คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไอศรีมหน้าหนาว
หนึ่งเดือนผ่านไป
“อีกสามวันก็ต้องไปญี่ปุ่นใช่ไหม”มุนอาถามแจจุง
“ใช่ คงดีใจสิท่าที่ไม่ต้องเรียนแล้ว”แจจุงพูด
“ไม่รู้!!!!!!!!!!!!!!!!!! วันนี้ออกไปข้างนอกกันเปล่า ไหนก็จะไปแล้ว เลี้ยงส่งหน่อยดีกว่า”มุนอาพูด
“อื้ม..........................รู้จักบุญคุณก็ดี”แจจุงพูด
“งั้นก็ไปกันเลย”มุนอาปิดหนังสือแล้วดึงมือแจจุงออกไป
“จะไปไหน”แจจุงถามขณะมุนอาขับรถ
“อากาศหนาวๆแบบนี้ ไปกินไอติมกัน”มุนอาพูด
“ไอติม!!!!!!!!!!หนาวแบบนี้เนี่ยนะ”แจจุงถามอีกครั้ง
“ใช่ นี่ไงร้านนี้ พ่อบ้านโอบอกว่าร้านนี้ของยูชอนดงบังชินกิ และก็อร่อยด้วย ไปเร็ว”มุนอาจอดรถหน้าร้านแล้วเดินเข้าไป ทันใดนั้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“คุณแม่ คุณแม่!!!!!!!!!!!!!”มุนอาพูดด้วยความตกใจ
“อะไรนะ”แจจุงถาม
“คุณแม่ฉัน คุณแม่คะ”มุนอาเดินตรงไปที่ผู้หญิงที่ซื้อไอศรีมอยู่
“มุนคิดถึงคุณแม่จังเลยคะ คุณแม่”มุนอาพูดทั้งน้ำตา
“รู้จักเด็กคนนี้ด้วยหรอ”ผู้ชายคนหนึ่งถาม
“ไม่นี่คะ หนูเป็นแฟนคลับของฉันหรอ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ร้องเพลงแล้ว ขอบคุณหนูมากเลยนะ แต่ฉันต้องขอตัวก่อน”แม่ของมุนอาเดินออกจากร้านไปไป
“ไม่จริง คุณแม่ไม่รู้จักฉันเลยสักนิด”มุนอาพูดทั้งน้ำตาแล้ววิ่งออกจากร้านไป
“มุนอา!!!!!!!!!!! จะไปไหน มานี่”แจจุงวิ่งไปดึงมุนอาแล้วพาไปที่รถ
“คุณแม่ส่งอีเมลล์มาหาฉัน บอกว่าคิดถึงฉันมากๆ บอกว่าฉันสวยเหมือนคุณแม่ บอกว่าจะพาฉันไปเที่ยว จะไปหาฉัน”มุนอาพูด
“แต่วันนี้.....................”แจจุงพูด
“แต่วันนี้ คุณแม่มีครอบครัวใหม่ คุณแม่ไม่เคยรู้จักฉันเลย”มุนอาพูดทั้งน้ำตา และร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายแจจุง
“ไม่เอานะ อย่าร้องเลย ถ้าร้องไห้อีกจะแพ้ฉันนะ อย่าอ่อนแอ”แจจุงพยามปลอบมุนอา
“ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณแม่ คุณแม่ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ”มุนอาไม่สนใจคำพูดของแจจุงและยังร้องไห้ต่อไป
“ไม่เป็นไร มานี่มา”แจจุงโอบมุนอาไว้มือนึงและขับรถมือนึง เขาลูบศรีษะมุนอาอย่างอ่อนโยนและรู้สึกสงสารมุนอาอย่างมาก ตลอดทางมุนอาร้องไห้ไม่ยอมหยุด ร้องไห้แล้วร้องไห้อีก ร้องจนหลับไป
“ถึงบ้านแล้ว อ้าว!!!!!!!หลับอีกแล้ว”แจจุงเห็นมุนอาหลับและไม่อยากปลุก จึงอุ้มมุนอาเข้าบ้านไป
“เกิดอะไรขึ้น!!!!!!!!!”พ่อบ้านโอวิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ
“เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังครับ”แจจุงห่มผ้าให้มุนอาเรียบร้อยก็เดินออกจากห้องไป
“ไม่น่าเลยคุณหนู คุณผู้ชายก็ปิดคุณหนูอยู่ได้ ปิดมาตลอดสิบแปดปี”พ่อบ้านโอพูด
“คุณฮัน จองอา เป็นแม่ของมุนอาหรอครับ”แจจุงถาม
“ใช่ คุณหนูชื่อ ฮัน มุนอา ชื่อของคุณหนูคุณผู้ชายเป็นคนตั้งให้ เพื่อระลึกถึงคุณจองอา คุณผู้ชายรักคุณจองอามาก และอยากให้คุณมุนอามีแม่ ขนาดให้คุณมุนอาพูดภาษาเกาหลีและร้องเพลงเกาหลีเลย”
“งั้นหรอครับ อย่างงี้มุนอาก็แย่เลย”แจจุงพูด
“ใช่.............................. ท่าทางหิมะจะตกหนัก ลุงว่าแจจุงกลับก่อนดีกว่าจะได้ไม่อันตราย”
“ครับ พรุ่งนี้ผมจะมาสอนตามปกตินะครับ ผมเชื่อว่ามุนอายังคงเรียนต่อแน่ๆ”แจจุงพูด
“ได้สิ”พ่อบ้านโอบอกแจจุง
วันรุ่งขึ้น
“วันนี้มีเพลงใหม่มาร้องด้วยกัน เพลงมิโรติก”แจจุงพูดแล้วยื่นเพลงให้มุนอา
“ขอบคุณ”มุนอาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“วันนี้เราจะร้องแต่เพลงนะ ไม่ต้องเรียนทฤษฎี”แจจุงพยามพูดให้มุนอาโต้ตอบ
“อื้อ!!!!!!!!!!!!!!!!!”มุนอาพูด
“งั้นก็ร้องเลยนะ นอน นา ลึล วอน แฮ นอน แน เก ปา จยอ นอน แน เก มี ชยอ”แจจุงเริ่มร้องเพลง แต่ก็ไม่มีเสียงมุนอาอยู่ในเพลงเลย
“เฮ ออ นัล ซู ออ บอ I got you~ Under my skin”แจจุงร้องท่อนต่อไปและเต้นให้มุนอาดู แต่มุนอาก็นั่งเฉยๆ ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา
“เฮ้อ.............................มุนอา รู้ไหมว่านี่อะไร”แจจุงเข้าไปหามุนอาแล้วยื่นจี้ที่คอให้ดู
“จี้รูปดาวไง”มุนอาพูด
“มันคือสิ่งที่คนที่รักดงบังชินกิให้มา พี่รักมันมาก ตั้งแต่ใส่มันก็รู้สึกว่าพบแต่สิ่งดีๆ มีกำลังใจ พร้อมที่จะต่อสู้กับทุกสิ่งที่เข้ามา”แจจุงพูด
“แล้วมาบอกทำไม”มุนอาถาม
“พี่จะให้มุนอายืม ใส่เอาไว้นะแล้วจะมีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต พี่อยากให้มุนอากลับมาเป็นมุนอาคนเดิม กลับมาได้แล้วนะ”แจจุงถอดสร้อยจากคอตัวเองแล้วสวมให้มุนอา
“กลับมาเถอะ”แจจุงเช็ดน้ำตาบนแก้มของมุนอาแล้วจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน
“พี่แจจุง!!!!!!!!!! ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันจะไม่อ่อนแออีกแล้ว ฉันจะเป็นมุนอาคนเดิมให้ได้”มุนอาพูดแล้วโผเข้ากอดแจจุง แจจุงลูบผมของมุนอาอย่างทะนุถนอม
“ไปญี่ปุ่นกันไหม”แจจุงถาม
“หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ไปญี่ปุ่น จะได้ไปดูด้วยว่าที่นั่นดงบังชินกิร้องเพลงเป็นไง ไปเปิดหูเปิดตาด้วย”แจจุงพูด
“ก็ดี...........................ฉันอยากจะร้องเพลงให้ดีกว่านี้ อยากเห็นเหมือนกันว่าดงบังชินกิจะเก่งแค่ไหนกัน เห็นบอกว่าดังอย่างโน้นอย่างนี้ ดูซิว่าดังจริงๆหรือเปล่า”มุนอาพูด
“ได้เห็นแน่ๆ คอยดู”แจจุงพูดพร้อมรอยยิ้มเต็มเปี่ยม
ความคิดเห็น