คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 ชื่อตอน คดีคนหาย25+
ถ้าย้อนไปไ้เธอะไม่หยิบุ๊าัวนี้มาอีเลย ุ๊าน่ารัอเธอ ในอนนี้มันำลัไล้เลียยอออเธอย่าเมามันส์ ทั้บทั้ัทัู้และึอย่าหิวโหย นเลนั้น่าึ้นมา
"อร้า หยุนะสลาฟ วันนี้นายเป็นุ๊าแล้วทำไมยัยับัวไ้อยู่อี ทำไมำสาปไม่สาปนายให้แ็ไปทั้ัวนะสลาฟ "
ุ๊ายิ้มน้อยๆและบฟันลบนยออสีมพูแรๆอีรั้ นเลหวีร้อลั่นึ้นมา
"ี้ มันเ็บนะ อร้า “
สลาฟหัวเราะและลายร่าเป็นแวมไพร์ัวโหลัาที่แสอวอาทิย์นั้นาไป เพราะวันนี้หมอลหนา สลาฟึึ้นล่อมร่าบาไปในทันที ึเธอเ้ามาอแรๆร้อราเบาๆ
"อร่า เลในรอบร้อยปีนี้ ันไม่เอใรน่ารัแบบเธอเลย เธอน่ารัและิ้นไ้ มันมีเสน่ห์มานะรู้มั้ย ยิ่ัืนัน็ยิ่มีอารม์มายิ่ึ้น ันอทนูนมเธอมาทั้วัน อยู่ในร่าุ๊าเส็เรนี่ มันน่าเบื่อมาเลยรู้มั๊ยเล "
"ปล่อยนะสลาฟ นายมันโริที่สุเลยสลาฟ "
"หึ หึ มีแวมไพร์ปิันที่ไหนล่ะนสวย เราไม่ใ่นเป็น นายแล้วที่หิวระหาย และหิวโหยึ้นมาอย่าไม่มีที่สิ้นสุ"
"สลาฟ ปล่อยนะ "
เลิ้นไปมานเหนื่อยหอบ สลาฟยยิ้มให้เธออย่าั่วร้ายและึเรียวาเธอึ้นมาสูม และไล้ลิ้นไปมาบนเรียวาาวๆ วบนถึาอ่อนและืบลานลไปที่ลีบเนื้ออวบอูม ่อนะใ้ฝ่ามือแยมันออาันและสอปลายลิ้นลไปำแรมันแรๆ และยับลิ้นปาไล้แหย่แยลไปที่ภายในนทั่ว เลร้อและพยายามิ้นอีรั้
"ี้ หยุนะสลาฟ อร้า อย่านะ "
ลิ้นยาวๆแหย่แยลในร่อหนึบหนับอย่ารุนแร ร่าบาบิเร่าิ้นไปมา้วยวามเสียวนะลั่ เธอส่เสียหวานออมาอ้อนวอนไม่หยุ
"อู้ว สลาฟ อร้า ไ้โปรเถิ สลาฟ"
ร่ออเธอบีบรัแน่นหนา และหลั่น้ำหวานออมาหยาเยิ้มนทั่ว สลาฟื่มินมันลไปอย่าหิวโหยและยับายึ้นทาบทับร่าบา ในอนที่ทานทนไม่ไหวแล้ว ่อนะแทรายลไปอย่ารุนแร
"ี้ อร้า สลาฟ"
ร่าหวานแสนสวยามแอ่นายึ้นมารับวามแ็แร่ ที่ระแทลมาเ็มแร้วยวามหื่นระหาย แ่นายให่ยาวระแทลนมิลำและสาวแ่นายเ้าออถี่ๆ เลรีร้อและเรระุไปทั้ร่า
"อืม ้อแบบนี้ิ ถึะสาสมับารรอในร่าห่วยๆนี้มาถึรึ่วันนะาร์ลิ้ ร่าุ๊ามันไม่่วยอะไรให้ีึ้นเท่าแบบนี้ใ่มั้ย ไอ้ารเล้าโลมห่วยๆนั่น ลืมมันลไปไ้เลยนะยาหยี ่อานี้ะมีแ่ถึอถึใและาใายเท่านั้น เื่อันิ มัน้ออย่านั้นเท่านั้นล่ะยาหยี"
สลาฟบแ่นายเบียเนินเนื้อนุ่มนิ่มลแรๆ อัสะโพเบียแ่นายให่ยาวแ็แร่ลไปที่ลาร่อสวยามเน้นๆ นเลิ้นเร่าร้อรวราึ้นมา
"อร้า ี้ หยุนะสลาฟ อรูย อรูย "
เลิ้นไปมาบนที่นอน ในยามที่วามแ็ยาวว้านไปมาในร่อับแน่นอเธอ ร่าายอเธอำลัะปริแ เลสูลมหายใเ้าออและร้อรวราึ้นมา สลาฟึแ่นายออาายอเธอ และแ่หัวที่เบ่บานนั้นลไป้าๆ และถอถอนเ้าออื้นๆรบวนเธอไม่หยุ
"อ้า สลาฟ วัถุโบราแบบุ ทำไมถึ่าร้อนแรแบบนี้ มันไม่วระเป็นแบบนี้ิ "
"หึ หึ ผมผ่านผู้หิมาเป็นร้อยเป็นพันแล้วนะเล วัถุโบราิ้นนี้ ะ่วยเิมวามสุใหุ้อย่าลืมายเลยที่รั "
"อร้า ี้ อร้า "
เลมอูวามให่โ ที่ผลุบเ้าออในัวอเธออย่าทรมาน สลาฟทรมานเธออย่า้าๆ ถอถอนเ้าออสั้นๆ ไม่ยอมเิมเ็มเธอไปัที
"สลาฟไ้โปรเถิ ใส่มันเ้ามาแรๆ"
"หึ ไม่ามใหรอนะเล ุเป็นใรัน ถึล้ามาสั่ผม "
ร่าหนาบูบลอย่าร้อนแร และยี้ริมฝีปาลรุนแรวัปลายลิ้นไปมา มอาเลอย่าลึล้ำ ้อเ้าไปในใอเล ที่้อมออบลับมาอย่าเย้ายวน
"อืม สายาแบบนี้ทำให้วัถุโบราละลายายลไปไ้นะนสวย อย่าทำแบบนี้ับใรอีนะ "
"ุะพร่ำอีนานมั้ยสลาฟ ันะไม่ทนุแล้วนะ "
ร่าบาึร่าสลาฟลไปที่้านล่าและึ้นล่อมไว้ไปทั้ัว
"อื้อ นสวยเอาริหรือ"
สลาฟเอ่ยเย้าแหย่นึ้นมาและหัวเราะรื่นเริออมาในที่สุ
”ให้ายเถอะ สาวๆสมัยนี้่าร้อนแรเป็นบ้า ึ้นล่อมผู้ายแล้วให้ายเถอะ ยุนี้มันเปลี่ยนไปนานี้เลย "
สลาฟใน้อยๆ และปล่อยร่าบาๆใหุ้ไร้ปลุเร้าัวเออย่าอบใ
เลัผิวสลาฟอนเป็นรอยแ และเพราะแวมไพร์ไม่มีเส้นเลือฝอยแบบมนุษย์ เลไล้ลิ้นไปมาามแผอและมัล้ามแร่ๆนพอใ และรอบริมฝีปาลไปรอบรอวามเป็นายอย่ามึนเมา นสลาฟราึ้นมา
"ี้ เยี่ยมยอเลยนสวย"
สลาฟยยิ้มและปล่อยัวลไปับวามเสียว่านอย่าพอใ เลรีเร้นแ่นายให่โนมันระเบิพร่าและปล่อยน้ำาว้นลไปในลำออเธอไปนหม สลาฟยิ้มน้อยๆ และึร่าเลึ้นมามาอ เลมอวาอสลาฟอย่าร้อนแร ่อนะึ้นไปรอบรอแ่นายให่ยาว้าๆ และทิ้ัวลไปอย่ารุนแรในราเียว
"อรึ้ย อร้า ี้ แอร๊ย"
"อืม เ่มานสวย ทำามใุเลยิ เล"
เลื่นใแลบลิ้นออมานสุแร เธอเร่วบย่มสะโพลมาบเบียแ่นายให่ยาวอย่าหน้ามืามัวเธอเสียวและะถึสวรร์แล้วในไม่้านี้
"อร้า ี้ ี้ สลาฟ อร้า “
"หึ หึ ผมอยาื่มเลืออุัเลยนสวย อไ้มั้ย"
สลาฟระิบเบาๆ เลมอาและอรัสลาฟไปนแนบแน่น เี้ยวยาวๆยื่นออมาและเาะลไปในลำอาวๆแรๆ เลือพุ่ระูลไปในลำออสลาฟ ลิ่นเลือหอมหวานนพาใให้ลุ้มลั่ สลาฟยร่าบารึไว้ลาอาาศและระแทระทั้นแ่นายึ้นไปในร่อนุ่มอย่ารุนแร เลเสียวนายสั่นไหว บีบรัแ่นายให่โถี่ๆ
"อร่า เยี่ยมริๆ"
ที่้านล่าุใ้ิน มีแวมไพร์มาุมนุมันอย่าับั่ สาวๆามถนนหนทาถูับมาัรึไว้ับแผ่นหินที่หนาวเย็น ร่าายบอบบาถูเปลือยออไปนหม เหล่าแวมไพร์ผลัันระแทระทั้นสอใส่แ่นายลในร่าายบอบบาอหิสาวไปลอทั้วัน เสียรีร้อัึ้น้ำๆ แ่ไม่มีใรไ้ยิน เลือถูสูบออไปนหม นเหลือเพียาร่ามนุษย์เท่านั้น
มีรายานนหายเ้ามามามายในเือนนี้ ที่ใล้ๆับปราสาทรนี้ แถบนี้ที่มีนไม่พลุพล่าน เพราะพื้นที่ปราสาทนี้ินบริเวไปำนวนมา
ำรวประุมันในเ้าวันพฤหัสอย่าเร่เรีย ผู้หิลาืนหายไปนหมถนน ผู้หิที่เินออมาื้ออินอใ้ ออมาแล้ว็หายไปไม่ลับมาอีเลย ทุนล้วนหน้าาีและมีรูปร่าสวย านนี้มีเหุสะเทือนวัแล้วแน่ๆ
ำรวประุมันและนัหมายันไปุ่มูรอบๆปราสาทใลาเมือนี้ ทุๆวันเ้าอปราสาทะับรถหรูออมาื้ออทีุ่ปเปอร์มาเ็ เธอเริ่มเลี้ยสัว์เ่นระ่ายและหมูและื้ออาหารสัว์ ็ูสบสุี เธอมีแฟนรูปหล่อนหนึ่ที่แปลหน้าสำหรับนเมือนี้ ำรวยัเฝ้าูที่หน้าบ้านอเธออย่าไม่วาา พอำรวออรวราบ่อยึ้น ีนหาย็หยุลไปไม่เพิ่มึ้น แ่็ยัหาหิสาวเหล่านั้นันไม่เอ
ความคิดเห็น