ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [[Sorry Sorry,,I'm Mafia*3]] ทะเลาะ..
"นี่นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ ปล่อยชั้นนะ!!" ร่างบางประท้วงเสียงใส หลังจากที่ถูกร่างสูงตรงหน้าลากมาจนเหนื่อย
"ไม่มีใครกล้าเดินชนชั้นแล้วพูดแต่คำว่าขอโทษหรอกนะ จำใส่หัวเล็กๆกลวงๆของนายไว้ด้วย...." ร่างสูงพูดขึ้นอย่างไม่สนใจว่าคนที่ได้ยินจะรู้สึกยังไง
"นายมีสิทธมาว่าอะไรชั้น ชั้นหัวเล็กหัวกลวงก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับนายซักนิด" ร่างางสะบัดข้อมือออก "อีกอย่าง ชั้นขอโทษนายไปแล้ว ทำไมต้องเป็นทาสรับใช้นายด้วย ไร้สาระสิ้นดี" ร่างบางพูดยาว หารู้ไม่ว่ากำลังทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าถึงกับอารมณ์เดือดพล่าน
"ไร้สาระงั้นหรอ? ไม่มีใครกล้าว่าชั้นแบบนี้นะ!!!" ร่างสูงผลักร่างบางให้ชิดกับกำแพง ทำเอาร่างเล็กถึงกับอุทานออกมาเล็กด้วยความเจ็บจากแรงกระแทกนั้น
"อ๊ะ...ชั้นเจ็บนะ นายเป็นใครกันแน่ อยู่ดีๆก็มาบงการชั้น สั่งชั้น นายเป็นพ่อชั้นรึไง!?" ร่างบางพูดด้วยเสียงที่เบาในใจก็กล้าๆกลัว กับสายตาตรงหน้าที่ราวกับจะบดขยี้เค้าได้ทุกเวลา
"ถึงไม่ใช่พ่อ ชั้นก็เป็นได้ยิ่งกว่าพ่อนายอีก โจว คยูฮยอน......." ร่างสูงพูดพลางกระซิบชื่อของร่างบางให้ได้ยินเบาๆ
"................นายรู้จักชั้นได้ยังไง" ร่างบางผลักให้ร่างสูงออกห่างพลางพูดเสียงแข็ง
"นายจะสนใจทำไมล่ะ รู้ว่าหลังจากวันนี้ นายต้องมาหาชั้นที่นี่ทุกวันก็พอ...เข้าใจมั้ย?" ร่างสูงพูดเสียงเรียบแล้วเดินจากไป ปล่อยให้ร่างบางเกิดอาการงงขั้นหนัก
"??? อะไรของเค้า เหอะ!! ชั้นไม่มาให้เสียเวลาหรอก" พูดจบร่างบางก็รีบเดินขึ้นห้องเรียนไป
----------------------------------------------------------------------------------
"สวัสดีฮะ ผมฮันคยอง ประธานชมรมเบรคแดนซ์คนใหม่ หวังว่าผมคงจะได้การต้องรับ...เป็นอย่างดี" ประธานชมรมเบรคแดนซ์คนใหม่ได้พูดขึ้น หลังจากที่เค้าได้รับเลือก(ด้วยการโกงของเค้าเอง)
"แล้ววันนี้จะทำอะไรก่อนล่ะ? ซ้อมเต้น ฝึกเพลงใหม่ หรืออะไรล่ะคุณประธานชมรม" อึนฮยอกพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจเท่าไหร่....'เป็นคนอื่นได้มั้ย? ที่ไม่ใช่ไอ้ตี๋ตาตี่นี้น่ะ- -*' แต่มันก็เป็นเพียงคำพูดในใจที่พูดออกมาไม่ได้ ก็เท่านั้น....
"วันนี้ชั้นยังไม่มีแผนอะไรน่ะ......แต่ชั้นมีเรื่องให้ทุกคนช่วย" พูดเสียงเรียบพลางมองไปที่ร่างเล็กที่นั่งหน้านิ่วอยู่ "โดยเฉพาะนาย ลี ฮยอกแจ...ชั้นมีงานให้นายทำพิเศษเลยล่ะ" ร่างหนาพูดเสียงเย็น พลางยิ้มมุมปาก
"วันนี้พรุ่งนี้ เป็นการเลือกรองประธานโรงเรียน เพราะทุกคนคงรู้ ทุกปีน้องชายชั้นเป็นประธานโรงเรียนอยู่แล้ว ชั้นจะให้ทุกคนลงคะแนนเสียงให้กับชั้น" พูดจบเสียงฮือฮามากมายก็เกิดขึ้น
"ทำไมต้องเลือกคนเอาแต่ใจอย่างเค้าล่ะ?"
"เค้าดีตรงไหน พวกเราถึงต้องเลือกน่ะ"
"ทำไมต้องบังคับกันด้วยนะ"
"เค้าจะใช้เงินซื้อเสียงหรอ??"
"พวกวางอำนาจ น่าเบื่อชะมัดเลย...."
"กำลังนินทาอะไรชั้น!!!!!" ร่างหนาพูดสะกดเสียงทั้งหมดในห้องชมรมเบรคแดนซ์ให้เงียบลงได้ เว้นแต่.....
"Tic Toc no it’s the clock again, tic toc no it’s the clock Tic toc no it’s the clock again,
beating on my head like a big drum......" ร่างเล็กไม่ได้สนใจในคำพูดที่มีอำนาจนั้นเลย แต่กลับร้องเพลงที่ฟังอยู่จากมือถือเครื่องสีส้มอ่อนของเค้าเอง
"ลี ฮยอกแจ!!!!!!" พูดอย่างเดียวไม่พอ มือหนาคว้าหูฟังออกจากหูของร่างเล็กออกอย่างรุนแรง จนร่างเล็กต้องเอนหัวตามแรงดึงน้อยๆ
"อะไรของนายเล่า!! จะพูดอะไรก็พูดไปสิ"
"แต่นายไม่ฟังที่ชั้นพูดอยู่..." ร่างหนาพูดอย่างอารมณ์เสีย
"ก็ฟังอยู่ นายนี่อะไรกับชั้นนักหนาล่ะห๊ะ" ร่างเล็กเถียงอย่าเร็ว เค้าไม่ยอมให้ใครมาชนะการเถียงของเค้าได้หรอก ยังไงลี ฮยอกแจผู้นี้ก็ไม่มีทางจะเงียบก่อนอยู่แล้ว
"แล้วเมื่อกี้ชั้นพูดว่าอะไรล่ะ?" น็อค เอ้าท์ทันทีเมื่อร่างเล็กโดนยิงคำถามแบบนี้ ไม่เคยมีใครทำให้เค้าเงียบแบบนี้มาก่อน
"ก็.....ก็......อะไรซักอย่างน่ะแหละ ชั้นไม่ได้ใส่ใจ"
"ไหนนายบอกว่าฟังอยู่ไง....นี่คงนึกอยู่ถึงแต่เรื่องบ้าๆบอๆล่ะสิ" พูดเหมือนเหยียดหยามคนตัวเล็กที่นั่งนิ่ง
"บ้าบออะไรของนาย"
"หึ!!! ก็พวก ฝันที่อยากจะเป็นนักเต้นระดับโรงเรียน หรือไม่ก็อันดับ1ของการแข่งขันเบรคแดนซ์บ้าบออะไรของนายไง รู้ก็รู้ ว่าอย่างนายน่ะ...มันกระจอกชัดๆ" คำพูดนี้รุนแรงเกินที่ฮยอกแจจะเก็บกดความโกรธไว้ได้ เค้ารับว่าเค้าอาจจะเพ้อฝันได้ แต่กับคำว่า "กระจอก" ใครจะไปรับได้
"กระจอกงั้นหรอ!!! มันมากเกินไปแล้วนะ" ฮยอกแจระเบิดอารมณ์ออกมา เค้าผลักร่างหนาอย่างแรง แต่เหมือนคนที่ถูกกระทำไม่ได้สะทกสะท้านซักนิด
"มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ กับที่นายทำกับชั้นน่ะ......" ร่างหนาพูดพลางมองคนอื่นๆที่อยู่รอบๆห้อง "พวกนายกลับไปได้แล้ว ชั้นมีเรื่องจะเคลียร์กับอดีตประธานชมรม" พูดจบทุกคนก็ปฏิบัติอย่างว่าง่าย ไม่เว้นแต่ลี ดงเฮ น้องชายของร่างเล็กที่กำลังอึ้งกับสิ่งตรงหน้า
-------------------------------------------------------------
"คยูฮยอน นายหายไปไหนมาน่ะ คนอื่นรอนายตั้งนาน" ลีทึกพูดพลางเอื้อมมือไปจับที่บ่าของร่างบาง
"อ่อ ป่าวฮะ ขอโทษทีที่มาสาย พอดีผม.....คุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อย" ร่างบางพูดพลางยิ้มหน่อยๆให้กับรุ่ลีทึก นพี่ในชมรมเดียวกัน
"โจว คยูฮยอน!!! นี้วันเลือกประธานชมรมคนใหม่ นายยังมาสายเหมือนเดิมทุกปีเลยนะ!" หนุ่มหน้าสวยเดินตรงมาขัดการสนทนาของทั้งสอง พลางเอื้อมมือเล็กไปจับกับมือของลีทึก
"พี่ฮีชอลก็...ผมแค่สายไปแปปเดียวเองฮะ พี่ก็ดุเสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย" พูดแกมหยอกล้อนิดๆ ใส่พี่ชายหน้าสวย
"ครึ่งชั่วโมงน่ะหรอแปปเดียว หรือนาฬิกานายมันไม่ตรงกันแน่ล่ะ??" ว่าแล้วพี่ชายหน้าสวยก็ย้อนกลับ ทำเอาคนโดนถามอึ้งไปหน่อย ก่อนจะหัวเราะออกมาแห้งๆ
"แล้วปีนี้ ใครเป็นประธานล่ะฮะ??" หยอกล้อกันเสดก็เข้าประเด็นทันที ลีทึกทำท่าคิดนิดๆ ก่อนจะตอบรุ่นน้องร่างบาง
"เยซองน่ะ นายจำได้มั้ย? ที่เค้าเป็นแฟนกับประธานชมรมร้องเพลงน่ะแหละ" ลีทึกพูดพลางยิ้มหน่อยๆ
"ไหนนายว่าจะยิ้มให้ชั้นคนเดียวไงลีทึก โกหกนี่นา...." คนหน้าสวยพูดพลางอมลมจนแก้มป่องดูน่ารักไปอีกแบบ
"อ่าๆ ก็ได้ งอนอีกแล้วสิน่า...." เห็นคนรักขี้งอนแบบนี่ ก็เลยทำโทษด้วยการหอมแก้มไปซักที
"...........ลีทึก ไอ้บ้า!!! ไม่เห็นรึไงว่าคยูยืนอยู่น่ะ อายบ้างสิ" หน้าสวยพูดขึ้น หน้าก็สีขึ้นเรื่อๆ แล้วทั้งสามก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่ก็ยังมีผู้ที่แอบมองร่างบางอยู่ เหมือนครั้งที่เค้ายืนหลบฝน คนที่ตามเค้าไปทุกที่ หรืออาจจะทุกเวลา ไม่ว่าร่างบางจะอยู่ครเดียว หรืออยู่กับผู้คนมากมาย คนในเงาผู้นี้ก็จะตามเค้าไปทุกที....ไม่มีวันสิ้นสุด
"ไม่มีใครกล้าเดินชนชั้นแล้วพูดแต่คำว่าขอโทษหรอกนะ จำใส่หัวเล็กๆกลวงๆของนายไว้ด้วย...." ร่างสูงพูดขึ้นอย่างไม่สนใจว่าคนที่ได้ยินจะรู้สึกยังไง
"นายมีสิทธมาว่าอะไรชั้น ชั้นหัวเล็กหัวกลวงก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับนายซักนิด" ร่างางสะบัดข้อมือออก "อีกอย่าง ชั้นขอโทษนายไปแล้ว ทำไมต้องเป็นทาสรับใช้นายด้วย ไร้สาระสิ้นดี" ร่างบางพูดยาว หารู้ไม่ว่ากำลังทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าถึงกับอารมณ์เดือดพล่าน
"ไร้สาระงั้นหรอ? ไม่มีใครกล้าว่าชั้นแบบนี้นะ!!!" ร่างสูงผลักร่างบางให้ชิดกับกำแพง ทำเอาร่างเล็กถึงกับอุทานออกมาเล็กด้วยความเจ็บจากแรงกระแทกนั้น
"อ๊ะ...ชั้นเจ็บนะ นายเป็นใครกันแน่ อยู่ดีๆก็มาบงการชั้น สั่งชั้น นายเป็นพ่อชั้นรึไง!?" ร่างบางพูดด้วยเสียงที่เบาในใจก็กล้าๆกลัว กับสายตาตรงหน้าที่ราวกับจะบดขยี้เค้าได้ทุกเวลา
"ถึงไม่ใช่พ่อ ชั้นก็เป็นได้ยิ่งกว่าพ่อนายอีก โจว คยูฮยอน......." ร่างสูงพูดพลางกระซิบชื่อของร่างบางให้ได้ยินเบาๆ
"................นายรู้จักชั้นได้ยังไง" ร่างบางผลักให้ร่างสูงออกห่างพลางพูดเสียงแข็ง
"นายจะสนใจทำไมล่ะ รู้ว่าหลังจากวันนี้ นายต้องมาหาชั้นที่นี่ทุกวันก็พอ...เข้าใจมั้ย?" ร่างสูงพูดเสียงเรียบแล้วเดินจากไป ปล่อยให้ร่างบางเกิดอาการงงขั้นหนัก
"??? อะไรของเค้า เหอะ!! ชั้นไม่มาให้เสียเวลาหรอก" พูดจบร่างบางก็รีบเดินขึ้นห้องเรียนไป
----------------------------------------------------------------------------------
"สวัสดีฮะ ผมฮันคยอง ประธานชมรมเบรคแดนซ์คนใหม่ หวังว่าผมคงจะได้การต้องรับ...เป็นอย่างดี" ประธานชมรมเบรคแดนซ์คนใหม่ได้พูดขึ้น หลังจากที่เค้าได้รับเลือก(ด้วยการโกงของเค้าเอง)
"แล้ววันนี้จะทำอะไรก่อนล่ะ? ซ้อมเต้น ฝึกเพลงใหม่ หรืออะไรล่ะคุณประธานชมรม" อึนฮยอกพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจเท่าไหร่....'เป็นคนอื่นได้มั้ย? ที่ไม่ใช่ไอ้ตี๋ตาตี่นี้น่ะ- -*' แต่มันก็เป็นเพียงคำพูดในใจที่พูดออกมาไม่ได้ ก็เท่านั้น....
"วันนี้ชั้นยังไม่มีแผนอะไรน่ะ......แต่ชั้นมีเรื่องให้ทุกคนช่วย" พูดเสียงเรียบพลางมองไปที่ร่างเล็กที่นั่งหน้านิ่วอยู่ "โดยเฉพาะนาย ลี ฮยอกแจ...ชั้นมีงานให้นายทำพิเศษเลยล่ะ" ร่างหนาพูดเสียงเย็น พลางยิ้มมุมปาก
"วันนี้พรุ่งนี้ เป็นการเลือกรองประธานโรงเรียน เพราะทุกคนคงรู้ ทุกปีน้องชายชั้นเป็นประธานโรงเรียนอยู่แล้ว ชั้นจะให้ทุกคนลงคะแนนเสียงให้กับชั้น" พูดจบเสียงฮือฮามากมายก็เกิดขึ้น
"ทำไมต้องเลือกคนเอาแต่ใจอย่างเค้าล่ะ?"
"เค้าดีตรงไหน พวกเราถึงต้องเลือกน่ะ"
"ทำไมต้องบังคับกันด้วยนะ"
"เค้าจะใช้เงินซื้อเสียงหรอ??"
"พวกวางอำนาจ น่าเบื่อชะมัดเลย...."
"กำลังนินทาอะไรชั้น!!!!!" ร่างหนาพูดสะกดเสียงทั้งหมดในห้องชมรมเบรคแดนซ์ให้เงียบลงได้ เว้นแต่.....
"Tic Toc no it’s the clock again, tic toc no it’s the clock Tic toc no it’s the clock again,
beating on my head like a big drum......" ร่างเล็กไม่ได้สนใจในคำพูดที่มีอำนาจนั้นเลย แต่กลับร้องเพลงที่ฟังอยู่จากมือถือเครื่องสีส้มอ่อนของเค้าเอง
"ลี ฮยอกแจ!!!!!!" พูดอย่างเดียวไม่พอ มือหนาคว้าหูฟังออกจากหูของร่างเล็กออกอย่างรุนแรง จนร่างเล็กต้องเอนหัวตามแรงดึงน้อยๆ
"อะไรของนายเล่า!! จะพูดอะไรก็พูดไปสิ"
"แต่นายไม่ฟังที่ชั้นพูดอยู่..." ร่างหนาพูดอย่างอารมณ์เสีย
"ก็ฟังอยู่ นายนี่อะไรกับชั้นนักหนาล่ะห๊ะ" ร่างเล็กเถียงอย่าเร็ว เค้าไม่ยอมให้ใครมาชนะการเถียงของเค้าได้หรอก ยังไงลี ฮยอกแจผู้นี้ก็ไม่มีทางจะเงียบก่อนอยู่แล้ว
"แล้วเมื่อกี้ชั้นพูดว่าอะไรล่ะ?" น็อค เอ้าท์ทันทีเมื่อร่างเล็กโดนยิงคำถามแบบนี้ ไม่เคยมีใครทำให้เค้าเงียบแบบนี้มาก่อน
"ก็.....ก็......อะไรซักอย่างน่ะแหละ ชั้นไม่ได้ใส่ใจ"
"ไหนนายบอกว่าฟังอยู่ไง....นี่คงนึกอยู่ถึงแต่เรื่องบ้าๆบอๆล่ะสิ" พูดเหมือนเหยียดหยามคนตัวเล็กที่นั่งนิ่ง
"บ้าบออะไรของนาย"
"หึ!!! ก็พวก ฝันที่อยากจะเป็นนักเต้นระดับโรงเรียน หรือไม่ก็อันดับ1ของการแข่งขันเบรคแดนซ์บ้าบออะไรของนายไง รู้ก็รู้ ว่าอย่างนายน่ะ...มันกระจอกชัดๆ" คำพูดนี้รุนแรงเกินที่ฮยอกแจจะเก็บกดความโกรธไว้ได้ เค้ารับว่าเค้าอาจจะเพ้อฝันได้ แต่กับคำว่า "กระจอก" ใครจะไปรับได้
"กระจอกงั้นหรอ!!! มันมากเกินไปแล้วนะ" ฮยอกแจระเบิดอารมณ์ออกมา เค้าผลักร่างหนาอย่างแรง แต่เหมือนคนที่ถูกกระทำไม่ได้สะทกสะท้านซักนิด
"มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ กับที่นายทำกับชั้นน่ะ......" ร่างหนาพูดพลางมองคนอื่นๆที่อยู่รอบๆห้อง "พวกนายกลับไปได้แล้ว ชั้นมีเรื่องจะเคลียร์กับอดีตประธานชมรม" พูดจบทุกคนก็ปฏิบัติอย่างว่าง่าย ไม่เว้นแต่ลี ดงเฮ น้องชายของร่างเล็กที่กำลังอึ้งกับสิ่งตรงหน้า
-------------------------------------------------------------
"คยูฮยอน นายหายไปไหนมาน่ะ คนอื่นรอนายตั้งนาน" ลีทึกพูดพลางเอื้อมมือไปจับที่บ่าของร่างบาง
"อ่อ ป่าวฮะ ขอโทษทีที่มาสาย พอดีผม.....คุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อย" ร่างบางพูดพลางยิ้มหน่อยๆให้กับรุ่ลีทึก นพี่ในชมรมเดียวกัน
"โจว คยูฮยอน!!! นี้วันเลือกประธานชมรมคนใหม่ นายยังมาสายเหมือนเดิมทุกปีเลยนะ!" หนุ่มหน้าสวยเดินตรงมาขัดการสนทนาของทั้งสอง พลางเอื้อมมือเล็กไปจับกับมือของลีทึก
"พี่ฮีชอลก็...ผมแค่สายไปแปปเดียวเองฮะ พี่ก็ดุเสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย" พูดแกมหยอกล้อนิดๆ ใส่พี่ชายหน้าสวย
"ครึ่งชั่วโมงน่ะหรอแปปเดียว หรือนาฬิกานายมันไม่ตรงกันแน่ล่ะ??" ว่าแล้วพี่ชายหน้าสวยก็ย้อนกลับ ทำเอาคนโดนถามอึ้งไปหน่อย ก่อนจะหัวเราะออกมาแห้งๆ
"แล้วปีนี้ ใครเป็นประธานล่ะฮะ??" หยอกล้อกันเสดก็เข้าประเด็นทันที ลีทึกทำท่าคิดนิดๆ ก่อนจะตอบรุ่นน้องร่างบาง
"เยซองน่ะ นายจำได้มั้ย? ที่เค้าเป็นแฟนกับประธานชมรมร้องเพลงน่ะแหละ" ลีทึกพูดพลางยิ้มหน่อยๆ
"ไหนนายว่าจะยิ้มให้ชั้นคนเดียวไงลีทึก โกหกนี่นา...." คนหน้าสวยพูดพลางอมลมจนแก้มป่องดูน่ารักไปอีกแบบ
"อ่าๆ ก็ได้ งอนอีกแล้วสิน่า...." เห็นคนรักขี้งอนแบบนี่ ก็เลยทำโทษด้วยการหอมแก้มไปซักที
"...........ลีทึก ไอ้บ้า!!! ไม่เห็นรึไงว่าคยูยืนอยู่น่ะ อายบ้างสิ" หน้าสวยพูดขึ้น หน้าก็สีขึ้นเรื่อๆ แล้วทั้งสามก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่ก็ยังมีผู้ที่แอบมองร่างบางอยู่ เหมือนครั้งที่เค้ายืนหลบฝน คนที่ตามเค้าไปทุกที่ หรืออาจจะทุกเวลา ไม่ว่าร่างบางจะอยู่ครเดียว หรืออยู่กับผู้คนมากมาย คนในเงาผู้นี้ก็จะตามเค้าไปทุกที....ไม่มีวันสิ้นสุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น