คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : SF NoRotz รอคำว่า...รัก (ตอนจบ)
SF โน่ริท
รอคำว่า...รัก ตอนจบ
Tono’s PART
“ระ เรื่องจริงหรอว้ะไอ้รุจ”
“ก็เออนะสิ ตอนนี้นะริทเสียใจมาก มึงรีบๆไปง้อน้องกูเลย”
หลังจากที่ผมฟังคลิปเสียงที่ไอ้รุจนำมาให้ผมมันทำให้ผมตกใจไม่น้อย
นี่ผมเข้าใจริทผิดหรอเนี่ย ที่ผมเห็นริทกับไอ้กันที่โรงแรมเพราะริทไปช่วยมันจัดงานแต่งงาน
ที่ริทไม่บอกผมเพราะกลัวว่าผมจะหึงและชวนเค้าทะเลาะด้วย
นี่ผมทำอะไรลงไปเนี่ย ผมหึงจนหน้ามืดตามัวไม่ฟังเหตุผลอะไรจากริทเลย
ถามยังเป็นคนบอกเลิกเองด้วย ผมนี่เป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ
ไม่ไว้ใจอะไรริทเลย เอะอะก็ใช้อารมณ์ ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ไอ้โน่!!!!
“มึงช่วยกูหน่อยสิ กูว่าวิธีนี้ริทต้องหายงอนแน่ๆ”
“ช่วย? แล้ววิธีที่มึงว่านี้คืออะไร?”
Ritz’s PART
“จะนั่งมองรูปอีกนานไหม”
“พะ พ่อ..” ผมที่กำลังนั่งมองรูปคู่ผมกับพี่โตโน่ที่ถ่ายด้วยกันเมื่อวันที่เป็นแฟนกันใหม่ๆต้องสะดุ้งเพราเสียงเรียกของพ่อ
“พ่อเข้ามาได้ยังไงครับ”
“พ่อเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยินก็เลยเปิดประตูเข้ามา”
อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้บอกที ̴
“เดี๋ยวริทขอรับโทรศัพท์ก่อนนะพ่อ” พ่อไม่ได้พูดอะไรแค่พยักหน้าตอบกลับมา
พี่รุจ
“ครับพี่รุจ”
“พี่จะมาชวนริทไปเที่ยวหัวหินอะ ไปด้วยกันนะริท พี่อยากให้ริทไปเปิดหูเปิดตาบ้าง”
“แต่ริท..”
“ไปนะๆๆ เดี๋ยวพี่ไปรับพรุ่งนี้เลย”
“ก็ได้ครับ งั้นแค่นี้นะพี่รุจ”
“รุจโทรมามีอะไรรึป่าว” พ่อหันมาถามผมหลังจากที่ผมวางสายโทรศัพท์
“พี่รุจโทรมาชวนไปเที่ยวนะครับพ่อ”
“ก็ดีนะไปเถอะ จะได้ลืมๆเรื่องไอ้ตี๋มันไปบ้าง”
“พ่อ....” ถ้าผมลืมได้ก็คงจะดีนะ แต่นี่ผมยังคงจดจำสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพี่เค้าทุกอย่าง
“เอาความสุขไปทิ้งที่ทะเล แล้วกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่” พ่อบอกเสร็จก่อนจะเดินออกนนอกห้องไป
เริ่มต้นใหม่หรอ?...
ผมเริ่มต้นใหม่ไม่ได้หรอกถ้าชีวิตผมขาดพี่โตโน่
“เอ่อริท เดี๋ยวพี่เอากระเป๋าไปเก็บให้นะ ริทไปเดินเล่นก่อนก็ได้” พี่รุจบอกถามก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางสองใบที่ท้ายรถแล้วก็เดินเข้าบังกะโลไป
ผมเดินมายังหาดทรายสีขาว ทำให้ผมมองเห็นทะเลอันแสนกว้างใหญ่ มีเสียงคลื่นกระทบฝั่ง
อากาศแบบนี้มันทำให้ผมผ่อนคลายลงไปได้บ้าง แต่มันก็ไม่ทั้งหมดหรอก
เพราะในใจของผมตอนนี้มันเอาแต่เรียกร้องคนที่เรารัก..พี่โตโน่
“ริทครับ เอ่อเป็นแฟนกับพี่นะ”
ร่างสูงพูดก่อนจะก้มลงไปนั่งคุกเข่าโดยมีมือขวาที่ถือช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่
“พี่โตโน่..” ร่างเล็กตรงหน้าเห็นดังนั้นก็น้ำตาซึม เพราะไม่คิดว่าคนตัวโตจะมาขอเค้าเป็นแฟน
“พี่รักริท”
“ริทก็รักพี่โตโน่ รัก รักมากๆด้วย”
ภาพอดีตที่พี่เค้าของผมเป็นแฟนก็ผุดขึ้นมา นี่ผมพยายามแล้วนะที่จะไม่คิดถึงพี่เค้า
ยิ่งผมพยายามมากเท่าไหร่ผมก็คิดถึงพี่เค้าเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น
ว่าแล้วก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้ ความรู้สึกของผมตอนนี้อยากจะกลับไปอธิบายให้พี่เค้าฟังในทุกๆเรื่อง แต่ถ้าผมกลับไปพี่เค้าก็คงไม่ฟังผมอยู่ดี
“ริท ฮึก รักพี่โตโน่นะ” ผมพูดมันออกไปด้วยน้ำเสียงที่แผวเบา
“รักพี่แล้วทำไมไม่มาบอกพี่ละ หืมม” ผมสัมผัสได้ถึงแรงกอดจากทางด้านหลัง ก่อนที่จะมาคางแหลมว่าเกยที่ไหล่กว้างของผม
และเสียงนี้ผมจำได้ดี..
“พี่โตโน่”
“ใช่พี่เอง” ผมผลักออกจากอ้อมกอดของเขา พี่เค้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน
“พะ พี่โตโน่มาได้ยังไง” พี่เค้าจะมาได้ยังไงในเมื่อพี่รุจ จริงสิ!! พี่รุจ!!
“พี่เป็นคนให้ไอ้รุจมันพาริทมาเองแหละ”
“งั้นริทจะกลับ!!” ผมบอกเสร็จก่อนจะก้าวออกมา แต่ก็ถูกมือของพี่โตโน่คว้าเอาไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวก่อนสิริท ให้พี่เคลียร์เรื่องนั้นก่อน”
“พี่จะมาบอกว่าริทมีชู้อีกหรอ? พี่จะคิดอะไรยังไงนั้นมันก็เรื่องของพี่ ปล่อยริทได้แล้ว!!”
ผมบอกกับพี่เค้าแล้วก็สะบัดแขนออก
“เดี๋ยวสิริท พี่รู้เรื่องทุกอย่างแล้วนะ พี่มาขอโทษ” ขอโทษหรอ.. ผมหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามาหาพี่เค้า
“จะพูดอะไรก็พูดมา” ใจอ่อนอีกแล้วนะริท
พี่โตโน่เดินถอยหลังไปสองก้าวก่อนจะนั่งลงคุกเข่าเหมือนในวันนี้ที่ของผมเป็นแฟน
แต่ที่แตกต่างออกไปคือตอนนั้นพี่เค้าถือดอกไม้ แต่วันนี้พี่เค้าถือ..แหวน
“พี่ขอโทษ..ขอโทษที่ทำให้ริทต้องเสียใจ ขอโทษที่ไม่เชื่อใจริท พี่ยอมรับว่าพี่มันไม่เอาไหน อารมณ์ร้อน เอาแต่ใจเป็นที่สุด แต่พี่มีสิ่งหนึ่งที่พี่คิดว่าพี่มั่นใจและเป็นสิ่งที่ดีที่สุดคือ พี่รักริท พี่อาจจะไม่พูดออกมาให้ริทฟังและพี่ก็รู้ด้วยว่าริทอยากที่จะฟังคำนี้ แต่ถ้าริทจะให้พี่พูดทุกวัน ถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง ริทเกิดเบื่อที่จะฟังขึ้นมาพี่คงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหัวใจ เพราะว่าหัวใจของพี่มันให้ริทตั้งแต่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พี่รักริทนะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ อย่าเลิกกันนะ” พี่เค้าพูดจบก็สวมแหวนให้ผมทันที พี่โตโน่...ฮึก
“พี่ไม่ต้องพูด ฮึก อะไรแล้วนะ ริทให้อภัยพี่เสมอ ริทไม่เคยโกรธอะไรพี่เลยสักนิด ฮึก ริทก็รักพี่เหมือนกัน รักมากก ริทดีใจนะที่ได้ยินคำว่ารักจากปากพี่ ริทคิดว่าพี่จะได้รักริทแล้วซะอีก ฮึกฮืออออ”
“โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องนะ” พี่เค้าดึงผมเข้ามากอดก่อนจะเอามือลูบหัวผมไปด้วย
"มีแฟนน่ารักแบบนี้จะไม่รักได้ยังละ"
“ริทรักพี่โน่ รัก รักที่สุดเล้ยย”
“พี่ก็รักริท รักมากที่สุดเหมือนกัน”
เฮ้ออออ เสร็จสักทีนะSFเรื่องนี้!!! อาจจะงงไปบ้างแต่ตั้งใจแต่งมาก นี่พูดเลย
มีคนบอกให้แต่งภาคต่อของเรื่องรักข้างเดียว บอกเลยว่ากำลังจะคิดเลยว่าจะเอาแบบไหนดี
เพราะเรื่องรักข้างเดียวนี่เขียนไว้นานแล้วเหมือนกัน แต่ยังไงก็มีภาคต่อแน่นอน
ส่วนเรื่องรักวุ่นวายฯกับอุบัติเหตุจะรีบๆแต่งให้นะ ปิดเทอมก็จริงแต่นี่ไปเข้าโครงการติวรอบกรุงเทพเลอ555
ความคิดเห็น