คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : นางแบบจำเป็น
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ขอบคุนมากเลยนะเรจิที่มาส่งไว้วันหลังจะไปนอนด้วยนะ”
ฮิโกะยิ้มพร้อมโบกมือลาเพื่อนรัก
“มาจนได้สินะเมื่อคืนสนุกไหมล่ะ”
คากิเดินออกมาพร้อมคำเยาะเย้ยใส่ฮิโกะ
“หึ สนุกสิสนุกมากจนไม่อยากกลับมาเลยแหละ”
ฮิโกะพูดพร้อมเดินกระแทกไหล่คากิจนเซ
หมับ!! “เดี๋ยว”คากิเรียกฮิโกะไว้
“อะไรอีกล่ะ จะมาเห่าไรแต่เช้าคนยิ่งง่วงๆอยู่”ฮิโกะเริ่มบ่น
“หึ ง่วงหรอสงสัยคงจะหนักไปจิงๆสินะ วันนี้เทอต้องไปบริษัทฉันไปแต่งตัวสะ”
คากิออกคำสั่งวันนี้เค้าต้องไปถ่ายแบบให้บริษัทชิเมจิเป็นบริษัทเสื้อผ้าชั้นนำ
“โอ๊ยไม่เอาไม่ไปง่วงอยากนอน”
“แต่เทอต้องไป”คากิเริ่มตะคอกกลับ
“เออ ไปก็ไปงั้นรอก่อนไปแต่งตัวแปป”
ฮิโกะรีบวิ่งขึ้นไปแต่งตัวคนอะไรเผด็จการชะมัด
10นาทีผ่านไป ฮิโกะลงมาพร้อมชุดสบายๆเสื้อกล้ามสีดำกางเกงยีนต์ขายาวผมที่ปล่อยโดยไม่มัดแต่กลับเป็นทรงสวยเข้ากับรูปหน้าได้ดีคากิมอง หึ สวยแบบนี้สินะถึงมีผู้ชายหลายคนใยบ้า
บริษัทชิเมจิ
“มาแล้วคับคุนฮิเมะ”คากิเอยปากทักผู้หญิงคนสวยข้างหน้า
“สวัสดีฮะพี่ฮิเมะสุดสวย^^”คากิเอยปากพร้อมชมคนตรงหน้าที่แก้มแดงแล้ว
“มาแล้วหรอจ๊ะคากิคุง ฮิโกะจัง แหมฮิโกะจังก็ปากหวานจังเลยนะ”
“นี่ๆ คากิผมไปนอนรอคุนที่โซฟาได้ไหมอ่ะผมง่วง”ฮิโกะเอ่ยปากขอ
“อือ ห้ามไปไหนไกลนะเดี๋ยวถ่ายเสร็จจะไปหา”
“อื้ม”
ฮิโกะเดินแยกจากกองถ่ายมายังโซฟาหลังกองที่เงียบสงบไม่มีคนมารุมเหมือนฝั่งกองที่วุ่นวายกับการแต่งหน้าแต่งตัวนายแบบแต่ละคนก่อนฮิโกะจะหลับไป
“นี่ๆ คุนคับ คุน คุนคนสวยคับ”
“อือ อื้ออออ”เสียงฮิโกะงัวเงียเพราะมีเสียงผู้ชายมาปลุก
“ว้าว สวยจังเลยคุนเป็นนางแบบหรอผมไม่เคยเห็นเลย”
ฮิโกะลืมตาพิจารณาคนตรงหน้า เฮ้ยนี่มันเด็กป่าวว่ะเนี้ย ผมสีเขียวราวกับหญ้าอ่อน ตาสีน้ำตาล ตัวสูงกว่าฮิโกะหน่อยนึงได้ใส่เสื้อสูทดูภูมิฐานแต่หน้าเด็กมาก
“นี่หนู มาทำอะไรที่นี่หรอ”ฮิโกะเอ่ยถามทำเอาคนข้างหน้าหัวเราะร่า
“5555 คุนนี่ตลกจังผมไม่ใช่เด็กแล้วนะคับผม20แล้วนะ”คนตรงหน้าเอ่ย
“หะ!!!จิงดิอุ้ย ขอโทดนะไม่ได้ตั้งใจขอโทดจิงๆนะ”ฮิโกะรีบขอโทดคนตรงหน้าเพราะเขาแก่กว่าเทอน่ะสิ
“เอาเถอะๆ ว่าแต่คุนชื่ออะไรหรอคับผมชื่อ ชิเมจิ อุรุกะนะเรียกรุกะก็ได้”
รุกะแนะนำตัวก่อนถามฮิโกะ
“อ๋อ เออชื่อหรอ อุเมมิยะ ฮิโกะน่ะเรียกฮิโกะเฉยๆก็ได้นะ^^”
“ฮิโกะจังมาทำอะไรที่นี่หรอมาถ่ายแบบหรอคับ”รุกะเริ่มสนใจในตัวฮิโกะขึ้นมาแน่ล่ะใครจะไม่สนล่ะนางฟ้าชัดๆ
“คือว่า ฮิโกะเป็นผู้ชายน่ะ มาเป็นเพื่อคากิน่ะคับ”
ช็อกสิคับงานนี้คนสวยราวนางฟ้าแต่กลับเป็นผู้ชาย
“หะ!!! จิงอ่ะคุนฮิโกะเป็นผู้ชายไม่น่าเชื่อสวยแบบคุนเนี้ยนะ”
ฮิโกะยิ้มแทนคำตอบก็นะเจอคนทักแบบนี้บ่อยแล้วล่ะ
“โอ๊ะ ได้เวลาประชุมแล้วผมขอตัวก่อนนะคับฮิโกะจังนี่เบอร์ผมนะ”
รุกะไม่รอช้าเอานามบัตรให้ฮิโกะทันทีแถมพูดทิ้งท้ายว่า
“ไม่ว่าฮิโกะจังจะเป็นชายหรอหญิงแต่ผมก็ตกหลุมรักเข้าจังๆเลยล่ะแล้วเจอกันคับนางฟ้าของผม”
คำพูดของรุกะทำเอาฮิโกะอึ้งไปเลยทีเดียว อะ อะไรนะนางฟ้าของผมโอ๊ยไม่น๊า
“นอนต่อดีกว่าคงไม่มีใครมากวนแล้วนะ”ฮิโกะบ่นก่อนงีบหลับไปอีกครั้ง
“เฮ้ นี่เทอ มานอนบ้าไรตรงนี้เนี้ยนี่ ตื่นสิใยบ้า”
โอ๊ยใครอีกว่ะเนี้ยคนจะหลับไม่ได้หลับพอดี
“นี่คุน!!! จะปลุกทำไมนักหนาหะ แหกปากอยู่ได้สะกดคำว่าเกรงใจเป็นมะ”
หลังจากฮิโกะตื่นก็เริ่มเปิดฉากด่าคนตรงหน้าไม่ยั้งไอ้หมอนี่เป็นใครกันฮิโกะสังเกตคนตรงหน้าว่าใครผู้ชายรูปร่างสูงเพรียวผิวขาวผมสีเหลืองยาวระต้นคอ ตาคมกริบ ปากเล็ก จมูกเป็นสัน หมอนี่ก็หล่อดีนะผิดจากคนเมื่อกี้เลยรุกะคุงออกแนวน่ารักๆเหมือนเด็กมากกว่าแต่ไอ้หมอนี่น่าจะร้ายๆแฮะ
“มองหาพระเครื่องอะไรมิทราบใยบ้า มานอนทำบ้าไรตรงนี้หะ”
คนตรงหน้าเริ่มด่าอีกครั้งหลังจากฮิโกะมองพิจรณา
“หนอยนายสิบ้าคนอะไรมาหาเรื่องคนหลับเก่งนักหรอคิดว่าหล่อตายแหละไอ้หัวเหลือง” ฮิโกะด่ากลับทันทีทำเอาคนตรงหน้าหน้าเหวอไปทันที
“คนอะไรสวยสะป่าวแต่ปากจัดชะมัด”
“555นี่ชมคนอื่นสวยน่ะบอกไว้ก่อนนะว่าผมเป็นผู้ชาย”
“0.0”สีหน้าของผู้ชายคนนั้น
“อึ้งล่ะสิ ตาก็มีหัดดูก่อนนะ ไอ้หัวเหลือง ชิ!!!”
ฮิโกะพูดพร้อมสะบัดผมใส่หน้าผู้ชายคนนั้นทันที
“นี่ๆเรย์คุง มาช้าจังเลยคนอื่นเขาถ่ายจะครบแล้วนะ”
เสียงฮิเมะเรียกหรือว่าผู้ชายคนนี้เป็นนายแบบงั้นหรอ
“อ้าวฮิโกะจัง กำลังคุยอะไรกับเรย์คุงหรอ”
“ป่าวคับ แค่กำลังจะทำความรู้จัก^^”ฮิโกะยิ้มใส่คนตรงหน้าที่ชื่อว่าเรย์
“อ๋องั้นพี่แนะนำให้รู้จักนะ นี่คุชิยะ เรย์ หรือเรย์คุงเป็นนายแบบแนวหน้าเหมือนคากิแหละจ๊ะ ส่วนเรย์นี่คุนอุเมมิยะ ฮิโกะ หรือฮิโกะจังจ๊ะเป็นคู่หมั่นคากิคุงนะ”
สิ้นคำแนะนำเรย์ตกใจกับคนตอบทันที
“หะ!! คู่หมั่นไอ้คากิ มันเปลี่ยนแนวหล้วหรอพี่ฮิเมะ”
“หนอยไอ้บ้าทำยังกะอยากหมั่นตายแหละถ้าไม่ถูกบังคับน่ะ”ฮิโกะเอ่ยอย่างหัวเสีย
“เอาล่ะๆพอเลยทั้ง2คน หยุดทะเลาะเลยนะเรย์คุงไปเตรียมตัว”ฮิเมะกึ่งดึงกึ่งลากเรย์ไป
“ชิคนอะไร สวยสะป่าวแต่ดันเป็นผู้ชายแถมเป็นคู่หมั่นไอ้คากิอีก”เรย์เริ่มคิดเรื่อฮิโกะ
ระหว่างถ่ายแบบฮิโกะนั่งเล่นโทรสับรอคากิถ่ายอยู่
“นานจังถ่ายอะไรทำไมนานโคตร”ปากบ่นพร้อมหยิบคุกกี้มากิน คนในกองเริ่มสนิทกับฮิโกะเพราะหน้าตาที่สวยและคุยเก่งแถมขี้อ้อนทำให้คนในกองรักฮิโกะบางคนรู้ว่าฮิโกะมาจึงเอาขนมมาฝากจนฮิโกะไม่ต้องทำอะไรก็มีของกินวางเพียบ
“อะไรนะ!!!!มาไม่ได้ นี่แล้วจะทำไงเรย์คุงว่างแค่วันนี้นะ ได้ๆรีบหามาเลยนะ”
ฮิเมะเริ่มหน้าเสียเพราะนางแบบที่คู่เรย์เกิดร่วงบันไดขาหักทำให้มาถ่ายไม่ได้ฮิเมะเริ่มมองซ้ายมองขวาก่อนสะดุดร่างบางที่กำลังกินคุกกี้อย่างเอร็ดอร่อยเอาว่ะขอให้ช่วยสักงานคงไม่เป็นไร
“ฮัลโหลไม่ต้องหาและฉันหาได้แล้ว ใช่กลับไปโดนตัดเงินเดือนแน่”
ฮิเมะวางโทรสับก่อนเดินตรงไปร่างบางที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“นี่ๆ ฮิโกะจังจ๋า”
ฮิโกะเงยหน้ามองฮิเมะอย่าง งง งง ว่าฮิเมะมาพูดดีทำไม
“ว่าไงคับพี่ฮิเมะ”
“ฮิโกะพี่รักฮิโกะเหมือนน้องเลยนะ”ฮิเมะเริ่มพูดอ้อดอ้อน
“มีอะไรหรอคับ ทำไมพูดแบบนั้นอ่ะ=o=”
“ไม่มีอะไรหรอกนี่ฮิโกะถ้าพี่เดือดร้อนฮิโกะจะช่วยพี่ไหม”
ฮิเมะเริ่มถามก่อน
“ช่วยสิฮะถ้าพี่เดือดร้อนก็บอกผมนะผมยินดี”
ฮิเมะเริ่มตีสีหน้าดีขึ้นหลังจากเหยื่อยติดกับ
“งั้นช่วยพี่อย่างนึงนะพี่ขอร้อง”
ฮิโกะงงก่อนจะตอบตกลง
“คับๆว่ามาเลยคับ”
“แน่ใจนะ”
“คับ”
“จิงๆนะ”
“คับๆ”
“มาเป็นนางแบบให้หน่อยสิ”
“ครับๆๆ....หะ!!!” ฮิโกะตกใจกับคำชวนถ้านายแบบล่ะไม่ว่านางแบบเนี้ยนะ
“ห้ามคืนคำล่ะสัญญาแล้วนี่”
“^^”สีหน้าฮิเมะ
“0-0”สีหน้าฮิโกะ
ซวยแล้วฮิโกะเอ้ย
ความคิดเห็น