คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [SF ALL]สายใยรัก สายใยฝัน..วันชิงตู้เสลอปี้ PART 1
[SF ALL]สายใยรัก สายใยฝัน..วันชิงตู้เสลอปี้
Part 1
“ลูกจ๋า!!!!!!!!!!!!!!! วันนี้เรามีภารกิจที่ต้องทำ!!!!!!!!!!!!!”หญิงสาวที่ความจริงวัยพอควรจนอาจจสามสิบห้าเข้าไปแล้วแต่เธอก็ยังคงความสาวไว้ไม่สร่างเอ่ยขึ้นต่อหน้าเด็กชายที่เกิดหัวปีท้ายปีทั้งกว่าสิบคนให้หันมามอง
ของมันแน่..ก็จะยังไงล่ะ ก็เด็กพวกนี้น่ะลูกเลี้ยงทั้งนั้น
ความวุ่นวายของบ้านที่ไม่มีวันสงบจากเด็กหนุ่มไร้เรียงอายุกันไม่ว่าจะเป็นแฝดสองแฝดสาม แฝดสยาม หรือลูกเดี่ยว ที่รวมๆแล้วมันเกินสิบ นำโดยแฝดสาม ฮยอกแจ ซองมิน และดงแฮที่นั่งเล่นเกมส์สามจอย ครองโทรทัศน์เป็นสิทธิ์ขาดในช่วงเช้าถึงเที่ยง แล้วจะยังแทมินที่นอนหลับกลางวันคาโซฟาเพราะลมร้อนและอากาศไม่เป็นใจ โดยมีที่ยูฮวานที่แอบหาขนนกไปแหย่หูเพื่อแกล้งให้ตื่น
นอกจากนั้นอูยองที่พยายามกินไอติมแข่งกับฮยองจุน แอนดี้ที่นั่งอ่านหนังสือคู่กรรมซ้ำซ้อนอยู่มุมว่างๆ หากจุนซูกำลังเอามือถือพัดพัดเข้าหาตัวเองสู้ความร้อนของหน้าที่มีแต่แสงแดด ไหนจะแฝดอีกสองคือซึงริกับจียงที่นั่งเล่นโอเทลโล่กันตีกันไปด้วย เพราะโทรทัศน์โดนยึด สุดท้ายก็มินฮวานที่นั้งคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ ซึ่งจุนโฮเองก็เอาแต่หยิบผมน้องขึ้นมามัดไปมัดมา
“ทำไมอะแม่!!!!!!!!!!!”เหล่าเด็กหนุ่มทั้งหลายหันมาทางเป็นเสียงเดียว
“โอ้ย!!เบาๆลูก แม่ปวดหู เดี๋ยวข้างบ้านเขาจะว่าแม่เอานะลูก..”คุณแม่ลูกสิบสอง หรือเรียกได้อีกรายนามว่าบิ (ไรเตอร์นี่ล่ะ)นั้นส่ายหัวไปมากับความโกลาหล
ไม่บ่อยนักที่จะได้มาอยู่รวมกันพร้อมหน้าพร้อมตาแม่ลูกผูกพันกันอย่างนี้..แน่นอน ความวุ่นวายนั้นตามมาเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพียงมันต่างกันก็ตรงที่การควบคุมเท่านั้นเอง
“คือ..แม่มีเรื่องจะให้พวกหนูช่วยแม่นะลูกนะ..เราไปหาเรื่องอะไรเสี่ยงๆทำกันดีไหมลูก..เพื่อมิชชั่นที่จะคอมพลีทของเรา..”หล่อนทำเสียงอ่อนเสียงหวานเมื่อยามหลอกล่อให้ลูกทั้งหลายเชื่อฟัง
“แถมลูกจ๋า..แม่รู้ว่าพวกหนูน่ะอยู่บ้านก็ร้อน จริงไหมลูกจ๋า ถ้าได้อะไรหวานๆเย็นๆมากินกันไม่อั้น..ทั้งวันทั้งคืนลูกจ๋าคงชอบมากเลย..เนอะลูกเนอะ..”ใบหน้าขาวหันมาหาตัวช่วยซึ่งทุกคนึกภาพตามไป ร้องหูหา..
แน่ล่ะ...อากาศอย่างนี้ใครๆก็ชอบของหวานๆเย็นๆ..ไม่ว่าจะเป้นไอศกรีม..หรือน้ำแข็งใส..
“แม่จะพาไปกินน้ำแข็งใสหรอฮะ..”แทมินยกมือขึ้นถมเสียงใสหน้าตาเบิกบาน
“เปล่าจ๊ะลูก..”หล่อนตอบกลับไปทันควัน
“แม่จะพาเราไปกินไอติมอะเด่!!”ดงแฮละสายตาจากเกมส์มามอง
“ไม่ใช่จ๊ะลูกจ๋า..”หล่อนยังคงตอบเร็วเหมือนเดิม
“แม่..แม่จะให้เรากินแตงโมแช่เย็นแน่เลย”อูยองถามทั้งๆที่มไอศรีมอย่เต็มปาก
“ในตู้เย็นบ้านเราไม่มแต่งโมนะลูกนะ..เหลือแต่แป๊บซี่ประทังชีวิตนี่ลูกจ๋า..”เธอเอียงคอนิดๆเหมือนนึกถึงของในตู้เย็นเล็กๆ ว่าจริงๆแล้วมันมีอะไรบ้าง
“แม่จะพาเราไปเดินห้างใช่ไหมอ่ะ..”ฮยองจุนกระตือรือร้นอย่างรุนแรง
“ลูกจ๋าเราไม่มีเงิน สามีลูกๆไม่มีใครทิ้งเงินไว้ให้แม่เลย..และกิจกรรมที่เราจะต้องใช้เงิน เราจะไม่ทำกันจ๊ะลูกจ๋า...ดูซิ เงินค่าแอร์ยังไม่มีจะติดเลยลูก..”เธอมองความอนาถาของห้องของหล่อน..แล้วต้องส่ายหัวไปมา..
“โธ่!! แม่ใครบอก เราไม่มีเงินติดแอร์ วันนี้ไล่ให้พ่อเอาแอร์ไปซ่อมเหอะ เพราะแม่บอกว่าอยากอยู่กับเราตามลำพังนี่..”แอนดี้ พี่ใหญ่หันมาบอกอีกครั้งทำเอาคนเป็นแม่ส่ายหัวเพราะลูกรู้ทัน
“ลูกจ๋าก็..แม่ก็อยากเอ็กสตีมบ้าง อะไรบ้าง..เห็นไหมประสบการณ์แปลกไหม ท้าทายความร้อน”บิหันมามองหน้าลูกเล็ก หัววเราะกลบเกลื่อนหน่อย
“เอาล่ะลูก...แม่ตัดสินใจแล้ว..เราจะไปขมาย..ตู้เสลอปี้ ที่เซเว่นกันคืนนี้ลูก..”ในที่สุดก็เปิดเผยเจตนารมย์จนได้ คุณลูกเยอะเลยแอบหัวเราะแหะๆกับความคิดของตัวเอง..
“หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ว่าแล้วก็ประสานเสียงโซปราโน่สูงต่ำไล่เลียงกันน่าฟัง น่าเอ็นดู
“เบาลูกจ๋า..เบาค่ะ โอยคุณลูกจ๋า..เสียงลูกจ๋า ทำคุณแม่จิเป็นลม..คุณแม่เจ็บหู”หล่อนยกมือขึ้นกุมศีรษะตัวเอง ก่อนจะหันมามองหนาลูกที่เธอรัก
“แม่...ฮยอกแจให้พี่ฮันซื้อมาให้ก็ได้นี่”ฮยอกแจเรียบๆเคียงๆบอก แน่นอนมีสามีรวยเป็นเรื่องธรรมดา
“ลูกจ๋าของแม่ ชีวิตของคนเรามันต้องท้าทายซิจ๊ะลูก..ลองคิดดู เสลอปี้ของเซเวนแบบลิมิเต็ดอิดิชั่นนะลูกนะ”ใบหน้าขาวหันมองก่อนจะเดินฝ่าเจ้ามนุษย์น่ารักทั้งหลายไปนั่งจุมปุ๊กอยู่กลางวงลูกๆของตัวเอง
“แต่แม่..ขโมยของเขาเราต้องโดนตำรวจจับซิ..”ซองมินทำหน้ายู่ พูดไปแล้วในบรรดาลูกๆของเธอคนที่ดูจะขี้กังวลหน่อยก็คงไม่พ้นเจ้าตัวสีชมพูนี่ล่ะ
“ใช่แม่..ถ้าโดนจับขึ้นมาเข้าคุกทั้งสิบสี่คนไม่แย่หรอ..”นี่เจ้ามินฮวานน้อยก็ขี้กลัวเป็นที่หนึ่ง หันไปมองหน้าพี่ชายตาเล็ก อย่างขอความเห็นใจ
“นั้นซิแม่..”ไอ้นี้ก็เออออกับน้องอีกจุนโฮ
“โธ่ลูกจ๋า..สามีและพ่อของลูกของคงไม่ปล่อยให้เราโดนจับหรอก ลูกว่าจริงไหม..เราก็เลือกเซเว่นที่ใกล้ๆ แต่ไม่ใหญ่มากซิจ๊ะลูก..”เธอพยายามชักนำอย่างมาก.
อาจจะเพราะด้วยอาหาศร้อนหรืออย่างไรทำให้หล่อนนั่งคิด แผนการณ์นี้ขึ้นมา หรืออาจจะเพราะทั้งชอบกินและนึกอยากหาเรื่องสนุกๆทำก็เป็นได้ หล่อนเลยกะเอาไว้เสียว่าคงจะดีที่ได้ทำอะไรเสี่ยงๆร่วมกับลูกๆของเธอ
เอาน่าแต่ละคนสามีมีอิทธิพลขนาดนี้อะไรๆก็สบาย..
“เอายังไงดีลูกจ๋า..หนูจะไปกับแม่ หรือเราจะนั่งร้อน รอสามีของพวกหนูมารับกลับบ้านไปวันพรุ่งนี้ดีจ๊ะลูก..”บิเริ่มใช้มาตราการกระตุ้นซึ่งมันมักจะใช้ได้ดีเมื่อเธอบอกอย่างนี้
“ผมเอาแม่..ผมกับไอ้ริเอา พี่ท๊อปไม่ว่าหรอก ตอนนี้เขาไปทวงตังค์ที่เขตหก โดนตำรวจจับเดี๋ยวพี่เขาช่วยชัวร์”เจ้าแสบเซี้ยวเบอร์หนึ่งที่ลาก แฝดน้องออกมาดวยอีกคน ซึ่งไอ้เจ้าวึริก็ยิ้มหมายมั่นปั้นมือ
“เอาแม่เอา..เอา..เบื่อจะตายแล้ว..ทำอะไรแบบนี้ แม่จะได้ภูมิใจ ผมเอาด้วย พี่แทยังไม่ว่าหรอกมั้ง..”นั้น มันเริ่มมีไม่มั่นใจแต่ก็เอาสนุกไว้ก่อน
“เอาด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แม่ไปไหนไปกันเลย พี่ไปถ่ายละคร เล็กขี้เกียจแล้ว แม่ให้เล็กไปด้วย”ฮยองจุนยกมืออาสาอีกคนคราวนี้เสียงเริ่มมาแล้วเว้ยเฮ้ย
“ใช่ๆๆแม่ คิบอมก็ไปถ่ายละคร..”ไอ้นี่ก็ผสมโรงไปอีกคนวุ้ย..
“เอาๆๆๆ ริกกี้ไม่ยอมอยู่แล้ว แม่ถ้าพี่จีพี่ริไป ริกกี้จะไปด้วย..”
“แม่..ผมเอาด้วย จุนซูอยากได้ลิมิเต็ดอะแม่!!!”
“แม่จ๋า..อยากกินแล้ว ลูกมินฮวานจ๋าอยากินแล้วอะแม่..”
“แม่..”
“แม่..จ๋า....”
“โอเคค่าลูก ตามนั้น!!!! ลูกจ๋า..เอาเป็นเรามาตกลงกันลูกนะ...ว่าใครจะทำอะไร นะคะลูก..เราต้องวางแผนใช่ไหมคะ..”หล่อนเรียกลูกๆให้เข้ามาสุมหัวกันอยู่เพื่อวางแผน
“น้องจ๋า แทมินลูก และก็นู๋มินฮวาน นู๋ทำหน้าที่เออออ ตามพี่ซองมินนี่นะคะ..ลูกซองมิน นู๋เอางี้นะคะ ทำเป็นลูกค้านะลูก..”คุณแม่มองคนที่ได้รับหน้าที่กลุ่มแรกเล็กน้อย ซึ่งทั้งสามพยักหน้ารับอย่างขันแข็ง
“เอ้า..ฝ่ายช่างกล..ทั้งหลาย..จียง ซึงริ ฮยอกแจ จุนโฮ..ลูก..หนูกับแม่มีหน้าที่ ทำเรื่องตู้นะลูก..เอาเป็นโอเค!!”ไอ้สามคนที่ได้รับหน้าที่จตะเบ๊ะรับอย่างแข็งขัน..
“พนักงานขาย..ไอ้เจ้าพนักงานขายอยู่ไหนคะลูก ดงแฮ ฮยองจุน และหนูแอนดี้..ผู้จัดการร้านนะลูกขา..สุดท้าย เล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่ เด็กดูต้นทาง เด็กแว้นซ์ของแม่ ยูฮวาน!!! จุนซู!! อูยอง!! อย่าให้บกพร่องนะลูก ส่วนเรื่องพนักงานตัวจริง มันต้องมีแผนกันหน่อย...อย่าน้อยแม่ก็ยืมมือคนข้างห้องมานะลูก..”
“พี่ฮีชอล..พี่ยองแซง พี่จองมิน!!! ”
********************************************************
17:50 PM
“ทีมหนึ่งเคลียร์..”เสียงเด็กแวนซ์หน้าตาดีที่ขี่เวสป้าร์นามอูยองมานั้งรอท่าอยู่หน้าร้าน เอามือกดเครื่องมือสื่อสารแสนแพง ที่ได้รับอุปการะมาจากเจ้าแห่งเทคโนโลยี ควอน จียงที่แอบต่อสายให้ลูกน้องสามีมาได้ โดยที่ด้านข้าง มีเด็กชายอีกสองคนที่นั่งคั้ยวหมากฝรั่งแจ๊บๆๆๆ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“เคลียร์ ฮีชอล จองมินเข้าไปวางยา..พวกพนักงานเตรียมเสียบ..”ผู้หญิงคนเดียวในแก๊งค์เอ่ยออกมาน้อยๆ ซึ่งหล่อนได้ยินเสียงตอบรับก็จากสองหน่อข้างห้อง
ว่าแล้วแผนการณ์ก็ดำเนินไปตามแบบที่วางไว้เป๊ะ เมื่อพ่อสองคนนั้นเดินเข้าไปในร้าน ในจังหวะที่คนแทบจะไม่ได้เดินเข้าไปในเซเว่น เพราะละครก่อนข่าววันนี้บังเอิญป็นเขยบ้านนอกที่คนชอบดูน่ะซิ
ตี้ดู่~~
ฮีชอลและ จองมินแสร้งทำเป็นเดินเข้าไปในร้านก่อนจะมองไปมาเหมือนหาของที่ถูกใจ..แล้วก็เดินไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ...เสลอปี้..
“เจอเป้าหมายแล้วบิ..”ฮีชอลที่ยืนอยู่หน้าตู้เสลอปี้ที่ดูแล้วยังใหม่อยู่บอกเล็กน้อย
“หรอ..เจอแล้วใช่ไหม..บอกราคามาซิ..”
“หูทดสอบยังอยู่ ตู้สะอาดดี ทุกอย่างครบ..”ฮีชอลรายงานน้อยๆ ด้วยความตื้นเต้นก็แหม สาขานี้เขาเป็นคนเลือกเองนี่หว่า
“โอเค...เอาตู้นี้..ลุยเลย..ชอลลี่!!! จัดไปอย่าให้เสีย”สิ้นเสียงสั่งการเท่านั้นล่ะ
“ว้าก!!!!!!! อะไรเนี่ย!!!!!!! แมลงสาป...ตายห่า....แม่งสาปปปปปปปปปปปปปปปป”จองมินร้องโวยวายดังมากเสียจนพนักงานที่มีอยู่สามชีวิตทั้งร้าน วิ่งกณุเข้ามาหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว
เจ้าตัวทำท่าหน้าตาโอเว่อร์แอคติ้งค์แต๋วแตกอย่างที่ชอบ โดยลืมตัวเองไปหรือเปล่าว่าทั้งงานน่ะมันเป็นเมะคนเดียวที่ขอมาร่วมจ๊อบนี้อย่างอยากหาเรื่องเล่น
“ไหนครับ...ไหน..”เสียงพนักงานดีเด่นวิ่งเข้ามามองหาแล้วจึงมองหน้าคนทีทำตัวสั่นงันงก.
“อยู่นี้ไงครับ..”ว่าแล้ว ในจังหวะที่ทุกคไม่ทันรู้ตัว เสปร์ยาสลบ ชิดเฉียบพลันรุนแรงจึงถูกพ่นเข้าใส่หน้าของพนักงานชะตาสั่นทันที จนพวกเขาล้มลงไปนอนกองอยู่ที่พื้นกันถ้วนหน้า
“เฮ้อ..ง่ายดายไร้เสียงและมลภาะวะ เอ้า แว้นซ์บอย เข้ามากำจัดเปลี่ยนชุด..ลูกจ๋า..อย่าลืมนะ เอาแต่ตู้อย่างอื่นห้ามน่ะจ๊ะลูกจ๋า!!!!!!!”ว่าแล้วทีมงานทั้งหลานก็มาลากพนักงานเข้าไป แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเป็พนักงานขายหน้าตาน่ารักน่าชังเชียว
“เอาล่ะ มา..เริ่มขบวนการได้..!!!!!”
ว่าแล้วแก๊งค์โจ๋วัยจ๊าบก็ออกลายทันที เริ่มจากแผนกช่างกลที่วิ่งเข้าตู้เพื่อถ่ายเทเอาของเหล่วี่อาจจะละลายได้ได้ออกก่อน โดยมีเจ้าซึงริ จุนโฮและแม่ของลูกๆ ช่วยกันลำเลียงออกมาทางด้านหลังร้าน ส่วนเรื่องสายไฟอะไรจิปาถะหนักหนา จียงกับฮยอกแจเขาทำกันได้
ในขณะที่แอนดี้ก็เอาไปที่เขียนขึ้นเองไปแปะไว้ที่หน้าร้านว่า ขออภัย ตู้ทำเสลอปี้ขัดข้องด้วยบางประการ และเจ้าเด็กแว๊นซ์นั้นก็นั่งดูต้นทางไปเรื่อย..
พวกที่ทำฟอร์มเป็นคนเดินเข้ามาซื้อของก็ทำหน้าที่ได้ดีเหลือเกิน เดินเลือกนู่นนี้นี้นั้นไปเรื่อยเปื่อย มีตระกร้าอันนึงก็เดินส่ายไปเอานู่นเอานี้มาตามประสาคนว่างงาน หยิบกิ๊บขึ้นมาลองบ้าง เอาโบว์สีชมพูทาบบหัวน้องบ้าง..อ้าว ทาบไม่ได้ ก็แปะมันที่หัวตัวเอง อุ้ยอ้ายไปเรื่อย สมจริงสมจังลืมตาย..
ระหว่างนั้นก็มูกค้าที่เป็นลูกค้าจริงๆเข้ามา พวกทางฝ่ายที่คิดเงินก็ทงานด้วยความชำนาญไป แบบถูๆไถๆ เพราะใครมันจะบ้าทำจริงๆ แต่อาศัยว่าหน้าตาน่ารักน่าชัง ลูกค้าเลยให่อภัยยืนรอกันไป แซวพนักงานกันไปบ้าง ส่วนพวกแว๊นซ์ที่ตอนนี้นั่งเป่ากับกันอยู่ข้างนอก โดยที่กำลังชวนขนที่ขับรถตู้จำเป็นอย่างฮอยองแซงมานั่งเล่นหมากรุกด้วยกัน
ว่าแต่..เราลืมอะไรกันไปไหม.....ว่าร้านเขามีกล้องวงจรปิด...อ๋อยยยยยย โก๊ะจริงๆ
..............................
................
.......
“ไอ้จี...สายนี้ต่างหาก...”ฮยอกแจบ่นออกมาน้อยๆ เขานั่งวนดูสายไฟอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วทั้งๆที่มันน่าจะเสร็จไปนานแล้ว
“ไม่ใช่..กรูว่าไม่ใช่..อันนี้เหอะ..อันนั้นมันของตู้แข่น้ำเหอะเมิง”จียงสวนกลับด้วยความมั่นใจ..
“ไม่ๆๆๆ กรูว่าอันนี้..”
“ไม่ๆๆๆ”
“ลูกจ๋า..มันนานแล้วนะคะลูก...มันนานไปเดี๋ยวคนจะสงสัย...”บิเงยหน้าขึ้นบอกลูกของตัวเอง..พร้อมกับเริ่มร้อนรนเพราะรู้สึกว่ามีบางอย่างเริ่มไม่ชอบมาพากลยังไงไม่ทราย ร้อนๆหนาวๆอย่างบอกไม่ถูก
“ใช่ๆๆ ตรงนั้นน่ะเมื่อไหร่ ตรงนี้ทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อยแล้วนะ”ซองมินแอบตะโกนขึ้นมาเนื่องจากตอนนี้ไม่มีลูกค้าในร้านเลยซักคนเดียว
“รอหน่อยซิ..”
หวอ~~~~~
เสียงไซเรนตำรวจเล่นเอาคนทั้งร้านตกใจ..พวกต้นทางเลยวอร์เข้ามาบอกก่อน..
“แม่..โคตรพ่อมาแล้ว..!!!”อูยองบอกเสียงเบาขณะที่เห็นรถตำรวจไกลๆ
“ลูกจ๋า สามคนขี้เวสป้าร์ไปก่อนเลย..ซองมินพาน้องออกประตูหลัง เรียกแท๊กซี่ไปเลยลูก...แอนดี้เอาน้องออกไปก่อน..เหมือนกัน ยองแซงวงรถมาประตูหลังเร็ว!!!..”คุณแม่สั่งอย่างร้อนรน อะดรีนารีนหลั่งออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ จนทำให้สมองที่เต็มไปด้วยตรรกะประหลาดสามารถประมวลผลได้อย่างรวดเร็วทันใจ
“ส่วนไอ้สี่หน่อ ดึงแม่งทุกสายแหละลูกแล้วลากตู้ไปกันเลย..เอ้ย..จียงเอาผงโค๊ก กะ รสองุ่นในลังตามแม่ไปด้วย!!!!!!!!”
และแล้วก่อนที่ตำรวจจะเข้ามารวบตัวได้..ทั้งหมด..ก็หายไปพร้อมกับเสลอปี้ลิมิเต็ดอิดิชั่นที่มีเฉพาะเซเว่นอีเลเว่นแล้วล่ะจ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ไม่ทราบว่า..จะรับขนมจับซาลาเปาเพิ่มไหมคร้าบ!!!!!!!!!”
**********************************************************
TBC
ความคิดเห็น