คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ::: IS AIR ::: ChapTer 3 ::: กังวล + พักผ่อน
::: IS AIR ::: ChapTer 3 ::: กังวล + พักผ่อน
“นมกี่โมงแล้ว??”
“บ่ายสามค่ะ คุณท่านมีอะไรหรือคะ?”
คุณหญิงว่าก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาหรูที่เด่นหราอยู่ไม่ไกล พลางวางหนังสือกอซซิบลงบนโต๊ะเตี้ย ก่อนจะหยิบของว่างมาทาน และเอ่ยถามออกไปอีกครั้ง
“เปล่าลูกสาว((?))คนโตฉันหายไปไหน?”
“ไม่ทราบค่ะ”
“แล้วคนอื่นๆล่ะ”
“คุณคิบอมออกไปทะ..ทะ..ทำงานค่ะ คุณเรียวอุคไปดูแลคุณเยซองอยู่ที่บ้านเพราะเมื่อคืนไปดื่มกันกับคุณซีวอนค่ะ เห็นบอกว่าเมาแอ๋เลยล่ะค่ะ”
แม่นมตอบได้คล่องแคล่ว ก่อนจะเหลือบไปเห็นสีหน้ากังวลใจเล็กน้อยที่ทอดมองไปยังห้องซ้ายสุด ของชั้นสอง ห้องนอนของคิมฮีชอล มือบางวางน้ำส้มคั้นลงก่อนจะหันไปหัวเราะคิกคักกับแม่นม
“อิอิ สงสัยจะได้หลาน แล้วลูกสาว((?))อีกคนล่ะ??”
“คุณซองมินไปเที่ยวบ้านคุณคยูฮยอนตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”
หลังจากแม่นมพูดเสร็จก็มีทีท่าว่าจะไปเก็บกองหนังสือต่างๆมากมายที่วางเกลื่อนกลาดอยู่บนโต๊ะเตี้ยๆ แต่แล้วเสียงปริศนาก็ดังขึ้นเล่นเอาทุกคนแทบใจหายใจคว่ำกันเลยทีเดียว
พรวด!
ตุบ!
ตึง! ตึง! ตึง!
แหมะ!
“ขะ...ขะ...ขอโทษค่ะคุณแม่TT”
เสียงหวานเอ่ย หลังจากตกบันไดมาหลายขั้น ก่อนจะก้มหัวลงนิดๆ มือบางหันไปลูบก้นปอยๆ ราวกับว่ามันแตกเป็นเสี่ยงๆ หลังจากยืนอยู่ซักพักก็เคลื่อนร่างกายตนเองมานั่งอยู่ที่โซฟาเดียวกับหญิงสาวเจ้าของบ้าน
“ทิฟฟานี่เหรอจ๊ะ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย??”
ถามไปตามมารยาท ก่อนจะกระซิบกระซาบกับแม่นมให้ไปเอาน้ำมาอีกที่ ก่อนจะฟังหญิงสาวน่าตาน่ารักและจิ้มลิ้มพูดต่อ อย่างใส่ใจ
“ก็พอดีซีวอนบอกว่าโทร.หาพี่ฮีชอลไม่ติดเลยให้หนูมาดูแทน เพราะหนูจะมาหาแทยอนค่ะ”
“หืม?!~ โทร.ไม่ติด”
หลังจากหญิงสาวพูดจบ หญิงวัยกลางคนก็ทำท่าครุ่นคิด หมายความว่าเมื่อคืนฮีชอลกลับบ้านหรือไม่ได้กลับบ้านกันแน่ ก่อนจะหันไปเหลือบมองหญิงสาวที่กำลังลูบข้อมือแดงๆป้อยๆ((หลังจากตกบันได โธ่~ทิฟTT :: ไรท์เตอร์ ))
“ค่ะ โทร.ตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ”
“แทยอนพักอยู่ที่เกาะเซจูน่ะ รายนั้นต้องดูธุรกิจที่เกาะน่ะจ้ะ”
“ค่ะหนูก็เพิ่งจะลงเครื่องได้สองวัน ต้องขอโทษที่มาร่วมโต๊ะไม่ได้ รบกวนคุณแม่ช่วยต่อสายหาพี่ฮีชอลด้วยสิคะ”
“รายนั้นหายไปไม่กี่วันเดี๊ยวก็กลับจ้ะ”
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”
หลังจากได้คำตอบเรียบร้อยแล้วก็ล่ำลาออกมาจากบ้านหลังใหญ่ทันที เพราะตัวเองรู้ดีว่าคุณหญิงบ้านนี้ไม่ชอบตัวเอง แต่ถ้ารู้ว่าเค้าเป็นพี่สาวของซีวอนแล้วก็ถ้ารู้ว่าเค้าคบกับหลานสาวตัวเองอยู่จะชอบเค้าบ้างหรือเปล่านะ??
...
..
.
# 7 วันผ่านไป #
ตุบ!!!
“เอ่อ ใจเย็นเถอะค่ะ”
“จะใจเย็นได้ไงล่ะนม นี่มันเจ็ดวันแล้วนะ ฮีชอลไม่เคยหายไปเกินสามวันเลยนะ!!!”
หญิงวัยกลางคนว่า ก่อนจะฟาดหนังสือกอซซิบทั้งหลาย ลงกับโต๊ะแก้ว มือที่กำลังถือแก้วน้ำส้มอยู่แน่น ก็น่ากลัวเหลือเกิน เพิ่งจะรู้ว่าแม่กับลูกเวลาโกรธก็น่ากลัวเหมือนกัน
“แม่ฮะ ใจเย็นนะฮะ-O-;;”
“นะครับแม่ ยังไงเจ๊ก็ต้องกลับบ้านอยู่แล้ว”
คิบอมและเรียวอุค ที่ถูกแม่นมโทร.ตามให้มาห้ามอารมณ์โกรธของแม่ตัวเอง ก็ทำท่าเอือมระอาเล็กน้อย แต่เพราะแรงสั่นจากโทรศัพท์ทำให้เรียวอุคต้องแอบเดินออกมาเงียบๆ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~~
To...คิมเรียวอุค
ไม่ต้องห่วงพี่นะ พี่แค่มาพักผ่อนน่ะ
บอกแม่ด้วย พี่จะตอบแทนบุญคุณแม่กับป๊าแน่นอน...
แล้วจะกลับไปหา...
ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องต้องตามหา...
From...คิมฮีชอล
“อะไรเรียวอุค หน้าซีดเชียว”
คิบอมเดินตามออกมาที่หลังหลังจากปะเลาะแม่ไปได้ ก่อนจะมองเจ้าน้องชายตัวแสบที่ไม่มีท่าทีว่าจะตอบ คิบอมจึงคว้าโทรศัพท์ในมือเรียวอุคมาอย่างรวดเร็ว และตะโกนออกไปเสียงดังทันที
“แม่ฮะ พี่ฮีชอลส่งข้อความมา!”
มือหนายื่นโทรศัพท์ไปให้ผู้เป็นมารดาก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงข้างๆ ตาคมเหลือบมองข้อความในโทรศัพท์อย่างช่วยไม่ได้ ก่อนผู้เป็นมารดาจะส่งโทรศัพท์คืนให้ลูกชายคนเล็ก แล้วแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย
“ดีแล้วล่ะ ปล่อยไว้ก่อนอย่าเพิ่งทำอะไร เดี๊ยว!แม่จัดการเอง”
“แต่ซีวอนนะสิฮะ ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง”
เรียวอุคว่า ก่อนจะหย่อนก้นลงข้างๆผู้เป็นพี่ พลางเอามือเท้าคางทำท่าครุ่นคิด คิบอมและผู้เป็นแม่อดที่จะสงสัยเสียไม่ได้ แต่ดูเหมือนคิบอมจะเริ่มอ๋อ จึงจัดการลากเรียวอุคออกจากบ้านทันที
“ไปดูกัน!!”
“พี่คิบอมTT”
...
..
.
# คฤหาสน์ชเว #
“จะไปไม่ได้นะพี่ทิฟ”
เสียงเข้มของร่างสูงที่แกมออดอ้อนดังขึ้น ในคฤหาสน์หลังใหญ่แห่งนี้ มือหนาเขย่าข้อมือเล็กๆของผู้เป็นพี่สาวอย่าออดอ้อน จนผู้ที่ถูกกระทำเซไม่เป็นท่า
“แกจะบ้าเรอะ!! ฉันจะไปหาแฟน เพิ่งจะกลับมาตอนรู้ว่าแม่หาเมียให้แกได้!!”
“แต่เมียผมก็ไม่อยู่ให้พี่ได้ยลโฉมนี่TT”
“นั่นแหล่ะ ถ้าแทรู้ว่าฉันมาแล้วไม่ไปเยี่ยม แกไม่คิดเหรอว่าฉันอาจจะถูกทิ้ง!!”
ร่างบางตวาดเสียงดัง ก่อนจะหันไปปัดฝุ่นเล็กน้อยที่ไหล่ของตัวเอง ส่วนร่างสูงก็ยังคงไม่เลิกอ้อน ที่ไม่อยากให้พี่สาวคนนี้ไปเพราะรู้ว่าแฟนของพี่สาวคงจะไม่ยอมให้กลับมาง่ายๆ แล้วทีนี้ใครจะมาช่วยหาเจ้าสาวที่หายตัวไปล่ะ แต่ปากเรียวที่กำลังจะเอ่ยพูดกลับถูกขัดด้วยสองร่างที่เพิ่งมาใหม่
“แต่พี่...อ้าวคิบอมเรียวอุค”
“ถ้าจะเป็นหนักนะพี่คิบอมTOT”
เรียวอุคว่า เพราะตัวเค้าไม่ได้อยากมาที่นี่ซักเท่าไหร่ ก็สุดที่รักของเค้าบอกว่าจะมาหาตอนเย็นๆนี่ ก็เลยอยากอยู่บ้านจัดห้องจัดหับไว้รอซักหน่อย((จัดทำไมอ่ะหนู-..- :: ไรท์เตอร์))
“จะไปไหนครับพี่ทิฟ?”
“ไปหาแทยอนไงล่ะ จะฝากอะไรไหม??”
“อ่อ...ไปเถอะครับ ขอคุยกับซีวอนหน่อยนะฮะ”
หลังจากบทสนทนาที่สามารถช่วยชีวิตทิฟฟานี่ผ่านพ้นไป คิบอมก็จัดการลากซีวอนไปที่ๆคาดว่าจะไม่มีคนใช้กวนใจได้ เค้าจัดการตรงไปยังสวนหลังบ้านทันที...
...
..
.
“มาได้ไงง่ะ”
“พลังหวงมันสูง^^”
“พี่เยเค้ากำลังเครียดกันนะ- -*”
“แต่พี่เฮฮา^^”
เสียงบทสนทนาของคู่รักดังขึ้น และก็เป็นอย่างที่เรียวอุคคาดการณ์ไว้ ว่าถ้าเยซองไม่มาตอนเย็น ก็จะตรงมาทันที และมันก็เป็นเช่นนั้น แถมเจ้าสามีตัวแสบก็ยังรู้อีกว่าเค้ามาอยู่บ้านพี่เขย
“ได้ข่าวว่านาย ตามหาเจ๊ให้วุ่นเลยไง?”
“อืม”
เสียงตอบห้วนๆจากซีวอน เพราะกำลังเคร่งเครียด กลัวว่าฮีชอลจะหนีการแต่งงาน และอาจจะเป็นคิบอมที่เอาตัวเจ้าสาวของเค้าไปซ่อน เพราะคิบอมเชื่อฟังฮีชอลอยู่เสมอ แววตากังวลของซีวอนทำเอาคิบอมแอบสงสารเล็กๆไม่ได้
“ชอบหรือว่ารักกันแน่??”
“จะบอกให้นะ ถ้าไม่รักคงไม่ไปนั่งเฝ้าที่ผับทุกวันหรอก”
“หา!!!!!”
เสียงเรียวอุคและคิบอมดังขึ้นพร้อมกันอย่างช่วยไม่ได้ เพราะดูเหมือนเยซองจะรู้ดีเป็นพิเศษ เรียวอุครู้ว่าเยซองกับซีวอนเป็นเพื่อนกัน และรู้ว่าชอบไปดื่มด้วยกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าซีวอนชอบพี่สาว((??))ของตัวเองมานานแล้วเหมือนกัน
“อย่าบอกนะว่านายคือคนที่สามารถทำให้เจ๊อารมณ์เสียได้ทุกวัน-O-;”
“หมายความว่าไง?”
ซีวอนเลิกคิ้วอย่างอดสงสัยไม่ได้ อารมณ์เสียเหรอ? ปกติเห็นไม่แสยะยิ้มให้โต๊ะเค้า ก็แลบลิ้นใส่ ให้บาร์เทนเนอร์แกล้งผสมอะไรไปบ้างล่ะ แล้วก็อีกมากมายที่สามารถทำให้ตัวซีวอนต้องออกไปจากผับอย่างรวดเร็ว
“นายคือคนที่สามารถทำให้พี่ชายฉัน เพ้อด่านายทุกวัน- -**”
“เจ๊บ่นทุกวันเลย ขนาดไปผับอื่นยังตามไปเลยอ่ะ”
คิบอมและเรียวอุคพูดต่อ มันเป็นความจริงที่ฮีชอลเริ่มจะไม่อยากไปผับของเพื่อนรัก เพราะซีวอนชอบมองเค้าอยู่บ่อยๆ มันทำให้เกิดอาการรำคาญเล็กๆ และคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับคำด่าทอทั้งหลายคงไม่พ้นสองคนนี้เป็นอย่างแน่นอน
“จะบอกให้ว่าเจ๊อาจจะแต่งงานกับนาย”
“??”
“เค้าขอไปพักผ่อนก่อนน่ะ...”
คิบอมว่าทิ้งท้าย ก่อนจะเดินฉับๆออกไป เรียกรอยยิ้มจากซีวอนได้ไม่น้อย ถึงแม้ฮีชอลจะไม่รักเค้าแต่อย่างน้อยเค้าก็ได้คนๆนี้มาเป็นคู่ชีวิตล่ะน่า
...
..
.
# เกาะเซจู #
“แทยอน><~”
“ทิฟมาได้ไง”
“มาตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าแม่หาเมียให้น้องชายตัวแสบได้นะซี่~~”
พรวด!!~
หลังจากจบบทสนทนาของคู่รักแห่งปี ฮีชอลก็พรวดเอาน้ำพั้นซ์ที่สั่งให้ทงเฮทำให้กินออกมาหมด พร้อมสำลักเล็กๆ ก็ทำไงได้ น้องสะใภ้สุดที่รักเล่นพูดซะเค้าแอบหวั่นๆว่านี่จะเป็นพี่สาวของไอ้เด็กบ้าที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของเค้า
“แค่กๆ แค่กๆ”
“เจ๊ เอิ่ม...-O-^^”
ทงเฮว่าพลางทำหน้าเอือมระอากับพี่สาว((??))คนนี้ มือบางหยิบยื่นผ้าเช็ดหน้าสีหวานส่งไปให้ ก่อนฮีชอลจะเร่งรีบเช็ดปากและคราบน้ำพั้นซ์ตามคอของตนเอง กลัวว่ามันจะเหนียว-..-
“นั่นใครอ่ะเธอ?”
“ลูกพี่ลูกน้องฉันเอง คิมฮีชอล”
“เนี่ยหรือสะใภ้ของบ้านชเว”
หลังจากที่น้องสะใภ้ตัวดีพูดจบ ก็เล่นทำเอาฮีชอลแทบคว่ำอีกครั้ง เพราะคำว่าสะใภ้มันทำให้ฮีชอลรู้เลยว่ายัยนี่น่ะใช่แน่นอน ฮีชอลหยิบน้ำพั้นซ์ของทงเฮมาดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะชี้หน้าทิฟฟานี่อย่างชั่งใจ
“อย่าบอกนะว่าเนี่ย...”
“ค่ะ ทิฟฟานี่เอง^^”
“โลกมันกลมเนอะเจ๊ ว่าไหมทงเฮ-O-;;”
“นั่นสิฮะ”
แทยอนและทงเฮเสริม เพราะเหมือนกับฮีชอลจะหนีเสือมาปะจระเข้ซะงั้น พี่กับน้องมันต่างกันที่ไหน ยัยทิฟฟานี่อะไรเนี่ยก็ตามตื้อแทยอนลูกพี่ลูกน้องของเค้ามาเป็นปีกว่าแทยอนจะยอมคบด้วย
...
..
.
“ซีวอนจะบ้าตาย พี่ทำได้ไงหายตัวไปตั้งนาน”
“ก็อยู่นี่อีกซักพัก แล้วค่อยกลับน่ะ”
“กลับพร้อมทิฟสิคะ><!”
“ไม่ต้องเลยเราอยู่นี่แหล่ะ”
แทยอนว่าพลางกอดเอวบางหลวมๆ ก็ทิฟฟานี่เพิ่งจะเดินไปดูทงเฮทำน้ำพั้นซ์มาให้อีก และพอเดินกลับมาก็ยิงคำถามใส่ฮีชอลอีกรอบ แทยอนเลยคว้าเอวบางมานั่งตักซะเลย เผื่อจะเงียบบ้าง
“เดี๊ยวก็กลับล่ะฮะ ผมขาดงานนานไปแล้ว”
“ฮ่าๆ”
เสียงทุกคนหัวเราะร่วน เพราะทงเฮน่ะ นอกจากจะโดนครอบครัวทิ้ง ก็อยากจะมีตังเก็บเยอะๆอีกด้วย กลัวว่าเจ้าหนี้มาเมื่อไหร่จะได้ให้ๆไปซักทีเลย
“นี่พวกเธอคบกันน่ะแม่รู้หรือเปล่า แทยอน?”
“ไม่หรอก”
“เห??”
“รอเซอร์ไพร้ส์ดีกว่า เพราะว่านะดูเหมือนแม่ของพี่ฮีชอลจะไม่ค่อยชอบทิฟ ถ้ารู้ว่าทิฟเป็นพี่ซีวอน คงหลงมากแน่ๆ”
“อืมก็ดี แต่แม่แกรู้แล้วใช่ไหม”
แทยอนพยักหน้าเป็นคำตอบ หลังจากบทสนทนาที่สามารถทำให้ทิฟฟานี่หนักใจและสามารถ พ่นลมหายใจออกมาได้หลายเฮือกพ่านไป ทิฟฟานี่ก็ย้ายก้นของเธอมานั่งข้างๆแทยอนแทน เรียกสายตาล้อของฮีชอลได้อย่างดี
“แต่ทิฟ ไม่ต้องบอกไอ้ฉ่อยของแกนะ เพราะว่ามันต้องตามมาอย่างแน่นอน”
“แต่พี่จะใจร้ายเกินไปเปล่า พี่ฮีชอล”
“ไอ้แทยอนเงียบไปเลย ฉันขอพักผ่อนก่อนดีกว่า”
“ผมจะตกงานไหมเนี่ยTT”
ทงเฮว่าอย่างเอือมๆ เพราะฮีชอลบอกว่าขออยู่อีกซักพัก และเวลาอีกซักพักของฮีชอลก็คงทำให้เค้าได้รู้เรื่องซีวอนมากขึ้นจากปากของน้องสะใภ้คนนี้ล่ะ เพราะดูเหมือนซีวอนจะรู้เรื่องของเค้ามากเกินความจำเป็นไปแล้ว
WRITER's Talk
หายไปนานและแล้วก็กลับมาอัพ
อ่านแล้วเม้นด้วยนะTT~
ไรท์เตอร์จะขาดใจ
คนอ่านน้อยเม้นก็น้อย
ฟอเวิด หน่อยนะจ๊ะT^T
จะพยายามรีบอัพเน้อ><!!
ความคิดเห็น