ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ~สัญญา...สึนามิ~
    อาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม 2548 เวลา 08:00น.
  ชาติชายเดินทางไปยังเกาะ พีพี อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ไปกับครอบครัวเหมือนอย่างเคยแต่การเดินทางครั้งนี้เขาเดินทางไปกับความอ้างว้างและความสูญเสีย
    ที่หมู่เกาะ พีพี เวลา 16:00น.
  ชาติชายมองดูสถานที่ซึ่งพรากเขากับบุคคลอันเป็นที่รักออกจากกัน
  บ้านเรือนหลังใหม่ๆถูกปลูกสร้างขึ้นด้วยความร่วมมือร่วมใจของคนไทยทั้งประเทศ รอยยิ้มเริ่มมีให้เห็นได้บ้างถึงจะเป็นรอยยิ้มที่อยู่คนคราบน้ำตาก็ตามไม่ว่าเขาจะมองไปมุมไหนก็อดคิดถึงภาพเหตุการณ์วันนั้นไมได้
  ชาติชายเดินตรงไปที่ทะเล พร้อมกับดอกกุหลาบสีขาว 5 ดอก และน้ำตาที่ไหลริน
  “พ่อครับ...แม่ครับ...ผมกลับมาหาแล้วนะครับ”เขาพูดหลังจากปักดอกกุหลาบลงบนพื้นทราย 2 ดอก
  “เพ็ญครับ...ผมยังไม่ได้บอกคุณเลยนะที่รักว่าวันนั้นคุณสวยมาก...ผมยังรักคุณเหมือนเดิมนะครับ”เขาพูดแล้วปักดอกกุหลาบอีกหนึ่งดอก
  “ดาว...เดือน...พ่อคิดถึงลูกมากที่สุด...พ่อสัญญานะว่าจะมาหาลูกทกปีเหมือนกับที่พ่อเคยสัญญาว่าจะพาลูกมาเที่ยวทุกปี”พูดจบเขาก็ปัก
ดอกกุหลาบสองดอกสุดท้ายที่เหลือลงบนฝืนทราย
  ถึงเวลาผ่านไปนานแค่ไหนชาติชายก็ยังไม่เคยลืมทุกคน เขาสัญญากับผืนทรายและสายน้ำว่าเขาจะกลับมาหาคนที่เขารักทุกปี...และตลอดไป
  *********************************************************************************
    D!ka เปลวเทียนขอฝากเรื่อง \"สายใย...สึนามิ\" ด้วยนะคะเรื่องนี้เปลวเทียนแต่งวันเดียวเอง ก็แบบว่า
วันนี้วันที่ 26 ธันวาคม เป็นวันที่เกิดสึนามิ ใช่มะ ระหว่างดูข่าวเปลวเทียนก็เลยคิดว่า นักเขียนมือใหม่
อย่างเปลวเทียนจะทำอะไรได้บ้างก็เลยมานั่งพิมพ์เรื่องนี้ขึ้นมา มันอาจไม่ซึ้งกินใจเท่าหร่นะคะแต่ว่า
เปลวเทียนก็พยายามทำให้ดีที่สุด อย่างน้อย ก็ควรให้คะแนนความตั้งใจเต็มร้องหละเนอะ เปลวเทียน
ไม่ได้มีญาติพี่น้องหรืออะไรที่สูญเสียไปกับสึนามิหรอกค่ะ แต่ว่าอยากจะเป็นกำลังใจให้คนไทยด้วย
กันก็เท่านั้นเอง ที่จริงพรุ่งนี้เปลวเทียนจะสอบนะเนี่ย ไม่ได้อ่านหนังสือเลยเพราะว่าแต่งเรื่องนี้ทั้งวัน แต่
ว่าขอทำอะไรให้รู้สึกว่ามีส่วยช่วยเหลือหน่อยและกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็เหอะ
      สุดท้ายนี้...
    เปลวเทียนขอแสดงความเสียใจและเป็นกำลังใจให้ทุกชีวิตที่เหลืออยู่ให้มีแรงลุกขึ้นสู้ และก็
ขอร่วมไว้อาลัยกับผุ้ที่จากไป ขอให้ทุกคนมีความสุขอยู่บนสวรรค์
                                                                                    ด้วยความอาลัย
                                                                                  จาก เปลวเทียนใต้ร่ม       
  ชาติชายเดินทางไปยังเกาะ พีพี อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ไปกับครอบครัวเหมือนอย่างเคยแต่การเดินทางครั้งนี้เขาเดินทางไปกับความอ้างว้างและความสูญเสีย
    ที่หมู่เกาะ พีพี เวลา 16:00น.
  ชาติชายมองดูสถานที่ซึ่งพรากเขากับบุคคลอันเป็นที่รักออกจากกัน
  บ้านเรือนหลังใหม่ๆถูกปลูกสร้างขึ้นด้วยความร่วมมือร่วมใจของคนไทยทั้งประเทศ รอยยิ้มเริ่มมีให้เห็นได้บ้างถึงจะเป็นรอยยิ้มที่อยู่คนคราบน้ำตาก็ตามไม่ว่าเขาจะมองไปมุมไหนก็อดคิดถึงภาพเหตุการณ์วันนั้นไมได้
  ชาติชายเดินตรงไปที่ทะเล พร้อมกับดอกกุหลาบสีขาว 5 ดอก และน้ำตาที่ไหลริน
  “พ่อครับ...แม่ครับ...ผมกลับมาหาแล้วนะครับ”เขาพูดหลังจากปักดอกกุหลาบลงบนพื้นทราย 2 ดอก
  “เพ็ญครับ...ผมยังไม่ได้บอกคุณเลยนะที่รักว่าวันนั้นคุณสวยมาก...ผมยังรักคุณเหมือนเดิมนะครับ”เขาพูดแล้วปักดอกกุหลาบอีกหนึ่งดอก
  “ดาว...เดือน...พ่อคิดถึงลูกมากที่สุด...พ่อสัญญานะว่าจะมาหาลูกทกปีเหมือนกับที่พ่อเคยสัญญาว่าจะพาลูกมาเที่ยวทุกปี”พูดจบเขาก็ปัก
ดอกกุหลาบสองดอกสุดท้ายที่เหลือลงบนฝืนทราย
  ถึงเวลาผ่านไปนานแค่ไหนชาติชายก็ยังไม่เคยลืมทุกคน เขาสัญญากับผืนทรายและสายน้ำว่าเขาจะกลับมาหาคนที่เขารักทุกปี...และตลอดไป
  *********************************************************************************
    D!ka เปลวเทียนขอฝากเรื่อง \"สายใย...สึนามิ\" ด้วยนะคะเรื่องนี้เปลวเทียนแต่งวันเดียวเอง ก็แบบว่า
วันนี้วันที่ 26 ธันวาคม เป็นวันที่เกิดสึนามิ ใช่มะ ระหว่างดูข่าวเปลวเทียนก็เลยคิดว่า นักเขียนมือใหม่
อย่างเปลวเทียนจะทำอะไรได้บ้างก็เลยมานั่งพิมพ์เรื่องนี้ขึ้นมา มันอาจไม่ซึ้งกินใจเท่าหร่นะคะแต่ว่า
เปลวเทียนก็พยายามทำให้ดีที่สุด อย่างน้อย ก็ควรให้คะแนนความตั้งใจเต็มร้องหละเนอะ เปลวเทียน
ไม่ได้มีญาติพี่น้องหรืออะไรที่สูญเสียไปกับสึนามิหรอกค่ะ แต่ว่าอยากจะเป็นกำลังใจให้คนไทยด้วย
กันก็เท่านั้นเอง ที่จริงพรุ่งนี้เปลวเทียนจะสอบนะเนี่ย ไม่ได้อ่านหนังสือเลยเพราะว่าแต่งเรื่องนี้ทั้งวัน แต่
ว่าขอทำอะไรให้รู้สึกว่ามีส่วยช่วยเหลือหน่อยและกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็เหอะ
      สุดท้ายนี้...
    เปลวเทียนขอแสดงความเสียใจและเป็นกำลังใจให้ทุกชีวิตที่เหลืออยู่ให้มีแรงลุกขึ้นสู้ และก็
ขอร่วมไว้อาลัยกับผุ้ที่จากไป ขอให้ทุกคนมีความสุขอยู่บนสวรรค์
                                                                                    ด้วยความอาลัย
                                                                                  จาก เปลวเทียนใต้ร่ม       
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น