คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 11
เรุายาแฟเ้าไปในห้อผู้บริหารเวลาเิม านั้นหมุนัวเินออมาโยไม่ปริปา แ่ถูร่าสูยืนวาหน้า พอเบี่ยหลบ็ิสอแนแ็แราร่อมับโ๊ะทำาน ใบหน้าหล่อโน้มลมาระับเียวัน แ่เธอผินหน้าหลบไม่ยอมสบา้วย
“เป็นอะไร”
“เปล่า่ะ”
“โรธเหรอ”
“เปล่า่ะ”
“ถ้าั้นอูบหน่อย”
“มะ...อื้อ”
ไม่เปิโอาสให้นัวเล็ปิเสธ ฤบีับปลายามน้วยมือ้าเียว ส่วนมืออี้าโอบเอวบาเ้ามาแนบิ บเล้าลีบปานุ่มอย่าละเมียละไม สอปลายลิ้นเ้าไปวาิมวามหอมหวาน ลิ่นนมราหมีเือาในโพรปาเล็ นัยน์าทอมออย่าอบอุ่นอ่อนโยน ่อนะถอนูบอย่าอ้อยอิ่ หาริมฝีปายัลอเลียไม่ห่า ้านนิ้วเรียวยาวลูบแ้มป่อเบา ๆ
“พี่เห็นว่าึแล้ว็เลยไม่โทรไปรบวน เพราะวันันทร์เรน้อื่นเ้ามาทำาน หายอนนะ”
ราวับเหุาร์เิมวนเวียน้ำ ๆ พอเา้อ็ให้อภัยหมทั้ใ อีทั้เมื่อไ้ฟัเหุผล็เป็นามนั้นริ ๆ แม้ภาพเมื่อืนยั้าาในวามรู้สึ แ่็เลือะปล่อยผ่าน พยายามิแ่ีว่าอย่าน้อยเา็ไม่ไ้ปิบั่อนเร้น และยืนยันหนัแน่นว่าสลิลาเป็นแ่เพื่อน
ทว่าวามสัมพันธ์ยัำเนินไปในรูปแบบเิม ฤบีไปไหนมาไหนับสลิลา ทำเหมือนทิ้ว้าเธอแล้ววนลูป้วยารอน้อ นอรู้สึไม่ไ้ว่าเป็นแุ่๊ามีีวิบนเีย
ลิ์โหล
ความคิดเห็น