ไป๋หนิงซิน(เซลีน)

กรุณาอ่านคำเตือนก่อนเข้าอ่านนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชาย ผู้ชายท้องได้ อาจมีการกระทำที่ขัดกับศิลธรรมอันดีงาม และการกระทำรุนแรง หรือคำพูดที่หยาบคายและไม่เหมาะสม และการกระทำที่ไม่สมเหตุสมผล ภาษาอาจไม่สวยหรู ขัดหูขัดตาไปบ้าง บางครั้งอาจไม่มีสาระหรือมีบ้างเล็กน้อย

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากไม่พอใจ ไม่ถูกใจ หรือไม่ชอบก็กดออกได้เลยค่ะ อย่ามาด่ากันให้เสียกำลังใจ แต่ไรท์ยินดีรับคำติชมที่สร้างสรรค์ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจไรท์นะคะ สัญญาว่าจะปรับปรุงฝีมือการเขียนให้ดี ยิ่ิง ๆ ขึ้นไปค่ะ

(เรื่องนี้อาจมีหักมุมในบางตอน บางโอกาสเตือนแล้วนะ)

(จะมีการติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 6 เป็นต้นไปค่ะ จะติดเหรียญอยู่ที่ 5-6 เหรียญ)

.............................................................................

"เธอต้องออกไปจากชีวิตลูกชายฉัน ถ้าเธออยากจะให้บ้านเด็กกำพร้าของเธอยังคงมีอยู่บนโลกใบนี้" ประโยคร้ายแรงนั้นสร้างความลำบากใจให้เด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็นอย่างมาก เขาจะทำยังไงดี 

"ถ้าผมไม่ไปละ" ไป๋หนิงซินเอ่ยอย่างท้าทายและอวดดี แม้ภายในใจนั้นหวาดกลัว

"มันจะไม่ใช่สถานที่ ที่จะหายไป แต่เป็นคนเหล่านั้นด้วย" นี่คือคำพูดร้ายกาจและชั่วร้ายที่สุดเท่าที่หนิงซินเคยเจอมา เขาหวาดกลัวคนเหล่านั้นจะได้รับอันตราย

"ได้ผมจะไป" หนิงซินยอมในที่สุด

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาต้องทิ้งคนรักมา แม้จะเจ็บแต่ก็ยอมจากไป ไม่ใช่แค่โดนขู่แบบนี้ แต่เพราะคืนนั้น เว่ยหลงและหนิงซินทะเลาะกันใหญ่โตเพราะความเข้าใจผิดของเว่ยหลงเองทั้งหมด

และเมื่อเขาก้าวออกมาจากจุดนั้น เขากลับพบเจอสิ่งใหม่ ที่ทำให้ชีวิตต่อจากนี้ของไป๋หนิงซิน ที่ไม่คิดว่าจะได้เจอในชาตินี้อีก