SF/OS Your Blommor AllxYoungjae MarkJae 2Jae YugJae JackJae

ลำดับตอนที่ #17 : Sweetheart: -MarkJae-

                                   

TITLE: SWEETHEART

PAIRING: MARK x YOUNGJAE

AUTHOR: KATTUNGEN

SONG: เติมเต็ม

AGE:13

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ในสายอาชีพที่เขาเป็นอยู่การมีแฟนนั้นคงเป็นเรื่องยาก แต่มันไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้ เพราะเขาก็ทำมันไปแล้ว

ยองแจรู้ว่าการมีมาร์ค ต้วน เป็นแฟนมันคงจะต้องมีปัญหาภายหลังตามมาเยอะแยะเป็นแน่

ทั้งที่หลายๆคนก็เตือนยองแจตลอด แต่เพราะตอนนั้นความรักมันบังตาทุกอย่างจริงๆ

เพราะมาร์ค เป็นคนหล่อ รวย เรียนเก่ง แถมภายในวงมาร์คก็ดูเหมือนจะฮอตที่สุด ทั้งมาร์คเนียร์  ไหนจะมาร์คแบมที่มีแม่ยกทั่วทุกมุมโลก จาร์คที่เรียลจนไม่รู้จะเรียลยังไง ยูมาร์คที่น่ารักจนผู้ดิ้นตายกันนักต่อนัก ตอนนี้ก็บีมาร์คที่กำลังมาแรงแซงทางโค้ง

สำหรับเขาเรื่องพวกนี้มันไม่สามารถเอามาคิดเล็กคิดน้อยให้เกิดปัญหากับเราทั้งสองได้หรอก แม้บางครั้งยองแจก็หึงจริงๆ แต่เมื่อการคบกันของเราทั้งสอง คนที่รู้มีเพียงเขาและเมมเบอร์ในวงเท่านั้น เขาไม่สามารถแสดงออกได้ตามที่ต้องการได้ตลอด

แต่การที่มาร์คไปยืนถ่ายรูปกับผู้หญิงคนอื่น จนภาพถูกปล่อยลงSNSทำให้เป็นที่พูดถึงในหมู่แฟนคลับ

ยองแจจะไม่เก็บมาคิดเล็กคิดน้อยถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่สวยจนหลายคนอิจฉา และสนิทกับมาร์คมาตั้งแต่อยู่ที่แอลเอ แถมภาพนั้นทั้งคู่ยังโอบไหล่แสดงความสนิทสนม รอยยิ้มสดใสในสายตาใครบางคนแต่ก็มีบางกลุ่มที่อิจฉาตาร้อนเช่นกัน

ยองแจก็คงจัดอยู่ในกลุ่มหลัง

เพราะยองแจกำลังหึง เขาหึงรอยยิ้มของมาร์ค หวง ถึงแม้รู้ว่าไม่ควรก็ตาม

วันนี้เป็นวันเขาเก็บตัวอยู่ในห้องตลอด ไม่มีแม้แต่เวลาที่จะได้พูดคุยกับคนพี่เลยด้วยซ้ำ

ส่วนมาร์คก็คงยุ่งๆกับการซ้อมเต้นและร้องแรปในอัลบั้มใหม่

ทำให้เราทั้งคู่ดูห่างๆกันไป แต่มาร์คก็คงไม่รู้หรอกว่ายองแจกำลังงอนอยู่

ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูห้องทำให้ยองแจรีบวิ่งออกจากหน้าคอมที่แต่งฟิคค้างไว้ทันที สงสัยรูมเมทของเขาอย่างแจบอมฮยองคงกลับมาจากไปเที่ยวกับออมม่าของวงแล้ว แต่พอเปิดประตูออกไปมันกลับไม่ใช่คนที่ยองแจคิดไว้

“มาร์ค ต้วน”

ร่างบางถึงกับชะงักเล็กน้อย คนที่เขาพยายามหลบหน้าอยู่กลับมายืนอยู่ตรงหน้า แม้จะตกใจเล็กน้อยแต่ยองแจก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรลงไปมากนัก

เราทั้งสองยังคงจ้องตากันโดยที่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเอ่ยอะไรออกมา

“ เออ…เอ่อ ขอฮยองเข้าไปข้างในได้ไหมตัวเล็ก” คงเป็นเพราะเกิดความเงียบระหว่างทั้งสองคนมากเกินไปมาร์คจึงยอมเป็นฝ่ายพูดก่อน

“เข้ามาสิฮะ” ยองแจเปิดประตูให้คนพี่เดินเข้ามาในห้องของก่อนที่จะเดินกลับไปนั่งเล่นคอมที่วางอยู่บนเตียงต่อโดยที่ไม่แม้แต่จะสนใจมาร์คที่อยู่ร่วมห้องด้วยตอนนี้

แม้จะโกรธหรืองอนมาร์คอยู่แต่ยองแจก็ไม่ควรทำนิสัยงี่เง่าใส่มาร์คนั้นคือสิ่งที่เจ้าตัวบอกกับตัวเองเสมอ

และมาร์คก็จะรู้ตัวเสมอว่าถูกคนตัวเล็กกว่างอน

มาร์คเดินไปนั่งข้างๆยองแจบนเตียงขนาดคิงไซส์ของคู่ฝาแฝด เพราะเป็นการดันเตียงขนาดกลางสองเตียงมาติดกันของแจบอมกับยองแจ แม้มาร์คจะคัดค้านไปมากขนาดไหน ยองแจก็ไม่ฟังเพราะร่างบางไม่ชอบการนอนการนอนคนเดียวแถมการขยับเตียงมาชิดกันแบบนี้ทำให้มีพื้นที่ในห้องมากขึ้นก็ตาม

ถึงจะไม่พอใจก็ตามแต่มาร์คก็ขัดยองแจไม่ได้อยู่ดี แต่เตียงนี้มักจะมีประโยชน์ทุกครั้งที่เขาเข้ามานอนในห้องนี้ล่ะนะ

ส่วนรูมเมทของยองแจอย่างแจบอมนะหรอ มาร์คใช้สิทธิของความเป็นพี่ใหญ่ไล่ให้ออกไปนอนกับจินยองในห้องนอนเล็ก แจบอมก็ดูเหมือนจะไม่ขัดข้องอะไร แถมแทบจะวิ่งหอบผ้าห่มไปหาจินยองซะอีก

มาร์คอุ้มคนที่กำลังกดคอมพิวเตอร์เครื่องเล็กนั้นด้วยความมุ่งมั่นซึ่งดูก็รู้ว่ามันคือวิธีการตัดขาดมาร์คให้ออกจากวงจรของตนเองหรือเรียกอีกอย่างก็คือการเมิน ขึ้นมานั่งตักด้วยแรงทั้งหมดที่มี

เพราะขนาดตัวที่เท่ากัน แต่เพราะความแข็งแรงที่ต่างกันมากพอทำให้มาร์คสามารถอุ้มยองแจขึ้นมานั่งตักได้ด้วยความง่ายดาย

“อ่ะ ฮยองทำอะไรฮะ ” แม้จะตกใจจนสะดุ้งตัวโยนและอุทานออกมา แต่ยองแจก็พอจะรู้เหตุการณ์ต่อจากนี้อยู่ดี จึงไม่ได้ขัดขืนอะไรมาร์ค

เด็กผู้ชายตัวเล็กที่นั่งตักคนพี่แก้มแดงอย่างเห็นชัดแม้จะชินแต่ก็ใช่ว่ายองแจจะเลิกเขินกับสถานะการณ์แบบนี้ได้อยู่ดี

“ตัวเล็กไม่โกรธมาร์คนะ” ทั้งน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาจากปากคนรัก ไหนจะนิ้วก้อยที่ยื่นมานั้นให้ความหึง ความหวงที่มีนั้นหายไป แต่ยองแจไม่อยากบอกให้รู้หรอกว่าตัวเองน่ะใจอ่อนตั้งแต่คนพี่เดินเข้ามาเคาะประตูแล้ว การกั้นยิ้มนี่มันยากจริงๆ

“ผมไม่ได้โกรธอะไรฮยองนี่ครับ” เอ่ยออกไปตามความเป็นจริง เพราะยองแจไม่ได้โกรธอะไรมาร์ค แต่เขาก็แค่หึงกับเรื่องเล็กน้อยจนโมโหตัวเองต่างหาก แม้จะกลัวมาร์คเบื่อกับนิสัยแบบนี้แต่เขากลับเลิกมันไม่ได้เลยซักครั้ง

“ตัวเล็กก็รู้ใช่ไหมว่าพี่รักใคร” มาร์คเอ่ยบอกร่างเล็กนั่งอยู่บนตักด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มืออีกข้างก็ลูบหัวยองแจด้วยความเอ็นดู เขาไม่เคยคิดว่าการที่ยองแจมาหึงกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้นั้นน่ารำคาญ แต่เขากับชอบมันมากด้วยซ้ำที่เจ้าตัวทำเหมือนเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเขาราวกับหมาน้อยหวงกระดูกชิ้นโปรด

ยองแจรู้เพราะเขาก็รักอีกคนไม่ต่างจนได้ทำนิสัยไม่ดีแบบนี้บ่อยๆ

“ยองแจก็รักมาร์คฮะ”

แม้ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาทั้งสองก็เข้าใจกันๆและกันอยู่ดี

เพราะทั้งคู่เป็นนี้มาร์ครู้ว่ายองแจเป็นคนยังไง

ตอนที่รูปถูกปล่อยออกมาเขาก็กังวลเล็กน้อยว่าคนตัวเล็กนักท่องอินเตอร์เน็ตที่อยู่บนตักของเขาตอนนี้จะคิดมากเอาได้ แต่เพราะมันไม่มีอะไรมาร์คจึงปล่อยผ่านมันไป

การที่ไม่ได้คุยกันเลยซักประโยคทำให้มาร์คพอจะรู้เหตุผลว่าทำไมและเพราะอะไร

ยองแจเป็นคนน่ารัก เจ้าตัวก็แค่เด็กน้อยที่ชอบกลัวคนอื่นมาแย่งของเล่นชิ้นโปรดไป และมาร์คก็คงเป็นของเล่นที่ก็รักเจ้าของจนไม่ยอมไปตกในมือคนอื่นเช่นกัน

หลังจากง้อกันเสร็จแล้วหลังจากนั้นของคู่สำหรับมาร์คแจก็คงจะมีเพิ่มขึ้นมาอีกอย่าง

ทั้งกระเป๋า เสื้อ รองเท้า และน้องหมาใครมองไม่ออกว่ามาร์คคือของใครก็แปลกแล้วเพราะเจ้าตัวน่ะเขาแสดงออกมากขนาดนี้

                                            

แถมฮับ

หลังจากพูดคุยกันไปได้ไม่นานยองแจที่อยู่นั่งบนตักของมาร์คก็ดูจะเงียบๆไป ร่างสูงชะโงกใบหน้ามาดูคนตรงหน้าจึงได้รู้ว่าเด็กน้อยของเขานะหลับลงไปซะแล้ว

มาร์คอุ้มยองแจมาวางไว้บนเตียงอย่างเบามือ พยายามหาหมอนใบโปรดมาให้ร่างบาง จัดท่านอนไม่ให้ยองแจปวดตัวเวลาเมื่อตื่นมา

เอาโน๊ตบุคที่ร่างบางเล่นอยู่มาเก็บไว้ในที่ที่มันควรอยู่ แต่ก่อนจะได้กดปิดเครื่องสายตาของมาร์คเหลือบไปเห็นแท็บหน้าเว็บนักเขียนชื่อดังซะก่อน

มือเรียวสวยรีบกดเข้าไปดูด้วยความสงสัย แต่พอได้เห็นเต็มๆตา มาร์คก็ไม่สามารถรับรู้ถึงวิธีการกลั้นยิ้มได้เลย

มันคือฟิคที่มาร์คก็ติดตามอยู่ เพราะฟิคเรื่องนี้ถ่ายทอดความเป็นเขาและยองแจมากที่สุด ทั้งครั้งแรกที่เจอกันและวันที่ทั้งสองรู้หัวใจตัวเอง

ในสายตาหลายๆคนอื่นมันอาจจะเป็นฟิคธรรมดาเรื่องหนึ่ง แต่สำหรับมาร์คฟิคเรื่องนี้คงเป็นสิ่งที่ทำให้เขายิ้มออกได้ทุกครั้งที่อ่านและวันนี้ยิ่งมารับรู้ว่าคนที่เขียนบทความนี้คือคนที่เขารักมากๆมันก็ทำให้ยิ่งสำคัญมากขึ้น

มาร์คกดปิดคอมเครื่องนั้นก่อนที่จะเดินกลับไปที่เตียงนอน

แทรกตัวลงไปนอนข้างๆคนตัวเล็กที่นอนอยู่ เขานอนจ้องยองแจอยู่อย่างนั้น

ตอนนี้ยองแจดูน่ารักมากๆสำหรับเขา ใบน้ำหน้าของเด็กน้อยดูกำลังผ่อนคลาย ดวงตาคู่สวยกำลังปิดลง

มาร์คชอบทุกอย่างที่เป็นยองแจทั้งดวงตาแค่คิดอย่างเดียวมันคงไม่พอมาร์คเคลื่อนตัวไปใกล้ๆคนตัวเล็กริมฝีปากสวยทาบลงไปที่ดวงตาทั้งสอง

ต่อมาที่แก้มที่กำลังขึ้นสีแดงจัดเพราะความเขิน

และสุดท้าย ริมปากสวยที่ทำให้ยองแจดูยิ่งน่ารักไม่ว่าจะทำอะไร ยิ้ม หัวเราะ หรือพูดเจื้อยแจ้วตามนิสัยของเจ้าตัว ริมฝีปากที่สีแดงน่าชิมเหมือนเชอร์รี่ลูกสวย มาร์คก้มลงไปชิมริมฝีปากนั้น เขาแค่ทาบริมฝีปากปากของตัวเองไปที่ยองแจอย่างบางเบาก็เท่านั้นไม่มีการรุกล้ำไปมากกว่านี้

คนที่กำลังหลับอยู่ใช้มือทั้งสองกอดไปที่คนพี่ที่ทำเรื่องให้น่าเขิน

มาร์คกระชับกอดตอบยองแจไป มืออีกข้างก็ลูบหัวร่างบางไปเรื่อยๆ

ถ้าตอนนี้ยองแจลืมตาขึ้นมาก็คงจะเห็นสายที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นที่มาร์คมีให้ตนเป็นแน่

ทั้งสองนอนกอดกันบนเตียงใหญ่จนหลับไปจริงๆ และนั้นก็คือการใช้ชีวิตในหนึ่งวันของทั้งคู่ 

ไม่จำเป็นต้องหวานมาก แต่แค่ได้นอนกอดกันแบบนี้ก็พอแล้ว

Talk with me

แดดิ้นค่ะ หวานไปไหน ไม่รู้ว่าจะชอบกันไหมแต่เราแต่งเองเราชอบนะคะ(โดนรีดตบ) ตอนนี้นี่รวบรวมความจากทุกตอนที่เขียนไว้เลยค่ะ เอ็นจอยรีดดิ้งนะคะ>< 

-KATTUNGEN- 

ป.ล.ขอพื้นที่ฝากฟิคค่ะ

CR.SHL