ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สุภาพบุรุษ...ชื่อวีรบุตร
ที่ห้องพยาบาล...
โบว์ลืมตาขึ้นบนเตียงที่ห้องพยาบาลและกวาดสายตาไปทั่วห้อง สายตาเธอครึ่งหลับ
ครึ่งตื่นยกนาฬิกาขึ้นมาดู
“ตายแล้ว...”โบว์อุทานขึ้นเมื่อนาฬิกาบอกเวลา 3 โมง
เสียงของเธอทำให้ชายคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากนั้นเดินเข้ามาหาเธอ
“เป็นยังไงบ้างครับ”เสียงเขาถามเธอ
หญิงสาวถึงกับตกตะลึงไม่เชื่อในสายตาของตัวเอง
“เราได้เจอพี่เขาเขาอีกแล้ว...เขาคุยกับเราด้วย”เธอคิดอยู่ในใจแต่กลับพูดอะไรไม่ออก
เหมือนน้ำท่วมปากเมื่อเธอได้เจอกับคนที่เธอชื่นชมอีกแล้ว
“น้องครับ...น้องๆ”
“ค.....คะ”
“เฮ้อ...นึกว่าเป็นไรไปอีก”
“เป็นอะไรไปอีก...”หญิงสาวทวนคำ
“อ๋อ...ก็อยู่ดีๆน้อง...น้องชื่อไรครับ”ชายหนุ่มถามเธอ
“ชื่อ...ชื่อ โบว์ค่ะ”เธอตอบเสียงสั่นเครือ
“ก็อยู่ดีๆน้องโบว์ก็ล้มวูบไปต่อหน้าพี่เลยพี่ก็เลยพาน้องมาห้องพยาบาลนี่...พี่ชื่อวีรบุตรครับ
เรียกพี่วีก็ได้”
“พี่วีคะ”โบว์เรียกวีรบุตรพร้อมกับหยิบบัตรนักเรียนคืนให้เขา
“อยู่นี่เอง...พี่นึกว่าต้องไปทำใหม่แล้วนะเนี่ย”ชายหนุ่มพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับโบว์
“พี่เอาไปวางไว้ที่ไหนน้า...”ชายหนุ่มพุดแล้วเอามือเท้าคางทำหน้าครุ่นคิด
\"ที่ห้องสมุดค่ะ”โบว์ตอบ
“นั่นสิ...แต่เจอก็ดีแล้วหละเนอะ” ชายหนุ่มพูดแล้วหันไปยิ้มให้หญิงสาว
“ว้าว...พี่เขายิ้มแล้วน่ารักจังเลย”เธอคิดอยู่ในใจและยิ้มไปกับวีรบุตรด้วย
________________________________________________________________________________
D!ka.........
ตัวละครคัวใหม่มาอีกแล้วจ้า
วี หรือ วีรบุตร เทพบุตรสุดหล่อของโบว์ นางเอกของเรื่อง แน่นอนว่าวีรบุตรก็ต้องเป็น
พระเอก อิอิ... ต่อๆๆเข้าเรื่องดีก่า วีรบุตรเป็นลูกของเพื่อน ผอ. โรงเรียน เป็นหนุ่มซึ่งเรียกว่า
เป็นหนุ่มในฝันของสาวๆ เรียนเก่ง ช่วยกิจกรรมโรงเรียน เป็นนักกีฬา นักดนตรี คิดแล้ว เปลว
เทียนชักตกหลุมรักซะแล้วสิคนไปดีพร้อมไปซะทุกอย่าง (พอได้แล้วเปลวเทียน) อะจ้า จ้า...
เข้าเรื่องต่อดีก่า อิอิ วีรบุตรอยู่ชั้น ม.5 แต่อายุ16ปีมากกว่าโบว์แค่ปีเดียวแน่หละนี่คืออายุของ
คนปรกติแต่นางเอกของเราดันอายามากกว่าคนปรกตินี่นา(งง มั๊ยเนี่ย...แต่เปลวเทียน งง ตัวเอง
เป็นบ้าเลย) เป็นคน เงียบๆ ไม่ค่อยยิ้ม ทั้งๆที่รอยยิ้มของวีรบุตรน่าหลงไหลจะตายไป(ความคิดส่วย
ตัวอีกแล้วเจ๊) อุย! โทษที เอาเป็นว่าคุณสมบัติเหมาะเป็นพระเอกที่สุดละกัน
Bye!แล้วเจอกันใหม่นะคะผู้อ่านทุกคน
โบว์ลืมตาขึ้นบนเตียงที่ห้องพยาบาลและกวาดสายตาไปทั่วห้อง สายตาเธอครึ่งหลับ
ครึ่งตื่นยกนาฬิกาขึ้นมาดู
“ตายแล้ว...”โบว์อุทานขึ้นเมื่อนาฬิกาบอกเวลา 3 โมง
เสียงของเธอทำให้ชายคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากนั้นเดินเข้ามาหาเธอ
“เป็นยังไงบ้างครับ”เสียงเขาถามเธอ
หญิงสาวถึงกับตกตะลึงไม่เชื่อในสายตาของตัวเอง
“เราได้เจอพี่เขาเขาอีกแล้ว...เขาคุยกับเราด้วย”เธอคิดอยู่ในใจแต่กลับพูดอะไรไม่ออก
เหมือนน้ำท่วมปากเมื่อเธอได้เจอกับคนที่เธอชื่นชมอีกแล้ว
“น้องครับ...น้องๆ”
“ค.....คะ”
“เฮ้อ...นึกว่าเป็นไรไปอีก”
“เป็นอะไรไปอีก...”หญิงสาวทวนคำ
“อ๋อ...ก็อยู่ดีๆน้อง...น้องชื่อไรครับ”ชายหนุ่มถามเธอ
“ชื่อ...ชื่อ โบว์ค่ะ”เธอตอบเสียงสั่นเครือ
“ก็อยู่ดีๆน้องโบว์ก็ล้มวูบไปต่อหน้าพี่เลยพี่ก็เลยพาน้องมาห้องพยาบาลนี่...พี่ชื่อวีรบุตรครับ
เรียกพี่วีก็ได้”
“พี่วีคะ”โบว์เรียกวีรบุตรพร้อมกับหยิบบัตรนักเรียนคืนให้เขา
“อยู่นี่เอง...พี่นึกว่าต้องไปทำใหม่แล้วนะเนี่ย”ชายหนุ่มพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับโบว์
“พี่เอาไปวางไว้ที่ไหนน้า...”ชายหนุ่มพุดแล้วเอามือเท้าคางทำหน้าครุ่นคิด
\"ที่ห้องสมุดค่ะ”โบว์ตอบ
“นั่นสิ...แต่เจอก็ดีแล้วหละเนอะ” ชายหนุ่มพูดแล้วหันไปยิ้มให้หญิงสาว
“ว้าว...พี่เขายิ้มแล้วน่ารักจังเลย”เธอคิดอยู่ในใจและยิ้มไปกับวีรบุตรด้วย
________________________________________________________________________________
D!ka.........
ตัวละครคัวใหม่มาอีกแล้วจ้า
วี หรือ วีรบุตร เทพบุตรสุดหล่อของโบว์ นางเอกของเรื่อง แน่นอนว่าวีรบุตรก็ต้องเป็น
พระเอก อิอิ... ต่อๆๆเข้าเรื่องดีก่า วีรบุตรเป็นลูกของเพื่อน ผอ. โรงเรียน เป็นหนุ่มซึ่งเรียกว่า
เป็นหนุ่มในฝันของสาวๆ เรียนเก่ง ช่วยกิจกรรมโรงเรียน เป็นนักกีฬา นักดนตรี คิดแล้ว เปลว
เทียนชักตกหลุมรักซะแล้วสิคนไปดีพร้อมไปซะทุกอย่าง (พอได้แล้วเปลวเทียน) อะจ้า จ้า...
เข้าเรื่องต่อดีก่า อิอิ วีรบุตรอยู่ชั้น ม.5 แต่อายุ16ปีมากกว่าโบว์แค่ปีเดียวแน่หละนี่คืออายุของ
คนปรกติแต่นางเอกของเราดันอายามากกว่าคนปรกตินี่นา(งง มั๊ยเนี่ย...แต่เปลวเทียน งง ตัวเอง
เป็นบ้าเลย) เป็นคน เงียบๆ ไม่ค่อยยิ้ม ทั้งๆที่รอยยิ้มของวีรบุตรน่าหลงไหลจะตายไป(ความคิดส่วย
ตัวอีกแล้วเจ๊) อุย! โทษที เอาเป็นว่าคุณสมบัติเหมาะเป็นพระเอกที่สุดละกัน
Bye!แล้วเจอกันใหม่นะคะผู้อ่านทุกคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น