ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TAOHO - 1
taoho
กริ๊ง กริ๊ง!!!!
"ยินดีต้อนรับครับ" เมื่อเปิดประตูเข้าไปมีเสียงต้อนรับจากพนักงานขึ้นมาทันที
"ผมมารับขนมที่คุณเฉินสั่งไว้ครับ" เด็กหนุ่มตัวขาวกล่าวแก่พนักงานที่ยืนต้อนรับอยู่ ก่อนจะมีเสียงเอ่ยถามขึ้นจากซาลาเปาเดินได้(?) เชฟเจ้าของร้านสุดน่ารัก
"มาแล้วหรอ ฝากข้าวกล่องให้จงแด เอ่อ....เฉินด้วยนะ (>///<)" ร่างบางของเจ้าของร้านผู้น่ารักส่งถุงขนมและข้าวกล่องให้คนตรงหน้า ก่อนจะยืนบิดชายผ้ากันเปื้อนอย่างเก้อเขิน
"ครับ เอ่อ..อันนี้เฉินฝากมาให้น่ะครับ ^_^" คนตัวขาวยื่นกระดาษบางอย่างที่แนบด้วยดอกกุหลาบดอกเล็กให้แก่ร่างบางตรงหน้า พอคนตรงหน้าได้อ่านข้อความถึงกับหน้าแดงและวิ่ง ดุ๊ก ดิ๊ก ไปหลังร้านทันที
ร่างบางคิดแล้วอมยิ้มก่อนจะหลังเตรียมจะออกจากร้าน
กริ๊ง กริ๊ง (เสียงกระดิ่งหน้าประตูจ้า -w-)
"ส่งออเดอร์เรียบร้อยแล้.."
'โอ้พระเจ้า ขาว น่ารัก!!!! >0<'
นี่คือสิ่งแรกที่ หวง จือเทา คิดเมื่อเขาเห็นร่างบาง เขาไม่คิดว่าจะมีคนขาวขนาดนี้ถ้าเป็นแวมไพรล่ะเขายอมให้กัดคอเลยอ่ะ ><! พี่ครับผมเจอน้องสะใภ้พี่แล้ว
"อ๊ะ...คุณครับกระดาษหล่น"
"................."
"เฮ้!!..กระดาษคุณหล่นน่ะ"
"............."
"คุณ! คุณๆเป็นอะไรป่าว" ร่างบางพูดพลางโบกมืออยู่ตรงหน้าของคนตัวสูงที่กำลังยืนนิ่งค้างอยู่หน้าประตู
".............."
"คุณ!!!!!!!!!!!!!"
"หะ...ห๊ะ! จะตะโกนทำไม"
"ก็ผมเรียกคุณตั้งนานนี่นา"
"มะ...ไม่เห็นต้องตะโกนเลย"
"ก็เรียกตั้งนานี่นา อ่ะ..นี่คุณกระะดาษที่หล่นครับ" ร่างบางก้มลงเก็บกระดาษออเดอร์ที่หล่นอยู่บนพื้นให้คนตัวสูง
"อ้าวหล่นเมื่อไรเนี้ย ขอบคุณครับ"
"ไม่เป็นไรครับ เอ่อ...คือ....ช่วยหลีกทางให้หน่อยได้ไหมครับ"
"หือ?"
"มึงไปขวางประตูเขาน่ะครับไอ้แพนด้า" เสียงโทนต่ำดังขึ้นจากเค้าเตอร์บาร์ของร้านอาหารที่่มีชายหนุ่มตัวสูงเอ่ยอยู่ขณะกำลังเช็ดแก้ว เนื่องจากประตูเป็นแบบบานเดียวทำให้ทางออกมีทางเดียวแต่คนตัวสูงดันขวางประตูซะนี่
"ขะ...ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไร ผมไปก่อนนะ"
"ไว้มาใหม่นะครับ.....เดี๋ยวผมเปิดประตูให้" คนตัวสูงรีบเปิดประตูให้คนตัวขาวทันที ร่างบางหันมายิ้มขอบคุณก่อนจะเดินออกไป
'>///< นะ..น่ารักชิบ'
"ชอบเขาอะดิมึง" เสียงโทนต่ำดังขึ้น ทำให้คนตัวสูงที่กำลังบินไปฟินแลนด์หันมามองอย่างเขินๆ
"บ้า..พะ...เพิ่งเจอกัน จะ...จะปิ๊งได้ไง >///<" เด็กแพนด้าเถียงขึ้นแล้วบิดชายเสื้อแก้เขิน
"เออ เชื่อ...ถ้ากูเชื่อมึงก็มีเขาล่ะว่ะ - - " คนที่กำลังเช็ดแก้วพูดอย่างเอือมๆ
"ขะ..เขา กะ..ก็น่ารักดี กูจองนะโว้ย" เด็กแพนด้าพูดขู่ก่อนจะวิ่งไปหลังร้านเพื่อซ่อนความเขิน
เหอะๆคนเช็ดแก้วอยู่มองอย่างเอือมๆ เมื่อกี้บอกว่าไม่ได้ปิ๊งนี่หว่า ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้ชาตินี้ก็ไม่ได้กินเขาล่ะว่ะ
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
W r i t e r t a l k
เพิ่งเปิดเรื่องใหม่หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะ ยังไงก็เม้นกันด้วยน้อ
ติชมได้จ้า ยังไม่มีเวลาแต่งบทความน้าเดี๋ยวจะมาแต่งทีหลัง แหะๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น