ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {FIC EXO} Broken Wing .. แบคนางฟว้า [ChanBaek] Yaoi

    ลำดับตอนที่ #1 : - Broken Wing - Intro

    • อัปเดตล่าสุด 15 ธ.ค. 57




    INTRO

     
     

     

     

    ที่นี่ไม่ใช่ที่ของผม

    ไม่มีของอะไรที่เป็นของผม

    ขนาดเสื้อผ้าติดกายของผมยังแทบไม่มีเลย

    ถึงแม้เขาจะใจร้าย..แต่สำหรับผม

    เขาก็คือผู้มีพระคุณ

     

     

     

    มองไปรอบๆมีแต่สิ่งที่ไม่คุ้นเคย เนื้อตัวระบมไปหมดจากแรงกระแทกที่ไม่ได้ทำให้ตาย แต่แค่บาดเจ็บ ยังดีที่สามารถกระพรือปีกได้ แต่ด้วยแรงลมจากฟากฟ้ามันก็ยังเจ็บจนต้องหุบมันเก็บเอาไว้ แล้วให้ต้นไม้ใบหญ้าเป็นตัวรับแรงกระแทกแทน

    รอบข้างช่างดูน่ากลัวในความคิด ได้ยินเสียงของสิ่งมีชีวิตดังมาไกลๆแต่ก็ยังไม่มั่นใจว่าจะทำอย่างไรกับมันดี รอบกายเต็มไปด้วยต้นไม้สูง หญ้าป่าใบเขียวรกครึ่ม ฟ้ายังคงเป็นสีฟ้าสว่างอยู่แต่กลับทำให้กลัวอย่างไม่น่าเชื่อ

    มือเล็กปัดป่ายไปตามพื้นคว้าได้แต่เศษดินและใบหญ้า จนคนตัวเล็กต้องประคองตัวเองให้ลุกขึ้นยืน อย่างน้อยเสียงนกร้องก็ทำให้เขาใจชื่นขึ้นมาอีกเปรอะหนึ่ง

     

    “นก..มานี่..มานี่หน่อย”เสียงหวานเรียกเมื่อยังคงได้ยินเสียงขับขานของนกหลายตัวอยู่ไกลๆ หวังอย่างน้อยว่ามันจะบินเข้ามาหา

     

    ไม่นานนักนกกระจิบตัวเล็กสองตัวก็บินเข้ามาใกล้และเหินลงมาเกาะลงบนไหล่บางอีกต่างหาก ไม่วายคลอเคลียเอาใบไม้ออกจากเส้นผม

     

    “ที่นี่ที่ไหนหรอ”เสียงเล็กถามเบาๆ หากเจ้านกก็ตอบด้วยเสียงของมันเอง โดยทั้งสองตัวนั้นแข่งกันร้องเสียจนคนตัวเล็กอดยิ้มหวานออกมาไม่ได้

    “ใจเย็นๆนะ ค่อยๆพูดไม่ต้องแย่งกันนะ ฉันฟังไม่รู้เรื่อง เอาอย่างนี้ ฉันชื่อแบคฮยอนนะ แล้วเราสองตัวน่ะชื่ออะไร”เจ้าตัวพยายามร้องห้ามเล็กน้อย แล้วจึงแนะนำตัวเองเพื่อให้ทั้งสองตัวสงบลง

     

     ไม่นานเจ้าตัวจ้อยสองตัวก็ทำเสียงราวร้องเพลงหากนั่นคือการบรรยายชื่อ

     

    “ชอนซา กับมงกูหรอ ชื่อน่ารักนะ ว่าแต่มงกูรู้ไหมว่าที่นี่ที่ไหน”พอสิ้นประโยคเจ้านกที่ชื่อว่ามงกูก็รีบว่าไปยาวๆจนจับใจความได้ว่าเขามาติดอยู่ในป่าทางตอนใต้ของประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งก็ไม่แปลกใจเลย

     

    แต่ที่มันแปลกคือเขาจะหาทางกลับไปได้อย่างไรมากกว่า มันน่าแปลกใจตั้งแต่เขาหล่นลงมาจากสวรรค์ชั้นฟ้าได้อย่างไรแล้วต่างหาก เหมือนเขาเดินตกหลุมอะไรสักอย่างแล้วหล่นตุ้บตับลงมาอย่างไรอย่างนั้น

    ถ้าว่ากันตามความเป็นจริงแล้ว โลกใบนี้มีอยู่สามโลก โลกใต้ดิน โลกบนดิน และโลกเหนือดิน หรือเรียกว่าโลกก่อนความตายกับหลังความตาย

    แต่เรื่องที่มันกำลังเปลี่ยนไปคือ แบคฮยอนไม่ได้ตาย ไม่เคยตาย แบคฮยอนเกิดขึ้นมาก็เป็นนางฟ้าเทวดาเลย เพราะคนสมัยนี้น่ะตายไปก็มักไปอยู่โลกใต้พื้นดินทำให้ประชากรบนชั้นฟ้าน้อยลง ซึ่งมันค่อนข้างเป็นปัญหาใหญ่อยู่

    ท่านผู้เป็นใหญ่จึงสร้างสวนแรกเกิดเพื่อเพิ่มจำนวนประชากรขึ้นมา ซึ่งนางฟ้าส่วนใหญ่ที่ไม่ได้เกิดจากการตาย จะเกิดจากดอกไม้คล้ายๆกับเจ้าหญิงกระบอกไม้ไผ่ เพราะเชื่อว่าดอกไม้ ต้นไม้เป็นจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของโลกทั้งสาม ที่ก่อเกิดจากเมล็กใต้ดินและเติบโตมาอยู่บนดิน และสุดท้ายก็เหลือเป็นละอองที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า

    และเมื่อเขาโตขึ้น เขาก็มีหน้าที่อนุบาลเด็กแรกอ่อนจนถึงวัยที่ดูแลตัวเองได้ เพราะเด็กเหล่านี้ไม่มีพ่อกับแม่ดังนั้น แบคฮยอนจะเป็นเหมือนพ่อและแม่ของเด็กหลายๆคน

     

    “ฉันจะกลับขึ้นไปบนฟ้าได้อย่างไรนะ”แบคฮยอนเปรยๆ หากเมื่อเจ้านกได้ฟังก็รีบร้องบอกเสียมากมาย

    “ฉันกลับไม่ได้หรอก..ดูซิ”แบคฮยอนสบายปีกสีเงินของตนออกราวกับมีมนต์ ปีกบางส่วนถลอก ขนนกก็เว้าแหว่งไป คนตัวเล็กทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บระบม อาจจะเป็นเพราะพยายามสยายเมื่อตอนที่ตกลงมามันเลยลู่ลมจนบาดเจ็บ

    “นี่จะทำอย่างไรดี”คนตัวเล็กถอนหายใจอย่างลำบากใจ จะมีใครรู้บ้างหรือไม่ว่าเขาตกลงมากอย่างนี้ อย่างน้อยๆก็น่าจะสักสองสามวันถึงจะมีคนรู้เรื่อง

     

    ใจห่วงก็แต่เด็กอ่อนทั้งหลาย เพราะช่วงนี้เด็กๆกำลังเริ่มงอแง ลำพังคนชั้นฟ้าก็น้อยแทบแย่ เขาก็มาพลัดหล่นแบบนี้อีกจะทำอย่างไรดี คนไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเขาวันๆเติบโตมาก็รู้แต่เรื่องร้องเพลงกล่อม เลี้ยงเด็ก เพราะด้วยหน้าที่เขาจึงเกิดมาเพื่อแค่นั้น

     

    เขาจะใช้ชีวิตอย่างไรจนกว่าจะมามีคนพาเขาขึ้นไปล่ะนะ

     

    ******************************************************************************

     

    TBC นี่คือทำเนียมการแต่งฟิค แต่งเรื่องนึงจะไม่จบต้องเว้นไปแต่งอีกเรื่องนึง เรื่องนี่คือ..คนแต่งไปถ่ายแบบมา(ถ่ายในป่า) แล้วเอารูปมานั่งเลือกกับตากล้อง เอามาเรียงกัน ว้าย!!! อินสไปมาจ้า เชิญเริ่มติดแทคที่ #แบคนางฟว้า เรื่องนี้ไม่ขำนะคะทุกคน ไม่ขำ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×