คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : SF - Sweet Punishment
[SF] SWEET PUNISHMENT
แบคฮยอนวิ่งเร็วไปตามเวที ด้วยความร่าเริง..ทุกครั้งที่มีรายการที่ต้องมาทำโชว์เคส แบคฮยอนมักจะร่าเริงเสมอ แต่วันนี้ร่าเริงเสียจนผิดปกติ
สายตาคมมองตามร่างกายบางที่เป็นของเขาไปเรื่อยๆ ตอนนี้เอ็มซีประกาศเรียกไอดอลทุกวงขึ้นมาบนเวทีแล้ว เพื่อประกาศรางวัลประจำเดือนว่าใครจะได้เป็นวงที่ได้รับความนิยมเป็นที่สุด
ชานยอลสนใจบ้างไม่สนใจบ้างเพราะตอนนี้สายตาเขาจับจ้องแบคฮยอนที่เดินวนไปวนมาเหมือนหาใครสักคนที่ไม่ใช่เขาทำให้เขากระวนกระวายใจด้วยความที่รู้ว่าใครบ้างที่มาออกรายการ
และแล้วสุดท้ายเจ้าตัวเล็กก็ได้เจอเป้าหมายที่เขาไม่อยากให้เจอ ซึ่งก็คือ เคน นักร้องวง VIXX ทั้งที่รู้ว่าแบคฮยอนคิดกับอีกฝ่ายแค่เพื่อนแต่เขากลับรู้ว่า เคนไม่ได้คิดแบบนั้น เพราะอะไรน่ะหรอ..เพราะการทักทายด้วยการกอดแนบแน่นเสียทุกครั้งที่เจอกันมันทำให้นึกไม่ชอบใจระคายตาไม่อยากมองไปเสียทุกครั้ง
แต่วันนี้…ชานยอลบอกเลยว่าเขาไม่ได้แค่ไม่ชอบใจอีกต่อไป
เมื่อเคนกดจูบลงที่แก้มเนียนใสของแบคฮยอน แก้มเนียนหอมที่มันเป็นของเขา แบคฮยอนเป็นของเขา..ของเขาคนเดียวทั้งหมด ชานยอลอาจลืมตัวไปว่าเขาอยู่บนเวทีที่คนมากมายกำลังจับตามองแต่ด้วยแรงอารมณ์ทำให้เขาเดินไปกระชากสองคนออกจากกันอย่างทันทีทันใด
“ช…ชานยอล..ฉัน”แบคฮยอนที่ดูตกใจไม่น้อย หากตอนนี้ชานยอลได้แต่มองหน้าคนอื่นอย่างคาดโทษ
“ก็แค่ทักทายตามประสาเพื่อน หรือนายจะต่อยฉัน”เคนบอกอย่างท้าทาย แน่นอนว่าชานยอลทำอะไรไม่ได้แน่เพราะเขาอยู่บนเวทีที่สาธารณะ
สิ่งที่สามารถทำได้ในเวลานี้คือ..การกระชากแบคฮยอนออกไปเดี๋ยวนั้นแล้วยิ้มอย่างมืออาชีพเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หากก็ไม่ลืมที่กระซิบที่ข้างหูของแบคฮยอนเหมือนเป็นการเตือนทั้งที่ยังยิ้มอยู่
“กลับไปเคลียร์กันที่ห้อง..อย่าลืมบอกเมเนเจอร์กับทุกคนนะว่าจะไปค้างข้างนอกด้วยกัน”
…………………
…………….
…….
“อึก..อื้ม..อ..ฮ้า..ด..ได้โปรด”เสียงร้องขอความเห็นใจกำลังดังจากคนที่นั่งทับส้นเท้าของตัวเองมองมาทางเขา เนื้อตัวสั่นระริก บิดไปบิดมาด้วยความทรมาน
“บอกให้นั่งดีๆ”น้ำเสียงเย็นชาของชายหนุ่มที่นั่งมองอย่างเป็นต่อทำเอาอีกคนน้ำตาคลอขึ้นมาทันที
“ช…ชานยอล..”
“เงียบ!! ไม่ได้บอกให้พูด..คลานมานี่…”ชานยอลบอกเสียงเรียบขัดอีกคน พร้อมทั้งยังออกคำสั่งอีกต่างหาก
ปกติแล้วชายหนุ่มมักจะตามใจเขาไปเสียทุกอย่าง แต่วันนี้มันกลับเปลี่ยนไป ไม่เหมือนอย่างที่เคยและแบคฮยอนก็ไม่สามารถขัดใจชายหนุ่มได้เช่นกัน
ร่างกายเปลือยคลานเข่าเข้าไปหาชายหนุ่มที่นั่งเอาหลังพิงโซฟานั่งเล่นในห้องดีลักซ์สุดหรูที่อยู่ไม่ไกลจากหอพักของตัวเองมากนัก .. ที่ไม่อยากโดนรบกวนจากเพื่อนร่วมหอ ออกมาใช้ห้องข้างนอกดูจะสะดวกกว่า
“ปลดกางเกงออก แล้วจัดการมันด้วยตัวเอง”ชานยอลกระตุกยิ้มร้าย ทำให้คนมองใจสั่น แต่สายตากลมโตที่ดูคมมีสเน่ห์นั้นกลับเอาจริงจนน่ากลัว
“ชา..”
“ชู่ว…ถ้าพูดอีกคำเดียว…จำไม่ได้หรอเราตกลงกันว่ายังไง..แบคฮยอนนา”ชายหนุ่มเชยคางมนให้สบตาเขาเอาไว้ กระซิบเสียงทุ้มลงที่ข้างหู กดจูบอีกครั้งที่ข้างแก้มแล้วเล็มเลียใบหูเล็กลากเรื่อยจนมาถึงลำคอขาว ทำให้เอาร่างกายบอบบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว
แบคฮยอนเลื่อนมือขาวของตัวเองไปจัดการปลดซิบที่อยู่ตรงหน้า มือสั่นเทาของเขาทำให้มันช้าลงแต่ชานยอลเองก็ดูไม่รีบร้อนเหมือนกัน เขาสามารถนั่งมองมันได้อย่างสบายๆ มือเล็กค่อยๆกำรอบแก่นกายที่ตื่นตัวของชายหนุ่มไว้ในมือ ขนาดของมันเต็มมือของเขาพอดี ทำให้ต้องกลืนน้ำลายอยากฝืดเฝื่อน ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีอะไรกันแต่ไม่เคยต้องเป็นฝ่ายเริ่มทำเลยสักครั้งเดียว
คนตัวเล็กขยับมืออย่างเก้ๆกังๆ หากชานยอลกลับไม่มีสีหน้าแปลกไปแม้แต่น้อย ไม่ได้ดูมีอารมณ์ร่วม แม้ว่าส่วนที่เด็กหนุ่มกำลังขยับมือนั้นกำลังแข็งขืนขึ้นสู้มือก็ตามที ทำเอาแบคฮยอนรู้สึกเหมือนทำอะไรไม่ถูก
“ใช้ปากซิ”
ชานยอลเหมือนชี้ทางให้แต่ไม่ใช่เรื่องที่น่าอภิรมย์ไม่ใช่หรืออย่างไร เขากลืนน้ำลายหนืดลงคออีกครั้ง อยากบอกให้ชายหนุ่มรู้ว่าเขาทำไม่เป็นด้วยการส่ายหน้าเบาๆ ชานยอลจึงได้แต่หัวเราะหึในลำคอ
กริ๊ก..
“อ๊า!!!!!”แบคฮยอนร้องครางออกมาเสียงดังเมื่อชานยอลเอื้อมมือไปกดอะไรบางอย่างในมือของตนเอง ขยับเพียงแค่ครั้งเดียวกลับทำให้ แบคฮยอนดิ้นเร่าได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“เด็กไม่ดีเลยนะไม่เชื่อฟัง เพราะฉะนั้นแบคฮยอนเป็นเด็กไม่ดีต้องถูกลงโทษ”ชานยอลลากนิ้วมือยาวไปตามลำคอระหงที่ชื่นเหงื่อของคนตัวเล็ก ยิ่งกระตุ้นให้ร่างกายนั้นควบคุมเอาไว้ได้ยาก
แน่ล่ะ…เมื่อตอนเข้าห้องนี้มา ชานยอลจับเขาลอกคราบ พร้อมกับสอดไอ้เจ้าเครื่องสั่นเข้ามาในตัวของเขาแทบทันที แค่นั้นไม่พอยังเอาเข็มขัดอะไรก็ไม่รู้มาว่ารัดเอาไว้ที่โคนอวัยวะของเขาอีก มันทำให้ทรมานนัก เมื่อเครื่องมันทำงานในสติเขาก็แทบกระเจิง
“ทำซิ...ใช้ปากของนายทำ ถ้านายไม่ทำฉันจะไม่ช่วยนายนะ ดูซิ..ก้นนายสั่นระริกขนาดนั้นแล้วนะ”ชานยอลกดใบหน้าเล็กให้ลงไปชิดกับหว่างขาของเขามากขึ้น คนตัวเล็กสะอื้นฮัก หากก็ประคองกายใหญ่ของคนที่เหนือกว่าเอาไว้ในมือ ทั้งกลัวทั้งเกิดอารมณ์จนสติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อตัวเสียเท่าไหร่
ลิ้นเล็กค่อยๆเล็มเลียที่ส่วนปลายอย่างนึกกระดากอาย พร้อมกับอ้าปากรับอีกคนเข้าไป ความใหญ่โตทำให้แบคฮยอนรู้สึกทรมาน จนแทบหายใจไม่ออก
“นั่นแหละ..ทำอย่างนั้น หึ..ให้ตายเถอะ ห่วยจริงๆเลย..กลืนมันเข้าไป เลียตรงปลายเยอะๆ..”ชานยอลบอกด้วยเสียงติดนิ่ง ก้มลงมองร่างกายตัวเองที่อีกคนกำลังดูดกลืน และสัมผัสชื้นในโพรงปากที่กำลังโอบรัดเขา แล้วอารมณ์กรุ่นโกรธกลับค่อยๆจางลงไปอย่างช้าๆ
“นอกจากหอมแก้มแล้วโดนมันทำอะไรอีก..”ชานยอลถามออกมาทั้งที่รู้ว่าแบคฮยอนกไม่ได้ปากว่างที่จะตอบ
“อย่าโกหกเชียว..ไม่งั้นฉันจะรัดไอ้นั้นให้แน่นกว่านี้อีก”มือใหญ่ลูบไปตามคอระหง ก่อนจะเลื่องลงไปใต้อกบาง แล้วจึงบีบเค้นไปที่เนื้ออกทั้งยังลงแรงขยี้นิ้วไปที่ยอดอกชมพู จนมันขึ้นสีขมพูแดงก่ำ
“อ..อ๊า..อา..ป..ไม่…ไม่มี”แบคฮยอนที่อารมณ์ใต่สูงขึ้นครางออกมาเสียงตอบอ่อน
“ใครบอกให้หยุดปาก อมเข้าไป..”
แบคฮยอนพยายามกลืนแท่งเนื้อร้อนเข้าปากอีกครั้ง หากความทรมานที่ไม่สามารถปลดปล่อยได้ทำให้ร่างกายของตัวเองสั่นไม่หยุด ทำให้มือไม่ของเขาไม่สามารถควบคุมได้เลยจนแล้วจนรอดก็ทำอย่างที่อีกคนบอกไม่ได้
“ดื้อ..หรอ”ชานยอลขยับนิ้วมือไปขยับเพิ่มความแรงอีกระดับ ทำให้สิ่งที่อยู่ในกายของแบคฮยอนสั่นแรงมากขึ้นไปกว่าเดิม
“ม..ไม่..ไม่เอา”
“ไม่เอา..แต่ก้นนายร่อนเชิญชวนขนาดนี้เลยนะ น่าดูชะมัด”ชานยอลว่าในขณะที่คนตัวเล็กน้ำตาคลอ
แบคฮยอนเริ่มถูกอารมณ์ครอบงำ และเพราะเขาไม่สามารถที่จะปลดปล่อยออกมาได้มันจึงทรมานจนแทบปวดท้องไปหมด คนตัวเล็กคลานขึ้นไปอยู่บนตัวของชานยอลเมื่อคิดว่าหากชายหนุ่มไม่ช่วยเขาคนจะต้องอึดอัดจนแตกเป็นเสี่ยงๆแน่ๆ
“เป็นไงบ้าง..รู้สึกเป็นยังไง”ชานยอลโอบแขนรอบตัวบางเอาไว้แนบอีกคนกับตัวเอง
“ข..ขอโทษ…ฉันขอโทษฮึก..ช่วยฉัน..นะ..ช่วยฉัน ชานยอล ช่วย”แบคฮยอนร้องครางออกมากอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น เขาช่างน่าสมเพชไม่ต่างจากสุนัขติดสัตว์ที่พยายามถูตัวเองไปกับหน้าท้องแกร่งของชายหนุ่ม
“ไม่ได้ซิ..ไม่งั้นก็ไม่เรียกว่าทำโทษซิ”ชานยอลบอกเสียงนิ่งยิ่งทำให้แบคฮยอนใจไม่ดี
“ฉ..ฉันจะเชื่อฟังทุกอย่างเลย ช่วยฉันนะ..ฉันอยากปล่อยแล้ว…ฮ..ฮึก..ชานยอล”แบคฮยอนซุกหน้าไปกับซอกคอชานยอลกอดรัดอีกฝ่ายไว้แน่น ทำเอาใจแกร่งๆสั่นไหวได้เหมือนกัน
ใครๆก็รู้ว่าเขารักแบคฮยอนมากแค่ไหน ใครก็รู้ว่าเขาตามใจ ใส่ใจ ให้ทุกสิ่งอย่างกับแบคฮยอน แต่นี่ยังแอบเอาตัวเองไปให้คนอื่นเขาแตะต้องจะไม่ให้เขาโกรธได้ยังไง ถ้าหากแบคฮยอนจะเอาใจเขาบ้างสักนิดเขาก็ไปไหนไม่รอดอยู่แล้ว
“ช่วยฉันเถอะนะ..ช่วยฉันๆ…ฮ..ฮึก ได้โปรด..ช..ชานยอล..รักฉัน..รักฉันนะ”แบคฮยอนครางเสียงอ่อนอยู่ข้างหูอย่างน่าสงสาร ชานยอลไม่ได้พูดอะไรหากดึงอีกฝ่ายมามองหน้า
ดวงตาเล็กที่หลับแน่นซึมไปด้วยน้ำตาเม็ดเล็กๆ ริมฝีปากได้รูปเบะออกราวเด็กน้อยที่โดนขัดใจพร้อมกับร่างกายขาวเล็กที่แดงด้วยแรงกระสันอยาก สั่นระริกอยู่ในอ้อมกอดของเขาเอง
“จะทำอีกไหม..”
“ไม่แล้วๆ ฉันไม่ทำแล้วนะชานยอล ร..รักฉันนะ ชานยอล..รักฉัน ได้โปรด..รักฉันซักที..ฮึก..ฮึก..รักฉันซิ กอดฉัน จะไม่ทำแล้ว..ไม่ทำแล้ว กอดฉันเถอะ..รักกับฉัน”แบคฮยอนบอกเสียงงอแง อ่อนหวานอย่างน่าฟัง ทำเอาชานยอลใจอ่อนยวบ
ชานยอลถอนหายใจออกมาแรงๆราวกับยอมแพ้ให้กับคนตรงหน้า หรือไม่ก็ตอกย้ำตัวเองว่าทำไมเขาถึงใจแข็งไม่พอก็ไม่รู้ซินะ ชานหนุ่มกอดอีกฝ่ายแนบอกอีกครั้ง วางหัวลงที่ไหล่เล็กเบาๆ กดจูบที่ซอกคอของอีกฝ่ายสูดกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวแสบ
“แบคฮยอน..อย่าทำแบบนี้อีกนะ นายก็รู้ว่าถ้าฉันโกรธมันจะไม่ดีกับนายเลยสักนิด”ชานยอลกระซิบที่ข้างขมับบางของอีกคน
“ร..รู้แล้ว..ไม่ทำแล้ว..ตอนนี้กอดฉันได้หรือยัง..ช..ชานยอล”แบคฮยอนครางหงุงหงิงจน
ชานยอลยิ่มเอ็นดูออกมา
“ได้ๆ..ฉันจะกอดนาย”ชานยอลว่า
“กอดฉันแน่นๆเดี๋ยวนี้ชานยอล”เมื่อเห็นว่าอีกคนยอมก็สั่งมากขึ้น
“ครับๆๆ”ชานยอลกอดอีกฝ่ายอย่างแนบแน่น อย่างที่คนตัวเล็กต้องการ
“เอามันออกไปด้วย!!”
“ครับ”
“จูบฉันเดี๋ยวนี้เลย”
“ครับผม..”
“พาฉันไปที่เตียงเลยนะ!!”
“ได้ครับ”
“ช…ชานยอล..ชานยอล..รักกันนะ..รักกัน”เสียงหวานที่ยังคงครวญครางทำให้มุมปากของเขากระตุกยิ้มขึ้นมาเสียจริงๆ
“รู้แล้ว จะทำให้เดี๋ยวนี้แล้ว”ชานยอลบอกเสียงทุ้มน่าฟัง กดอีกคนแนบลงกับที่นอน พร้อมทั้งมอบจูบอันหอมหวานให้กับคนที่เขาแสนรัก
มือใหญ่เอื้อมไปปิดเจ้าของเล่นผู้ใหญ่ แล้วค่อยๆดังตามสายให้มันออกมาอยู่ด้านนอกทำเอาคนตัวเล็กร้องครวญครางอย่างทรมาน แล้วจึงอ้อมมาปลดเจ้าเช็มขัดตัวดีที่ทำให้แบคฮยอนอึดอัดจนแทบตาย เมื่อมันหลุดออกมาไม่ทันทีจะพ้นตัว แบคฮยอนกลับปล่อยน้ำรักออกมาเสียจนเปรอะเปื้อนไปทั่วราวกับเก็บกดเอาไว้มากมา
“หึๆๆๆ ครั้งหน้าเอาอีกไหม..”ชานยอลหยอกอย่างทีเล่นทีจริงๆ กับได้ใบหน้าที่ส่ายไปมาหงอยๆของคนที่หอบหายใจแรงน้ำตาคลอไปทั้งตา
ริมฝีปากหนาวกขึ้นไปจูบปอดปากเล็กที่หอบหายใจอีกครั้ง จูบย้ำซ้ำๆอีกหลายต่อหลายทีราวกับไม่รู้เบื่อ ทดแทนความที่เขาอยากจะประทับตีตราความเป็นเจ้าของไปทุกสัดส่วนแม้ว่าความเป็นจริงแล้วเขาทำไม่ได้
“เข้ามาในตัวฉันนะ ชานยอล..ตอนนี้ฉันต้องการนาย..“รักฉันนะ..รักฉัน..ชานยอล..รักกับฉัน ฉันอยากจะปล่อยแล้ว…อยากปล่อยแล้วชานยอล…อยากปลดปล่อยตอนนี้เดี๋ยวนี้”
“เฮ้อ…ถ้าหากนายจะเชื่อฟังฉันตลอดไปแบบนี้ ฉันคงต้องอาการหนักกว่านี้แน่ๆแบคฮยอน”ชานยอลรำพึงเหมือนบอกกับตัวเองเสียมากกว่า
จะให้ทำไงได้ ในเมื่อแบคฮยอนทั้งดื้อทั้งซน ทั้งชอบคิดอะไรไปเอง แถมยังไม่เคยทันใครที่เขามาหาเศษหาเลยด้วยสักที ไม่ทันได้คิดอะไรมากกว่านั้น มือเล็กที่ไต่ไปตามรอบคอของเขาพร้อมทั้งดึงรั้งเสื้อของเขาให้ตกลงไปกองอยู่ข้างที่นอนนุ่มทำให้เจ้าตัวต้องหันมาสนใจกิจกรรมตรงหน้าเสียแทน
สุดท้ายแล้วชานยอลก็เป็นได้แค่คนรักแบคฮยอนมากเท่านั้นล่ะ…อันที่จริง เขาแพ้แบคฮยอนมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วไม่รู้หรอ
--------------------------------------------
จิบิแต่งให้กล้วยยยย เพราะเป็นวันเกิดกล้วย ฮริ้งงงงงง
ตอนแรกเจ้บิไม่ลงเด็กดีด้วยละ แต่กล้วยเอามาลงเอง 555555555555555
อย่าแบนเค้านะ ฮ่อลลลลลลลล
แท็ก #แบคพิการ ได้เลยนะคะ
ความคิดเห็น