คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนทึ่ 9 ชื่อตอน แวมไพร์และคุกใต้ดินของเลดี้เอวีน่า 25+
ภายในห้อมีผู้นลุ่มหนึ่นั่ล้อมวในโ๊ะอาหาร เลมอเห็นผู้นใบหน้าาม เลอสลาฟนแน่นหลับาปี๋อยู่ลอ เธอสั่นนออสลาฟิ้นยุยิ
"มนุษย์ั้นหรือ ยัไม่ทำให้เป็นแวมไพร์อีหรือไ“
"นั้นมันเรื่ออัน นายไม่วระมายุ่มย่ามนะโส "
"ลิ่นหอมยั่วในานั้น ใรๆ็้ออยาิมเป็นธรรมา"
"ฝันไปเถอะโส เลเป็นอันเท่านั้น ันไม่อบใ้อร่วมับใร นาย็รู้นี่นะโส"
"แ่ันอบนี่นาสลาฟ เวลาที่ระแทลไปแรๆ ันมีวามสุที่สุ"
"หึ หึ ใรๆ็อบแบบนั้น ว่าแ่ราวนี้ทำไมถึมารวมันไ้ มีอะไรพิเศษหรือไัน"
สลาฟยแ้วสีแึ้นื่ม้าๆ เลอุมูเ้าับแผอสลาฟแทบไม่ทัน ลิ่นาวเลือล่อลอยึ้นมาอย่าละลุ้ เแทบะอาเียรึ้นมาแล้ว
แวมไพร์ประุมันอยู่รู่หนึ่ สลาฟ็อุ้มเลออมาในห้อโถนั้นอีรั้ หิสาวามอ้าาเิวนสลาฟ สลาฟไม่สนใเินผ่านไปเยๆ เลมอเห็นว่าไม่นานหิสาวเหล่านั้น็ถูายหนุ่มึไประแทแ่นายใส่อย่าลึล้ำ เสียร้อราัระม เสียลมหายใฟืฟา และเสียเสียรีร้อ็ัึ้น เลัวสั่นอยู่ในออสลาฟ สลาฟอุ้มเลออมานถึปาทาออ สลาฟเินวนไปอีทาและเปิประูสีาวออไปทาเนินเี้ยๆลูหนึ่ รถหรูที่สลาฟับมาถูนำมาอรออยู่แล้ว มีายราใสุ่พ่อบ้านยืนรออยอยู่
"พวมันมาถึแล้วรับ นายท่าน"
"่ามัน เี๋ยวพวนั้นัารันเอแหละ ึ้นมาเถอะ ไปอยู่ที่ฤหาส์อเลีว่า ว้าและทันสมัย เลอยู่นเียว สะวสบายมาริๆ "
เลอ้าปา้าึ้นมา เอ่ย่านึ้นมาในใ
"านี่นนรับใ้ให้ไปนอนทึ่บ้านอเธออี้วย อ้า แม่น่าไม่อายเลย”
สลาฟับรถนมาถึปราสาทอเล ปล่อยให้นรับใ้เ็บรถเ้าไปที่โรอรถ เมื่อถึในปราสาทเลลับมาเป็นสาวสวยในร่าปิที่ยั่วยวน สลาฟึาเลึ้นมาแรๆ และวัแ่นายให่โระแททิ่มพรวลไปในทันที
"อร้า มันเ็บนะ ไอ้บ้า ”
สลาฟึรั้ร่าามุมพิแนบแน่นและับร่าบาพลิว่ำลไปบนโ๊ะแรนิ สะโพสวยลอยเ่นอย่ายั่วเย้า สลาฟระแทแ่นายให่ยาวลลึไปนสุลำ นเลหวีร้อลั่นึ้นมา
"อู้ว ี้ อร้า อร้า อร้า "
มือหนาับสะโพสวยเอาไว้นแน่นหนาและยำยี้่อนะระแทแ่นายลลึๆอย่ารุนแร สลาฟส่วนปลายที่ให่โับพอลไป แทรลแหวลีบเนื้อนุ่มๆอย่ารุนแร
"ี้ อร้า อร้า "
เลทั้เ็บทั้เสียวนหน้ามืาลายไปหม สลาฟัวโมาและสิ่ที่เ้าไปในัวอเธอ็ให่และยาวนเลุไปทั้ท้อ มือบาำอบโ๊ะแน่น สลาฟระแทระทั้นรุนแรนโ๊ะสั่นไหวึ้นมา
"นายท่าน พวมันมาแล้วอรับ"
"อืมม“
สลาฟอบออไปโยไม่ใส่ใสิ่ในั และยัส่ลำายเ้าสู่ลีบเนื้อนุ่มๆอย่ารุนแร รั้แล้วรั้เล่า นนร้อัึ้นมา
"อร้า พอแล้ว ี้ "
สลาฟแยเี้ยวออ้าๆและัลไปที่ลำอาวๆอย่ารุนแร เลสั่นไปทั้าย เ็บแปลบและสลาฟ็ยัระแทระทั้นวามยาวลไปในลาร่านุ่มอย่ารุนแร ลาร่ออเธอเสียวนแทบะาใ เลัวสั่นระุและแน่นิ่ไปในที่สุ
สลาฟูเลือหวานๆนั้นอย่าเลิ้บเลิ้ม และึเรียวาามแยออว้าๆ ่อยๆแทรส่วนที่ยายให่นเบ่บานออเ็มที่ลไป้าๆ และระแทพรวลในึ่ลาลีบเนื้อับแน่นในราวเียว
"อูว ี้"
"หึ หึ ปริ้นสลาฟไม่ยอมออมา้อนรับแัหน่อยหรือ ไม่เอันนานเลยนะ นานมาทีเียว นับาที่สุสานนั้นปิล ้า็ิถึท่านมาลอ"
สาวามในุบาเบาถือวิสาสะเินเ้ามา้าๆอย่ายั่วยวน สลาฟแยเี้ยวใส่อย่ารุ่นโรธ ำรามส่เสียัึ้นมา
"โอ๊ะ โอ มาัเวลาอาหารอท่านเสียแล้วิ ่ามิรู้นเลยนี่นะ ้านี่แย่เสียริๆ"
"ุมาเรีย ถอยออมาเถิรับ ท่านสลาฟมิใร่พอในัอรับ"
ท่านพ่อบ้านยับไปหาสาวาม้าๆและเอ่ยเบาๆ แ่ร่าามไม่สนใ ปลเสื้อผ้าบาเบาทิ้ลไปและยับายเ้าไปหา สลาฟผลัร่าามนั้นออไปที่นอหน้า่า ลไป้านล่าที่มีแวมไพร์ัวผู้มามายรออยอยู่ที่นั่น มาเรียลไปนอนหาย แวมไพร์ั่นล่าึรุมึแนาอมาเรียลไปเสียและยยิ้มีใึ้นมา
"โอ ูิ เราไ้อะไรในืนนี้ ุมาเรียนี่เอ "
"ปล่อยันนะ เ้าพวั้น่ำ ”
มาเรียิ้นไปมา นหน้าออวบๆระเพื่อมไหว ร่าหล่อเหลายยิ้มยั่วเย้าึ้นมา และะปบยอออวบๆนั้นเ้าไปในปาในทันที
"อูว ี้ อร้า "
มาเรียันาึ้นถูไถไปมาับผืนิน และมือแ็แร็แยาอมาเรียออ้าๆ นิ้วเรียวยาวลไปรุนแร นมาเรียหวีร้อิ้นรนึ้นมา
"อร้า ปล่อยนะ "
"ทำไมล่ะมาเรีย พวผมมีอะไรไม่ีหรือไัน ุน่าะอบพวเรานะมาเรีย"
"ปล่อยนะเ้าพวั้น่ำ อย่ามายุ่ับัน “
"ผมเป็นถึหน่วยรบพิเศษอเผ่าเราเลยนะมาเรีย อบใหน่อยน่า แ่ถึไม่อบพวเรา ท่านสลาฟ็ยุให้เราแล้วล่ะ เสียใ้วยนะมาเรีย"
ร่าหนายับร่าายึ้นมาทาบทับ และระแทแ่นายลไปรวเียวมิ นมาเรียรีร้อลั่นึ้นมา
"รี้ อร้า ”
"อูว มาเรีย แน่นีัเลย"
ร่าหล่อเหลาแสยะยิ้มึ้นมา และย่มโยร่าอวบอัลไปอย่ารุนแร
"อร้า รี้ "
มาเรียิ้นไปมาบนสนามห้า ่อนะถูพลิร่าึ้นบนร่าแร่อย่าว่อไว มือหนาับร่าอมาเรียยับโยอย่ารุนแร ร่าามอรัร่าแร่แน่นหนา และสั่นไหวึ้นมาอย่ารุนแร
"อร้า ี้ เอาออไปนะ อร้า "
ร่าำยำอีร่ายับเ้ามาสอใส่ทา้านหลัอีทาหนึ่ ย่มโยรุนแรนร่าอวบอัสั่นสะท้าน รีร้อนเสียแหบแห้ึ้นมา
"อร้า รี้ อร้า “
"มาเรีย เธออย่าฝันไลไปเลย วามฝันอเธอมาไ้แ่นี้แล้วล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ”
ร่าบาน้ำาหยลมาที่หาา้าๆ แยเี้ยวาวๆออมาและัระาลบนออายหนุ่มแรๆ ร่าหนาบีบอเธออย่าั้ใและัลบนอาวๆนั้นบ้า และระแทระทั้นแ่นายลมารุนแรถี่ๆทั้สอน มาเรียน้ำาไหลริน้าๆ และไม่ไหวิไปในที่สุ
สอร่าผละออและึร่าอมาเรียลไปในใ้ปราสาท้าๆ ามทาที่เยิน ปราสาทนี้ือปราสาทอเลี้เอวีน่าไม่ผิแน่ มันสวยามแปรเปลี่ยนไปามาลเวลา แุ่ใ้ินที่เป็นทาเ้าปริศนานั้นมีทาเ้าออที่้อใ้ลไลับ้อน พ่อบ้านปลมันลไปไ้ และนำทาเหล่าแวมไพร์ลไป ภายใ้ปราสาทมีวแหวนรูปาวห้าแปราอยู่ยืนยันว่าปราสาทนี้ือที่พำนัอเลี้เอวีน่า แม่มำแน่ๆ แ่เ้าอปราสาทนี้ไ้มันมาโยบัเอิ เพราะแม่มำไ้ถูสัหารลไปในสรามเมื่อสี่ร้อยปี่อนไปแล้ว
ความคิดเห็น