คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 ชื่อตอน ความจริงที่ต้องเจอ 25+
"ถ้าเอาไปแล้วีวิหนูะเปลี่ยนไปลอาล “
เสียน่านลุนั้นามิมาในสมออเลน้อสะุ้ื่นึ้นมาในทันที ร่าบอบบาื่นึ้นึ้นในสนามห้า้าายมีุ๊าัวน้อยๆ อยู่บนอ เลถอนหายใเฮือและลุึ้นมา้าๆ บ่นเบาๆึ้นมา
"ฝันบ้าอะไรเนี่ย!!! "
เลยับาะเิน็รู้สึเ็บแปลบในหว่าา วาู่สวยเบิว้าึ้นมาในทันที ภาพในสมอหลั่ไหลมา้าๆ เลอุ๊าัวน้อยแน่นึ้น ุ๊ายยิ้มึ้นมาที่มุมปา และลับเป็นเหมือนเิม เล่อยๆ้าวา้าๆึ้นบันไไปบนปราสาท้าๆ เร่วิ่เ้าไปในห้อนอนและปิประูหน้า่าอย่าแน่นหนา ่อนะถอนหายใแรๆ และมอลไปในระนิ่
"ุที่เธอสวมมันเปิเผยยออเ่ึอย่าน่าอาย เธอไม่ใส่ั้นในออไปที่้านอปราสาทไ้อย่าไรัน ”
เลอัวเอแน่นและนั่อเ่านิ่ ่อนะมอไปที่วาอุ๊าัวที่เธอถือมา้วย
"วาอมัน่าน่าลัวมาในอนนี้ “
เลยับัวเบาๆและถอยหนีมันไป้าๆ ุ๊าเริ่มยับและเินมาหาเล้าๆ เลหายหลัลไปบนเียนอนอย่าื่นระหนึ้นมา
ุ๊ามันเินมาใล้ๆ และยมือึ้นมาเี่ยยอออเลเบาๆ นเลร้อึ้นมา
"อร้า ”
ปาน้อยๆอุ๊า เยหน้าึ้นมาูึยอออเล้าๆ และยยิ้มบาๆึ้นมา
"ใอะไรันล่ะนสวย ทีอนที่เธอเป็นุ๊า ันยัอุ้มเธอเินไ้เลย ็ผลัันอย่าไรล่ะ ไม่เห็นะน่าลัวอะไรเลย เสียวีออนะนสวย หึ หึ หึ "
สลาฟหัวเราะเสียัและไ่ึ้นไปบนออเลน อนูยออแบบทารื่มนมแม่ไปหน้าาเย เลอุ๊าัวน้อยแน่นและยาสีไปมาบนที่นอนอย่าทุ์ทรมานที่สุ
"อร้า สลาฟ ี้ อร้า “
ยอออเลเสียวนที่ลาร่าอเธอ่ำื้นไปหม เลทรมานมาๆ บิัวไปมาอุ๊าแน่นๆ สลาฟยมือน้อยๆอบยออึ้นไปทัู้่ ูึไปทีล่ะ้าแรๆ และไม่ยอมปล่อยล นเลรีร้อเสียัึ้นมา
"อร้า สลาฟเลไม่ไหวแล้ว"
สลาฟ่อยๆลายเป็นุ๊าัวโๆ มีบาสิ่เหมือนมนุษย์เพศายในทันที ใบหน้านั้นยัเป็นุ๊า และริมฝีปา็ยัูึยอออเลแรๆอยู่ไม่ลาย
"สลาฟ ่วยเล้วย"
สลาฟยิ้มน้อยๆ รูเสื้อบาๆอเลออไปในทันใ ีมือทีเียวเสื้อผ้าอัวเอ็หายไปนหม และลายร่าเป็นร่าแร่ ัวหนาหนัึ้นล่อมทับเลไว้ไ้ในทันที
"ิใเหรอเล หึ หึ "
ในห้อที่มืสลัว สลาฟเลื่อนายล้าๆ ไล้เลียผิวนุ่มๆไปมาเรื่อยๆ และไล้เลียลไปที่ึ่ลาายนุ่ม้าๆ ่อนะวัปลายลิ้นรุนแร ยมือแหวลีบเนื้อนุ่มออาัน ร่าหนาลับลายเป็นุ๊าน้อยๆ ที่ำลัไล้ลิ้นเลียไปมาที่ลาร่าบา้าๆ เลบิายไปมาอย่าทรมานมาๆ
"อือ แบบนี้ไม่เอาสลาฟ ไม่ไหวแล้ว อร้า อร้า "
ร่าุ๊ายยิ้มและลายร่าึ้นมาอีราหนึ่ ยเรียวาบาๆึ้นมาบัเบาๆ วัปลายลิ้นยาวๆทีเียวลายาวไปถึ้นาาวๆมือหนาแยเรียวาบาๆออแรๆ ฝัใบหน้าลที่ลาร่าาวๆ แล้วปาลิ้นลหนัๆ นร่าบาิ้นไปมาอย่าทรมาน
"อรื้อ ี้ อรูว สลาฟ "
ร่าหนาปรือวามอไปน้อยๆ และยับร่าายทาบลไปบนร่าบา้าๆ แ่นายให่ยาวามสภาพอาวยุโรปแ็ัวึ้นมา้าๆ มือหนารึเรียวาบาๆนแน่น ส่วนหัวลไป้าๆ แทรลไปในลีบเนื้อนุ่มทีล่ะน้อย
"อร้า ี้"
ร่าหนาระแทสะโพสอบลมาอย่ารุนแรและย่มลมานเียส่เสียั
"อู้ว อร้า สลาฟ "
เรียวาบาๆแยออว้าๆ แอ่นายนุ่มนิ่มให้ับวามให่โแทรลมานหมลำ
"เธอำลัะบ้าายในอนนี้ มันให่มหึมาแ่เธอลับรับมันลไปไ้ ”
สลาฟใบหน้าื้นไป้วยเหื่อ ระแทสะโพลมาอย่ารุนแร และอรัร่านุ่มไว้นแน่นหนา สอร่าอันแน่น เรียวาบาๆรัเอวสลาฟ มือหนารึสะโพมนแน่นๆ ใ้สะโพสอบระแทอัแ่นายให่ยาวลอย่ารุนแรนสุลำ
"อูว ี้ อูว อร้า “
เลรัร่าสลาฟและรวราึ้นมา ุใบหน้าลไปที่อแร่ ใบหน้าแระเรื่อเลือสูบีอย่ารุนแร หัวใเ้นัสนั่นึ้นมานสลาฟนั้นไ้ยินและำลัลั่ึ้นมา
"ี้ ี้ "
ท่อนเนื้อแ็ๆระแทบลมานมิลำ บและยี้ไปมาในร่อที่รัแน่นนุ่มหยุ่น ทั้แน่นและนุ่มนสลาฟทนไม่ไหว ระแทออัลมาอย่ารุนแรในร่อหนึบหนับ
"อืม เล ทำไมมันนุ่มแบบนี้นะ เธอินเยลลี่เ้าไปรึเปล่านะเล"
เลปรือามอใบหน้ามๆ แล้วุมพิูื่ม ปานุ่มๆส่ลิ้นออไปไล้เลียริมฝีปานุ่มเนียนอสลาฟหนัๆ ูลิ้นนุ่มๆวัปลายลิ้นเล็เ้าไปพัวพันอย่าเมามัว
"อรื้ม เยี่ยมมาเลยเล "
สลาฟพลิายลไปนอนหายและึร่าเลึ้นไปอยู่้าบน ันัวเลึ้นไป้าๆ และสอประสานฝ่ามือเ้า้วยันแน่นๆ เลอ้าาออว้าๆ ย่มแ่นายให่โอย่า้าๆ แ่ล่ะรั้ผ่านไปอย่าทรมานที่สุ
"ี้ อร้า "
เลระแทายลไปและบีบรัอย่ารุนแร สลาฟปล่อยมือเลลและเลื่อนมือไปับเอวบาแน่นๆ และยับสะโพสวยเลื่อนไปมาบนร่าอัวเออย่ารุนแร
"รี้ อร้า อร้า ”
"ย่มิเล ย่มแรๆเลย "
มือหนายับสะโพนุ่มอย่ารวเร็ว ร่าบาบีบแนแร่เร็ัวึ้นมาอย่ารุนแร ภายในบีบรัแน่นนน้ำหวานไหลออมานล้นปรี่
"อร้า ไม่ไหวแล้ว ี้ อร้า
สลาฟยยิ้มึ้นมาที่มุมปาและยสะโพสวยึ้นไปเล็น้อย ระแทสะโพสวนึ้นไปถี่ๆ นร่าบาเร็้ารีร้อลั่นสั่นไปทั้ัว
"อร้า รี้ อร้า พอแล้ว ี้ ี้"
สะโพแร่เ้ึ้นมาถี่ๆนร่าบา้าลาอาาศนิ่ ร่อนุ่มๆบีบรัรุนแร วบนสะโพหนานั้นหยุล เล็ฟุบลไปับอแร่ในทันที สลาฟพลิร่าเลลไปับเีย แล้วยสะโพสวยึ้นสู เลึหมอนมาอไว้แน่นๆัฟันหลับารอรับบาสิ่
สลาฟระแทแ่นายเ้าในร่อแน่นๆอย่ารุนแร รึสะโพสวยอยู่ับที่ ระแทเ้าอออย่าว่อไวแบบลูสูบในระบอียา สะโพนุ่มๆีเ้ไปมา เลัฟันอหมอนนุ่มแน่นๆ สะโพแอ่นลอยอยู่ลาอาาศ วามให่ยาวเสียบลมานมิและบยี้แ่นายหมุนวนเป็นวลม ลีบเนื้อแน่นๆแทบะีออาันันในมิ้านี้แล้ว เลหวีร้อรวราลั่นึ้นมา
"อร้า “
ร่าหนาุเ่าลไปและรึร่าายอยู่ับที่นิ่ๆ ึสะโพสวยยับเลื่อนึ้นลไปมา้าๆและเริ่มรุนแรึ้นเรื่อยๆ ่อนะยับเอวอัวเออยึ้นไปถี่ๆ นร่าบาอ้าปาร้อ น้ำลายยืลมาอย่าทรมาน
"อร้า อร้า อร้า ”
สลาฟระแทแ่นายถี่ึ้นมาเรื่อยๆ นแ่นายเริ่มโป่พอ้าๆ และีพ่นน้ำาวๆออมานล้นปรี่ ึ่อยๆถอถอนายออ้าๆ าารบีบรัอย่ารุนแร ปาร้อื่นมเลึ้นมา
"ี้ แน่นๆมาเลยเล "
ความคิดเห็น