คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
@คฤหาสน์ตระกูลอู๋
ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านจะว่าไปมันคงไม่ใช้บ้านหรอกมันเป็นคฤหาสน์เลยต่างหาก ทำไมผมโผล่หน้ามาที่
บ้านทั้งที่ควรอยู่ที่คอนโดหรือไม่ก็อยู่กับเพื่อนๆๆ ก็เพราะพี่สาวสุดแสบของผมหนะสิ เรียกมาคุยเรื่องอะไรก็
ไม่รู้
“สวัสดีเจ้ มีเรื่องอะไรกับผม”
“นั่งก่อนสิ นี่ถ้าฉันไม่ตามก็ไม่คิดที่จะกับบ้านใช้ไหม?”
“ก็ไม่มีใครอ่ะ เจ้ก็อยู่บ้านเจ้หรือไม่ก็ไปต่างประเทศง่ะ” (ไรท์เตอร์: รีดเดอร์ไม่เคยเห็นคริสอ้อนละสิ น่าอิจฉาคริสติน่าเนอะ) (คริสติน่า:น่าอิจฉาตรงไหน?)
“ไม่ต้องมาอ้อนนะคริส” เสียงนี้ขนลุกมากเลย น่าจะเป็นเรื่องร้ายแรง บ่องตง
“คร้าบบเจ้ เข้าเรื่องเลย”
“จำที่ป๋าแกบอกว่าถ้าฉันต้องการอะไรแกควรให้ฉันได้ใช้ไหม?”
“จำได้ ทำไมเหรอ”
“ฉันมีเรื่องจะขอร้องแกไม่สิมันเป็นคำสั่งว่าแกจะต้องแต่งงานกับคนที่ฉันหามาให้”
“ไม่อ่ะ ผมห่วงชีวิตโสดและพรรค”
“พรรคจะหายไปถ้าแกไม่แต่งงาน! อู๋อี้ฟานนน” หายนะ หายนะที่สุดเจ้โกรธอ๊ากกก คราวนี้อะไรจะพังอีกวะ
คราวที่แล้วกุขัดคำสั่งเจ้เอาGTRรถคันโปรดของผมไปชนต้นไม้เละทั้งคันแต่คนไม่เป็นไร เจ้หันหน้ามาแล้ว
พูดว่า ‘ทีหลังถ้าขัดคำสั่งเจอหนักกว่านี้แน่!’ผมเนี่ยขนพองสยองเกล้าเลย อยากบอกถึงผมจะเป็นมาเฟีย
แต่ผมกลัวเจ้ก็ตอนนี้แหละ หึหึหึ เจ้ผมน่ากลัวชิไหมล่ะ
“อะ…โอ..เค ผะ…ผม..จ..จะ..ตะ..แต่ง” ผมกล่าวรับปากก่อน ด้วยเสียงสั่นๆๆ ทำไม่ได้ค่อยว่ากัน
“ดีมาก ตะฟานตามนี้ ดูแลน้องเค้าให้ดีด้วยหล่ะไม่งั้น …..ฉันจะไปเผาคอนโดของนาย! ตะฟาน”โอ๊ยยย
ผมอยากตายนี้เล่นเผาคอนโดแล้วกุจะอยู่ไหนถ้ากลับจากพรรคว่ะ บ้านก็อยู่ไกลจากพรรค ถ้ากลับดึกๆๆกุ
ได้ตายคาถนนพอดีถ้าหลับในอ่ะนะ เจ้ไม่เคยห่วงผมเลย (ร้องไห้แผป T_T)
“คร้าบบเจ้ ยิ้มหน่อยนะเดี๋ยวไม่สวย”
“ใครบอกว่าฉันสวย ห๊ะ! ฉันหล่อต่างหาก หมดเรื่องที่จะพูดกลับก่อนนะ… อ่ะ ลืมไปงานแต่งจัดเดือนหน้า
แล้วก็….อย่าลืมพาน้องเค้าไปจดทะเบียนสมรถที่แคนนาดาด้วยเข้าใจไหม!”
อยากถามนิดนึงหน้าอย่างเจ้เนี่ยนะหล่อ? ยอมตายแล้วเกิดใหม่ดีกว่าทีเห็นว่าเจ้หล่อ
“เข้าใจคร้าบบบเจ้”
“ไปแล้วนะ ฉันมีงานที่ฮ่องกงเรื่องคาสิโนที่ถูกพัง”
“เดินทางปลอดภัยนะครับ”
หลังจากประทะคารมกับเจ้ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย สวัสดีครับ ผมชื่อ ‘อู๋อี้ฟาน’บ้านผมทำธุรกิจสีดำ ใช้
บริษัตนำเข้ารถหรูเป็นฉากบังหน้า แล้วลับหลัง ทำธุรกิจคาสิโน บาร์ ผับ แหล่งมั่วสุมต่างๆ ปล่อยเงินกู้ ผม
เลวใช้ไหมล่ะ?อย่าพึ่งด่วนตัดสินไปแต่ผมไม่เคยฆ่าคนโดยไม่ใช้เหตุถึงจะทำขนาดนี้ก็ไม่ได้ครึ่งของตระกูล
เจ้ที่ทำมาหรอกมันมากกว่านั้น
“โอ๊ยย อยากตายเจ้นี่แม่งให้ทำอย่างอื่นไม่ได้หรือไงว่ะ งั้นผมควรใช้ชีวิตโสดให้คุ้มค่าสินะ”ผมโทรไปนัด
เดอะแก็งไปผับของผมย่านคังนัม
@ W’fan club
“เป็นไรคริสทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกมา 3 วัน” ‘เซฮุน’หันมาถามผมซึ้งทำหน้าบูดบึ้ง
“……….”
“ งอนเจ้แกช่ะ? ” ‘จงอิน’มันหันมาถามผมอีกคน
“ ป่าว เจ้ให้กูแต่งงาน มึงดูดิอายุกูยังน้อยเจ้จะให้กูแต่งงาน ”ผมบ่นให้เดอะแก็งฟัง
“ ก็ดีดิ มึงจะได้มีคนคุมพฤติกรรม ”เซฮุนกล่าวขึ้นมา
“ กูก็คิดเหมือนมึงว่ะ ไอ้ฮุน ”ไคที่ให้ท้ายกับเซฮุน
“ แม่.งมึงเป็นเพื่อนกูป่าวว่ะ เข้าข้างเจ้กูอยู่ได้”
“ โอ๋ๆๆ ไม่งอนนะน้องคริสตี้เดี๋ยวพี่ฮุนกับพี่ไคเลี้ยงไอติม ”
“ แม่.งสัสขนลุกอ่ะ ”
“ เฮ๊ยยย กูไปหาเหยื่อแจ่มๆๆหน่อยเว๊ย ไว้เจอกัน ”ไอ้ไคพูดพร้อมเดินไปที่กลุ่มหญิงสาวกลุ่มหนึ่ง
“ มึงไม่ไปเหรอคริสทุกทีไม่เห็นพลาดหนิ ”เซฮุนหันมาถามผมแล้วจิ๊บมาตินี่อย่างสบายใจ
“ คืนนี้ขอบายหว่ะ พรุ่งนี้ต้องตามเจ้ไปฮ่องกงว่าจะไปประเมินค่าเสียหายคาสิโน ”
“ เออ งั้นกูไปหาเหยื่อก่อนนะเว๊ย ตามสบาย ”
“ กูกำลังจะกลับ งั้นบาย ”
“ โชคดีเว๊ยเพื่อน ”
หลังจากลาเดอะแก็งผมก็ขับรถไปตามท้องถนนในเมืองและเปิดเพลงเบาๆๆเพื่อกลับคอนโดหรูในย่าคังนัม
ค่ำคืนนี้ช่างสวยงาม ชักจะอยากรู้แล้วว่าคนที่จะมาเป็นภรรยาของผมจะหน้าตาเป็นอย่างไร?
ต่อๆๆๆ
เช้าอันสนสดใส @ คฤหาสน์ตระกูลอู๋
" ฮ้าววว.....เช้าแล้วเหรอ!" ผมบิดตัวไปมาแล้วหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำแล้วต้องไปปะทะคารมกับเจ้อีก ผมนิเพลีย เจ้
แกเอาจริงๆนิสัยแม่.งโคตรเย็นชา พอคุยกับเฮียมาร์คเนี้ยอย่างนู่นอย่างนี้(ไรท์เตอร์: ก็เค้าเป็นพี่น้องกัน! ไม่เหมือน
เฮียเป็นลูกคนข้างบ้าน(มั้งนะ)?) (คริส: ผมน้องก็เจ้ติน่าเหมือนกันไรท์หลงประเด็นอ่ะป่าว?) (ไรท์เตอร์:โทษๆๆ)
ผมเดินลงมาชั้นล่างเห็นป๊านั่งจิบกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจส่วนม๊านั่งทานอาหารเช้าข้างป๊า
" ตื่นแล้วเหรอตะฟาน? เจ้แกมารออยู่หน่ะ! " ว่าแล้วไง!!! ซวยแล้วกุ.... ทามมมง้ายยยดี คริสอยากจิครายยย
(ร้องไห้แผป....)
" ว่าไง? ตะฟานสบายดีไหม ฉันมาทวงสัญญา!!" ทามมมง้ายยดีว่ะ? คิดดิคิด!ไอ้คริสมึงต้องทำได้ สู้ๆๆ
" สบายดี คาสิโนที่ฮ่องกงเป็นไงบ้างครับ?" แถครับอย่างนี้กุต้องแถถถถถ.... เอาให้สีข้างถลอก
" แกไม่ต้องแถไปเรื่อย ฉันเตรียมงานหมดแล้ว พ่อแม่แกก็รู้แล้ว เตรียมแต่ตัวแล้วก็หัวใจไป!!!" ผมนี้สดุงเลย
" เอา! นี้ประวัติของว่าที่เมียแก"
ชื่อ : ปาร์ค ชาลยอล
อายุ : 23
วันเกิด : 27 พฤศจิกายน 1992
กลุ๊ปเลือด : A
- แพ้อาหารทะเล
- แพ้เหงื่อตัวเองทำให้เป็นผื่นที่ตามตัว
- ขี้อ้อน ห้ามขัดใจ
- เอ๋อนิดหน่อยย ไม่เยอะ
- ชอบทำตัวเหมือนเด็กๆๆ
บลาๆๆๆๆๆๆ
" เจ้! นี้เจ้จะให้ผมเลี้ยงลูกเจ้ใช้ไหม!! " ไว้กว่าเสียงอื่นได้ ปั้ก.. ผมจะฟ้องม๊า! ว่าเจ้ทำร้ายร่างกายผมมมม
" ลูกบ้านป๊าแกดิ! ฉันไม่มีแฟนแล้วจะมีลูกที่แกกว่าฉันได้ไง? "
เออหว่ะ เจ้แกอายุ 18 ก็ไม่รู้ว่าจะถึงไหม ทำไมผมเรียกคริสติน่าว่าเจ้ แพราะแม่ของผมเป็นน้องของแม่เฮียมาร์ค ดัง
นั้น ผมจึงเป็นน้องเจ้แก แล้วมันน่าเศร้ากว่านั้น คุณป้าคลอดเจ้แกแล้วมีคนขโมยไปเพื่อต่อรองกับตระกูลต้วน เจ้แก
เลยยุไทยหลายปี แล้วกลับมาแล้วผมไม่รู้ ม๊าให้ผมทักทายเจ้แกแล้วให้เรียกว่าเจียผมไม่ทำ!เลยเจอดี เจ้แกนับ 1-3
หยิบปืนยิงเฉียดแขนผมจากนั้นผมจำฝังใจตลอดมาว่าผู้หญิงคนนี้อันตรายยยย เจ็บมาก บอกเลยย
" แล้วเจ้จะให้ผมแต่งจริงๆเหรออ ไม่ห่วงผมเหรอ " ใช้ไม้ตาย เจ้แกต้องยอมแน่ๆ
" ไม่อ่ะ ไปล่ะฉันขี้เกียจฟังเรื่องไร้สาระหว่ะ " จากนั้นเทอก็ได้เดินจากฉันไป ฮือออ ( ไรท์เตอร์ : เป็นไร เฮียไปโรง'บาลป่ะ?) (คริส : .........)
" เฮ้อออ...."
วันนี้ผมต้องไปตรวจสินค้าในโกดังที่ชานเมือง ซึ่งเป็นท่าเรือร้างไว้ส่งของให้ชาวต่างชาติที่มาทำสัญญาไว้กับพรรคของผม
" เลย์ ซูโฮ เตรียมการเสร็จหรือยัง? เหอะๆๆกล้าหักหลังกุเหรอมิสเตอร์เดวิด มึงไม่ตายดีแน่!! " เลย์และซูโฮเป็น
มือขวาและมือซ้ายของคริส บ้างครั้งเค้าก็รู้สึกขนลุกเวลาเจ้านายกำลังจะปะทุ เจ้านายของพวกเค้าเป็นคนรอบคอบ
ไม่แพ้คุณคริสติน่าผู้เป็นพี่สาว มีเสน์หอันเหลือล้น นับว่าเป็นคนที่หน้าตาดีคนหนึ่ง
" เสร็จแล้วครับเจ้านาย ให้ต่อสายไปหาคุณคริสติน่าไหมครับ "
" อืม "
" ฮัลโหลเจ้ "
( มีไร )
"เราจะจัดการมิสเตอร์เดวิด เจ้จะพอมีเวลามาช่วยผมไหม?"
( ก็ไม่นะ จัดการไอ้นั้นให้เสร็จแล้วจากนั้นก็ทำงานที่พรรคไม่ต้องไปตรวจสินค้าให้เลย์ไปแทน แค่นี้นะ)
"ครับ"
ได้เวลาแล้วสินะ
#555+ คอมเม้นเยอะนร้าาา มีคำผิดตรงไหนสะกิดแรงๆ
#พึ่งหัดแต่งไรท์เตอร์ทั้งหลายช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ รักคนอ่านคนเม้น จุ๊ฟๆๆ
ความคิดเห็น