*+ lOvE...lOvE...ขอเสิร์ฟหัวใจ+* ^^

ลำดับตอนที่ #5 : (ต่อ)

 ผะ..ผะ..ผู้ชายคนเมื่อนี้นี่นา ยืนอยู่ข้างหลังฉัน ตายแล้ว ฉันทำตัวไม่ถูกเลยนะเนี่ย

 เมย์หันไปมองผู้ชายคนนั้น แล้วกลับมามองหน้าฉัน

 "ชอบล่ะซี่......" เมย์กระซิบข้างหูฉัน

 นี่เมย์ดูออกขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ฉันควบคุมอาการอย่างดีแล้วนะ

 หงึก..หงึก.. ('-') (._.) ('-') (._.) ฉันได้แต่พยักหน้าแทนคำตอบ

 ยิ่งรถวิ่งไปเร็วเท่าไหร่ คนก็ยิ่งแน่นมากขึ้นเท่านั้น ผู้ชายคนนั้นมายืนอยู่ข้างหน้าฉันแล้ววว

 พอดีกับที่ฉันนั่งอยู่ จึงเห็นป้ายชื่อได้ชัดเจนพอดิบพอดี "วันชนะ อมรกุล ม.4/7" เป็นรุ่นพี่ฉันปีนึง วันชนะหรอ ชื่อเพราะดีนะ วันชนะ วันชนะ วันชนะ ฉันจะท่องให้ขึ้นใจเลย

 ดูเหมือนพี่เค้าจะไม่รู้ตัวนะ ว่าโดนผู้หญิงอย่างฉันลวนลามทางสายตาไปแล้วววว >_<

 20 นาทีต่อมา

 รถเมล์มาจอดอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ถ้าเปรียบหน้าฉันเป็นตำลึงนะ คงเป็นตำลึงสุกเต็มแก่ แดงแจ๋แล้ว เฮ่อ... หน้าร้อนวูบวาบไปหมดเลย ว่าแต่..พี่เค้าเดินเร็วจังแฮะ ตามไม่ทันเลย

 "อยากคุยมั้ย?? เดี๋ยวไปขอเบอร์มาให้" เมย์เข้ามาพูดกระแซะไหล่ฉัน 2 ที

 "บ้าหรอ ผู้หญิงขอเบอร์ผู้ชายเนี่ยนะ ไม่ดีหรอก" 

 "แต่...ด้านได้ อายอดนะยะ เอาป่าว เอาป่าว เดี๋ยววิ่งไปขอเบอร์มาให้ตอนนี้เลย"

 "ไม่ต้อง ไม่ต้อง อย่าให้พี่เค้ารู้นะ" ฉันรีบคว้าแขนเสื้อนักเรียนเมย์ด้วยความเร็ว 15 ล้านปีแสงต่อวินาที

 "อ้าววว......ตกลงเอาไงเนี่ย ชอบเค้า แต่ไม่อยากให้เค้ารู้ แล้วจะมีหวังได้ไงเนี่ย อย่างน้อยก็บอกเค้าไปเลยว่าชอบ เดี๋ยว หะ-มา ตัวอื่นคาบไปแด๊กหรอก"

 "ก็แค่ชอบเฉยๆหรอก เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว อย่าให้พี่เค้ารู้เลย ถ้าเกิดพี่เค้าปฏิเสธฉันล่ะ ฉันจะทำยังไง ไม่เสียใจกว่าหรอ"

 เมย์หยุดอยู่กับที่ ไม่ขัดใจฉันแล้ว

 "ตามใจนอยนะ ถ้านอยสบายใจ ฉันก็ไม่ขัด"

 ฉันยิ้มกว้างให้เมย์ จากนั้นก็ทอดสายตาไปทางพี่เค้าคนนั้นจากทางด้านหลัง หัวใจฉันมันเริ่มเต้นโครมครามอีกครั้ง หุหุหุ

 ปีนี้ฉันกับเมย์ได้อยู่ห้องเดียวกันซักที ฉันจึงได้มาโรงเรียนพร้อมเมย์ กลับบ้านพร้อมเมย์ทุกวันเลย คนอื่นเค้าต้องคิดว่าเป็นเลสเบี้ยนมั้ยเนี่ย

 คาบสุดท้าย วันนี้มีเรียนแบดมินตัน ฉันเล่นจับคู่กับเมย์ โห...ยังกะแรงควายเลย จะเล่นเอาโล่รึไงกัน ถ้าโดนหัวฉันเข้าคงแตกแหงๆ

 "นี่!! เมย์!! เบาๆหน่อยดิ จะแรงไปไหน เดี๋ยวก็ปวดแขนหรอก"

 "ฟังแล้วอย่าตกใจล่ะ ก็แรงไปทางนั้นไง...."

 ฉันรีบวิ่งไปเก็บลูกแบด โอ๊ะ โอ๋...พี่คนนั้น พี่คนเมื่อเช้า กำลังเล่นบาสอยู่ วันนี้พี่เค้ามีเรียนพละเหมือนกันเลย แหม...เรียนสนามติดกันอย่างนี้ ฉันก็แย่น่ะสิคะ


 "อ้าวๆๆ เก็บลูกแค่นี้นานจังนะ เป็นไง ลูกแบดมันเก็บลำบากหรอจ๊ะนอย"
 "อิอิ ลูกแบดน่ะ ไม่ลำบากหรอก แต่เก็บใจให้อยู่กับเนื้อกับตัวนี่สิ แทบแย่"

 ชั่งโมงนั้น ฉันส่งสายตาไปทางสนามบาสตลอดเลย ฉันไปเรียนบาสด้วยคนได้มั้ยน๊า.......... ^^