คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 02 [ Oh! My Boy ]...'Part 3'
--------------------------
นับตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องนี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้ว ร่างบางก็คอยจะเอาแต่แกล้งเขาอยู่เรื่อย ไม่ว่าจะเป็น แกล้งทำอาหารเค็มบ้างล่ะ ทำกาแฟหกใส่เขาบ้างล่ะ เอาอาหารมาใส่ในเสื้อสูทที่เขาต้องใส่ไปทำงาน จนทำให้ผมต้องขายหน้าในที่ประชุมอีก จนผมเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ สงสัยผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ เผื่อแจจุงจะได้เข็ดหราบซะบ้าง…
และวันนี้เขาตั้งใจจะชวนแจจุงไปดื่ม
“แจจุงคืนนี้ไปดื่มกับฉันไหม?”
“หือ? นายชวนฉันเหรอ” เสียงหวานถามอย่างสงใส แล้วใช้นิ้วชี้ชี้ไปที่ตัวเองเพราะตั้งแต่เขามาอยู่กับยุนโฮ ร่างสูงก็ไม่เคยพาเขาไปไหนเลย นอกจากจะพาลงไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อข้างคอนโดก็แค่นั้น...
“ก็ใช่หน่ะสิ หรือว่านายดื่มไม่เป็นกัน” ร่างสูงพูดอย่างดูถูก
“อย่ามาดูถูกกันนะ ฉันคอแข็งนะจะบอกให้!”
“งั้นคืนนี้เรากันเลยล่ะกันนะ ที่รัก หึหึ” ร่างสูงลุกออกไปจากโซฟา พร้อมกับหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ ปล่อยให้ร่างบางนั่งงงอยู่ที่โซฟาคนเดียว .. หัวเราะแบบนั้นทำไมนะ??..
-------------------------------------
คลับ YJ
เมื่อทั้งคู่เดินเข้ามายังสถานที่บันเทิงแห่งนี้ ก็ดูเหมือนว่าทั้งจะดูเป็นจุดสนใจเลยทีเดียว เพราะรูปร่างหน้าตาที่ดูเป็นจุดเด่นทั้งคู่ ทั้งสองเลือกที่จะนั่งบนโต๊ะวีไอพีด้านในสุด เพราะดูเป็นส่วนตัวและมุมนี้ยังสามารถเห็นร้านทั้งร้านได้อีกด้วย ไม่นานก็มีเด็กบริการมารับออเดอร์ของลูกค้า ซึ่งยุนโฮเป็นคนสั่งให้ทั้งหมด เพราะเขาฟังที่ร่างสูงพูดไม่ออกสักคำ
ไม่นานก็มีเครื่องดื่มสีสวยมาเสิร์ฟพวกเขาที่โต๊ะ
“อ่ะ นี่ของนาย” ร่างสูงยื่นแก้วทรงสูงที่มีเครื่องดื่มสีฟ้าอยู่ใน ให้คนข้างๆตนเอง
“ขอบใจ” ร่างบางรับมาอย่างไม่คิดอะไรมาก
“ทำไมอยู่ดีๆนายถึงชวนฉันมาดื่มล่ะ”
“ก็แค่เบื่อๆ แล้วนายไม่ออกไปแดนซ์เหรอ”
“กำลังจะไปอยู่พอดีเลย ไปด้วยกันไปไหม” ร่างบางเอ่ยชวน
“ไม่ล่ะ”
ได้ยินคำตอบแล้ว ร่างบางก็ลุกออกไปทันที เมื่อร่างบางออกไปเต้นก็ดูเหมือจะเป็นจุดสนใจมาก มีหนุ่มๆเข้ามาเต้นกับร่างบางเยอะเลยทีเดียว แต่ก็ดูเหมือนร่างบางจะเล่นด้วยกับทุกคน เพราะแจจุงเต้นยั่วโยกย้ายใส่สะโพกและทำหน้าเชิญชวนจนคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเริ่มอยากจะไปฉุดร่างบางๆที่เต้นยั่วคนอื่นอยู่นั้นให้ออกมา แต่ร่างสูงก็เลือกที่จะไม่ทำเพราะเขามีแผนที่จะแกล้งร่างบาง คิดได้แบบนั้นร่างสูงก็ลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินออกไปด้านนอกทันที
เมื่อร่างบางเหนื่อยกับการเต้นก็เดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ก็ไม่พอร่างสูงนั่งอยู่ ร่างบางไม่คิดเอะใจอะไรเพราะร่างสูงอาจจะลุกไปห้องน้ำก็ได้ ผ่านไปได้ประมาณสี่สิบห้านาทีแล้ว ก็ไม่มีวี่แววว่าร่างสูงจะกลับมาที่โต๊ะเลย
“หายไปไหนของนายเนี่ย” เสียงหวานบ่นกับตัวเอง
ใครบางคนที่นั่งมองร่างบางตั้งแต่เดินเข้ามาในร้าน เห็นร่างบางนั่งอยู่คนเดียว ก็เริ่มเดินเข้ามาที่โต๊ะของร่างบาง
“ไม่ทราบว่า คุณมีแฟนหรือยังครับ” ชายหนุ่มญี่ปุ่นเอ่ยถามร่างบาง ด้วยภาษาที่เขาไม่เข้าใจแต่ร่างบางก็เลือกที่จะผลักหน้ากลับไป เพราะเขาจำได้ว่าชายหนุ่มคนนี้คือคนที่เขาเต้นด้วย และดูท่าทางน่าไว้ใจ
.”งั้น..เราไปต่อที่คอนโดผมกันไหม”
ร่างบางผยักหน้าตอบกลับออกไป
เมื่อเห็นอย่างนั้น ชายหนุ่มก็ยิ้มตอบกลับไปทันที แล้วผายมือให้ร่างบางลุกขึ้น
.. เขาชวนเราไปต่อที่อื่นเหรอ .. ร่างบางคิดขึ้นอย่างสงสัย แล้วมองไปรอบๆรานเพื่อหายุนโฮแต่ก็ไม่พบ .. ชิ หนีกลับบ้านไปก่อนงั้นเหรอ บ้าที่สุดเลย! เป็นคนชวนออกมาแท้ๆ .. ร่างบางทำหน้าบึ้ง ก่อนจะหันมายิ้มแล้วเดินตามชายหนุ่มที่ไม่รู้จักออกไปจากร้าน
.. ไอ้หมีบ้า! ฉันจะไปกับคนอื่นแล้วนะ อย่ามาเสียใจทีหลังด้วย! ..
ร่างสูงที่นั่งอยู่ในรถสีดำคันหรู เริ่มจะเป็นห่วงร่างบางเข้าซะแล้ว เพราะเขาทิ้งแจจุงมาได้เกือบชั่วโมงแล้ว
.. จะเป็นอะไรไปไหมเนี่ย ..
ร่างสูงที่กำลังจะเปิดประตูรถเพื่อเข้าไปหาร่างด้านในร้านก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นแจจุงเดินออกมากับชายหนุ่มหน้าตาดีด้วยท่าทางยิ้มแย้ม
.. ฮึ! ไอ้เราก็นึกว่าจะนั่งเหงาอยู่คนเดียวร้าน ที่ไหนได้กลับควงหนุ่มออกมาด้วยซะงั้น ..
เมื่อทั้งคู่เดินออกมาถึงลานจอดรถ ชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นก็เริ่มเอามือมาโอบที่เอวเขาอย่างแนบแน่น ร่างบางจึงรีบปัดมือของชายหนุ่มออก
“ทำอะไรหน่ะ” ร่างบางถามออกไปด้วยภาษาเกาหลี
“โอบนิดโอบหน่อยไม่ได้เหรอครับ ยังไงคืนนี้เราก็จะต้องไปสนุกกันที่คอนโดผมไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มตอบออกไปเป็นภาษาญี่ปุ่น ด้วยใบหน้ากรุ่มกริ่มและไม่น่าไว้ใจ ทั้งๆที่ตัวเองไม่เข้าใจที่ร่างบางพูดเลยสักนิด ชายหนุ่มก็เลยโอบเอวร่างบางด้วยมือทั้งสองข้างให้เข้ามาใกล้ชิดกับตนเองมากขึ้น พร้อมกับซุกไซร้ไปที่รำคอระหง แล้วสอดมือเข้าเข้าไปใต้เสื้อของร่างบางและเริ่มลูบไล้ร่างกายอย่างมันมือ ชายหนุ่มจึงผลักรางบางลงกับกระโปรงรถแล้วขึ้นคร่อมทันที
ร่างบางพยายามดิ้นสุดชีวิต แต่เขาก็สู้แรงของชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้ ร่างบางจึงตะโกนร้องให้คนช่วย
“ช่วยด้วยๆๆ!”
เพรี๊ย!!
ร่างบางโดนชายหนุ่มตบจนหน้าหันไปอีกทาง แก้มใสเริ่มขึ้นรอยฝ่ามือ พร้อมกับน้ำตาที่เริ่มคลอที่ดวงตากลมโต
“อย่าส่งเสียงดัง!”
ร่างสูงที่เริ่มเห็นท่าทางไม่ดีก็รีบเปิดประตูรถออกไปทันที แล้วจับไหล่ของชายหนุ่มที่ให้หันมาทางตน และลงมือชกชายตรงหน้าเต็มแรงจนมีเลือดไหลออกมาที่ข้างริมฝีปาก จนชายหนุ่มล้มลงไปกองที่พื้น
“มึงยุ่งไรว่ะ ไอ้หน้าหมี!” ร่างสูงโกรธมากขึ้นกว่าเดิม เพราะคำว่า ’ไอ้หน้าหมี’ ร่างสูงจึงลงไปคร่อมร่างของไอ้คนที่เพิ่งด่าเขา แล้วระดมชกแทบไม่ยั่ง
“ไอ้เลว!” ร่างสูงตอบกลับไปเป็นภาษาญี่ปุ่น
พลั๊ว!
“คำว่าไอ้หน้าหมี ฉันให้สำหรับแจจุงเรียกคนเดียวโว้ย!”
พลั๊ว!
“แล้วก็อย่ามายุ่งกับคนของกูอีก เข้าใจไหม ไอ้ชั่ว!” ร่างพูดออกไปโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว ถ้าแจจุงฟังภาษาญี่ปุ่นออกล่ะก็ คงจะยืนเขินแทนที่จะมายืนร้องไห้อยู่แบบนั้นแน่นอน
เมื่อแจจุงเห็นว่ายุนโฮชกคนที่จะข่มขืนเข้าไม่ยั่งแบบนั้น ร่างบางก็รีบเข้าไปห้าม ไม่ได้เป็นห่วงไอ้เลวนี่หรอกนะ แต่กลัวมันจะตายซะก่อน
“ยุนโฮ พอแล้วๆ” ร่างบางเข้าไปรั้งแขนของร่างสูงเอาไว้ก่อนที่ไอ้เลวนี่จะตายซะก่อน เพราะตอนนี้มันสลบไปแล้ว แต่ก็ไม่วายเตะเข้าไปที่สะโพกอีกครั้ง
“นายเป็นอะไรบ้างไหม เจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่า?” ร่างสูงถามอย่างเป็นห่วงเพราะน้ำตาที่ไหลออกมาหยุดแบบนั้น พร้อมกับนำมือไปลูบที่แก้มของร่างบางที่มีแดงเพราะแรงตบอย่างแผ่วเบา
“ฮึก ฮือๆๆๆ ฮึก” เมื่อเห็นว่าร่างบาไม่ตอบอะไรออกมา เอาแต่ร้องไห้อย่างเดียว ก็ดึงร่างบางเข้ามากอดแล้วลูบที่หัวของร่างบางอย่างแผ่วเบา
“อย่าร้องนะ ฉันผิดเองที่ทิ้งนายไว้คนเดียว”
“ฮึก ไอ้หมีบ้า เพราะนายรู้ไหมฉันถึงได้เกือบโดนข่ม ฮึก ขืน ฮือออออ” ร่างบางระดมทุบลงไปที่หลังของร่างสูง
“ฉันขอโทษ” ร่างสูงกล่าววออกมา แต่มือก็ลูบที่หัวของร่างบางอย่างปลอบโยน
“ฮืออออออ ฮึก ฮือออ” จากมือที่ระดมทุบไปที่กลางหลัง ก็เริ่มเปลี่ยนมาโอบกอดร่างสูงเอาไว้ ทั้งคู่ยืนกอดกันอย่างเนิบนานทั้งๆที่ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย มีแต่เสียงร้องไห้ของแจจุงเท่านั้น
เหตุการณ์วันนี้ก็คงจะทำให้ความรู้สึกของทั้งสองเปลี่ยนไป …
ความคิดเห็น