IN MY DREAM สุดท้ายก็รัก (HKS)

ลำดับตอนที่ #5 : (ch.4) เรื่องบังเอิญ..(ไม่มีจริง)

- เรื่องบังเอิญ -

[ณ..สนามบิน]

HUNZ part : วันนี้ผมมารับน้องชายต้อนรับกลับมาจากอังกฤษครับ ผมพยายามแต่งตัวมิดชิดเพราะกลัวคนจะแตกตื่นกันทั้งสนามบิน ก็คงต้องยอมรับว่าผมดังใหญ่แล้ว ^0^





"ไอ้ฮัททททททพี่อยู่นี่ .โบกมือ. โหนี่แกไม่เจอกันตั้งหลายปีคิ้วแกยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย"






"พี่ก็ไม่เปลี่ยนเลยนะ" ฮัทพูดจบก็ยิ้มที่มุมปาก







"จริงหรอว่ะ..แต่พี่ว่าพี่หล่อขึ้นเยอะนะฮัท แกลองดูดีๆซิ" ฮั่นหมุนตัวไปมาโชว์น้องของตัวเอง







"เรื่องที่ผมบอกว่าพี่ไม่เปลี่ยนก็คือ..ความเกรียนของพี่อ่ะ แต่ดูท่ามันน่าจะเพิ่มมากขึ้นด้วยนะ" ฮัทหัวเราะออกมาเมื่อได้แกล้งพี่ชายตนเอง..ก็คิดถึงอยู่นะไม่ได้เจอกันตั้งนานขอแกล้งหน่อยจะเป็นไรไป






"ไอ้ฮัทแกอยากโดนหรอว่ะ โทษฐานที่แกว่าพี่เกินความจริง พี่มีอะไรให้แกทำและแกห้ามปฏิเสธ" ฮั่นยืนยิ้มกลุ้มกลิ่มพลางคิดไปถึงเรื่องที่จะให้ฮัททำ







"ถ้าผมทำได้นะ.." ฮัทตอบแค่นั้นแล้วดันหลังพี่ชายให้พาไปที่รถเพื่อที่จะไปพักผ่อนที่คอนโด..







"ฮัททำไมแกไม่นอนที่บ้านกับพี่ว่ะ" ฮั่นที่ยังขับรถอยู่หันหน้ามาถามเล็กน้อย







"ผมชินกับการอยู่คนเดียวแล้วอ่ะ ผมชอบความเป็นส่วนตัวมากกว่า" ฮัทนั่งจิ้มๆไอโฟนเล่นต่อ








"แกไม่คิดถึงพี่หรอว่ะ..แล้วนี่เล่นไรอยู่อ่ะขมวดคิ้วเป็นชินจังไปได้เห็นแล้วมันหงุดหงิด-*-"








"ก็ลองหาข้อมูลมหาวิทยาลัยที่น่าสนใจอ่ะ ก็เนี่ยรีบกลับมากลัวเรียนไม่ทันเลยต้องรีบหาที่เรียนไง" ฮัทยังคงเล่นไอโฟนต่อไม่ได้สนใจคนข้างๆซักเท่าไหร่








"พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร ถ้าเป็นเรื่องมหาลัยพี่จัดการหาให้แกเรียบร้อยแล้วและมันก็เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พี่อยากให้แกทำด้วย"








"พี่เนี่ยนะหาที่เรียนให้ผม..นี่พี่ฮั่นกินไรผิดมารึเปล่าหรือเมาค้าง ว่าแต่มหาลัยอะไรที่พี่จะให้ผมเรียน" ฮัทแปลกใจนี่พี่ฮั่นกำลังจะให้เขาทำอะไรกันแน่ คนอย่างอิสริยะยิ่งเจ้าเล่ห์อยู่ด้วย..








"นี่แกไม่คิดว่าพี่จะเป็นพี่ที่ห่วงใยน้องหน่อยหรอ..ส่วนที่เรียนแกก็มหาวิทยาลัยK" ฮั่นยกยิ้มอย่างมีเลศนัย จึงยิ่งทำให้ฮัทสงสัยเข้าไปใหญ่








"ดูพี่ภาคภูมิใจจังนะมหาลัยนี้มีดีอะไรว่ะพี่" ฮัทยังคงถามต่อเพราะความสงสัยจากใบหน้าผู้เป็นพี่ชาย..ร่าเริงเกินไปไหม ยิ้มจนตาจะหายแล้วนั่น -.-








"ของดีอ่ะมีเยอะแต่ที่น่าสนใจนี่สิ....มีอย่างเดียว(:" ฮั่นจบบทสนทนากับผู้เป็นน้องแล้วหันมาสนใจถนนตรงหน้าแล้วฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีและขับรถมุ่งตรงไปยังคอนโด








"นี่พี่แอบไปปิ๊งใครอีกเนี่ย..เฮ้อออ" ฮัทเบื่อความเจ้าชู้ของฮั่น ถึงจะไม่ได้เจอกันหลายปีแต่ฮัทก็ยังคงติดตามผลงานและข่าวซุบซิบของพี่ชายตนเสมอ.. 'เหนื่อยอีกแล้วสิเรา'(ฮัทบ่นพึมพำ)...






- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - - - - - -  -




[ณ มหาวิทยาลัย K]



HUT part : หลังจากกลับมาวันเดียวผมก็ตัดสินใจมาที่มหาลัยทันที ก็ผมไม่อยากอยู่เฉยๆสู้มาเรียนและ..ทำอะไรบางอย่างให้พี่ฮั่นยังสนุกกว่าเยอะ ผมหยิบรูปใบหนึ่งที่พี่ฮั่นให้ไว้กับผมแล้วบอกว่า...

'ฮัทแกช่วยไปตีสนิทกับแกงส้มทีจะทำยังไงก็ได้แค่อาทิตย์นี้ชวนแกงส้มมาทานข้าวที่บ้านให้ได้ก็พอ'

ผมจ้องมองดูคนในรูป..ผิวขาวเนียนอมชมพู..ปากบางๆสีพีช..เรือนผมสีน้ำตาลและตากลมๆใสนั่น..หวาน..น่าหวานมากผู้หญิงบางคนยังต้องอาย เรียนอยู่คณะสถาปัตย์ปี2..

เลิกคิดเรื่องแกงส้มไปก่อนดีกว่า ตอนนี้ต้องไปหาคณะวิศวะไม่งั้นสายแน่ *-*




  ระหว่างกำลังเดินหาตึกคณะวิศวะอยู่นั้น...ผมดันชนกับนักศึกษาทำให้ผมเสียหลักล้มลงไปทับร่างข้างใต้และบังเอิญ..ปากผมดันไปถูกแก้มคนด้านล่าง






"โอ้ยยยยย!นี่ลุกขึ้นซักทีสิว่ะหนักโว้ยยยยย" ผมเลิกลั่กทำอะไรไม่ถูกจึงรีบลุกขึ้นมาเผชิญน่ากับคนที่ผมเพิ่งจูบแก้มเขาไปเต็มๆ ...เอ่ออมันนิ่มดีนะ -.-






"ขอโทษนะครับคือผมไม่ได้ตั้งใจ...ค..." ร่างบางตรงหน้าจ้องน่าผม..น่าผมมีอะไรติดงั้นหรอ






"ไม่ต้องพูดแล้ว เวลาเดินหัดมองดูทางมั่งนะ รู้มั้ยมันทำให้คนอื่นเดือดร้อน"







"เอ่อออขอโทษจริงๆครับคุณ ผมมัวแต่หาคณะผมหน่ะเลยไม่ทันได้ดูทาง คุณเจ็บตรงไหนมั้ยครับ..ค"







"โอ้ยยยหงุดหงิด ฉันไม่ได้ชื่อคุณโว้ยย พูดคุณๆอยู่นั่นแหล่ะ" ร่างบางกลอกตาไปมาอย่างหงุดหงิด







"ก็เราเพิ่งพบกันครั้งแรก..ผมก็ไม่รู้จักชื่อคุณนี่นาแล้วคุณจะ...ห" ฮัทพูดติดๆขัดๆเพระาอาการของคนตรงหน้า..








"ฉันชื่อแคน เป็นเดือนคณะวิศวะ" พูดจบแคนก็หันหลังแล้วเดินไปยังตึกคณะ..








"ดะ..เดี๋ยวก่อนครับ นี่คุณ..เอ้ย.นี่แคนนนรอผมด้วยเราเรียนคณะเดียวกันเลย ผมชื่อฮัทนะ.." ฮัทตะโกนและรีบวิ่งตามหลังแคนเพื่อไปยังตึก..





HUT part : กว่าจะถึงตึกได้เนี่ยก็เรียกเหงื่อใช่ย่อยเลย..บังเอิญมากที่ผมดันได้เรียนคลาสเดียวกันกับแคนและได้นั่งข้างแคนอีกต่างหาก..

คนในคลาสเห็นผมคุยกับแคนแล้วคงคิดว่าเป็นเพื่อนกันมาก่อนรึเปล่า..บางคนก็เข้ามาทักผมว่าเป็นญาติพี่ฮั่นหรอ

พอผมบอกว่าเป็นน้องชายแท้ๆทุกคนก็ให้ความสนใจและรีบวิ่งมาถามโน่นนี่นั่นเรื่องพี่ฮั่นทั้งน้านนนนน..น่าเบื่อจริงๆมีพี่ชายฮอตเนี่ยเซ็ง..

แต่คนที่นั่งข้างผมไม่ยักจะสนใจ ตอนแรกที่ผมบอกว่าเป็นน้องพี่ฮั่นแคนแค่หันมามองน่าแล้วก็หันหนีเหมือนกับว่า ก็แค่นั้น..ประมาณนี้มั้งนะ

อย่างน้อยการมาเรียนวันแรกก็ผ่านไปด้วยดี ผมได้มีเพื่อนใหม่และได้เจอกับแคน...แคนอ่ะไม่ถูกนับเป็นเพื่อนผมหรอกนะ..

เพราะผม..อยากให้แคนเป็นมากกว่านั้นหน่ะสิ ผมถือนะเรื่องที่ผมจูบแก้มของแคนตอนนั้น ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยจูบหรือหอมแก้มผู้ชายคนไหนเลยแม้กระทั่งพี่ฮั่นก็ตาม..

 

ก็แคนเป็นคนแรกที่ผมจูบแก้มและมันทำให้ผม......"ใจสั่น"

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

คิดถึงไรท์มั้ยคะ ? -////- ไรท์คิดถึงทุกคนมากกกก ทนความคิดถึงไม่ไหวเลยกลับมานะจ้ะ
กลับมาพร้อมกับฮัทพอดีเลย ถ้าไรท์ว่างๆจะมาอัพต่อให้นะ

ส่วนเรื่องเพื่อนของไรท์เคลียเรียบร้อยล้ะ..ตบซ้าย ตบขวา กระโดดกัดคอ..(ที่พูดมาทั้งหมดนี่แค่คิดแต่ไม่ทำ55) ถ้าอยากรู้ว่าไรท์เคลียยังไงก็ตามมาเม้าท์มอยได้หลายช่องทางนะจ้ะ

line : nui_hks28
twitter : nui_kangsom
IG : nui_hks (ปล.ใครจะแอดไอจีบอกไรท์ทางไหนซักทางก่อนนะพอดีไรท์ตั้งเป็นไพรเวทไว้)
wechat : nui_hks (และแล้วตัวใหม่ล่าสุดตามกระแสโฆษณาพี่ฮั่นพี่แกงพี่ปันปัน-//-)