คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : sf โน่ริท:รักข้างเดียว
SF โน่ริท
รักข้างเดียว
“เฮียอะชักช้า ริทหิวข้าวแล้วนะ”
“โถ่ ริทท แค่แปปเดียวเองนะ”
ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองหน้าเฮียเค้า ดูทำหน้าเข้าสิ 555 ตลกชะมัด
โตแล้วยังทำตัวเป็นเด็กไปได้ นี่ผมแอบรักพี่เค้าได้ยังไงเนี่ยย55
ใช่แล้ว!!! ผมแอบรักพี่ชายข้างบ้านมานานแล้ว ตั้งแต่พี่เค้าย้ายมาอยู่ใหม่ๆ นี่ก็ประมาณ 3 ปีแล้ววว แต่พี่เค้ามีแฟนแล้วนะ ผมก็ไม่ได้หวังให้เฮียเค้ามาชอบผม แค่ผมได้ทำอะไรเพื่อเค้า เพื่อคนที่ผมรักได้มีความสุข..ก็พอแล้ว
“อะไร มองหน้าเฮียทำไม?” เฮียเค้าถามผม เพราะผมมัวแต่มองหน้าเค้าแล้วยิ้มอย่างเดียวว
แค่นี้...ริทก็มีความสุขแล้วเฮีย J
“ก็เปล๊า ไม่มีอะไร แล้วจะไปได้ยัง ริทหิวววว”
“ไอ้อ้วนนนนนเอ้ยย” เฮียเค้าพูดก่อนจะเอามือมาขยี้หัวผม แล้วโอบไหล่ผมก่อนจะพาผมเดินเข้าร้านอาหารไป
ใจเต้นแรงอีกแล้วไอ้ริทเอ้ยยย -////////////////-
ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านครับ หลักจากที่ไปกินข้าวมื้อเย็นกับเฮียมา
มันเหมือนเราสองคนไปดินเนอร์มากๆเลยย อร๊ายยยยย-///-
ก๊อกๆๆ
ผมสะดุ้งเล็กน้อย แม่งง กำลังมโนเลย ใครว่ะ
“แม่หรอครับ”
ก๊อกๆ
ไม่ใช่เสียงเคาะจากประตูหนิ หรือว่าจะเป็น..
ผมรีบวิ่งไปเปิดหน้าต่างออกทันที
“ทำไมเปิดช้าจัง” เฮียแกถามผม
“แล้วนี่มีอะไร มาทำไมดึกๆดื่นๆ”
“ทำไมซ่อนใครไว้หรอ? ปกติก็มาทุกวัน” เออ รู้ว่ามาทุกวัน
“ก็ริทจะนอนแล้ว” ผมรีบตอบกลับไป ถ้าอยู่นานๆมันจะไม่ดีต่อผมแน่ๆ
“จะมาถามว่า พรุ่งนี้ว่างมั้ย?” อย่าบอกนะว่าเฮียเค้า...อร๊ายยย-///-
จะชวนเราไปเดทก็ไม่บอกกกก 555
“จะชวนไปซื้อของให้หมิวหน่อย พรุ่งนี้วันเกิดหมิว” เพ้ง! แตกเป็นเสี่ยงๆเลยกู T T
ไม่ใช่อะไรหรอกก หน้าผมเนี่ยย
แม่ง ก็คิดว่าจะมาชวนไปไหน ที่ไหนได้มาชวนไปซื้อของวันเกิดให้แฟน ชิ
“ทำไมไม่ไปเองอะ ซื้อของให้แฟนทั้งทีก็ต้องไปเลือกเองสิ”
“ก็อยากให้ริทไปช่วยเฮียเลือกไง ผิดด้วยหรอที่อยากให้น้องไปช่วยเลือกอะ” จุกไปดิ!!
เฮียไม่ผิดหรอก ริทผิดเองแหละที่คิดกับเฮียเกินพี่น้อง T^T
“ไม่เอาอะ ริทจะไปเที่ยวกับเพื่อน” ผมปฎิเสธเฮียแกออกไป
“เพื่อน? เพื่อนคนไหน?”
“ก็..ไม่เชิงเพื่อนอะ กำลังดูใจกับริทอยู่” ขอโทษที่โกหกนะเฮีย
ริทแค่อยากตัดใจจากเฮีย ไม่อยากไปไหนมาไหนกับเฮียอีก
ถ้าเรายิ่งเจอๆกันบ่อยๆ ริทตัดใจไม่ได้แน่ๆ
“อ้าวหรอ..ไม่เป็นไร เฮียไปคนเดียวก็ได้” เฮียแกพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ แล้วก็ปีนกลับห้องของเค้าทันที
อะไรวะ แค่ไม่ไปด้วยแค่นี้ทำเป็นงอน T^T เฮ้อออออออออออออ
ผมกับเฮียโน่ไม่ได้เจอกันมาเกือบอาทิตย์แล้ว ไม่ไช่เราไม่เจอกันหรอก ผมเองเนี่ยแหละที่หลบหน้าเฮียเค้า แต่ผมก็แอบเห็นเฮียแกเดินๆอยู่ที่ห้างนะ แต่เดินคนเดียว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมาเดินคนเดียว ไม่เดินกับแฟนหรอไงก็ไม่รู้
แล้วจะไปพูดถึงแฟนเค้าให้เจ็บหัวใจเล่นทำไมเนี่ย?
แอบรักคนมีเจ้าของนี่เจ็บเนอะ แถมยังเป็นพี่ชายที่สนิทอีก
เฮ้ออออออออออออออออออออ
ตอนนี้ผมอยู่หน้าโรงหนังครับ มาดูหนัง ไม่ต้องถามว่ามาดูกับใคร มาดูคนเดียวครับ
ก็งี้แหละชวนเพื่อน เพื่อนก้ไม่ว่างไปเที่ยวกับแฟนกันหมด จะให้ชวนเฮียก็กำลังตัดใจอยู่
เกิดเป็นริทนี่โดดเดี่ยวเนอะ!!
เอ๋ ̴ นั่นมันพี่หมิวนี่หว่า?
สงสัยมาดูหนังกับเฮียแน่ๆเลย มันบังเอิญไปมั้ย?
แต่เดี๋ยวนะ? นั้นมันไม่ใช่เฮียหนิ? แล้วพี่หมิวมากับใครละเนี่ยยยยย
หรือว่าพี่ชาย? ต้องใช่แน่ๆๆๆ ทำไมหน้าไม่เหมือนกันว่ะ?
หรือจะเป็นกิ๊ก!!! พี่หมิวมีกิ๊ก!! ทำไงดี ทำไงดี บอกเฮียดีมั้ย?
ถ้าบอกเฮียแล้วเฮียเสียใจทำไงอะ
เฮ้ออออออออออออ แต่มันก้ไม่ใช่เรื่องของเรานะ
ถ้าไปบอกเดี๋ยวเค้าจะหาว่าใส่ร้ายแฟนเค้าอีก T^T
“ริท!”
“ฮะ เฮีย..”
ทันทีที่ผมเปิดประตูบ้านผมก็เจอเฮียแกนั่งอยู่บนโซฟาตัวเก่งของผมบริเวณห้องรับแขก ว่าแต่เฮียเข้ามาในบ้านได้ยังไงเนี่ย?
“อะ เอ่อ..เฮียเข้ามาได้ยังไงหรอ?” ผมถามเฮียออกไป
“เข้ามาทางหน้าต่างห้องริทหน่ะ”
“ห้ะ? หะ ห้องริทหรอ..” ห้องผม? ละแล้วเฮียจะเห็นหรือป่าวว่ะ แล้วถ้าเฮียเห็น..
“ทำไมหรอ? ห้องริทมีอะไรหรอ?” เฮียถามผมด้วยสีหน้าปกติ แต่ผมสัมผัสได้ถึงว่าสายตาที่เฮียมองผมมันไม่เหมือนเดิม มันเต็มไปด้วยคำถาม หรือว่าผมจะกลัวจนคิดอะไรไปเรื่อยเปลื่อย
“ปะ ป่าวนิ ไม่มีอะไร ละแล้วเฮียมีอะไรหรอ ถึงเข้ามาหาริท”
“เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยเจอกันเลยเนอะ เฮียคิดว่าริทเป็นอะไรไปหน่ะ เลยเข้ามาดู แต่..”
“แต่!! แต่อะไรหรอเฮีย!!” ผมรีบถามเฮียกลับทันที
ก็ผมกลัวเฮียจะรู้เรื่องที่ผมพยายามปิดมาตลอด
“ก็เปล่า! ริทมีอะไรหรือเปล่า ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย” เฮียแกมองหน้าผมเหมือนจะจับผิดผม..
“ระ ริทขอตัวขึ้นข้างบนก่อนนะเฮีย เฮียกลับไปก่อนนะ!” ผมบอกเฮียก่อนจะจูงมือเฮียเดินออกมายังประตูหน้าบ้าน
“งั้นไปก่อนนะ” เฮียพูดจบก็เดินหันหลังกลับไป ก่อนจะเดินไปประตูหน้าบ้าน
ผมจะบอกเฮียดีมั้ย? เอ่อ..เรื่องพี่หมิว แต่ถ้าไม่บอกก็เท่ากับผมปล่อยให้เฮียแกโดนหลอก โดนให้แฟนสวมเขาให้ แล้วถ้าผมบอกเฮียเค้าจะเชื่อผมไหม? จะหาว่าผมโกหกหรือเปล่า...
“เฮีย!” ผมตะโกนเรียกเฮียออกไป
เฮียโน่หันหน้ากลับมา ก่อนจะยักคิ้วประมาณว่ามีอะไรหรือเปล่า
“เอ่อ..ไม่มีอะไรหรอก” แล้วผมก็ไม่กล้าอีกตามเคย...
ก๊อกๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นหลังจากที่ผมตื่นขึ้นมาอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัวจะไปเรียนหนังสือที่มหาลัย
ผมลืมบอกไปเลยว่าตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 2 สถาปัตย์ ส่วนเฮียแกเรียนอยู่ปี 4 วิศวะ มหาลัยเดียวกับผมนี่แหละครับ
ว่าแต่จะไปนึกถึงเฮียอีกทำไมว้ะ?
“ค้าบบ มาแล้วครับ.”
“ตื่นแล้วหรอลูก”
“ครับผม! ริทไม่ได้นอนขี้เซานี่หน่าา55555” ผมพูดไปยิ้มแย้มไปกับแม่ด้วย
“มั่นใจนะไปไอ้ตัวแสบ! เอ้อ..ริทเอาคุ๊กกี้ไปให้แม่น้อยแกหน่อยสิ”
เอ่อ..แม่น้อยหรอ? ก็แม่เฮียโน่อะดิ ไปดีมั้ยว่ะ??
“ทำไม?ไปให้แม่ไม่ได้หรอ” แม่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงงอนๆ
แม่นี่หนาชอบทำตัวเป็นเด็กตลอกเล้ยยย55555555 แต่ผมว่าแม่ก็น่ารักดีเนอะ
“อ้าวริท เข้ามาก่อนสิ” ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านเฮียแกแล้วครับ มาจนได้นะไอ้ริททททท
“ริทเอาคุกกี้มาให้หน่ะ พอดีแม่บอกให้เอามาให้แม่น้อย” ผมบอกจุดประสงค์ของการมาที่นี่ออกไป
“อ้อ นั่งก่อนๆ แม่ไปตลาดอะ อีกสักพักก็กลับละ” เฮียแกพูดก่อนจะเดินนำผมไปห้องรับแขก ก่อนจะบอกให้ผมนั่งลงที่โซฟาสีขาวสะอาด
“เอ่อ..เฮียจะกินคุกกี้เลยมั้ย? เดี๋ยวริทเอาไปจัดใส่จานมาให้” ผมพยามยามที่จะหลบหน้าเฮีย ไม่อยากนั่งอยู่ใกล้ๆกันเลย ถ้าเฮียรู้ว่าใจเราเต้นแรงขนาดไหน เค้าจะว่ายังไงนะ
“อืม แล้วแต่สิ”
ตุ้บ!!
จุ๊บ-////////////////-
เหี้ยยยแล้วววววววววววววววววววววววววว
ก็ผมหน่ะสิ ซุ่มซ่ามจริงๆเลย ในขณะที่ผมกำลังจะลุกเอาคุกกี้ไปใส่จานในครัว ผมก็สดุดกับขาโต๊ะตรงโซฟา มันจะไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้าผมไม่สดุดแล้วล้มลงไปทับเฮีย!!!!
แต่ที่มันตื่นเต้นกว่านั้นคือ...
จมูกผมกดลงบริเวณแก้มใสๆของเฮียแกเต็มๆ!!!!!!
ผมหอมแก้มเฮีย!!! -/////////////////////-
“เอ่อ..”
“เอ่อ..เดี๋ยวริทลุกดีกว่าเนอะ หะหะ” ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเดือดเลยก็ว่าได้
มันร้อนมาก ร้อนไปทั้งตัว.. แม่งอายว้ะ
“ทำอะไรกันโตโน่!!!!!!”
ในขณะที่ผมกำลังจะลุกออกจากตัวเฮีย ก็มีเสียงแหลมๆดังขึ้นส่ะก่อน
“หมิว!!!” เฮียโน่พูดชื่อผู้หญิงคนนั้นขึ้น ก่อนจะผลักผมให้ลุกออกมาอย่างแรงจนผมเองก็เซเล็กน้อย
“หมิวถามโน่ว่าทำอะไรกัน!!!!!” พี่หมิวพูดกับเฮียก่อนจะหันมามองผมด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจอะไรสักอย่าง
“ไม่มีอะไรหรอกหมิว”
“ไม่มี!! ไม่มีได้ไงก็หมิวเห็นอยู่!!! นี่โน่กับมันเป็นเกย์จริงๆใช่มั้ย? ห้ะ”
“เห้ยยยยย!!” ผมร้องออกมาอย่างตกใจ
“ปะ ป่าวนะพี่หมิว ผมแค่ล้มไปทับเฮียแกเฉยๆ ไม่มีอะไรจริงๆนะ” ผมรีบปฏิเสธพี่หมิวไป เฮียนี่ก็เอาแต่เงียบๆ ไม่ยอมพูดอะไรออกมาเลย
“ฉันคุยกับโน่อยู่!! ไม่ได้คุยกับตุดอย่างแก!!!!” เงิบดิสัส!! ไม่มีใครเคยด่าผมแบบนี้เลย
ผมไม่ได้เป็นเกย์เป็นตุดอะไรทั้งนั้นแหละ แค่ผมรักเฮียโน่คนเดียวเท่านั้นเอง...
“หมิว!ทำไมพูดกับน้องแบบนี้ละ!!”
“หึ! งั้นหมิวขอตัว!!!” พี่หมิวพูดก่อนจะหันหน้ามามองผมด้วยสายตาเหยียดๆก่อนจะเดินปึ้งปั้งออกจากบ้านไป
“เอ่อ..เฮียตามพี่หมิวไปสิ ไปเร็วๆเลยย” ผมพูดกับเฮียก่อนจะดันหลังเค้าให้เดินตามพี่หมิวไป
ยังไงเค้าก็เป็นแฟนกัน ต่อให้ผมจะรักเฮียมากแค่ไหน ผมก็ไม่มีทางทำให้พี่หมิวกับเฮียเลิกกันแน่ๆ ไม่อยากเป็นสาเหตุทำให้เฮียเสียใจ
ผมนั่งรอเฮียอยู่ในห้องรับแขก เมื่อไหร่เฮียจะมานะ นี่ก็ไปเกือบๆชั่วโมงละ จะเป็นยังไงบ้าง จะดีกับพี่หมิวหรือยังนะ
“ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ!!!”
“เฮีย!! เฮียเป็นยังไงบ้าง ดีกับพี่หมิวแล้วใช่มั้ย?” ผมถามคำถามเฮียออกไปรัวๆ ก็ผมเป็นห่วงหนิ กลัวเฮียกับพี่หมิวเค้าจะทะเลาะกัน แต่ทำไมสีหน้าเฮียมันเรียบๆ มัน..บอกไม่ถูกอะ
“จะมายุ่งอะไรหนักหนาว้ะ!!!!!” เฮียตะคอกใส่หน้าผม ก่อนจะสบัดมือผมที่จับแขนเค้าไว้ออกและทำสีหน้าที่บ่งบอกว่าไม่พอใจสุดๆ
ครั้งแรกสินะ ที่เฮียตะคอกใส่ผม
“ริทแค่เป็นห่วงเฮียแค่นั้นเอง” ผมยิ้มออกมาบางๆก่อนจะตอบเฮียออกไป
“หึ ห่วงหรอ? ห่วงหรือรอเสียบกันแน่!!! ห้ะ!!” ผมตกใจกับประโยคที่เฮียพูดออกมา
“อะ อะไรคือเสียบอะเฮีย? ระ ริทไม่เข้าใจ”
“ไม่เข้าใจ!! มึงไม่เข้าใจ? กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรกับกู!!! มึงวางแผนไว้ใช่มั้ย? มึงรู้ใช่มั้ยว่าหมิวจะมาหากูแล้วมึงก็แกล้งเอาคุกกี้มาให้กู ทำเป็นสดุดขาโต๊ะแล้วล้มทับกู เพื่อที่จะให้หมิวเข้ามาเห็น แล้วให้มึงบอกเลิกกูใช่ไหม!!!!! กูถามว่าใช่ไหม มึงตอบกูสิไอ้ริท!!!!”
“เฮีย..” ผมตกใจกับสิ่งที่เฮียพูด นี่เฮียรู้หรอว่าผม... แต่ผมไม่ได้ตั้งใจให้ผมเลิกกับพี่หมิวนะ
ผมไม่ได้ตั้งใจ ฮึก ฮือออออออ
“ไม่ต้องมาเรียกกูว่าเฮีย!!!! กูไม่มีน้องแบบมึง!!!” เฮียพูดก่อนจะเข้ามาผลักผมให้ล้มลงไปนั่งกับพื้น
“เฮียฟังริทก่อนนะ ริทไม่ได้ตั้งใจ ฮึก จริงๆนะ โอเคที่ริทชอบเฮีย รักเฮีย แต่ริทไม่เคยที่จะทำให้เฮียเลิกกับแฟนเลยนะ ไม่เคย ฮึก คิดเลยด้วย ระ ระ ฮึก ริท ไม่ได้ตั้ง ฮึก ใจ ฮึก ฮือออ”
ผมคานไปเกาะขาเฮียก่อนจะพูดอธิบายไปร้องไห้ไป ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ ฮึก
“มึงไม่ต้องมาโกหก!!!! แล้วก็ห้ามเรียกกูว่าเฮียอีก กูไม่มีน้องชายที่เป็นเกย์แล้วก็ทำให้กูเลิกกับแฟน!!!!!”
“ฮึก ฮึก เฮียยยยยย ฟังริทก่อนนะ” ร้องไห้ไปเกาะขาเฮียไป
“ปล่อยขากูได้ละ กูเกลียดมึง!!!! ฟังกูไว้นะไอ้ริท กูเกลียดมึงง!!!”
เกลียดหรอ...ความรู้สึกตอนนี้มันแปรปวนไปหมด มันพูดไม่ออก มันเจ็บและจุกไปหมด
เฮียเกลียดผมแล้วสินะ ผมเข้าใจว่าเฮียไม่ได้ตั้งใจที่จะเกลียดผมหรอก
มันเป็นเพราะผมเองที่ไปรักเฮีย ไปรักคนที่ไม่ควรที่จะรัก และก็เป็นผู้ชาย
ผมคงน่ารังเกียจมากเลยสินะ..
“จะไปจริงๆหรอลูก”
“ครับ ริทตัดสินใจแล้ว” ผมบอกและส่งยิ้มจางๆไปให้แม่
ตอนนี้ผมอยู่สนามบินครับ ผมกำลังจะบินไปเรียนต่อที่อังกฤษ คงจะรู้ว่าผมไปเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ผมแค่ไม่อยากอยู่ให้เฮียไม่สบายใจ ไม่อยากทำให้เค้าทนอยู่กับคนที่ทำลายความรักของเค้าและคนที่เค้าเกลียด แต่ผมไม่ได้ไปอยู่คนเดียวนะผมไปอยู่กับพ่อเพราะพ่อของผมท่านทำงานเป็นฑูตประจำอยู่ประเทศอังกฤษ แม่เลยไม่ค่อยห่วงผมเท่าไหร่
ผมพอจะรู้แล้วว่าเฮียรู้ได้ยังไงว่าผมคิดอะไรกับเขา คงเป็นวันที่เฮียปีนเข้ามาในห้องผมในวันที่ผมไม่อยู่ เฮียคงจะรื้อห้องผมดูเล่นเลยไปเจอพวกรูปและข้อความต่อๆ ที่ผมเขียนบอกความรู้สึกเอาไว้ และผมก็เก็บใส่กล่องเก็บเอาไว้อย่างดีในตู้เสื้อผ้า แต่ก็ดีแล้วละที่เฮียรู้ว่าผมคิดยังไงกับเค้าถึงแม้ว่าเฮียจะเกลียดผมก็ตาม แต่ถ้าทุกคนเป็นยังไงก็ต้องบอก เพราะใครจะเก็บความรู้สึกไหว แอบรักมาตั้ง 3 ปี มันอึดอัดมากๆเลยนะ สำหรับผม
“ริทไปแล้วนะแม่ สวัสดีครับ” ผมบอกลาแม่ก่อนจะยกไหว้แหละก็กอดท่านเอาไว้ แม่คงจะเหงาน่าดูเลยที่ต้องอยู่คนเดียว แต่ผมสัญญาว่าถ้าผมเรียนจบหรือทำใจกับสิ่งต่างๆได้เมื่อไหร่ผมจะกลับมา.
ลาก่อนนะความรักที่เป็นคนที่แอบรักเขาข้างเดียว ผมจะไม่มีวันลืมเฮียเลย
ผมจะรักและเก็บเฮียเอาไว้ในใจเสมอและตลอดไป
เฮียโน่ ภาคิน คำวิลัยศักดิ์
มาแล้วววววววววจ้า
ตอนนี้ไรต์ปิดเทอมแบ้ววว แต่ไม่รู้ว่าปิดกี่วัน 5555
ต้องรอไปรับใบเกรดวันที่ 7 ตุลาก่อนถึงจะรู้ว่าเปิดเทอมวันไหน
SFตอนนี้ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่นะ แค่อยากลงให้อ่านกัน55555
ยังไงก็จะพยามยามปั่นฟิคให้อ่านกันนะ ไม่รู้ว่ามีใครอ่านไหม
แต่ไรต์จะลง เพราะเป็นสิ่งเดียวทำให้มีความสุขกับ โน่ริท
21/09/2556
ความคิดเห็น