คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~}Chapter 1{~
ไม่ได้อ่านทวนเน้อ =_=
...........................................................................................................
ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาภายในห้องเรียนพร้อมกับร่างบาง สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่คนทั้งสองก่อนจะส่งยิ้มให้และเอ่ยทักทาย
"อรุณสวัสดิ์ยุนโฮ แจจุง หวานกันแต่เช้าเลยนะ" เสียงทุ้มเอ่ยแซวคนทั้งสอง ใบหน้าคมหันไปมองพลางส่งยิ้มให้เช่นเดียวกับแจจุง
"อรุณสวัสดิ์ครับ" ยุนโฮเอ่ยเสียงทุ้มก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ริมหน้าตาท้ายห้อง โดยมีแจจุงเดินตามมานั่งข้างๆกัน
"ยุน ตอนเย็นไปกินไอติมกันนะ" เสียงหวานของแจจุงเอ่ยขึ้น ดวงตากลมแป๋วจ้องมองร่างสูงอย่างรอคำตอบ
ใบหน้าคมหันมาตามเสียงเรียกพลางส่งยิ้มให้ มือหนาลูบกลุ่มผมสีนิลอย่างอ่อนโยน
"อื้อ" ยุนโฮรับคำสั้นๆ มือหนาล้วงเข้าไปใต้โต๊ะพลางหยิบหนังสือขึ้นมากาง
"เดี๋ยวแจโทรไปนัด ซึลกิด้วยนะ" แจจุงเอ่ยกระซิบข้างใบหู ก่อนจะกระวีกระวาดกดโทรศัพท์มือถือหาใครบางคน
ใบหน้าคมหมองลงอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นคนรักของแจจุงได้เลยใช่มั๊ย? ทุกคนมักจะนึกว่าเขากับแจจุงเป็นแฟนกัน แต่ความจริงแล้ว เขากับแจจุงเป็นแฟนกันแค่ในนามเท่านั้น เพราะแจจุงสวย เลยมักจะมีผู้ชายเข้ามาจีบมากมาย แต่แจจุงไม่ชอบ และแจจุงก็มีแฟนอยู่แล้ว เป็นผู้หญิงด้วย แต่ที่แจจุงคบเขา เพื่อจะเอาเขาบังหน้าคนเหล่านั้น
"ยุน วันนี้แจไปกินไอติมไม่ได้แล้วละ ไว้พรุ่งนี้ละกันนะ วันนี้ ซึลกิบอกว่าอยากไปดูหนังง่า" แจจุงเอ่ยกระซิบร่างสูงเสียงแผ่ว รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏบนใบหน้าคม ร่างสูงส่ายหน้าไปมาเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอก แจไปกับซึลกิเถอะ เดี๋ยวแฟนแจจะเป็นห่วงนะมากับยุนบ่อย เดี๋ยวเขาก็นึกว่าแจเป็นเกย์หรอก" ยุนโฮกล่าวกับร่างบางติดตลก พลางลูบหัวร่างบางไปมาก่อนจะหันมาดูหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ยุนจะบ้าเหรอ ซึลกิเขารู้ว่าแจรักซึลกิคนเดียว" แจจุงเอ่ยเสียงแผ่วพร้อมดวงหน้าที่แดงระเรื่อ มือเรียวยกขึ้นมาตีแขนยุนโฮเบาๆ
"ยุนโฮ มีหญิงมาหาอ่ะ" เสียงเพื่อนร่วมห้องตะโกนขึ้น ใบหน้าคมเงยขึ้นจากหนังสือเล่มหนา ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย
"เดี๋ยวยุนมานะ" ร่างสูงหันมาเอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้าหวานเรียบเฉยออกแนวไม่พอใจนิดๆพยักหน้าเล็กน้อย
"จะไปก็ไปดิ" แจจุงเอ่ยเสียงเรียบพลางหันมาหยิบหนังสือ ทำไมนะ เขามักจะรู้สึกไม่ชอบเวลาที่ใครก็ตามที่มาเรียกยุนโฮ เขารู้เพียงแต่ว่านี่มันคืออาการหวง แต่ว่ามันเกิดกับยุนโฮได้ยังไง หรือว่า เขาจะหวงยุนโฮ แต่มันคงอยู่ในฐานะเพื่อน ก็ทำไมเพื่อนจะหวงเพื่อนไม่ได้ละ
"ดุจังนะ" ยุนโฮเอ่ยเสียงอ่อน พลางขยี้หัวแจจุงไปมาก่อนจะเดินไปนอกห้อง โดยมีสายตาสับสนของแจจุงที่มองตามไป
...............................................................................................................
'ออดดดดดดดดดดดด'
เสียงออดบอกเลิกเวลาดังขึ้น นักเรียนทั้งหมดเริ่มทยอยกันเก็บของและเดินออกจากห้องเพื่อกลับบ้านไป หรือบางคนก็อาจจะแวะไปทำธุระหรือซื้อของกันตามภาษาเด็กวัยรุ่น
"ยุน แจไปก่อนนะ เดี๋ยวซึลกิรอนาน" แจจุงเอ่ยเสียงรีบร้อนพลางจัดของเก็บใส่กระเป๋าก่อนจะวิ่งออกไป
นัยตาคมมองตามร่างบางไปอย่างเศร้าสร้อย นายคงรักซึลกิมาเลยสินะ ฉันอิจฉาจังคนที่นายรัก
"เฮ้ย ยุนเป็นไรว่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับมือหนาที่วางบนไหล่ของร่างสูง ใบหน้าคมหันไปมองเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสก็พบกับยูชอน
"เปล่า จะกลับกันยังว่ะ" ยุนโฮเอ่ยปัดๆก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋า โดยมีสายตาสงสัยของยูชอน
"ยุน แกมีไรบอกได้นะเว้ย" ยูชอนยังคงเอ่ยถามร่างสูงพลางนั่งลงบนเก้าอี้ จ้องหน้ายุนโฮอย่างเอาคำตอบ
"ไม่เป็นอะไรไงเล่า ว่าแต่แกเหอะ ไม่ไปรับจุนซูละ" ยุนโฮเอ่ยตอบปัดๆก่อนจะเอ่ยแซวร่างสูง
ใบหน้าคมแดงซ่านอย่าห้ามไม่อยู่ ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มเล็กน้อยเมื่อนึกถึงใบหน้าหวานๆของคนรัก
"ไปดิ รอแกอยู่เนี่ย ว่าแต่วันนี้ไปคาราโอเกะกันป่ะ" ยูชอนเอ่ยเสียงร่าเริงก่อนจะเอ่ยถามร่างสูง แต่ยุนโฮกลับส่ายไปหน้าไปมาเป็นการปฏิเสธ
"ไม่อ่ะ" ยุนโฮเอ่ยเสียงแผ่วพลางสะพายเป้ก่อนจะเดินออกจากห้องโดยมียูชอนวิ่งตามมาติดๆ
"อะไรว่ะ แจจุงไม่ยอมกลับบ้านด้วย จะตายเลยหรือไงครับ คุณสามี" ยูชอนเอ่ยเสียงล้อพลางตบบ่ายุนโฮ
ใบหน้าคมหม่นหมองลงเมื่อได้ยินที่ยูชอนพูด รอยยิ้มเศร้าสร้อยปรากฏบนใบหน้าคม
"เฮ้ย ยุนผู้หญิงเรียกแกอยู่อ่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบข้างใบหู ใบหน้าคมเงยขึ้นก่อนจะหันไปตามเสียงเรียกก็พบกับหญิงสาวที่ยืนจ้องมองเขาอบ่างเขินอายอยู่
"ฉันไปรอที่ห้องจุนซูก่อนนะ น่าอิจฉาว่ะ เจ้าหญิงโรงเรียนมาหาเชียว ไปล่ะเจ้าชายโรงเรียน" ยูชอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้ก่อนจะตบบ่ายุนโฮหนึ่งทีแล้วเดินจากไป
ร่างสูงหันมามองหญิงสาวพลางยิ้มให้ รอยยิ้มที่ปั้นแต่งขึ้น ไม่ได้หมอบให้จากใจจริง เหมือนกับรอยยิ้มที่หมอบให้แจจุง รอยยิ้มที่เขาหมอบให้แจจุง ไม่เคยที่จะแสเสร้งเลยสักครั้ง ทุกครั้งที่ยิ้มให้ มันออกมาจากหัวใจและความรู้สึก
"เอ่อ คือว่า นี่คะ พรุ่งนี้เป็นงานวันเกิดของโบอา ยุนโฮไปร่วมงานด้วยได้มั๊ยคะ?" หญิงสาวเอ่ยเสียงหวานพลางยืนการ์ดใบหนึ่งมาตรงหน้าชายหนุ่ม มือหนายื่นไปรับก่อนจะยิ้มตอบบางๆ
"ผมไม่แน่ใจนะ ว่าจะไปได้หรือเปล่า แต่ยังไงผมขอรับไว้ก่อนละกันครับ" ยุนโฮเอ่ยเสียงเรียบพลางส่งยิ้มไปให้อีกครั้ง
"คะ จะไปไม่ไปก็ได้คะ อืม ให้แจจุงไปด้วยก็ได้นะคะ" หญิงสาวเอ่ยเสียงใสพลางส่งยิ้มหวานไปให้ชายหนุ่ม
"ครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนละกัน" เสียงทุ้มของยุนโฮเอ่ยขอตัวก่อนจะปลีกตัวออกมา
ขายาวๆก้าวไปยังห้องเรียนของจุนซู มือหนาเลื่อนเปิดบานประตูก่อนจะก้าวไปยังโต๊ะเรียนที่ยูชอนนั่งอยู่
"ว่าไงว่ะ เจ้าหญิงโรงเรียนเรียกแกไปทำไม" ยูชอนเอ่ยถามพลางยกขาพาดโต๊ะเรียน ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะเรียนช้าๆก่อนจะยิ้มให้จุนซูที่นั่งตีแขนของยูชอนที่เอาขาพาดโต๊ะเรียนของตนเอง
"อิจฉาหรือไงว่ะ" ยุนโฮเอ่ยเสียงเจ้าเล่ห์พลางมองไปที่จุนซูอย่างนัยๆ ใบหน้าคมซีดเผือดพลางหันอมยิ้มนิดๆไปให้จุนซู
"ยังไงยูชอนก็รักจุนซูคนเดียวนะ" ยูชอนเอ่ยเสียงหวานกับจุนซูก่อนจะหันมาแยกเขี้ยวให้ยุนโฮ "ไอ้ยุน"
"หึ ไม่มีอะไรมากหรอก เขาแค่เรียกให้พรุ่งนี้ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิด" ยุนโฮเอ่ยเสียงเรียบพลางปรายตาไปมองยังประตูห้องที่หญิงสาวยืนห้อมล้อมกันอยู่ จะเป็นใครไปได้ละ นอกจากแฟนคลับของเขา ทั้งๆทีทุกคนก็รู้ว่าเขาเป็นแฟนกับแจจุงแล้ว แต่ทำไมถึงยังตามตื้อไม่เลิกก็ไม่รู้
"ยุนโฮวันนี้ไปคาราโอเกะกันมั๊ย?" จุนซูเอ่ยเสียงหวานพลางจัดของเก็บใส่กระเป๋า โดยมียูชอนช่วยจัดอีกคน
"อืม ไม่ละ" ยุนโฮเอ่ยตอบปฏิเสธเสียงแผ่ว พลางส่ายหน้าไปมา
"ยุน แฟนฉันชวนแล้วนะ ยังไม่ไปอีกเหรอไง" ยูชอนหันมาเอ็ดใส่ร่างสูง ยุนโฮมองไปที่จุนซูอย่างขอร้อง ใบหน้าหวานลังเลใจนิดนึงก่อนจะเอ่ยออกมา
"แปปนะยูชอน เดี๋ยวจุนซูขอคุยกับยุนโฮหน่อย" จุนซูเอ่ยแข็งก่อนจะฉุดแขนของยุนโฮแล้วพามาหลังห้องโดยมีสายตาหงุดหงิดของยูชอนตามมา
"ยุนโฮ เลิกรักแจแล้ว ไปเริ่มความรักใหม่ไม่ดีกว่าเหรอ" ร่างบางเอ่ยออกมาหลังจากหันไปส่งสายตาตำหนิให้ยูชอน
ใบหน้าคมหมองลงพลางส่ายหน้าไปมา "ยุนทำไม่ได้ ก็รักไปแล้วจะให้เลิกง่ายๆเหรอไง"
"แล้วยุนโฮจะรักแจ แล้วเก็บความรู้สึกไว้ฝ่ายเดียวหรือไงกัน ยุนโฮไม่เจ็บหรือไง"
"แล้วจะให้ทำยังไงละ ก็ในเมื่อมันเลิกรักไม่ได้"
"..."
"ก็รักไปแล้ว และรักมากจนเลิกไม่ได้ มันก็ต้องทนเจ็บอยู่อย่างนี้" ร่างสูงเอ่ยเสียงแผ่วพลางก้มหน้าลง จะให้เขาทำอย่างไงละ ก็รักมากขนาดนั้น ไม่ว่าอะไรก็ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อแจจุงแล้ว ต่อให้ต้องหลอกตัวเองว่าแจจุงรักก็ยอม
"เฮ้อ ยุนโอแล้วแต่นายละกัน ถึงฉันจะพูดอะไรไปนายก็ไม่เคยฟังพวกฉันเลย นอกเสียจากแจจุง" จุนซูกล่าวอย่างหมดหวัง ไม่ว่าเขาจะพยายามเกลี่ยกล่อมยุนโฮเท่าไร แต่ร่างสูงกลับไม่เคยที่จะฟังมันเลยสักครั้ง
"ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ" ยุนโฮเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยไม่ลืมที่จะบอกลายูชอนและมีเสียงโวยวายของยูชอนดังตามมา
"ยุนโฮไม่ไปหรือไงว่ะ" ยูชอนพูดอย่างอารมณ์เสีย แล้วอย่างนี้ใครจะเป็นตัวเรียกสาวๆว่ะ
~}2 Be CoNt.{~
...............................................................................................................
สวัสดีจ้า
เรามาลงให้แล้วนะ
เพียงแต่เมื่อวาน ไม่ได้ลงพร้อมกันอ่ะ พอดีใมเหตุขัดข้องนิดหน่อย
อ่า ขอบคุณมากเลยน้า 5555+
ที่มาคอมเม้นท์ก่อนอ่ะ
อืม เราไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะถูกใจเหมือนเรื่องก่อนเหรอปล่าวง่ะ=_=
ยังไงก็ช่วยติดตามด้วยน้า 6666
รักษาสุขภาพด้วยน้า
อย่าลืมคอมเม้นท์ละ
ไปละ
บายบ๊าย
รักทุกคนนะ จุ๊ฟ จุ๊ฟ ><
ความคิดเห็น