สมุดบันทึกใส่กลอน

ลำดับตอนที่ #4 : วันเหงาใจ

    วันที่ไม่ได้เจอพี่เขาช่างเป็นวันที่ทุกข์ใจเหลือเกินทั้งคิดถึง ทั้งเป็นห่วง เฮ้อ...



\"ร่างกายไม่ค่อยตอบสนอง...เพราะไม่มีแรงกระตุ้นจากหัวใจ\" ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามารึเปล่า



ถ้าเขามา...ก็คงมีความสุขอยู่กะแฟนอะนะอย่าไปยุ่งกับเขาเลย(ทั้งที่หน้ำตายังไหลอยู่ใน



ใจตลอดเวลา) แต่ถ้าเขาไม่มาล่ะ...เขาจะเป็นอะไรรึเปล่านะ ไม่สบายรึเปล่า จะเป็นอะไร



มากมั๊ยร้อยพันความคิถึงหมื่นแสนความห่วงใยดังกึกก้องอยู่ในใจหวังว่าความรู้สึกเหล่านั้น



จะล่งไปให้เขาได้รับรู้





                                                  ยามเธอยื้มฉันนั้นแสนมีสุข

                                              ยามเธอทุกข์ฉันนั้นแสนหวั่นไหว

                                              ยามเธอย้มฉันนั้นแสนดีใจ

                                              เธอร้องไห้แทบขาดใจไปกับเธอ



     กลอนนี้เราแต่งเองอะอาจไม่ไพเราะเพราะพริ้งแต่ก็กลั่นกรองออกมาจากใจอะนะ ใกล้จะ



วันพ่อและเราแต่งกลอนวันพ่อประกวดด้วย หวังว่าจะได้รางวัลเหอะๆเผื่อจะได้ไปอยู่ใกล้ๆพี่



เขา...ไม่หวังอะไรมาก แค่ได้อยู่ใกล้ๆก็มีความสุขแล้วหละ ...