ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คนดวงซวย2017
ชีวิตของแบมแบม
ชนินธรณ์ ลิ้มสกุล
.
.
.
นั้น ไม่ได้มีอะไรมากหรอก เป็นแค่เด็ก
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ธรรมดาๆ .....แต่.........
ดวงซวยบัดซบเท่านั้นเอง..... ประเดิม
ด้วยกิจวัตรประจำวัน..อย่างเช่นแหกขี้ตา
ตื่นมาตอนเช้าออกกำลังกายด้วยการตก
บันได... ล้างหน้าแปรงฟัน อาบน้ำอาบท่า
แต่งตัวหวีผม ออกกำลังกายอีกรอบด้วย
การวิ่งหนีหมาชิวาวาหน้าย่นข้างบ้าน.....
.วิ่งจนมาถึงหน้าปากซอยล่ะ..
....กว่าจะนึกได้..... .กูลืมอะไรไปว๊ะ!?..
จนมาถึงหน้าโรงเรียนของตัวเองเท่านั้น
แหละเต็มๆหน้าตรูเลย กระดาษใบบางๆ
แผ่นหนึ่งติดอยู่หน้าประตูร.ร
.
.
ประกาศ ประกาศ
นักเรียนทั้งหลายทั้แล่~~ วันนี้
เจ๊มีธุระพ่อเจ๊มรณะภาพเจ๊เลยชวนครู
ทุกท่านไปงามศพที่อุบลต่อด้วยทริป
เที่ยวที่จ.อุดร คาดว่าจะไม่อยู่ซัก3วัน
จอให้โชคดี..เจริญพรนะโยม....
( ปล. เจ๊แจ้งใบประกาศไปแล้วน้าา
ส่วนนักเรียนคนใดที่ควายเกินกว่า
จะเข้าใจก็ปล่อยให้ควายอย่างนั้น
ต่อไปเถิด...เจ๊ไปล่ะน้าาา)
( บุญยิ่ง พระอินทร์เลิกเหล้า)
ฉึก ฉึก ฉึก
เต็มๆเลยค่ะ
คำว่า"ควาย "เต็มหน้าเลยค่ะ...
เท่านั้นแหละ กูจะแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาทำไม
ว๊ะ!? โว๊ยยยยย fuck you!!
อีเจ๊บุญยิ่ง!!!อีเจ๊กระเทยควาย!!
อีเจ๊หน้าหนา !!อีเจ๊หน้าอกใหญ่!!
อีเจ๊เจ้าของโรงเรียน--!! แฮกๆๆ--!!
แมร่งงง!!!แฮกๆๆ--แฮก--ว่าพลางฉีก
กระดาษประกาศออกขยำมันให้กลายเป็น
ก้อนกลมๆแบมแบมปามันทิ้งลงบนพื้น
เท้าน้อยเหยียบมันซ้ำๆ...แอคติ้งเยอะกว่า..
....หวัง แจ็คสัน....ก็แบมแบมคนนี้แหละ
แบมแบมกระโดดหยองๆกระทืบกระดาษ
ใบนั้นซ้ำไปซ้ำมา
"แว๊กกก!!!!!!" อ่า....ไม่ต้องสงสัยว่า
เสียงเมื่อกี้คือเสียงใครเสียงแบมแบมคน
เดิม เพิ่มเติมคือกูกำลังจะตายค่ะ ไม่ใช่
อะไรหรอก ก็แค่มีใครที่หน้าไหนไม่รู้ปา
ก้อนหินเท่าขนาดขี้มดใส่หัว คือ
กูเนี่ยเสียหลักไงคะ เลยลื่นไถลตกคลอง
ข้างโรงเรียน
"เหี้ยยยย!!" โอเคอันนั้นไม่ใช่คำอุทาน
หรอก...แต่มันมาตัวเป็นๆเลยต่างหากล่ะ
ถามว่าอยู่ไหน..มันอยู่ข้างหน้าเธอเลย!!
นอนอ้าปากอยู่ในคลองที่เธอกำลังตก
ลงไปเห้!!! ใครแม่งมาปล่อยตัวอย่างว่า
ว๊ะ--เจอเข้าให้แม่จะตบให้คว่ำเลยโอ้
มายยยย เรายังอ่านฟิควายไม่จบเลย
แง้ๆๆ--ฮึก--กรูยังไม่รู้เลยว่าแฮรี่จะ
ได้กับไอ้ดั้งแหมบโวลเดอเมอร์หรือเปล่า!!
.
.
.
.
.
สรุปง่ายๆ เธอตายเพราะก้อนหินก้อน
เดียวมันทำให้เธอเสียหลักลื่นไถล
สะดุดหญ้าลงคลองที่มีไอ้เห้--เตรียม
อ้าปากรออยู่ไหรใครบอกว่าตัวเหี้*
ไม่กินคนว๊ะ--คงต้องยกเว้นไอ้ตัวนี้
ไว้ตัวนึง
.
.
Ok ข้ามการตายที่โง่บัดซบนั่นไปเถอะ
หลังจากผ่านวันนั้นไปการเห็นกู้ภัยเก็บ
ศพตัวเองที่มีแต่ท่อนบนกับแม่ที่พร่ำ
ร้องไห้เช่นเดียวกับอีเจ๊บุญยิ่ง? ผู้เป็น
พ่อเพียงมองนิ่งแต่แค่เธอมองตาก็รู้
แล้วล่ะว่ากลับบ้านไปร้องบ้านแตกแน่ๆ...
ความตาย
.
.
.....คือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนผลักไสมัน....
ไม่มีใครที่ต้องการจะตายแต่ไม่ใช่กับเธอ
แม้จะไม่ต้องการตายที่ตอนนี้ก็ทำใจและ
เริ่มยอมรับความจริงเอาจริงๆเธอไม่ตกใจ
อะไรเลยนะมันเหมือนกับเล่นเคลื่องเล่น
หวาดเสียวแค่วูบเดียวแล้วก็ตื่นขึ้นมาถึง
แม้จะเสียดายนิยายวาย
กับฟิคแฮรี่ พอตเตอร์--
ก็เถอะหลังจากทำใจได้แล้วแบมแบม
ก็ล่องลอยไปเรื่อย เที่ยวญี่ปุ่นบ้าง
ไปหา GOT7 ที่ เกาหลีใต้บ้าง
ไปอเมริกาเหนือบ้าง--ข้อดีของการ
ตายคือพุบโผล่ไปไหนง่ายเนี่ยแหละ
--แต่--จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เจอเพื่อน
รวมเดินทางหรือวิญญาณตัวเป็นๆเลยซัก
ตน -- อ้อ--ยกเว้นไอ้แดงล่ะนะ
ไอ้แดงหรือวิญญาณสุนัขพันธุ์ไทย
หลังอาน มันเป็นสุนัขหน้าตากวนตีน
แถมยังพูดได้อีกด้วยเจอกันวันแรก
เล่นโผล่มาลิ้นห้อย โอเคหลังจากการ
แนะนำตัวกันมันบอกว่าตัวเองชื่อแดง
แต่เสือกกระแดะให้เรียกคุณทองแดง
--แหม๋ม!--
.
.
.
.
.
ทั้งหมดที่เล่ามาคือชีวิตก่อนและหลัง
ความตายของเธอเอง
แบมแบม ชนินธรณ์ ลิ้มสกุล
โอ่ตอนนี้ก็วนเวียนอยู่บนโลก2ปีล่ะ
ไม่เจออะไรน่าตื่นเต้นเลย
อ่อ--ยกเว้นไอคุณทองแดงนั่นน่ะนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่.....ไอ้ตาแก่พุงปริ้นที่คลอสเพลย์
ตัวเองเป็นเซล่ามูนแล้วเล่นนั่งจ้องตา
เธออยู่ข้างหน้าเนี่ยล่ะมันเป็นใคร
"ก็ข้าบอกแล้วไงว่าเป็นพระเจ้าน่ะ...
ว่าแต่เจ้าไม่ชอบชุดของแม่สาว
ผมทองคนนี้หรอ.."
(พระเจ้า)
.
.
.
.
"ไม่...มีทาง...."
(แบมแบม)
.
.
.
.
"ใจร้าย!!!!"
(THE END)
เดี๋ยว--*?
_______________________________________________
100%
(โอ๊ยย ...แค่บทนำไรท์ก็จะตายอยู่แล้วคร่าาา
ขอกำลังใจสักนิดชีวิตแจ่มใสค่ะ)
.
.
.
(* จิบนำชากับไรท์เตอร์*)
แบมแบม:ทำไมการตายของฉันถึง.....
โง่บัดซบอย่างงั้นล่ะคร้า(แสยะยิ้ม//ถือมีด)
ไรท์ :..................( เงียบ//หน้าซีด)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น