เพียงฟ้าเพียงฝัน - นิยาย เพียงฟ้าเพียงฝัน : Dek-D.com - Writer
×

    เพียงฟ้าเพียงฝัน

    พวกเธอเกิดวันเดียวกัน ห่างกันเพียงไม่กี่นาที แต่ทำไมเรื่องความรักเธอถึงไม่โชคดีเหมือนกับพี่สาว แฟนคนแรกก็หวังแต่จะ.... ส่วนคนที่เธอรักก็ไม่รักเธอ...

    ผู้เข้าชมรวม

    1,844

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    1.84K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    17
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  41 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 มิ.ย. 63 / 06:01 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “เห็นเด็กใหม่ไอ้นะไหม” รามิลยักหน้าเล็กน้อยให้เพื่อนหันไปมองหญิงสาวที่มานฤวร

    “คนไหนว่ะ ที่เปรี้ยวๆ นั้นหรอ” เตชภณเห็นหญิงสาวสองคนยืนอยู่กับนฤวร คนหนึ่งเรียบๆ ดูสวยแต่จืด กับอีกคนดูเปรี้ยวจี๊ดตามสไตล์เด็กของนฤวร...เสือหัดเปย์

    “ไม่ใช่ดิ เด็กนั้นเดินเข้ามาที่หลัง น่าจะเป็นคนรู้จักของเด็กจืดนั้นตั้งหากล่ะ” เตชภณพิจารณาหญิงสาวจืดชืดคนนั้นอีกที เขามองเห็นหญิงสาวงานดีน่าสนใจ รูปร่างหน้าตาผ่าน เพียงแต่การแต่งตัวค่อนข้างเรียบจนทำให้ดูไม่น่ามองเช่นเดียวกับหญิงสาวคนอื่นๆ ที่ต่างใส่เสื้อผ้าแข่งกันมาโชว์ของดี

    “อือ...นายจะทำไม” รามิลยิ้มกริ่ม

    “เด็กจืดนั้น แกไปแย่งไอ้นะมาสิ เด็กนี้น่าจะหวานกรอบอยู่นะ ดูสดดูไม่เหมาะกับไอ้นะสักนิด เสียดายของดีๆ ” เตชภณเข้าใจเจตนาเพื่อนแล้ว หากเขาได้เด็กนี้มาครอบครองคงสั่งสอนนฤวรให้เลิกซ่าได้ไม่น้อย จะทำอะไรที่ไหนกับใครไม่มีใครว่า แต่การมาใส่ร้ายป้ายสีสร้างเรื่องให้พวกเขาให้มัวหมองมันต้องสั่งสอนกันบ้างสินะ

    “อือ...เด็กนั้นใสเกินไป อย่าไปยุ่งเลย” เตชภณบอกปัด เขาไม่ต้องการความยุ่งยากที่จะตามมาหากยุ่งกับเด็กแบบนั้น แม้ว่าเด็กจะน่าสนใจมากก็ตาม

    “ถ้าแกแย่งเด็กนั้นมาจากไอ้นะได้ ล่องเรือคราวหน้ารามิลคนนี้เลี้ยงเอง” รามิลยื่นขอเสนออย่างใจป้ำ...เขากับเตชภณวางแผนจะไปพักผ่อนด้วยการล่องเรือสักอาทิตย์ โดยงานนี้จะให้แต่ละคนควงคู่ขาขึ้นไปให้ความสุขเพียงแค่คนเดียว

    “มีปัญญาจ่าย” รามิลยกยิ้มแล้วยื่นขอเสนอเพิ่ม

    “เหล้าขวดนั้น ที่แกอยากได้ด้วย ตกลงไหม” เตชภณยกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มร้ายๆ ที่ปรากฎขึ้นพาลให้บรรยากาศรอบๆ เย็นยะเยือกขึ้นมาอย่างไม่รู้สาเหตุ 



    สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

    ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่ง

    ของข้อความในนิยายเรื่องนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง

    โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น