ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Recognize ♥ จำไว้...ยังไงเธอต้องรักฉัน!

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2  ♥ คู่กัด

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 53
      0
      18 พ.ค. 55


      

     

     

     

     

     

    Chapter 2คู่กัดตลอดปี

     

     

     

     

     

              ฉันถูกวัลแคนลากมาที่ร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่งที่เป็นพื้นที่เฉพาะสำหรับสมาชิกของเท่านั้น และแต่ละคนก็เป็นพวกคุณหนู ดารา นางแบบ นายแบบ คนดังทั้งนั้น แถมฉันยังเจอกับดาราคู่ใหม่ที่กำลังกอดกันนัวเนียอยู่ในนั้นอีกด้วย  เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้ไม่มีข่าวของพวกเขาลงหนังสือก๊อสซิปเลย

              นั่นเป็นเพราะว่าทางร้านเข้มงวดเป็นอย่างมากในเรื่องของปาปารัสซี่นั่นเอง

              จะเรียกว่าเป็นโชคดีของฉันกับวัลแคนหรือเปล่านะที่ไม่มีพวกปาปารัสซี่มาทำข่าวระหว่างฉันกับเขา ถ้าหากเอาข่าวนี้ลงหนังสือก๊อสซิปละก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าคาร์เตอร์จะโกรธมากแค่ไหน

              แต่ทำไมเขาต้องลากฉันมาที่นี่ด้วยก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจหัวอกของคนมีแฟนแล้วอย่างฉันบ้างหรือไงนะ!

              "อ้าววัลแคนเจอกันอีกแล้วนะคะ"

              "อ้อน้ำเองเหรอ"

              "น้ำไหนละคะนี่จีน่าเอง"

              "เมื่อกี้ฉันก็พูดว่าจีน่านะ"

              "สงสัยจีน่าหูฝาดเองมั้งคะ เสียงเพลงก็ดังมากเลยได้ยินไม่ค่อยถนัด ^^"

              จู่ๆ ก็มีสาวสวยคนหนึ่งเข้ามาเกาะแขนวัลแคนข้างที่เขาไม่ได้จับฉันอยู่ ฉันว่าฉันเคยเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ที่ไหนนะ อ๋อจำได้ละยัยนี่เป็นดาราโนเนมที่เคยมาเกาะคาร์เตอร์ดังเมื่อเดือนที่แล้วนี่นา สงสัยจะมาหาเหยื่อในนี้ทุกวันเลยสินะ

              สงสารพ่อแม่ของยัยนี่จังถ้ารู้ว่าลูกตัวเองมาเกาะคนอื่นแบบนี้ยังจะดีใจอยู่มั้ยที่ลูกตัวเองได้เป็นดารา

              "โทษทีนะเชอร์รี่วันนี้ผมไม่ได้มาคนเดียว" วัลแคนว่าก่อนจะดึงมือยัยจีน่าที่เกาะอยู่ออก

              "จีน่าคะ  แล้วยัยนี่ใครกันคะ" พอหลุดออกจากแขนวัลแคนแล้วยัยจีน่าจีเหน็บก็ยิงคำถามใส่ฉันที่ยืนอยู่ข้างวัลแคน เริ่มแล้วสินะ =_=

              "ฉันวิสกี้"

              "อ๋อ นึกว่าใครที่แท้ก็แฟนคาร์เตอร์นี่เอง มีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" ยัยจีน่าถามด้วยอารมณ์ที่ไม่เป็นมิตร

              "ก็ยังดีที่เธอยังจำใส่หัวสมองอันน้อยนิดได้นะว่าฉันเป็นใคร" ฉันเลยสวนกลับไปที

              "อ้าวนี่รู้จักกันมาก่อนเหรอ"

              "จำได้อยู่แล้วล่ะยะ เธอไม่ใช่เหรอที่ไปประกาศออกข่าวว่าฉันเป็นมือที่สาม เหอะ!"

              "แหม ฉันยังจำสีหน้าเธอตอนนั้นได้เลยนะ ว่ามันซี๊ดซีดอย่างกับถูกต้ม!" ไม่มีใครสนใจวัลแคนเลยซักนิด เพราะทั้งฉันกับจีน่ายังคงปะทะกันด้วยประโยคที่แฝงความนัยน์หลายๆ อย่างอยู่แบบนี้

              "เธอเองก็ไม่ต่างอะไรจากฉันนักหรอกนะวิสกี้ ยังไงเธอก็เกาะเขาดังเหมือนกันนั่นแหละ!" รู้สึกว่ายัยจีน่าคงกำลังเดือดอยู่แน่ๆ ถึงได้ตะโกนดังลั่นจนคนแถวๆ นี้หันมามองฉันด้วยสายตาเหยียดๆ

              หน็อยยัยจีเหน็บเห็บหมา อุ๊ย สุนัข เอ๊ยคิดจะทำให้ฉันอับอายหรือไง ไม่มีทางหรอกยะ!

              "อุ๊ยตายเธอยอมรับแล้วเหรอว่าเธอเกาะผู้ชายดัง" เอาสิเธอตะโกนได้ทำไมฉันจะตะโกนไม่ได้ แถมยังเน้นคำว่า 'เกาะผู้ชาย' ด้วยอีกทำให้คนที่มองฉันต้องหันไปมองยัยนั่นแทน

              "..." ทำเอาจีน่าเหวอเล็กน้อยและรีบเก็บอาการที่กำลังสั่นเป็นเจ้าเข้าด้วยความรวดเร็ว

              "อ้อลืมบอกไปนะว่า...เธอน่ะมันคนละชั้นกับฉัน อย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับพวกโนเนมอย่างเธอจะดีกว่านะ"

              "...!" สังเกตได้เลยว่ายัยจีน่ากำลังตัวสั่นด้วยความโกรธและความอับอาย สมน้ำหน้านัก!

              "ฉันนะเป็นถึงนางแบบสุดฮอตอันดับหนึ่งแห่งปีเชียวนะยะ อย่างเธอน่ะมันก็แค่พวกดาราโนเนมหวังจะเกาะคนอื่นดังเท่านั้นแหละย่ะ

              "แก..."

              "อ้อของฉันนะคัพซีตามธรรมชาตินะ แต่รู้สึกว่าของเธอจะฉีดเอาใช่หรือเปล่า ( ' ')\" ฉันยกเอาเรื่องหน้าอกเข้ามาโดยไม่ละอาย จะอายทำไมในเมื่อของฉันมันของจริงส่วนยัยจีน่านมปลอมทั้งนั้น

              หรือว่าหล่อนจะฉีดเผื่อเวลางูกัดนะ เคยดูหรือเปล่าคลิบที่สาวนอกฉีดซิลิโคนแล้วไปเล่นกับงูจนงูมันฉกเอาตรงหน้าอกน่ะ แถมเป็นงูนะที่ตายไม่ใช่คน นั่นก็เพราะสารซิลิโคนที่กูกินไปนั่นเอง

              แหม...จีน่าเป็นพวกที่ป้องกันตัวเองจังเลย ^_^

              "ฮึ่ยฝากไว้ก่อนเถอะยะ!" ว่าแล้วก็สะบัดหน้าเผ่นแนบออกจากร้านไปเลย หึ! คิดผิดแล้วที่มาปรปักษ์กับฉันยัยจีเหน็บเอ๊ย!

              "ร้ายกาจ"

              "ฮะ?"

              "เธอน่ะ...ร้ายกาจเป็นบ้าเลย"

              "เหอะ! ฉันก็แค่หมั่นไส้ยัยนั่นเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมากหรอก"

              "เหรอ แต่แบบนี้ก็น่ารักดีนะ"

              "เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ" ฉันถามเมื่อได้ยินเพียงแค่ประโยคหน้า ส่วนประโยคหลังได้ยินไม่ค่อยถนัด

              "เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"

              "เออใช่ แล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไมไม่ทราบ -_-+" ฉันถามด้วยสายตาที่แทบจะฆ่าเขาได้

              "ก็มาคนเดียวไม่สนุกเลยชวนเธอมาด้วย" นี่นะเหรอคำชวน - - ฉันยังไม่เห็นมีคำชวนซักประโยคเลยนะ แล้วเขาเอาอะไรมาพูด =_=

              "นายชวนฉันตอนไหนไม่ทราบ"

              "ชวนตอนที่เธอเข้าห้องไปเปลี่ยนชุดหลังจากเสร็จงานแล้วไง"

              "จะบ้าเหรอ ตอนที่ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ไม่เห็นจะมีใครนอกจากพี่ซาเนีย =_=" ใช่เขาประสาทไปแล้วแน่ๆ

              "อ้าว ก็ซีควินเป็นคนไปถามเธอไม่ใช่เหรอ แล้วยัยนั่นก็มาบอกฉันเองว่าเธอจะไปด้วย ฉันดีใจแทบตายที่รู้ว่าเธอยอมมาแต่พอฉันเปลี่ยนชุดตัวเองบ้างและมาหาเธอเธอก็ไม่อยู่  พอดีเดินไปเจอพี่ซาเนียเขาก็บอกว่าเธอลงมาแล้วฉันเลยขับรถตามไง"

              "เมื่อกี้นายบอกว่าใครนะที่ไปบอกกับนายว่าฉันจะมาด้วย"

              "ซีควินไง"

              ยัยซีควิน! ยัยบ้านั่นคิดจะทำอะไรกันแน่นะ!!

              "อ๋อซีควินเองเหรอ"

              "อื้อ" เขาพยักหน้ารับและจูงมือฉันเข้าไปยังห้องวีไอพี (ยังจะมีวีไอพียิ่งหว่าสถานที่นี้อีกเหรอ -_-^) "เธอนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวฉันไปหาเครื่องดื่มมาให้"

              "อือ"

              ตุ้บ!

              ก่อนที่เขาจะเปิดประตูเขาก็โยนมือถือของฉันมาไว้บนตักและออกไปทันที

              ฉันควรจะโทรหาคาร์เตอร์สินะ ฮือ...นายอย่าโกรธฉันเลยนะคาร์เตอร์ T^T

     

     

    Gina is talking

            แค้น!  ใช่ฉันแค้นมาก แค้นจนอยากจะฆ่าใครซักคน! ยัยวิสกี้นั่นมันทำฉันอับอายในร้าน Star King!

              แล้วคิดเหรอว่าฉันจะหนีออกไปทั้งที่ยังไม่ได้แก้แค้น!!  ที่ฉันเดินหนีออกมานั่นเป็นเพราะแผนที่จะทำให้ยัยนั่นตายใจเท่านั้นแหละ!

              ฉันเดินกลับเข้าไปในร้านนั่นอีกครั้งแต่ก็ไม่เจอคนทั้งคู่แล้ว ฮึ่ย! เจ็บใจจริงๆ แล้วดูผู้คนรอบกายฉันสิแต่ละคนมองฉันอย่างเหยียดๆ ราวกับเห็นฉันเป็นตัวน่ารังเกียจอย่างนั้นแหละ!

              "เตกิล่าแก้วหนึ่งคะ!" ฉันนั่งลงที่เคาน์เตอร์บาร์และสั่งเครื่องดื่ม เอาให้เมากันไปข้างหนึ่งเลยวันนี้!

              "ครับๆ ^^+" บาร์เทนเดอร์หนุ่มยิ้มแหยๆ มาให้ฉันถึงแม้ว่าในที่นี้มันจะมืดแต่ฉันก็เห็นนะ!

              "แอปเปิ้ลมาร์ตินี่คะ"

              "ฉันไม่ได้สั่งนะคะ"

              "คุณผู้ชายโต๊ะนั้นเขาเลี้ยงคะ" เมื่อฉันหันไปยังโต๊ะที่สาวเสิร์ฟบอกก็เจอเข้ากับคนในวงการนักร้องที่โนเนมพอๆ กับฉัน  ฉันเลยเดินเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเขาเพื่อที่จะผูกมิตร

              "ขอบคุณสำหรับเครื่องดื่มคะ"

              "ไม่เป็นไรครับสำหรับคนสวยๆ อย่างคุณ"

              "แต่คุณ...เอ่อ เรื่องเมื่อประมาณชั่วโมงที่แล้ว..."

              "เรื่องนั้นผมไม่สนใจหรอกครับ" เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน พระเจ้ามีคนแบบนี้อยู่บนโลกเราจริงๆ เหรอ!  ฉันเงียบไม่พูดอะไรก่อนจะแสร้งมองไปทางอื่น แต่ก็ไปสะดุดตาเข้ากับคนหนึ่งเข้า

              "วัลแคน..."

              "อะไรนะ"

              "อ๋อๆ เปล่าคะ ฉันขอตัวสักครู่นะคะ"

              "ตายสบายครับ" ฉันพยักหน้าเป็นเชิงขอบคุณก่อนจะรีบตรงดิ่งเข้ามาหาวัลแคนที่กำลังสั่งเครื่องดื่ม...สองแก้ว หึ! อยู่กับยัยวิสกี้จริงๆ ด้วยสินะ

              วัลแคนที่ได้เครื่องดื่มแล้วกำลังเดินตรงไปแถวๆ โซนวีไอพีและเปิดประตูเข้าไปยังห้องๆ หนึ่ง ฉันมองลอดกระจกใสที่ประตูและเห็นว่าเป็นวิสกี้ ฉันจึงเอามือถือขึ้นมาทันที

              คราวนี้แหละวิสกี้ แกดับแน่ๆ!

              แชะ!

              ฉันถ่ายรูปทั้งคู่จนนับไม่ถ้วน เมื่อลองเอามาเปิดย้อนดู  แต่ละภาพมันน่าชวนคิดทั้งนั้น และทีนี้คาร์เตอร์ก็จะเป็นของฉัน หึๆ

              "ขอโทษครับ คุณอยู่ห้องไหนเหรอ" ฉันกำลังจะเดินออกมาจากตรงนั้นแต่ก็มาเจอเข้ากับการ์ดที่คอยดูแลความเรียบร้อยในเรื่องของปาปารสซี่เสียได้

              "เอ่อ"

              "ถ้าไม่ได้จองห้องไว้ก็เข้ามาภายในเขตนี้ไม่ได้นะครับ"

              "พอดีว่าฉันเห็นเพื่อนน่ะคะ เลยลองมาคุยดู แต่พอเดินมาเขาก็หายไปแล้ว"

              "อ๋อครับ งั้นผมไม่รบกวนแล้วเชิญคุณตามสบาย"

              คะตามสบาย สบายแน่ๆ! ^^++

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    มุมทอล์ค

             ฮาาา กลับมาอัพกันตอนเช้าๆ

             บรรยากาศดีๆ ที่น่านอน >_<

     

             ช่วงนี้ไรท์เตอร์บอกตามตรงว่าเศร้าใจ

             เพราะสิ่งที่ไรท์เตอร์หวังมันไม่ประสบผลสำเร็จ L

             แต่ช่างเถอะค่ะ ไรท์เตอร์ก็จะทำเท่าที่ทำได้

             ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นเนอะ ^^

     

             ว่ากันต่อเรื่องนิยาย...

             วิสกี้เจอคู่กัดที่มาแรงเลยทีเดียว

             เพราะทั่งสองเคยมีประวัติด้วยกันมาก่อน

             คราวนี้ล่ะสงครามประสาทก็ได้ก่อตัวขึ้นอีกแน่ๆ!

             น่าสงสารวิสกี้ที่ต้องมาเจอเรื่องชวนปวดหัวแบบนี้

             ทั้งวัลแคนและจีน่า

     

             และสิ่งที่จีน่าพูดในตอนท้ายสุดมันจะเป็นเช่นไร

             ทุกคนก็...ติดตาม!!

     

    พีเอส

            เช่นเดิมคะ 1 คอมเมนต์ 1 โหวต J

            ช่วงนี้ฝนตกในหลายพื้นที่ รีดเดอร์ก็อย่าลืมดูแลสุขภาพกันนะคะ!







    ' © Tenpoints
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×