ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลักพาตัว
บทที่ 2 ลักพาตัว
"พวกนายเป็นใคร"
ในขณะที่มนลิกากำลังง่วนอยู่กับการเลือกผักเพื่อนทำเป็นอาหารเช้าให้ลูกพีชแต่จู่ๆดันมีชายร่างใหญ่สองคนแต่งตัวดูลึกลับและไม่น่าจะเป็นคนเเถวนี้
"เธอไปกับฉัน"
"ไม่! ปล่อยฉันนะ" หลังจากที่พิภพให้ลูกน้องคนสนิทตามหามัลลิกาก็ได้เบาะแสว่าเธอนั้นมีน้องสาวอีกคนที่ชื่อว่า มนลิกา เขาจึงสั่งให้ไปจับตัวเธอแทนเพราะถึงแม้ยังไงครอบครัวของเธอก็ไม่ต่างกับฆาตกรที่ฆ่าพ่อของเขาอยู่ดี และจากเบาะแสที่ทราบนั้น มนริกามักจะเดินจ่ายตลาดทุกเช้าเป็นประจำ
"อยู่นิ่งๆถ้าเธอไม่อยากตาย"
"ฉันปวดท้อง ฉันขอไปเข้าห้องน้ำแปบเดียว"
เมื่อมนริกาเห็นท่าบ่าจะไม่ดีเธอจึงใช้มารยาตามละครหลังข่าวเมื่อนางเอกถูกจับตัวไปก็มักจะทำท่าว่าไม่สบายเพื่อเอาตัวรอดและโชคดีของเธอเพราะทางที่เธอจะไปนั้นผ่านห้องน้ำพอดี
"งั้นรีบไปเข้าห้องน้ำสิ''
และครั้งนี้ก็ได้ผล มนลิกาใช้ช่วงที่พวกนั้นกำลังง่วนอยู่กับการเล่นเกมโทรศัพท์มือถือ จึงใช้โอกาสนั้นหนีออกมาได้แต่ยังไม่ทันที่เธอจะหนีไปได้ก็มีรถตู้ติดฟิลม์สีดำฉุดเธอขึ้นรถไป ในรถตู้นั้นมีเสียงอู้อิ้งอยู่ด้านหลังเมื่อมนลิกาหันไปดูก็พบลูกพีชถูกปิดปาก และมันมือไว้สภาพของเด็กชายนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาเมื่อมนลิกาเห็นดังนั้นจึงอดสงสารไม่ได้เธอพยามที่จะช่วยลูกพีชแต่จู่ๆกลับมีผ้าสีดำมาปิดจมูกและสติของเธอนั้นกับดับวูบทันที
"พวกนายเป็นใคร"
ในขณะที่มนลิกากำลังง่วนอยู่กับการเลือกผักเพื่อนทำเป็นอาหารเช้าให้ลูกพีชแต่จู่ๆดันมีชายร่างใหญ่สองคนแต่งตัวดูลึกลับและไม่น่าจะเป็นคนเเถวนี้
"เธอไปกับฉัน"
"ไม่! ปล่อยฉันนะ" หลังจากที่พิภพให้ลูกน้องคนสนิทตามหามัลลิกาก็ได้เบาะแสว่าเธอนั้นมีน้องสาวอีกคนที่ชื่อว่า มนลิกา เขาจึงสั่งให้ไปจับตัวเธอแทนเพราะถึงแม้ยังไงครอบครัวของเธอก็ไม่ต่างกับฆาตกรที่ฆ่าพ่อของเขาอยู่ดี และจากเบาะแสที่ทราบนั้น มนริกามักจะเดินจ่ายตลาดทุกเช้าเป็นประจำ
"อยู่นิ่งๆถ้าเธอไม่อยากตาย"
"ฉันปวดท้อง ฉันขอไปเข้าห้องน้ำแปบเดียว"
เมื่อมนริกาเห็นท่าบ่าจะไม่ดีเธอจึงใช้มารยาตามละครหลังข่าวเมื่อนางเอกถูกจับตัวไปก็มักจะทำท่าว่าไม่สบายเพื่อเอาตัวรอดและโชคดีของเธอเพราะทางที่เธอจะไปนั้นผ่านห้องน้ำพอดี
"งั้นรีบไปเข้าห้องน้ำสิ''
และครั้งนี้ก็ได้ผล มนลิกาใช้ช่วงที่พวกนั้นกำลังง่วนอยู่กับการเล่นเกมโทรศัพท์มือถือ จึงใช้โอกาสนั้นหนีออกมาได้แต่ยังไม่ทันที่เธอจะหนีไปได้ก็มีรถตู้ติดฟิลม์สีดำฉุดเธอขึ้นรถไป ในรถตู้นั้นมีเสียงอู้อิ้งอยู่ด้านหลังเมื่อมนลิกาหันไปดูก็พบลูกพีชถูกปิดปาก และมันมือไว้สภาพของเด็กชายนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาเมื่อมนลิกาเห็นดังนั้นจึงอดสงสารไม่ได้เธอพยามที่จะช่วยลูกพีชแต่จู่ๆกลับมีผ้าสีดำมาปิดจมูกและสติของเธอนั้นกับดับวูบทันที
มนลิกาตื่นมาในห้องที่ดูหรูมีระดับไม่ใช่ห้องมืดที่ขังนักโทษแบบที่ควรจะเป็นแต่อย่างใด เธอพยามจะลุกขึ้นยืนแต่เธอนั้นไม่สามารถทรงตัวตัวและล้นนอนบนโซฟา และเธอก็ลุกขึ้นมานั่งเหมืน เดิมอีกครั้งแต่ครั้งนี้กลับทำให้เธอถึงกับช็อกเมื่อมีผู้หญิงน่าตาสวยจะเป็นที่สดุดตากับผมลอนยาวสีน้ำตาลเข้มร่างกายอวบอิ่มแต่สิ่งที่จะทำให้เธอไม่ตกใจเป็นไม่ได้คือเธอนั้นใส่เพียงชุดชั้นในสีแดงเพลิงสองชิ้นออกมาจากห้องด้านขวาของเธอและมีผู้ชายผมสีทองหน้าตาทางตะวันตกผสมเอเชียอยู่หน่อยรูปร่างสมส่วนประกอบกับซิกแพ็คเป็นลอนสวย โอบกอดผู้หญิงหุ่นเซ็กซี่ตรงหน้า และนัวเนียเธออย่างไม่รู้จักพอ
มนลิกาถึงกับอึ้งไปชั่วขณะพลางเรียกสติของตนให้กลับมาก่อนแต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้ตัวไม่ใช่การเรียกสติของเธอแต่เป็นสายตาของคนทั้งสองที่ยืนกอดตรงหน้าเธอ
"เธอนี่ไร้มารยาทจริง" เสียงจากพิภพที่กำลังโอบกอดผู้หญิงอวบตรงหน้าเธอ แต่เสียงที่ตอบกลับมาทำให้ชายหนุ่มนั้นรำคาญไม่ใช่น้อยเพราะเป็นเสียงอู้อี้ทั้งด่าและกรี๊ดภายใต้สก็อตเทปสีดำ เขาจึงเดินเข้าไปในห้องและหยิบบึกแบงค์สีน้ำตาลขนาดใหญ่ยื้นให้หญิงร่างอวบคนอย่างเบื่อหน่ายส่วนสาวเจ้าก็แสดงสีหน้าและท่าทางอย่างบึ้งตึ้งต่างจากตอนแรกที่เธอเห็นจากนั้นเจ้าหล่อนก็หยิบแบงค์พันบึกนั้นมาใส่กระเป๋าหนังแบร์นเนมยี่ห้อดังแล้วเดินไปหยิบชุดเกาอกสีทองขึ้นมาใส่อยากลวก ลวก แล้วเดินออกไปจากห้องนี้ และตอนนี้ในห้องนั้นกลับเงียบสงัดและเหลือเพียงเธอและเขาสองต่อสอง.....
****************-***************
"เธอนี่ไร้มารยาทจริง" เสียงจากพิภพที่กำลังโอบกอดผู้หญิงอวบตรงหน้าเธอ แต่เสียงที่ตอบกลับมาทำให้ชายหนุ่มนั้นรำคาญไม่ใช่น้อยเพราะเป็นเสียงอู้อี้ทั้งด่าและกรี๊ดภายใต้สก็อตเทปสีดำ เขาจึงเดินเข้าไปในห้องและหยิบบึกแบงค์สีน้ำตาลขนาดใหญ่ยื้นให้หญิงร่างอวบคนอย่างเบื่อหน่ายส่วนสาวเจ้าก็แสดงสีหน้าและท่าทางอย่างบึ้งตึ้งต่างจากตอนแรกที่เธอเห็นจากนั้นเจ้าหล่อนก็หยิบแบงค์พันบึกนั้นมาใส่กระเป๋าหนังแบร์นเนมยี่ห้อดังแล้วเดินไปหยิบชุดเกาอกสีทองขึ้นมาใส่อยากลวก ลวก แล้วเดินออกไปจากห้องนี้ และตอนนี้ในห้องนั้นกลับเงียบสงัดและเหลือเพียงเธอและเขาสองต่อสอง.....
****************-***************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น