้นมาก เถอะนะ มันคือบทนำ บทนำจริงๆ
อันแรก ก็ไม่มีอะไรจะพูด นอกจากชื่อร้าน
55555555555555555555555555555555
คิดไม่ออกจริงๆ ว่าจะเอาอะไร เลยใส่ชื่อพี่แกลงไปเลย
ใครไม่ตลกไรเตอร์คิดว่ามันตลกอ่ะ มันไม่ได้ดั่งใจ
ไม่มีอะไรจะพูดล่ะนะ รออ่านบทต่อไปกันด้วยนะคะ ;)
ความคิดเห็น