บ่วงฤทัย
เมื่อความรักเริ่มต้นจากความไม่เข้าใจ ต่อให้ถูกพันธนาการไว้ด้วยเรือนกาย ก็ไม่อาจผูกพันหัวใจเขาและเธอได้ตลอดกาล...
ผู้เข้าชมรวม
13,047
ผู้เข้าชมเดือนนี้
39
ผู้เข้าชมรวม
โรแมนติกดราม่า โรแมนติก ความรัก นิยายรัก ซึ้งกินใจ คลั่งรัก โรมานซ์ ฟิน รัก แต่งงาน รักโรแมนติก ครอบครัว หวาน ดราม่า
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำโปรยปก
แม้เกิดมายากจนและไม่เคยเป็นที่ต้องการ
เธอก็ยังฟันฝ่าอุปสรรคนานับปะการมาด้วยสมองและสองมือ โดยไม่เคยคิดยอมแพ้ต่อโชคชะตา
ทว่า...คนบนฟ้ายังคงบันดาลความเลวร้ายโหมกระหน่ำชีวิตของเธอไม่จบสิ้น เมื่อฤทัยต้องทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเหลือศิลา
พี่ชายอันเป็นที่รักยิ่งของเธอให้หลุดพ้นจากข้อหาพยายามฆ่า
และตอบรับข้อเสนอของชายหนุ่มรูปงามนามว่า นที
ซึ่งเป็นการแลกเปลี่ยนที่ต้องแลกมาด้วยหยาดน้ำตา
และเมื่อสิ้นสุดตามกำหนดระยะเวลา ฤทัยก็ตระหนักได้ว่า ตนเป็นได้แค่เพียง
‘หยาดน้ำตาอันไร้ค่า’ เท่านั้นเอง...
--------------------------
“คงรักกันมากสินะ”
นทีเอ่ยถามด้วยประโยคนั้นอีกครั้ง
ประโยค...อันเป็นส่วนหนึ่งก่อนจะได้คนตรงหน้ามาครอบครอง
และคำตอบที่ได้รับก็ทำร้ายเขาเกินกว่าจะทานทนไหว
“ฉันรักเขามากกว่าชีวิตของฉันเอง”
ฤทัยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ก่อนยิ้มบริเวณมุมปากเลียนแบบน้ำเสียงและท่าทางเยาะหยันของชายหนุ่มด้วยประโยคต่อมาว่า
“ฉันเคยบอกคุณไปแล้วนี่คะ”
“เธอเป็นของฉัน!”
“ฉันไม่ได้เป็นของใคร”
ฤทัยบอก ก่อนลุกขึ้นยืนเพื่อเผชิญหน้ากับเขา
คอตั้งตรงยามกล่าวคำพูดถัดมาด้วยน้ำเสียงเน้นย้ำและเยือกเย็นว่า “ไม่เคยเป็น!”
“ฤทัย...”
นทีครางอย่างคาดไม่ถึง
“หมดเรื่องที่อยากถามแล้วใช่ไหมคะ? ถ้าอย่างนั้นดิฉันคงต้องขอตัว”
หล่อนกล่าว ก่อนหันหลังให้กับชายหนุ่มที่ยังคงยืนขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสันนูน
“ง่ายไปหน่อยมั้ง”
นทีว่าพร้อมทั้งกระชากร่างบางเข้ามาแนบอก
แล้วฉกริมฝีปากวูบลงบนกลีบปากอิ่มอย่างหนักหน่วงรุนแรง
จนฤทัยเองรู้สึกได้ถึงรสเลือดบนริมฝีปากซึ่งไหลรินลงมา
เขาตรึงดวงหน้าของเธอไว้แน่นหนา
ในขณะที่สองมือของเธอพยายามทุบตีปะป่ายไปทุกสัดส่วนของชายหนุ่มเท่าที่หล่อนจะเข้าถึง
แต่ไม่เลย...เขาไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิด
ชายหนุ่มกลับทวีความรุนแรงของจุมพิตมากยิ่งขึ้น
ยามดูดกลืนกลีบปากอิ่มและแทรกเรียวลิ้นร้อนเข้าหาอย่างตะกรุมตะกรามจนร่างบางเริ่มอ่อนระทวยเผลอตอบสนอง
เหมือนร่างกายไม่ใช่ของเธออีกต่อไป
ทว่าเพียงแค่เธอเริ่มยกสองมือขึ้นโอบรอบลำคอของชายหนุ่มเท่านั้น นทีก็ผละออกห่างอย่างรวดเร็วพร้อมรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมยามเอ่ยกับหล่อนว่า
“เธอเป็นของฉัน”
กล่าวพลางใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือไล้ไปตามกลีบปากอิ่มซึ่งมีหยดเลือดติดอยู่
ก่อนจะกดย้ำลงบนบาดแผลจนฤทัยรู้สึกเจ็บแปลบ สะดุ้งขึ้นมาสุดตัว
“ถ้าเธอลืมอีกเมื่อไร รับรอง ฉันจะตีตราเธอเอาไว้ทั่วตัวจนไม่กล้าออกไปสู้หน้าใครได้อีกเลย!”
และนวนิยายเรื่องอื่นๆ ในนามปากการมย์ชลี ฉบับ E-book ค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ รมย์ชลี.สิปโปทัย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รมย์ชลี.สิปโปทัย
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น