ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ฉันกับเขาเดินห่างกันแค่คืบ...
ฉันค่อยๆเก็บกระเป๋าอย่างเชื่องช้า ในขณะที่ทุกคนรีบร้อนกลับบ้าน
“โบว์...”เสียงหนึ่งเรียกฉันจากหน้าห้อง มันทำให้ฉันอดไมได้ที่จะอมยิ้มและหันไปมอง
“พี่วีรู้ได้ไงอะคะว่าโบว์อยู่ห้องไหน”ฉันถาม
“ก็ไม่รุหรอกแต่รุว่าอยู่ม.ต้นใช่มั๊ยอะพี่ก็เดินดูไปทุกห้องนั่นแหละ”
“ตั้งแต่ 1/1 เลยหรอคะ”
“อืม...”
ฉันถึงกับอึ้ง “มีความพยายามดีจังเลยนะพี่วีเนี่ย”ฉันคิดอยู่ในใจและอมยิ้มที่มุมปาก
“แล้วเพื่อนๆไม่ไปหรอครับ”
“อ่อ...ไม่มีใครว่างเลยอะ”ฉันพูดหน้าเซ็งๆ
“อืม....งั้นเราไปกันเถอะ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะ...โบว์ต้องโทรบอกพี่ก่อน”ฉันพูดพลางหยิบมือถือขึ้นมาแล้วเลื่อนไปที่เบอร์ของพี่
บีมพี่ชายสุดหล่อของฉัน
“มีไรโบว์...”พี่ชายของฉันรับสาย
“พี่บีม...วันนี้โบว์ไปดูหนังกับเพื่อนนะ”ฉันพูดเสียงอ้อนสุดริด
“ครับๆๆ...ไปเถอะมีอะไรอีกมั๊ย ตอนนี้พี่กำลังยุ่ง”
“ไม่มีแระ...แค่โทรมาบอกเฉยๆ”พูดจบฉันก็วางหูโทรศัพท์ “อิอิ...ยุ่งๆก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้อง
ถามอะไรมาก \"ฉันบ่นยุกยิกอยู่คนเดียว
“โบว์เสร็จรึยัง”พี่วีทีนั่งคอยอยู่ระเบียงหน้าห้องถามขึ้น
“เสร็จแล้วค่ะ”ฉันหันไปยิ้มให้แล้วเดินออกจากห้องไป
“ใครให้ดอกกุหลาบน้องโบว์มาครับ”พี่วีพูดยิ้มๆตอนที่สังเกตเห็นดอกกุบลาบที่ฉันเสียบไว้ที่กระ
เป๋าถือ
“ไม่รุเหมือนกันค่ะ...เมื่อเช้าโบว์มาถึงก็มีวางไว้ใต้โต๊ะโบว์อยู่แล้ว”ฉันบอกพี่เขาไป แต่ฉันรุสึก
แปลกๆนะที่พี่เขาถามเนี่ยฉันเลยพยายามถือดอกกุหลาบหลบๆพี่เขา
ตอนนี้ฉันกับเขาเดินห่างกันแค่คืบเดินฝ่าฝูงชนออกไปนอกโรงเรียนฉันเดินตามพี่วีไปเรื่อยๆจน
ไปหยุดที่รถคันงามคันหนึ่ง ฉันเงยหน้ามองรถแล้วหันไปมองพี่วีอย่าง งงๆ เหมือนจะพยายาม
ถามว่า “นี่รถพี่หรอเนี่ย”พี่วีไมตอบอะไรแต่ยิ้มหวานแทนคำตอบ
ก๊อกๆ ๆๆๆ พี่วีเคาะกระจกรถเบาๆก็มีคุณลุงคนนึงลงจากรถมาเปิดประตูให้
“เชิญครับคุณหนู”คุณลุงคนนั้นก้มพูดอย่างอ่อนน้อมก่อนที่จะเงยหน้ามามองฉันแต่ก็ไม่พูดอะไร
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
D ka!! ผู้อ่านทุกท่าน เปลวเทียนเขียนแบบใหม่เป็นไงมั่งคะ เปลวเทียนว่าเขียนแบบนี้มันได้อารมณ์
กว่าแบบเก่าน้า แต่ชอบไม่ชอบยังไงก็ติ-ชม กันได้นะคะ เปลวเทียนอัพสั้นอีแระใช่ปะ อิอิ รู้ทันเลย ขอ
โทษด้วยนะคะที่เปลวเทียนอัพสั้นไปหน่อย จริงๆก็ไม่หน่อยหรอดเนอะสั้นมากๆเลยแหละ(รู้แล้วทำไม
ไม่อัพให้ยาวๆล่ะยะ:ผู้สังเกตุการณ์)ก็เหตุผลเดิมแหละค่ะ ขี้เกียจ อย่าเพิ่งว่าเปลวเทียนนะคะก็งานมาน
เยอะนี่คะ แระอีกอย่างช่วงนี้ก็มีแต่เรื่องนู้เรื่องนี้มาให้เปลวเทียนปวดหัวอยู่เรื่อยเลย ก้เลยไม่ค่อยได่พิมพ์
แต่สัญญานะคะถ้าว่างเมื่อไหร่จะรีบมาพิมพ์ทันทีเลยค่ะ แระก็อย่าลืมมาอ่านกันนะคะอ่านแล้ว
“โบว์...”เสียงหนึ่งเรียกฉันจากหน้าห้อง มันทำให้ฉันอดไมได้ที่จะอมยิ้มและหันไปมอง
“พี่วีรู้ได้ไงอะคะว่าโบว์อยู่ห้องไหน”ฉันถาม
“ก็ไม่รุหรอกแต่รุว่าอยู่ม.ต้นใช่มั๊ยอะพี่ก็เดินดูไปทุกห้องนั่นแหละ”
“ตั้งแต่ 1/1 เลยหรอคะ”
“อืม...”
ฉันถึงกับอึ้ง “มีความพยายามดีจังเลยนะพี่วีเนี่ย”ฉันคิดอยู่ในใจและอมยิ้มที่มุมปาก
“แล้วเพื่อนๆไม่ไปหรอครับ”
“อ่อ...ไม่มีใครว่างเลยอะ”ฉันพูดหน้าเซ็งๆ
“อืม....งั้นเราไปกันเถอะ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะ...โบว์ต้องโทรบอกพี่ก่อน”ฉันพูดพลางหยิบมือถือขึ้นมาแล้วเลื่อนไปที่เบอร์ของพี่
บีมพี่ชายสุดหล่อของฉัน
“มีไรโบว์...”พี่ชายของฉันรับสาย
“พี่บีม...วันนี้โบว์ไปดูหนังกับเพื่อนนะ”ฉันพูดเสียงอ้อนสุดริด
“ครับๆๆ...ไปเถอะมีอะไรอีกมั๊ย ตอนนี้พี่กำลังยุ่ง”
“ไม่มีแระ...แค่โทรมาบอกเฉยๆ”พูดจบฉันก็วางหูโทรศัพท์ “อิอิ...ยุ่งๆก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้อง
ถามอะไรมาก \"ฉันบ่นยุกยิกอยู่คนเดียว
“โบว์เสร็จรึยัง”พี่วีทีนั่งคอยอยู่ระเบียงหน้าห้องถามขึ้น
“เสร็จแล้วค่ะ”ฉันหันไปยิ้มให้แล้วเดินออกจากห้องไป
“ใครให้ดอกกุหลาบน้องโบว์มาครับ”พี่วีพูดยิ้มๆตอนที่สังเกตเห็นดอกกุบลาบที่ฉันเสียบไว้ที่กระ
เป๋าถือ
“ไม่รุเหมือนกันค่ะ...เมื่อเช้าโบว์มาถึงก็มีวางไว้ใต้โต๊ะโบว์อยู่แล้ว”ฉันบอกพี่เขาไป แต่ฉันรุสึก
แปลกๆนะที่พี่เขาถามเนี่ยฉันเลยพยายามถือดอกกุหลาบหลบๆพี่เขา
ตอนนี้ฉันกับเขาเดินห่างกันแค่คืบเดินฝ่าฝูงชนออกไปนอกโรงเรียนฉันเดินตามพี่วีไปเรื่อยๆจน
ไปหยุดที่รถคันงามคันหนึ่ง ฉันเงยหน้ามองรถแล้วหันไปมองพี่วีอย่าง งงๆ เหมือนจะพยายาม
ถามว่า “นี่รถพี่หรอเนี่ย”พี่วีไมตอบอะไรแต่ยิ้มหวานแทนคำตอบ
ก๊อกๆ ๆๆๆ พี่วีเคาะกระจกรถเบาๆก็มีคุณลุงคนนึงลงจากรถมาเปิดประตูให้
“เชิญครับคุณหนู”คุณลุงคนนั้นก้มพูดอย่างอ่อนน้อมก่อนที่จะเงยหน้ามามองฉันแต่ก็ไม่พูดอะไร
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
D ka!! ผู้อ่านทุกท่าน เปลวเทียนเขียนแบบใหม่เป็นไงมั่งคะ เปลวเทียนว่าเขียนแบบนี้มันได้อารมณ์
กว่าแบบเก่าน้า แต่ชอบไม่ชอบยังไงก็ติ-ชม กันได้นะคะ เปลวเทียนอัพสั้นอีแระใช่ปะ อิอิ รู้ทันเลย ขอ
โทษด้วยนะคะที่เปลวเทียนอัพสั้นไปหน่อย จริงๆก็ไม่หน่อยหรอดเนอะสั้นมากๆเลยแหละ(รู้แล้วทำไม
ไม่อัพให้ยาวๆล่ะยะ:ผู้สังเกตุการณ์)ก็เหตุผลเดิมแหละค่ะ ขี้เกียจ อย่าเพิ่งว่าเปลวเทียนนะคะก็งานมาน
เยอะนี่คะ แระอีกอย่างช่วงนี้ก็มีแต่เรื่องนู้เรื่องนี้มาให้เปลวเทียนปวดหัวอยู่เรื่อยเลย ก้เลยไม่ค่อยได่พิมพ์
แต่สัญญานะคะถ้าว่างเมื่อไหร่จะรีบมาพิมพ์ทันทีเลยค่ะ แระก็อย่าลืมมาอ่านกันนะคะอ่านแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น