คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : มือสังหารฮีโร่
'ราฟาเอลซังช่วยบันทึกหน้ากับอัตลักษณ์ของคนเมื่อกี้ให้ด้วยนะครับ อีกฝ่ายน่าจะไม่ได้ลงทะเบียนอัตลักษณ์'
[คำตอบ: รับทราบค่ะ บันทึกข้อมูลเสร็จสิ้น]
'แต่น่าเสียดายจังน้าร้านอาหารก็หาไม่เจอแถมยังเสียแรงโดยใช่เหตุอีก ต้องไปหาของหวานมาเติมพลังสักหน่อยแล้ว'
พอคิดได้ก็แวะเข้าร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งที่เดินเจอทันที ริมุรุสั่งทุกเมนูมานั่งกินฆ่าเวลาจนกระทั่งหัวค่ำ
[แจ้งเตือน: เกิดเหตุก่อการร้ายที่ใจกลางเมืองโฮสึค่ะ ปัจเจกนามอีดะ เทนยะฝึกงานอยู่ที่นั่นค่ะ]
'คงเป็นพวกปลายแถวละมั้งครับ พวกโปรฮีโร่ในเมืองนั้นคงจัดการกันเองได้'
[แจ้งเตือน: มีข้อความส่งมาจากมิโดริยะ อิซึคุค่ะ]
'เขาส่งมาว่าอะไรเหรอครับ'
[คำตอบ: ตำแหน่งในเมืองโฮสึค่ะ]
'แปลกจังปกติมิโดริยะคุงไม่ใช่พวกที่จะส่งมาแค่สถานที่โดยไม่บอกอะไรนี่นา เกิดอะไรขึ้นรึเปล่านะ ระบุตำแหน่งได้ไหมครับคุณราฟาเอล'
[คำตอบ: กำลังดำเนินการแฮกกล้องวงจรปิดแถวนั้นค่ะ]
ราฟาเอลบอกก่อนจะมีภาพฉายขึ้นมาตรงหน้าของริมุรุถึงจะไม่ชัดเจนนักแต่ก็พอระบุได้ว่าใครอยู่ในกล้องบ้าง อีดะ มิโดริยะ โทโดโรกิกำลังรับมือกับวิลเลินที่เพิ่งเป็นข่าวเมื่อไม่นานมานี้เพราะต้องปกป้องไม่ให้โปรฮีโร่ที่บาดเจ็บก่อนหน้านี้โดนฆ่าตาย
'สถานการณ์ตรงอื่นล่ะครับ'
[คำตอบ: กำลังดำเนินการให้ค่ะ]
ไม่นานก็มีภาพจากจุดอื่นฉายขึ้นมา สัตว์ประหลาดคล้ายกับโนมุตัวที่แล้วโผล่มาสามตัว โปรฮีโร่ส่วนใหญ่พยายามรับมือกับมันอยู่แต่ไม่มีใครที่เขารู้จักเป็นพิเศษเพราะงั้นไปหาแค่พวกมิโดริยะก็พอ
ดูเหมือนพอได้ฝึกงานนอกสถานที่กันอย่างจริงจังทั้งมิโดริยะและโทโดโรกิจะพัฒนาขึ้นพอสมควร จากที่ควบคุมอัตลักษณ์ไม่ได้ก็สามารถนำมาใช้ได้แล้วถึงจะเพียงแค่เล็กน้อยกับอีกคนที่ยอมใช้ไฟของตัวเองโดยไม่ยึดติดต่อความแค้นและก้าวผ่านมันมาได้ กลับกลายเป็นอีดะซะเองที่สูญเสียความเยือกเย็นเพราะแค้นเคืองวิลเลินตรงหน้าจนพลาดท่า
พุดดิ้งคำสุดท้ายถูกตักเข้าปากริมุรุเรียกพนักงานมาคิดเงินทั้งหมดให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาจากร้านเพื่อไปยังซอยที่ไม่มีคน วงเวทเทเลพอร์ตปรากฏขึ้นใต้เท้าก่อนจะเคลื่อนย้ายไปยังตำแหน่งใกล้ๆ กับพวกมิโดริยะที่ราฟาเอลระบุพิกัดไว้ให้
เสียงการปะทะกันของสองฮีโร่และหนึ่งวิลเลินดังอยู่ใกล้ๆ เหมือนจะมีการพูดคุยอะไรกันบางอย่างสเตนบอกอุดมการณ์ของตัวเองว่าทำไมถึงอยากกำจัดฮีโร่ สังคมที่เต็มไปด้วยฮีโร่จอมปลอมต้องมีคนจัดระเบียบขึ้นมาใหม่เพราะงั้นเขาถึงได้ลงมือทำเช่นนี้
ช่างเป็นตรรกะที่ยิ่งใหญ่เกินตัว สังคมที่มีเงินตราเป็นปัจจัยหลักในการดำรงชีวิตใช่ว่าจะเปลี่ยนกันได้ง่ายๆ ด้วยพลังอย่างเดียวหรือไม่ก็ต้องมีมากพอที่จะต่อกรกับทุกคนบนโลกล่ะนะ
ริมุรุค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าไปหาฝ่ายนั้นเพราะอยู่ในชุดไปรเวทธรรมดากับเส้นผมสีดำเลยถูกสเตนเข้าใจผิดว่าเป็นบุคคลธรรมและคิดที่จะฆ่าทิ้ง อีกฝ่ายเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วเกินกว่ามิโดริยะและโทโดโรกิจะช่วยทัน
ร่างเล็กหลบคมดาบที่จะใช้แทงเขาได้อย่างง่ายดายก่อนจะจับแขนของสเตนหมุนเพื่อทุ่มอีกฝ่ายกับพื้นด้วยแรงเกินมนุษย์ มือเรียวจับคอคนที่สลบอยู่ขึ้นมาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"คิดจะฆ่าคนอื่นคงจะเตรียมใจที่จะถูกฆ่ามาแล้วสินะ"
"ริมุรุคุง?" มิโดริยะทักด้วยความไม่แน่ใจนักเพราะอีกฝ่ายผมสีดำแต่ดวงตาสีทองแบบนั้นมันเหมือนกับอีกฝ่ายไม่มีผิด
"นี่อีดะคุง อยากให้ผมฆ่าเจ้านี่ให้เอาไหมครับ" ริมุรุหันไปถามคนที่มีความแค้นกับวิลเลินตรงหน้า
"แค่บีบอีกนิดคอเขาก็หักคามือผมได้เลยนะ" ร่างเล็กพูดด้วยใบหน้าเย็นชาเหมือนกับตอนUSJไม่มีผิด
"ผม..." อีดะทำตัวไม่ถูก เขาสับสนระหว่างความถูกต้องกับความแค้น
"เฮ้อ...ช่างมันละกันหาอะไรมามัดตัวเจ้านี่ไว้ด้วยแล้วก็ปลดอาวุธให้หมดทุกซอกทุกมุมนะครับ" ริมุรุบอกกับโทโดโรกิและมิโดริยะส่วนตัวเองก็ยืนรอเฉยๆ จนกว่าอัตลักษณ์ของสเตนจะหมดแล้วอีกสองคนที่เหลือขยับตัวได้
โทโดโรกิหาเชือดมามัดสเตนตามคำสั่งของริมุรุส่วนมิโดริยะก็เข้าไปช่วยพยุงอีดะ ทั้งหมดจึงพากันออกมาด้านนอกตรงถนนใหญ่แล้วพบกับโปรฮีโร่ที่มาสมทบ
"คุณเอ็นเดเวอร์บอกให้เรามาสมทบที่นี่ครับ แต่ว่า เด็ก? อาการหนักเลยไม่ใช่เหรอจะเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้แหละ" พวกโปรฮีโร่พูดก่อนจะสังเกตเห็นมือสังหารฮีโร่ที่ถูกมัดอยู่อย่างหมดสภาพและโทรแจ้งสถานการณ์ทางนี้ให้เรียบร้อย
"ว่าแต่มาที่นี่ได้ยังไงน่ะริมุรุ" โทโดโรกิกระซิบถามคนข้างกาย
"ก็มิโดริยะคุงส่งตำแหน่งมาให้น่ะ" ริมุรุบอก
"คงกดส่งให้ทุกคนที่อยู่ในรายชื่อติดต่อสินะ" โทโดโรกิว่า ก็พอจะเข้าใจได้เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันคับขันจริงๆ
"ขอบคุณนะทุกคน พวกเธอต้องมาบาดเจ็บเพราะผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ ผมปล่อยให้ความโกรธบังตาจนมองอะไรไม่เห็น" อีดะโค้งขอโทษและเอ่ยพูดทั้งน้ำตา ดูเหมือนจะคิดได้แล้วสินะ
ทว่าสถานการณ์ยังไม่จบเพียงเท่านี้ ตาแก่ตัวเล็กในชุดสีเหลืองตะโกนให้ทุกคนหลบเพราะสังเกตเห็นวิลเลินบินมาทางนี้อย่างรวดเร็ว มันโฉบลงมาจับตัวของมิโดริยะด้วยขาก่อนจะบินหนีขึ้นฟ้า
ระหว่างที่ทุกคนกำลังตกใจชายที่ควรจะถูกมัดอยู่ก็ใช้อัตลักษณ์ของตัวกับเลือดของโนมุตัวนั้นทำให้มันร่วงลงมาและใช้มีดแทงเข้าที่สมองเพื่อช่วยมิโดริยะ
"สังคมที่มีแต่พวกของปลอม อาชญากรเองก็ใช้พลังส่งเดชต้องกำจัดทิ้ง ทั้งหมดก็เพื่อสร้างสังคมที่ถูกต้อง" สเตนพูดพร้อมยืนด้วยท่าทางที่โซซัดโซเซ
"ทำไมสุมหัวกันแบบนั้น วิลเลินน่าจะหนีไปทางนั้นไม่ใช่เรอะ ว่าแต่...อย่าบอกนะว่าไอ้หมอนั่นมัน" เอ็นเดเวอร์ที่ตามมาสมทบพูดขึ้น
"เอ็นเดเวอร์ ไอ้ของปลอม" สเตนเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำอย่างแค้นเคืองพร้อมปล่อยจิตสังหารรุนแรงออกมา
"เพื่อทำสิ่งที่ถูก ต้องมีใครสักคนยอมเปื้อนเลือด...ต้องเอาความหมายของฮีโร่กลับคืนมา!" อีกฝ่ายพูดพลางค่อยๆ เดินเข้ามาหากลุ่มที่ริมุรุอยู่
"เข้ามาจัดการฉันเลยไอ้พวกของปลอมทั้งหลาย คนที่มีสิทธิ์ฆ่าฉันได้คือฮีโร่ตัวจริงอย่างออลไมท์เท่านั้น!"
จิตสังหารที่อีกฝ่ายปล่อยออกมารุนแรงจนทำให้ไม่มีใครกล้าขยับเพราะเกรงกลัวความตาย ริมุรุจึงต้องออกหน้าแทน ร่างเล็กเดินไปข้างหน้าท่ามกลางความตกตะลึงของใครหลายๆ คน ปลายดาบคาตานะในมือที่เอาออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้จ่ออยู่ตรงคอของสเตนก่อนจะปลดปล่อยออร่าที่รุนแรงกว่าอีกฝ่ายเป็นเท่าตัวส่งผลกระทบถึงทุกคนไปด้วย
"อย่าขยับไปมากกว่านี้จะดีกว่า" ริมุรุพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบและดูทรงอำนาจ สเตนไม่ได้ตอบโต้อะไรแต่หมดสติไปทั้งที่ยังยืนอยู่เขาจึงปลดออร่าออกทำให้ทุกคนทรุดนั่งลงอย่างหมดเรี่ยวแรงเหงื่อแตกพลั่ก
นัยน์ตาสีทองเหลือบมองไปยังดาดฟ้าของตึกหนึ่งที่มีร่างของวิลเลินผมฟ้ากับเจ้าตัววาร์ปยืนดูสถานการณ์อยู่ก่อนจะรู้ว่าตัวว่าโดนเจอก็รีบหายเข้าประตูวาร์ปไปทันที
เรื่องราวจึงคลี่คลายลงและนักเรียนทั้งสามคนถูกส่งเข้าโรงพยาบาลโดยมีริมุรุตามมาด้วยอีกคน
"โอ้ ตื่นกันแล้วเหรอเจ้าพวกเด็กบาดเจ็บ" ชายแก่ที่มิโดริยะเรียกว่าแกรนโทริโน่พูดขึ้นและเข้ามาพร้อมกับโปรฮีโร่ที่ดูแลอีดะ
"ก่อนจะคุยเรื่องอื่นน่ะ มีคนมาหาแน่ะ" แกรนโทริโน่เอ่ยก่อนจะมีชายร่างสูงใหญ่ที่ส่วนหัวเป็นหมาเดินเข้ามา
"ผู้บังคับการตำรวจโฮสึคุณทสึรางามาเอะ เคนจิ" ชายแก่เอ่ยแนะนำตัวอีกฝ่าย
"พวกเธอเป็นนักเรียนยูเอที่จัดการมือสังหารฮีโร่ได้ใช่ไหม เรื่องมือสังหารเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสตอนนี้อยู่ระหว่างการรักษา พวกเธอที่เป็นนักเรียนยูเอคงรู้กันอยู่แล้วว่าความเหนือธรรมดาคือภาวะปกติ ตำรวจมีกฎหมายบังคับใช้ห้ามไม่ให้มีการใช้อัตลักษณ์เป็นอาวุธและหน้าที่ฮีโร่มีไว้เพื่อเติมเต็มช่องว่างนั้น เพราะงั้นพวกเธอต้องได้รับโทษอย่างเคร่งครัด" อีกฝ่ายบอกเหตุผลยาวเหยียด โทโดโรกิที่ไม่พอใจก็กล่าวเถียงขึ้นมาทันทีแต่แกรนโทริโน่ห้ามไว้และบอกให้ฟังจนจบก่อน
"ที่ว่ามาเป็นความเห็นในฐานะตำรวจซึ่งการลงโทษจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเรื่องนี้ออกสื่อเท่านั้น ถ้าเรื่องแพร่ออกไปพวกเธออาจจะได้รับการยกย่องก็จริงแต่ถึงยังไงก็ไม่พ้นโทษอยู่ดี เพราะงั้นทางเราจะปกปิดเรื่องนี้และมอบให้เป็นความชอบของเอ็นเดเวอร์แต่ก็หมายความว่าจะไม่มีใครรับรู้ผลงานและความกล้าหาญของพวกเธอ อยากได้แบบไหนล่ะ" ผู้บังคับการเอ่ยถาม
"เรื่องนั้นส่วนใหญ่เป็นฝีมือของริมุรุคุงซะมากกว่านะครับ" มิโดริยะพูดขึ้นและชี้มาทางริมุรุที่กลับมาผมสีฟ้าเหมือนเดิมแล้ว
"ให้ริมุรุจังตัดสินใจจะดีกว่าครับ" อีดะพูดเสริมเลยกลายเป็นริมุรุต้องเป็นคนเลือกแทนซะงั้น
"ผมก็ไม่ได้อยากจะมีชื่อเสียงอะไรแบบนั้นอยู่แล้วล่ะนะ" ริมุรุตอบตามความจริงด้วยท่าทีสบายๆ เด็กทั้งสามคนกล่าวขอโทษที่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้ใหญ่ ผู้บังคับการเองก็กล่าวของคุณในฐานะคนที่คอยปกป้องความสงบสุขด้วยกัน ผลงานในครั้งนี้จึงตกเป็นของเอ็นเดเวอร์ทั้งหมด
ทว่าอุดมการณ์ของสเตน มือสังหารฮีโร่ก็เผยแพร่ลงทุกช่องทางและอาจก่อให้เกิดกลุ่มคนที่เห็นด้วยกับเขาปรากฏขึ้นในสังคมอย่างเช่น สมาพันธ์วิลเลินเพราะเหตุการณ์ในเมืองโฮสึชี้ชัดแล้วว่าทั้งสองเกี่ยวข้องกันแน่นอนว่านั่นคือเรื่องราวในอนาคตอันใกล้ที่กำลังจะเกิดขึ้นเร็วๆ นี้
ความคิดเห็น