คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 08: เรื่องหลอกลวง
BELONG TO NOWHERE 08: เรื่องหลอกลวง
“แฮร์รี่ที่รัก เฮอร์ไมโอนี่และดีนคบกัน” เสียงของจินนี่ดังขึ้นในโสตประสาทของแฮร์รี่ซ้ำไปซ้ำมา
แฮร์รี่จ้องมองจินนี่อย่างไม่ค่อยเชื่อถือนัก และ เขากำลังคอยให้เธอพูดออกมา “เรื่องตลกน่าจินนี่ ใช่ไหม”
พ่อมดหนุ่มก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ถึงเขาไม่ค่อยจะเชื่อจินนี่นัก แต่สิ่งที่จินนี่บอกกับเขามันกลับทำให้เขา ไม่สบายใจ
มันกลับกลายเป็นว่าข้างในของเขามันพลุ่งพล่านไปหมด คบกันเหรอ? ไม่มีทางพวกเขาไม่มีทางคบกันแน่ เฮอร์ไมโอนี่ต้องบอกเขาสิ เธอไม่เคยปิดบังอะไรเขามาก่อนเลยนี่
“แต่ อือ...จินนี่ เฮอร์ไมโอนี่ไม่เคยพูดอะไรถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยนะ”เขาพูดตะกุกตะกักพยายามที่จะทำตัวให้สงบ แต่ดูเหมือนว่าในตอนนี้เขาร้อนลนเสียจนอยากเตะใครสักคนเพื่อระบายความอัดอั้นที่เขามีในตอนนี้
จินนี่กัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ เธอคิดที่จะพูดบางอย่าง
“แฮร์รี่คุณต้องสัญญากับฉัน โอ้ว ไม่ ไม่ดีกว่า ฉันพูดไม่ได้ เธอเป็นเพื่อนฉัน คุณก็รู้ว่าเฮอร์ไมโอนี่คงไม่อยากให้ฉันพูดถึง...” จินนี่ก้มใบหน้าลงและทำท่าเหมือนกับว่าไม่สบายใจนักที่จะเปิดเผยความลับ
“ไม่จินนี่ เฮอร์ไมโอนี่ก็เป็นเพื่อนของฉันเหมือนกันนะ และฉันอยากรู้ความจริง” แฮร์รี่พูดเสียงต่ำจนน่ากลัว เขาไม่อยากคาดเดาอีกต่อไป
“ก็ได้แต่ แฮร์รี่ คุณต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับเธอ” จินนี่ต่อรอง
“แต่........” เขาครุ่นคิดเล็กน้อย ความจริงเขาก็รู้สึกลำบากใจเหมือนกันถ้าจะต้องถามเฮอร์ไมโอนี่เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับคนอื่นๆ
“ได้โปรดแฮร์รี่ ฉันรักเฮอร์ไมโอนี่มากเธอคงจะโกรธฉัน” จินนี่อ้างและเหลือบตาดูแฮร์รี่
แฮร์รี่ถอนหายใจ และเริ่มเข้าใจได้ดีว่า วันนี้เขาคงจะไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรแน่ เว้นแต่ว่าเขาจะพูดว่า เขาจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เขายอมแพ้
อีกอย่าง เขาเองก็ไม่คิดที่จะไปเที่ยวบอกให้ใครต่อใครรู้แน่อย่างน้อยเขาพูดได้ว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ
“ก็ได้ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้ให้เฮอร์ไมโอนี่รู้ ”
“ดี..ฉันจะบอกความจริงกับคุณ แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่ไม่รู้หรอกนะว่าฉันรู้เรื่องนี้”จินนี่สารภาพผิด เธอยิ้มเล็กน้อย ในขณะนี้เธอกำลังใช้ประโยชน์จากคำพูดของเธอ
ถ้าเรื่องนี้ยังคงเป็นความลับระหว่างพวกเขา ! ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามแผนของเธอ
“เธอหมายความว่าอะไร จินนี่ ”แฮร์รี่ยกคิ้วถามอย่างสงสัย ในขณะที่จินนี่ทำท่าทางอึกอักเล็กน้อยพอเป็นพิธี
“เออ.. แฮร์รี่ คุณก็รู้นี่ เธอคงจะต้องอาย..ฉันคิดว่านะ”
“อาย ทำไมล่ะ”แฮร์รี่ยิ่งสงสัยในคำพูดของจินนี่ และเขาเองก็เริ่มหงุดหงิดคนเล่าที่ไม่ยอมเล่าให้ตรงประเด็นเสียที
“แฮร์รี่ คุณเข้าใจว่าฉันทำให้ดีนอกหักใช่ไหม” คราวนี้จินนี่หันมาถามคำถามที่ทำให้เขายิ่งแปลกใจ
“อือ เพราะเธอไม่ได้ชอบเขาอีกต่อไปแล้วไม่ใช่เหรอ ”แฮร์รี่ถาม ความร้อนรนอยู่ในน้ำเสียงของเขาเขาไม่ได้แสดงความรำคาญเรื่องของจินนี่และดีน แต่สิ่งที่เขาสนใจคือความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น ระหว่างเพื่อนรักของเขากับเพื่อนร่วมบ้านของเขามากกว่า
“มันก็ใช่ นั่นก็เป็นอีกข้อหนึ่งเหมือนกัน เพราะท้ายที่สุดฉันไม่สามารถอยู่กับอีกคนหนึ่งได้ ถ้าฉันมามัวแต่รักอีกคนหนึ่ง” จินนี่กล่าว แฮร์รี่ได้แต่ฟังคำพูดของเธอและครุ่นคิด
“แต่รู้ไหมว่า สุดท้ายที่ฉันต้องเลิกกับเขาอย่างแท้จริง คืออะไร เพราะว่าฉันเห็นอะไรที่มันมากไปกว่านั้น “ เธอหยุดพูดไปชั่วขณะ แล้วเอามือปิดใบหน้าของเธอเอาไว้ เสมือนว่ามันกระทบจิตใจของเธออย่างแรง ดูเหมือนว่าเธอพยายามที่จะปิดบังการสะอื้นของเธอ เอาไว้
“อะไรเธอเห็นอะไร”แฮร์รี่ถามด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายใคร่รู้ และหวังว่าเธอคงจะบอกในไม่ช้า
“ฉันเห็นดีนและเฮอร์ไมโอนี่จูบกันที่ห้องเรียนร้าง นะสิ แฮร์รี่”เธอกล่าวช้าๆอย่างชัดเจน
“อะไรน่ะ” แฮร์รี่ร้อง เขาส่ายหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งนี้
ไม่มีทาง เฮอร์ไมโอนี่จะไม่แทรกกลางระหว่างจินนี่และดีนเธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้น เสียงในใจของเขาร่ำร้องปฎิเสธ ในขณะที่หัวใจของเขากำลังเจ็บปวด ใช่ หัวใจของเขาเหมือนถูกค้อนยักษ์ตีกระหน่ำแหลกไม่มีชิ้นดี เธอทำแบบนั้นจริงๆเหรอเฮอร์ไมโอนี่
“ใช่แฮร์รี่ มันเป็นสิ่งที่น่าขนลุก “ จินนี่ย้ำถ้อยคำของเธออย่างหนักแน่น ”ฉันเลยยุติเรื่องนี้กับเขา แต่ฉันไม่ ฉันไม่เคยจะหลอกลวงเขา ฉันไม่อยากจะเชื่อ พวกเขากำลังทำ ... โฮ้ว ฉันไม่อยากจะบอก แฮร์รี่ อย่าพยายามให้ฉันบอกคุณว่าเขาสองคนทำอะไรกัน”เธอร้องขอ ในขณะที่ในใจของเธอกำลังดีอกดีใจเป็นบ้าเป็นหลังในแผนการครั้งนี้
ใช่ มันสำเร็จ ! เธอคิด และเหลือบดูใบหน้าที่ซีดเผือดพร้อมกับอาการบางอย่างของเขาที่ทำให้เธอรู้ว่าเขากำลังหัวใจแตกสลายกับเพื่อนที่แสนดีของเขาอย่างไร
แฮร์รี่ในตาเบิกโพลง เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขาได้ยินอะไร โอ้ว เมอลิน เฮอร์ไมโอนี่กับดีน กำลังทำ ....
ความจริงแล้วเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไม แค่เพียงรับรู้เรื่องราวนี้เพียงเศษเสี้ยวทำให้เขารู้สึกอยากกลับไป ฆ่า ดีน โทมัส เสียตอนนี้
“แต่จินนี่ สิ่งนั้นมัน ยากที่จะเชื่อได้” แฮร์รี่กลืนน้ำลาย เขาพยายามหาข้ออ้างอื่นที่อาจจะเป็นไปได้” ฉันหมายถึงเฮอร์ไมโอนี่เป็นคนดี และในตอนนั้นเธออาจจะประชดรอน อยู่ก็ได้ “แฮร์รี่พยายามปิดกั้นไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่จินนี่บอก
“โอ้ว แฮร์รี่ เธอพยายามใช้ฉัน เธอพยายามแกล้งทำ เธอไม่ต้องการให้พวกเราพบเห็นเรื่องนี้ ฉันทำใจไม่ได้เมื่อฉันเจอกับเรื่องนั้น ฉันต้องการที่จะทำร้ายเธอ ในช่วงเวลานั้นจริงๆ ฉันไม่ได้โกหกนะ ฉันโกรธเธอมาก เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร แต่พอฉันมาคิดดูอีกที จินนี่เธอไม่ได้รักดีน และเฮอร์ไมโอนี่ก็เป็นเพื่อนของคุณ แฮร์รี่ เพื่อนจะไม่ทำลายความสวยงามของเพื่อน ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจว่าจะไม่บอกใคร”เธอพูดจบพร้อมกับน้ำตาที่คลอหน่วยของเธอ และเธอก็ร้องไห้อย่างหนักหน่วงพร้อมกับโผเข้าไปกอดแฮร์รี่ เพื่อช่วยคลายความโศกเศร้าของเธอ
เธอกอดแฮร์รี่ ในขณะที่แฮร์รี่ตบหลังเธอเบาๆ และพยายามทำตัวไม่ให้ใกล้ชิดกับเธอเกินความจำเป็น เกินควาเป็นเพื่อน
“คุณทำดีแล้วจินนี่ คุณเป็นเพื่อนที่ดี แต่อย่างน้อยคุณก็ควรบอกฉัน”
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ธันวาคม 31
หลังจากที่นางวิสลี่ส์มาหาเฮอร์ไมโอนี่ที่อพาทเมนส์ของบิลนางได้ชักชวนให้เฮอร์ไมโอนี่กลับมาฉลองคริสมาสต์ด้วยกันที่บ้านโพรงกระต่ายเหมือนเดิม
เฮอร์ไมโอนี่ยอมรับคำชวนของนางวิสลี่ส์และตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตช่วงปลายคริสมาสตริ์ไปบ้านโพรงกระต่าย ใช่เธอจะกลับไปหาพวกเขา หาเขา แฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่เฮอร์ไมโอนี่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีบางอย่างที่เปลี่ยนไป บางอย่างที่มันจะทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม
ตั้งแต่การพูดคุยครั้งนั้นกับจินนี่ ดูเหมือนแฮร์รี่ไม่สามารถเอาเฮอร์ไมโอนี่ออกจากความรู้สึกของเขาได้อีกเลย เขาคิดถึงเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่ตอนที่พวกเขาเกือบจะจูบกัน ซึ่งความเป็นจริงแล้ว เขารู้ ว่านั้นมันเป็นการแสดงถึงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นเขาไม่มีทางที่อยากจะจูบกับเพื่อนรักของเขาไปได้หรอก
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เขาไม่ได้รู้สึกอะไร ใช่ เขาสงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันจะรู้สึกอย่างไรที่ได้จูบกับเฮอร์ไมโอนี่ จริงๆมันก็ดีแล้วที่เขาไม่ได้จูบกันกับเธอ เพราะเขาคงจะมองหน้าเธอไม่ติดแน่ ความคิดของเขาชะงักไปที่ดีน โทมัส ใช่ ดีนก็อยู่ที่นั่นด้วยเหมือนกัน และนั่นทำให้เขากังวลใจ
ดีน ดีน โทมัส แฮร์รี่ส่ายศีรษะ ดีนเป็นคนดีใช่เขาเป็นคนดี เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์และเป็นมิตร ในปีห้าเขาสนิทสนมกับแฮร์รี่อยู่บ้างในขณะที่เซมัส ไม่ แต่อย่างไรก็ดี แฮร์รี่ไม่คิดว่าเขาเหมาะสมกับเฮอร์ไมโอนี่ เธอสมควรได้คนที่ดีกว่านี้
แต่นั่นก็เป็นสิ่งหนึ่งที่รบกวนจิตใจแฮร์รี่ ทำไมเฮอร์ไมโอนี่ไม่บอกอะไรเขาเลย เพราะถึงยังไงเธอก็เป็นเพื่อนเขา เพื่อนรักของเขา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ในที่สุดเมื่อเฮอร์ไมโอนี่มาถึงที่บ้านโพรงกระต่ายเธอได้รับการต้อนรับจากอ้อมแขนของทุกคน เกือบทุกคน ยกเว้นแฮร์รี่ ดูเหมือนเขาจะเงียบลงเล็กน้อย และพยายามทิ้งระยะห่างระหว่างกัน จนทำให้เฮอร์ไมโอนี่ เข้าใจผิด
หญิงสาวคิดถึงเรื่องที่เขาเกือบจะจูบกันที่บ้านของบิล
“พระเจ้า”เธอคิด “เขาคงคิดว่าฉันชอบเขา และในตอนนี้เขาคงจะไม่รู้ว่าจะทำท่าทียังเมื่ออยู่ใกล้ๆฉัน ฉันคิดว่าฉันควรต้องควบคุมตัวของฉันเองเสียแล้ว เมื่อฉันอยู่ใกล้เขา ใช่ พวกเราจะใกล้ชิดกัน ไม่ มากกว่าจูบที่แก้มและมากกว่ากอด ดีแล้วอย่างน้อยจนกว่าเราจะกลับไปเป็นปกติ”
เวลาผ่านไปและมันก็เป็นไปในแบบที่มันเป็น แฮร์รี่อารมณ์เสียตลอดเวลาและบ่อยครั้งอย่างไม่มีเหตุผลและเฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้มากนัก ในสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวยแบบนี้หลังจากที่จินนี่ได้บอกอะไรบางอย่างกับเธอ และทำให้เธอรู้จักกับสถาณะณ์ที่แท้จริงของเธอ
“เฮอร์ไมโอนี่ฉันต้องการบอกอะไรกับเธอ”จินนี่กล่าว หลังจากที่เธอมาอยุ่บ้านโพรงกระต่ายได้สองสามวันแล้ว จินนี่จูงเฮอร์ไมโอนี่เข้ามาคุยกันในห้องนอนของพวกเธอที่เงียบเชียบ
“มีอะไรเหรอจินนี่” เฮอร์ไมโอนี่ถามเรียบๆ
“แฮร์รี่กับฉันเรากลับมาคบกันใหม่แล้ว มันช่างวิเศษมากเลย”จินนี่เรียบเรียงคำพูดและยิ้มให้เธออย่างสดใส เหมือนโลกใบนี้เป็นของเธอกับแฮร์รี่
“เออ ...ดีจังวิเศษไปเลย”เฮอร์ไมโอนี่พยายามควบคุมการยิ้มของเธออย่างยากลำบาก”ฉันยินดีกับเธอด้วย”
“มันโรแมนติกมากเลยเฮอร์ไมโอนี่มันเป็นวันที่เขากลับมาจากบ้านบิล วันนั้นที่เขาไปเยี่ยมเธอ เขามาถึงก็เรียกฉันให้ไปที่สวน โอ้ว มันสวยงามมาก เขาจูบฉัน เขาจูบฉัน มันไม่มีทางที่เขาจะทำแบบนั้นมาก่อน”เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงเพ้อฝัน”เพียงแค่คิดเฮอร์ไมโอนี่ มันเหมือนฝัน เขาไม่อยากบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ เพราะมันจะปลอดภัยสำหรับตัวฉัน แต่เธอคือเพื่อนของฉันและมันสมควรที่เธอจะรู้”
จินนี่เน้นเสียงย้ำมาที่เฮอร์ไมโอนี่อย่างตั้งใจ เฮอร์ไมโอนี่ได้แต่พยักหน้า ในตอนนี้เฮอร์ไมโอนี่อยากหายตัวได้ เธอไม่ต้องการจะพูดอะไรอีกแล้ว เธออยากเข้าห้องน้ำและอาเจียนเพื่อเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอกินในวันนั้นออกมา
และในวันนั้นเฮอรืไมโอนี่ปฎิเสธที่จะลงมากินอาหารเย็นร่วมกับใครๆทั้งสิ้น ซึ่งจินนี่รู้ดีว่าเพราะอะไร
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ความตึงเครียดของเพื่อนทั้งสองนานวันยิ่งเด่นชัดมากจนรอนสังเกตเห็น และในวันนึงเขาก้อดรนทนไม่ได้
“ทั้งสองคน มานี่เลย”รอนกล่าว”ช่วยบอกฉันหน่อยว่ามันเกิดอะไรขึ้น และกรุณาอย่าบอกว่าไม่มีอะไร”
“ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไรรอน”แฮร์รี่พูดอย่างขุ่นเคืองและเสมองออกทางหน้าต่าง ในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่มองดูเท้าของเธอเหมือนสนใจเสียมากมาย
“เฮอร์ไมโอนี่” รอนพยายามอีกครั้งแค่คราวนี้พุ่งเป้ามาที่เพื่อนสาวของเขา
“รอนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันเพียงแต่....”เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะพูดต่อถ้าไม่ใด้มีนกฮูกสีน้ำตาลบินเข้ามายังหน้าต่างมาถึงเธอ
“โอ้ว ไหนดูสิมาดูหน่อย เธอมีจดหมาย จดหมายของฉัน”เฮอร์ไมโอนี่เอาจดหมายมาแล้วยิ้มเธออ่านชื่อผู้ส่ง มันมาจาก.....
“ใครส่งมาเฮอร์ไมโอนี่” รอนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น ในขณะที่แฮร์รี่ยังคงนั่งนิ่งอยู่โดยไม่พยายามที่จะสนใจเฮอร์ไมโอนี่ทั้งๆที่ในใจของเขาเองก็อยากรู้เช่นเดียวกับรอนหรืออาจจะมากกว่ารอนเสียด้วยซ้ำ
“มันมาจากดีน”เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างไม่ค่อยสนใจนักพร้อมกับแกะจดหมายออกอ่าน
รอนคิ้วขมวดกันเหมือนอยากรู้อยากเห็น “ดีน ดีน โทมัสทำไมเขาส่งจดหมายให้เธอล่ะ”รอนถามแล้วหัวเราะเล็กน้อยเหมือนไม่ค่อยจะเข้าใจเรื่องดีนัก
ก่อนที่เฮอร์ไมโอนี่จะตอบรอนแฮร์รี่ก็ฉวยแขนรอนแล้วกล่าวอย่างรวดเร็ว
“ไปกันเถอะรอนฉันว่าเฮอร์ไมโอนี่อยากอ่านจดหมายรักของเธอเพียงลำพัง”
แฮร์รี่กระแทกเสียงประชดเฮอร์ไมโอนี่ โดยที่ไม่ได้รอให้รอนตอบเขาเพียงแต่ดึงตัวเขาและเพื่อนของเขาให้ออกไปจากเฮอร์ไมโอนี่อย่างหัวเสียอย่างรง
แม่มดสาวไม่ได้พูดอะไรเธอเพียงแต่มองพวกเขาทั้งสองออกไปจากห้อง เธอประหลาดใจเล็กน้อยกับเหตุผลของแฮร์รี่ที่แปลกๆและท่าทีที่ฉุนเฉียวของเขาก่อนที่เธอจะยักไหล่อย่างไม่สนใจ บางที่เขาอาจจะไม่มีเวลาอยู่ตามลำพังกับจินนี่จึงรู้สึกหงุดหงิด อันที่จริง มันเป็นการยากที่จะอยู่ตามลำพังโดยที่ไม่มีใครสงสัย เธอเริ่มรู้สึกท้องของเธอเริ่มปั่นป่วนเธอปิดตาสองสามนาทีก่อนที่จะกลืนก้อนอากาศเข้าไปหวังเพื่อให้มันสงบลง ในฉับพลันนั้นมันเหมือนเครื่องปั่นตีกันอยู่ในช่องท้อง เธอพยายามทำสมาธิและหันกลับไปสนใจกับจดหมายต่อ
ข้อความภายในจดหมาย
เฮอร์ไมโอนี่เพื่อนรัก
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากจะพูดว่าขอบคุณ ขอบคุณเฮอร์ไมโอนี่ ครอบครัวของฉันและฉันไม่รู้จะขอบคุณ เธออย่างไรดีถึงจะเพียงพอในทุกสิ่งที่เธอทำลงไป ฉันไม่รู้จะพูดอย่างไร แต่สิ่งนี้มันทำให้ฉันสมบูรณ์ มันแปลกดี ฉันไม่ได้จะบอกว่าฉันไม่ชอบชีวิตเมื่อก่อนนะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันต้องการจะรู้จักตัวเอง รวมทั้งพ่อของฉันและเธอเกรนเจอร์
แม่ของฉันและฉันไม่อยากเชื่อเมื่อมีสเตอร์ช๊อคเบิร์ก อือ ฉันหมายถึง ลุงคิงสลี่ส์อยู่ในบ้านพวกเรา ครั้งแรกเลยฉันคิดว่าแม่ของฉันอาจจะหมดสติเพราะขาดอากาศหายใจหรืออะไรก็ตาม ในเวลานั้นก็ได้
โอ้ว มันดี ลุงคิงสลี่ส์บอกฉันถึงทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับพ่อของฉันและอะไรที่พ่อฉันเป็น และในตอนนี้มันเป็นความภูมิใจมากกว่าอะไรทั้งหมด ฉันเข้าใจในสิ่งนั้นแล้ว และฉันต้องการที่จะบอกเธอว่าฉันดีใจที่มีเพื่อนใหม่ที่ดีอย่างเธอ
จากเพื่อนของเธอ
ดีน โทมัส
ปล เจอกันที่สถานีคริงคร๊อตส์ที่ 9โอ้ว...และฉันขอร้องนะเฮอร์ไมโอนี่ อย่าบอกเรื่องนี้กับใครมันจะไม่เป็นการดีถ้าข่าวสารนี้ตกไปอยู่ในมือของคนที่ไม่หวังดี
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
มกราคม 1998
ลอนดอน
คริงคร๊อตส์
สถาณีรถไฟที่ 9 เศษ 3ส่วน 4
แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่ และรอนเดินทางมาถึงสถานีรถไฟที่ 9 เศษ 3ส่วน 4 โดยการคุ้มครองจากท้องส์และลูปิน เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงใครคนหนึ่งร้องเรียกชื่อเฮอร์ไมโอนี่ และเสียงนั้นนำความไม่พอใจมาให้แฮร์รี่เป็นอย่างมาก มันเป็นเสียงของดีน โทมัส เขากับแม่ของเขานั่นเอง
“โอ้ว ดีน” เฮอร์ไมโอนี่ร่ำร้องอย่างดีใจ “ฉันจะไปทักเขาหน่อย”เฮอร์ไมโอนี่กล่าวอย่างรวดเร็ว และหลังจากพูดจบเฮอร์ไมโอนี่เกือบวิ่งตรงไปหาเขา ดีนมองดูเธอและยิ้มกว้างในใบหน้า เฮอร์ไมโอนี่กอดดีน และแม่ของเขาก็ดูชอบพอเธอมาก
แฮร์รี่เฝ้าดูภาพนั้นด้วยความรู้สึกอิจฉาและรุ่มร้อน มันทำให้เลือดในกายของเขาแทบพุ่งออกมา ลมหายใจรู้สึกติดขัด ท้องของเขาเริ่มปั่นป่วน มือของเขายึดรถเข็นมือกำแน่นจนขาวซีด ในตอนนี้ ความรู้สึกที่รุนแรงของเขา เพียงแค่อยากจะฆ่าดีน โทมัสเพียงเท่านั้น
ความคิดเห็น