คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : มันอยู่ในใจ
หนอยใยนั่นคิดจะแกล้งฉันอีกแล้วใช่ไหมคากิหยีบโทสับโทหาฮิโกะทันที
“ฮัลโหล นี่เทออยู่ไหนใครสั่งให้เทอไปกับหมอนั่น”
“ทำไมจะไปไม่ได้ อีกอย่างผมโทไปขอแม่กับพ่อแล้วคุนไม่มีสิทธิ”
“แล้วไง เทอจะมากไปแล้วนะ”
“ไม่มากไปหรอกนี่ถ้าโทมาเรื่องแค่นี้ผมวางแล้วนะ”
“เอออย่าเยอะนักล่ะเดี๋ยวเพลียจนกลับบ้านไม่ไหวบอกมันด้วยอย่าทำให้เป็นรอยฉันอาย”
“ขอบคุนที่เตือนผมจะบอกเรจิว่าอย่ารุนแรงแค่นี่นะ แคร้ง”
ฮิโกะวางสายไปคากิกำโทสับแน่นหนอยหยามเกินไปแล้วนะกลับมาจะทำให้แสบเลย
(อิอิ ทำไรจ๊ะพ่อพระเอกสุดหล่ออย่าทำให้นางเอกเรากลัวนะ)
“คากิโทมาหรอฮิโกะจัง”เรจิเอยถามหลังจากฟังการสนทนาทั้งคู่เมื่อกี้คากิคงโกดน่าดู
“อือ โทมาหาเรื่องน่ะบอกว่าอย่าให้เรจิทำจนเพลียและห้ามเป็นรอย”
ฮิโกะพูดโดยไม่เห็นหน้าของเรจิที่แดงกล่ำ
“อะ เออหมอนั่นคิดบ้าไรอยู่เนี้ยไร้สาระ”เรจิแก้เขินโดยการด่าคากิแทน
“นั่นสิ เรจิสุภาพบุรุษจะตายเนอะ”ฮิโกะพูดพลางยิ้มหวาน
“อะ อะ อื้มมม”เรจิยิ้มเขินๆโอ๊ยฮิโกะไอ้ที่พุดมาน่ะ อยากทำจะแย่ทำไมเทอไม่เข้าใจบ้างนะ น่ารักเกินไปแล้ว
หลังจากคากิกลับมาบ้านก็โทสับเข้าเครื่องของฮิโกะอีกรอบ
ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตื้ด
“โมชิ โมชิ มีอะไรหรออ่ะๆแปปนะ”
คากิงงพอโทติดก็บอกให้รอทำอะไรอยู่ว่ะเนี้ย
“อ๊ะ อย่าทำแรงสิเดี๋ยวก็เลือดออกพอดี...อ๊ะ อ๊ะ เห็นไหม..โอ๊ย เรจิฮิโกะเจ็บนะ”
คากิอึ้งกับบทสนทนาที่ได้ยินอย่าบอกนะว่าไอ้เรจิมัน
“อึ้ม ฮิโกะนี่เก่งจัง ขอโทดนะที่ทำแรงเลือดออกเลย อ๊า อย่าขยับสิมันเสียวนะ”
คากิฟังแล้วก็ทนไม่ได้รีบวางสายหนีสะ
หนอยไปค้างเพราะไปทำอะไรกันสินะใยฮิโกะ
บ้านเรจิ
“เห็นไหมบอกแล้วอย่าทำแรงปลามันสดหั่นแรงเลือดก็พุ่งสิ”ฮิโกะบ่นเรจิที่อาสาช่วยทำครัว
“ก็นึกว่าจะง่ายๆนี่ แต่ฮิโกะแหละแย่งมีดไปได้เลือดเลยเห็นไหม”
เรจิมองนิ้วนางของฮิโกะที่เลือดออกเพราะแย่งมีดหั่นปลา
“อย่าขยับนิ้วสิผมกลัวเลือดนะเห็นแล้วมันเสียวๆ”
ทั้ง2คุยกันโดยที่ไม่ได้สังเกตว่าสายที่วางไปเมื่อสักครู่กำลังคิดไปไกล
“อ๊ะ ลืมโทสับเลย...อ้าววางไปแล้วแหะสงสัยขี้เกลียจรอ”
ฮิโกะพูดพร้อมยักไหล่ไม่สนใจก็ดันโทมาตอนเห็นเรจิหั่นปลานี่
หลังจากทั้ง2คนกินข้าวอาบน้ำเสร็จเรจิเลยนอนลงที่เตียงใหญ่ของเค้าพร้อมดูหนังรอฮิโกะที่อาบน้ำต่อจากเขา
“นี่ๆเรจิหาเสื้อให้ฮิโกะใส่หน่อยสิวันนี้ไม่ได้เอาเสื้อมาสะด้วย”
ฮิโกะตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
“อือ แต่เสื้อเรจิใหญ่นะฮิโกะใส่ได้หรอ”เรจิย้ำเพราะตัวเค้าใหญ่กว่าฮิโกะเยอะเลย
“อือ ได้สิหรือจะให้ฮิโกะแก้ผ้านอนเอาไหม”
ไม่พูดป่าวเจ้าตัวเดินออกมาทั้งๆที่นุ่งผ้าขนหนูแค่ผืนเดียวทำเอาเรจิหน้าแดงทันทีดีนะที่เขาปิดไฟแล้วไม่งั้นฮิโกะได้เห็นหน้าเขาที่แดงแน่
ฮิโกตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยอกเผยให้เห็นผิวขาวนุ่งผ้าขนหนูปิดท่อนล่างผมสีน้ำตาลประกายทองแซมแดงนิดๆเปียกชุ่มหยดน้ำไหลจากเส้นผมมายังอกที่มียอดสีชมพู ใบหน้ามีหยดน้ำเกาะแพรวพราว ดูน่าดึงดูดยิ่งสภาพนี้ฮิโกะดูเซกซี่มากๆจนเขาเองยังทนแทบไม่ได้
“อ่ะ อย่าออกมาแบบนี้สิฮิโกะเดี๋ยวไม่สบายก็ได้ๆเดี๋ยวไปเอามาให้นะ”
เรจิรีบลุกไปหาเสื้อผ้าให้ฮิโกะใส่
“อ่า เสื้อตัวใหญ่จิงๆด้วย”
ฮิโกะพูดพร้อมหมุนตัวให้เรจิดูใบหน้าไร้สีสันแต่กลับดึงดูดอย่างไม่น่าเชื่อผมน้ำตาลประกายทองแซมแดงยังเปียกอยู่นิดๆเสื้อแขนยาวสีขาวยาวถึงต้นขาตัวที่ยังไม่แห้งทำให้เห็นยอดอกสีชมพูดหน่อย โอ๊ย ฮิโกะเทอเซ็กซี่เกินไปแล้วนะ
“ดูเป็นไงเรจิมันเข้ากันไหมเนี้ย”ฮิโกะถามหลังจากที่เพื่อนเขานิ่งเป็นหิน
“อือเข้าสิสวยมากเลย ขนาดไม่แต่งหน้ายังสวยเลยนะ”เรจิยิ้มพร้อมเอยชม
“แหม พูดยังกับจะจีบฮิโกะงั้นแหละ”ฮิโกะแซวเรจิที่หน้าแดงแปร๊ด
“บะบ้าน่า มานอนได้แล้วดึกแล้วนะเดี๋ยวตื่นสายหรอก”เรจิชวนฮิโกะมานอน
“อ่า สบายจังเตียงเรจินุ่มมากเลยนะ แอร์หนาวจังขอกอดหน่อยสิ”
ร่างบางขยับตัวไปเบียดร่างสูงตรงหน้าก่อนจะหลับไปเพราะความเพลีย
“หลับแล้วหรอ ฮิโกะถ้าชั้นจะจีบเทอจิงๆเทอจะยอมไหมนะ”เรจิคิดพร้อมมองร่างบางที่เบียดกายมาชิดเรจิมองริมฝีปากบางนั่นเค้าทนไม่ไหวจึงก้มลงไปประทับปากบางของเจ้าของร่างบางคนนี้ทันที
“อื้ม” ร่างบางบีดตัวพร้อมเสียงคราง
เฮ้ยแกทำบ้าไรว่ะเรจิอย่าลักหลับสิเรารักฮิโกะด้วยความบริสุทธิ์นะจำไว้เรจิเริ่มคิดก่อนจะผล็อยหลับตามไปอีกคน
อีกด้านทางฝั่งคากิคืนนี้เขากลับนอนไม่หลับเพราะมัวคิดถึงเรื่องที่ฮิโกะไปค้างบ้านเรจิ
“ใยบ้านั่น สุดท้ายเทอก็ได้มันแล้วงั้นสินะมิน่าล่ะตัวติดกันจัง”
คากิคิดบ้างอย่างก่อนข่มตาหลับไป
ความคิดเห็น