คื น แ ห่ ง ค ว า ม ลับ

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนร่วมห้อง

                     2
"คุณซันริ คุณเมล นี่คือห้องของพวกเธอ" 

รุ่นพี่ที่นำฉันมาที่ห้องพูดขึ้น พร้อมกับเอ่ยเพื่อนร่วมห้องของฉัน เธอคงจะมีชื่อว่า เมล เธอน่ารักมาก
 ผิวขาวกว่าฉันเสียอีก ผมเธอเป็นลอนๆยาว สีนําตาลอ่อน นัยต์ ตาลสีฟ้าเข้ม เธอตัวสูงกว่าฉันวัก 3-4
เซนละมั้ง

"เชิญเข้าห้องเก็บข้าวของนะค่ะแล้วตอน เที่ยง ก็ลงมาที่หอประชุมอีกครั้งนะค่ะ นี่กุญแจค่ะ"

รุ่นพี่พูดพลางยื่นกุญแจ 2 ดอกให้ ฉัน และ เมล
บรรยากาศในห้องน่าอยู่จัง ห้องสีฟ้าใส มีเตียงอยู่ 2เตียง และตู้เสื้อผ้า อีก 2 ตู้ ฉันเริ่มจัดเก็บของ
เข้าตู้ เมลก็เช่นเดียวกัน เธอกำลังหมกหมุ่นกับการ จัดของ เรา 2 คนไม่มีคำพูดใดๆ ทั้งสิ้นหลุดออก
จากปากเลย

"เอ่อนี่..เธอชื่อซันริเหรอ" จากห้องที่เงียบๆฉัยสะดุ้งกับเสียงนิ่มๆ น่าฟัง

"อะ....ค่ะ" ฉันใจเต้นตึกตักอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเด็กสาวน่ารักคนนี้ทักฉัน

"ฉันชื่อเมล จ๊ะ เรามาเป็นเพื่อนกันนะ"    เธอยิ้มอย่างเป้นมิตร ตอนแรกฉันคิดว่าเธอหยิ่งเสียอีก ฉันยิ้มตอบ
แต่...ความเงียบก็กลับมาอีกครั้ง.......เรา 2 คนยังคงเก็บของไปเรื่อยๆอย่างเงียบสงบ ฉันจึงเอ่ยถามบ้าง

"ทำไมเธอถึงมาเข้าร.ร.นี้ละ"

เมลหันมามองสบตาฉัน เธอจ้องเหมือนว่าฉันคือคนไม่ดี

"ทำไมน่ะเหรอ...ร.ร.นี้น่ะค่าใช้จ่ายก็แพงใช่มั้ยละ แล้วที่เข้าได้ ไม่เก่ง ก็รวย ฉันก็คงเป็นคนรวยที่มาเข้า
ได้น่ะแหละเพราะฉันก็ไม่เก่งเท่าไหร่"   เธอพูดเหมือนโอ้อวดฐานะที่สูงส่ง แต่สีหน้าเธอตอนพูดไม่ใช่
เช่นนั้น สีหน้าเธอดู เป็นมิตรมากกว่า

"แล้วเธอละ"

"เอ๋...ฉันหรอก็ ฉันเป็นเหลนเจ้าของร.ร.น่ะ" ตาสีฟ้าเข้มเบิกกว้างขึ้นเมื่อได้ยิน

"จริงเหรอ...แล้วมีใครรู้บ้างมั้ย"

"มะ...ไม่มีหรอก น่ะ...นอกจากครูเก่าแก่ของที่นี่น่ะ" ฉันตอบแบบกล้าๆกลัวๆไม่รู้ทำไม

"ดีจังเลยเขาว่ากันนะว่าที่นี่อะ มีเรื่องลึกลับเยอะแยะเลย"

เธอพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"อืม...ฉันก็รู้มาบ้างเหมือนกันน่ะ"

"หรอเธอเล่าให้ฉันฟังหน่อยได้มั้ย"

เธอจ้องมองฉันสายตาเธอไม่กระพริบ

"เอ่อ..." ฉันยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

  ก๊อกๆ "นี่พวกเธอจะเที่ยงแล้วไปรวมที่หอประชุม"

"ค่ะ" ฉันขานตอบพร้อมกับเปิดประตู เมลก็เดินตามฉันออกมา พร้อมกัน