นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ดาราสิตาลัย (ชุด ดาริกาพร่างรัก ดวงที่ 1)
เลือดที่นองแผ่นดิน นำพาเจ้าป่าแห่งสิตาลัยมาพบเจอ หญิงสาวปริศนาผู้เปรียบดั่งแสงดวงดาราสาดส่องเข้ามาในหัวใจ เธอผู้จำอะไรไม่ได้ แต่กลับกุมทั้งชีวิตและลมหายใจของคนเถื่อนไว้ในกำมือ
ผู้เข้าชมรวม
4,340
ผู้เข้าชมเดือนนี้
23
ผู้เข้าชมรวม
4.34K
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 21 มิ.ย. 64 / 20:57 น.
รัก ประเทศสมมติ นาราคีรี สิตาลัย ป่า ภูเขา เทือกเขา หัวใจ รักโรแมนติก ซึ้งกินใจ เจ้าหญิงเจ้าชาย กษัตริย์ กบฎ คนป่า รักนิรันดร์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ดาราสิตาลัย
นวนิยายชุดดาริกาพร่างรัก ดวงที่ 1
รักนี้...คือนิรันดร์
ผู้นำแห่งขุนเขาสิตาลัย กับ หญิงสาวปริศนา
ตลอดชั่วชีวิตที่ผ่านมา ดาวเพียงดวงเดียวที่เขาเฝ้ามอง...คือเธอเท่านั้น
E-book พร้อมโหลดค่ะ ในส่วนของเด็กดีดำเนินการเปิดขายแพคเกจนะคะ
 |
|
ว่าด้วยตำนานความรักอันยิ่งใหญ่ของชาคีย์เจ้าป่าสิตาลัย
ที่ก่อกำเนิดขึ้นท่ามกลางปมปัญหาขัดแย้งแย่งชิงบัลลังก์บนแผ่นดินนาราคีรี ซึ่งปัจจุบันกาลนั้นปกครองโดยราชาทรราช
ส่งผลให้แคว้นที่เคยมั่งมีอุดมไปด้วยผลหมากรากไม้ กลับกลายเป็นเหมือนโลกที่สุริยาอับแสง
แตกต่างจากยามทิวากาลราวพลิกกลับ ผู้คนต่างนึกถึงความตายวันละร้อยรอบ
เหลือเพียงรอ...ว่าเมื่อไหร่จะถึงคราวของตนก็เพียงนั้น
ทว่า...ท่ามกลางความมืดมนดังคำกล่าว ชาคีย์...เจ้าป่าแห่งขุนเขาสิตาลัย
ต่างพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้บัลลังก์ได้กลับคืนสู่สายเลือดของเจ้าผู้ครองนครพระองค์เก่า
โดยไม่อาทรแม้แต่ศีรษะของตนเอง
จนกระทั่งอิสตรีผู้เปรียบดั่งดวงดาราปรากฏขึ้นเบื้องหน้า เธอผู้จำอะไรไม่ได้แม้กระทั่งนามของตน แต่กระนั้น...ชาคีย์ก็สาบานได้ว่านี่คือดาวดวงเดียวที่เขาเฝ้ามองและอยากครอบครองเสมอมา
จริงน่ะหรือ...ที่เขากล่าวไว้ว่ายอมตายได้ทุกเมื่อ
จริงหรือไม่...ที่เขาจะไม่อาทรต่อหัวใคร แม้แต่หัวตัวเอง
ดอกไม้งามที่ถูกบ่มเพาะจากแดนไกล กลับมาผลิบานอยู่ท่ามกลางขุนเขา
อันมีมือของเจ้าป่าสิตาลัยคอยทำนุบำรุงและหวงแหนดุจดั่งดวงใจ ไม่สนว่าเธอชื่ออะไร เป็นมิตรหรือศัตรูของตน
เขารู้เพียงว่าเธอจะเป็นดวงดาราแห่งขุนเขาสิตาลัย ตราบจนชีวิตเขาจะหาไม่...
"เจ้าจะเป็นดวงดาราแห่งผืนป่าสิตาลัยนี้ตราบจนวันสุดท้ายในชีวิตข้า"
คำกล่าวนี้ของชาคีย์...จะคงดังก้องอยู่ในความทรงจำของคุณไปตราบชั่วนิรันดร
เสมอกันกับความรักของเจ้าป่าสิตาลัย...
พบกับความรักทุกรูปแบบ รักชาติ รักพวกพ้อง
รักองค์กษัตริย์ และรักสตรีผู้เป็นดวงใจ...
จิ้ม
V
V
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่หนึ่งในชุด "ดาริกาพร่างรัก" ซึ่งประกอบไปด้วย
ยังไงก็...ขอฝากเซ็ทนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ขอบคุณค่า
และขอบคุณสติ๊กเกอร์แอดแฟนคลับจากคุณ ซ่อนนาม ค่ะ ^^
ฝากผลงานอีบุคอีกเรื่องด้วยนะคะ
 |
|
หากอยากพูดคุยกับนักเขียน กดถูกใจที่เพจด้านล่างได้นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้า
____________________________________________________________________________
เริ่มเขียน 8 มีนาคม 2559 และเริ่มอัพต่อในวันที่ 18 เมษายน 2563
ดาราสิตาลัยแต่งขึ้นตามจินตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ตัวละคร สถานที่ วัฒนธรรมประเพณี ภาษาและประเทศไม่มีอยู่จริงและไม่อิงประเทศใดเลย เป็นเพียงเมืองในความคิด เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้นนะคะ ผู้อ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาต หากกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์ ผู้กระทำต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติและจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
ด้วยความเคารพ
ลัลล์นรา
ผลงานอื่นๆ ของ ลัลล์นรา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ลัลล์นรา
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ A สวัสดีคุณเอวาลินนะคะ ขอบคุณที่ไว้วางใจให้เราวิจารณ์ค่ะ ดีใจมากๆเลย ขอโทษที่มาส่งงานช้ามากๆนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ หากผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ เพราะเราว่าไปตามความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งเนอะ งั้นมาเริ่มกันเลยค่ะ ชื่อเรื่อง (10/10) ดาราสิตาลัย เราให้เต็มค่ะ เนื่องจากลองอ่านคำโปรยแล้ว รวมทั้งการเกริ่นหน้าบทความ ชื่อเรื่องบอกขอบเขตของเรื่อง ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ A สวัสดีคุณเอวาลินนะคะ ขอบคุณที่ไว้วางใจให้เราวิจารณ์ค่ะ ดีใจมากๆเลย ขอโทษที่มาส่งงานช้ามากๆนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ หากผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ เพราะเราว่าไปตามความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งเนอะ งั้นมาเริ่มกันเลยค่ะ ชื่อเรื่อง (10/10) ดาราสิตาลัย เราให้เต็มค่ะ เนื่องจากลองอ่านคำโปรยแล้ว รวมทั้งการเกริ่นหน้าบทความ ชื่อเรื่องบอกขอบเขตของเรื่องชัดเจน ไม่ออกนอกทะเลและเป็นชื่อที่สละสลวย นางเอกเปรียบเหมือนดาราของเจ้าป่าแห่งสิตาลัย ถือว่าดีพอควรค่ะ ชื่อเหมาะมากและน่าตาม การตกแต่งบทความ (3/5) มีรูปตัวเอกประกอบนิดหน่อย ธีมบทความให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในป่าดีค่ะ เหมาะกับบทบาทของพระเอกที่เป็นเจ้าป่า ตัวหนังสือเยอะไปบ้าง จากที่สังเกต ไรท์เปิดทั้งตอนและอธิบายทั้งหน้าบทความเยอะเลย เกี่ยวกับรายละเอียดเซ็ทนี้ ซึ่งอาจทำให้ดูไม่สบายตาบ้างในบางกรณี แต่เป็นความต้องการของผู้แต่ง ถือว่าข้ามเนอะ โดยส่วนตัว การตกแต่งอยู่ในเกณฑ์พอใช้ ยังไม่มีอะไรดึงดูดพอ แต่เป็นการแต่งที่เรียบสบายตา นิดเดียวที่จะบอกขัดกันตรงมีตัวอักษร เดี๋ยวเอียงเดี๋ยวหนา มันเลยลายตาด้วยน่ะค่ะไรท์ บทบรรยาย (17/20) เห็นไรท์เขียนแจ้งเอาไว้ว่าอยู่ระหว่างแก้ไขงานด้วย แต่เราจะขอติชมและติงเท่าที่เรารู้นะ เราเองก็ไม่ค่อยสันทัดงานเขียนเกี่ยวกับราชวงศ์นะคะ ออกตัวไว้ก่อน เรื่องน่าจะหนักพอสมควร จะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดนะคะ บทนำ อ่านบรรทัดแรกก็มาเลยค่ะ มันเป็นคำคล้องจองกัน ในที่นี้เราอยากแนะเรื่องของการใช้คำคล้องจอง มันสละสลวยและทำให้ไหลลื่นค่ะ แต่ใช้มากไปนักอ่านจะเบื่อเอาได้ บางทีเมื่อเจอสิ่งที่เราตัดได้ก็ควรตัดให้สั้นลง นิยายไม่จำเป็นต้องบรรยายสละสลวยยาวๆค่ะ มีบ้างได้ แต่อย่าใช้หมดทุกประโยค ตัวอย่างคำคล้องระหว่างเพริศแพร้ว แล้วประโยคถัดมาพูดว่าแววรุ้ง คิดว่าไรท์น่าจะตั้งใจเขียน แต่เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้า บางครั้งใช้ได้นะคะ แต่อย่าใช้หมดทุกเม็ด ที่อ่านมีเจอประโยคต่อๆกัน แต่ถามว่าลื่นไหม ลื่นนะคะ ดีพอควร ที่จริงไม่ได้พบเยอะค่ะแต่ขอแนะไว้สักหน่อยหนึ่ง เดี๋ยวเราขออ่านต่อเรื่อยๆ ถ้าพบอะไรที่ขัดใจหรืออะไรจะแจ้งค่ะ อ่านจบบทแรกแล้วค่ะ รู้สึกลุ้นมากๆ การบรรยายส่วนใหญ่ลื่นไหลค่ะ แต่รู้สึกขัดตรงที่นางเอกอธิษฐานในใจที่พูดแทนตัวเองว่าข้า ในขณะที่เวลาพร่ำถึงพระเอกกลับพูดเป็นภาษาคนเมือง มันขัดๆน่ะค่ะ ไม่แน่ใจว่าจงใจให้เป็นแบบนี้หรือเปล่า เผื่อแบบตอนขอพรไรงี้มันศักดิ์สิทธิ์เลยต้องอู้คำเมืองเนอะ ประมาณนี้ ไม่มีอะไรมากค่ะ บทที่ 1 เราอ่านมาเจอประโยคแรกที่คิดว่าขัดๆค่ะ เพื่อหลบสิ่งกีดขวางบางอย่างตามการบังคับบังเหียนจากร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน เรารู้สึกขัดๆเล็กน้อยค่ะ อยากแนะให้ไรท์ลองตัดคำว่าบังเหียนออกไปก็ได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องบรรยายก็รู้ว่าพระเอกบังคับม้าอยู่ อ่านแล้วรู้สึกยาวๆไปนิด ตรงด้านหลังๆที่บอกจากร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน ตัดคำบางคำออกจะดีกว่านะคะ เพื่อความกระชับด้วย ถึงจะเป็นนิยายแนวนี้ก็ตาม ปรับคำ เช่น เพื่อหลบสิ่งกีดขวางบนพื้นตามการบังคับของร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน ประมาณนี้ค่ะ ไม่มีอะไรมากเนอะ มีอีกอย่างที่เราสงสัยคือ ไรท์บรรยายว่าม้าจำนวนหนึ่งย่างเหยาะไปช้าๆตามการบังคับของร่างสูงใช่ไหมคะ ร่างสูงที่ว่าเรานึกว่าคนเดียวซะอีก ตอนแรกไรท์บอกม้าจำนวนหนึ่งต่อมาบอกคนบังคับคือร่างสูง(หมายความชายคนเดียว) แต่ไม่ได้บอกว่ามาหลายคน มันเลยดูขัดๆกัน ต่อมาไรท์เพิ่งมาบอกบรรยายว่าเป็นกลุ่มคน เราคิดว่าถ้าจะบรรยายแบบนั้นให้บอกส่วนที่ว่ามีม้าจำนวนหนึ่งตามด้วยกลุ่มคนแล้วค่อยพูดถึงร่างสูงซึ่งเป็นหัวหน้าทีหลังดีกว่าค่ะ บอกตามลำดับภาพการบรรยายเพื่อให้เหตุผลสอดคล้องกัน บรรยายแบบนี้เราเข้าใจผิด นึกภาพผิดได้เลยนะ หรืออีกนัย ไรท์บรรยายร่างสูงที่บอกถึงกลุ่มคนโดยรวม เราว่าไม่เหมาะค่ะ เพราะคำนี้ทำให้เรานึกถึงชายหนึ่งคนเอง ลองอ่านทวนอีกทีนะคะ อ่านลงมาภาษาถือว่าลื่นไหลพอควรสมกับที่รีไรท์ไปแล้ว ฮ่าๆ ดีมาก เพลินดีค่ะ มีที่ให้ตินิดเดียว เราอ่านมาเรื่อยๆ สงสัยตรงที่เป็นบทสนทนาระหว่างหญิงสาวที่เพิ่งโดนกระทำชำเรากับชายคนหนึ่ง ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มคน ผู้หญิงคนนั้นในตอนแรกร้องขอความช่วยเหลือ แต่พอพวกนั้นเดินเข้ามาถามดันตอบเปาะ เล่าเรื่องที่เกิดได้ แล้วค่อยมาระแวงทีหลังว่ากลุ่มพวกนี้ใช่คนที่ฆ่าครอบครัวตัวเองหรือเปล่า มันดูไม่สมเหตุสมผลน่ะค่ะ เหมือนระแวงช้าไป ปกติคนเราจะระแวงกัน ต้องมองหน้าก่อน หน้าไม่ไว้ใจก็จะกลัวและไม่กล้าพูดอะไร แต่นี่คือนางไม่ระแวงในตอนแรกเลยดูขัดแย้งทางเหตุผล เราว่าถ้าจะเขียนให้หญิงคนนี้ระแวง ต้องระแวงก่อนแล้วค่อยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น แบบให้ชายคนนั้นบอกเป็นนัยๆก็ได้ว่าพวกเขาเป็นใครมาจากไหนไรงี้ ไม่ทำอะไรพวกเจ้าหรอกแล้วนางคนนั้นถึงค่อยเบาใจ ประมาณนั้นค่ะ อีกอย่างที่อยากเสริมคือ การบรรยายสื่ออารมณ์ยังต้องเพิ่มเติมอยู่บ้าง ความลุ้นมีค่ะ เก็บไว้ดีๆ อ่านมาเรื่อยๆพบบางประโยคนะคะ คำตอบจากหญิงสาวกลุ่มนั้นคือเสียงร้องไห้ที่ดังเข้าไปอีก ที่ขีดเส้นใต้เราว่าเปลี่ยนจะดีกว่าค่ะ รู้สึกขัดๆตรงคำว่า เข้าไปอีก ให้ความรู้สึกเหมือนลึกๆเข้าไปไรงี้ มันไม่ให้ความรู้สึกถึงเสียงที่ดังขึ้นเลย ไรท์น่าจะเข้าใจค่ะ ฮ่าๆ เปลี่ยนเป็นคำอื่นแทนเนอะ เช่น คำตอบจากหญิงสาวกลุ่มนั้นคือเสียงร้องไห้ที่ดังยิ่งขึ้น ประมาณนี้เนอะ ไม่มีอะไรมาก อ่านต่อพบ บางประโยคค่ะ แต่เป็นเพราะเพียงแค่ติดต่อพูดคุย ที่ขีดเส้นใต้เป็นคำสันธานแทบทั้งหมด เอามาต่อกันเลยดูขัดๆค่ะ เลยอยากให้ตัดบางคำออกไปบ้างเนอะ จะลื่นกว่าค่ะ เช่น แต่เพียงแค่ติดต่อพูดคุย เราคิดได้เท่านี้ค่ะ ประมาณนี้เนอะ ไม่มีอะไรมากค่ะ ขอยกเรื่องของบทสนทนามาด้วย เพราะอ่านแล้วขัดๆเล็กน้อยเนอะ “เจ้าคิดหรือว่าหากไม่ไปกับข้าแล้วพวกนั้นมันจะไว้ชีวิตเจ้า ยิ่งพวกเจ้าอยู่กันแบบนี้ มันก็จะยิ่งเหิมเกริมมาไล่บี้เอามากขึ้นเท่านั้น” มันดูยาวๆน่ะค่ะและพอลองออกเสียงแล้ว เราลิ้นพันเลยค่ะ มันดูไม่สมกับบทสนทนา เวลาคนเราพูดๆกัน อยากให้ตัดหั่นให้สั้นลงหน่อยและกระชับพอที่คนจริงๆจะพูดได้น่ะค่ะ ตัวอย่างเช่น “เจ้าคิดหรือว่าหากไม่ไปกับพวกข้า พวกนั้นจะไว้ชีวิตเจ้า ยิ่งอยู่ที่นี่ต่อไป มันก็ยิ่งเหิมเกริมมากขึ้น” ประมาณนี้นะคะ อ่านต่อมาเรื่อยๆจะพบปัญหาความสมจริงอีกที่ก็ตรงการประชุมของพวกพระเอก จะเป็นตรงบทสนทนาที่ค่อนข้างไม่สมจริง อยากให้ลองอ่านทวนดูอีกทีค่ะ เดี๋ยวจะยกไปพูดในส่วนของตัวละครด้วยนะคะ ก็ประมาณนี้เนอะ คำผิด ตามิ – ตาม บทที่ 2 เปิดมาพูดถึงราชาใจทรามที่อยากฆ่าคนเลย การบรรยายยังอยู่ในระดับดีนะคะ รักษามาตรฐาน จะพบปัญหาเดิมในส่วนของความสมจริง ซึ่งจะยกไปพูดในตัวละครค่ะ มีบางส่วนที่อยากแนะนำ รับสั่งพร้อมทั้งพยักพระพักตร์ให้มูเรออกไปพร้อมมหาดเล็ก มัน ออกเสียง พ ต่อกัน อ่านเลยขัดๆไม่ลื่นนะค่ะ อยากให้ลองปรับเปลี่ยนดูเนอะ อาจจะเปลี่ยนคำว่า พร้อมทั้ง เป็น พลาง คำเดียว จะดูโอเคกว่านะคะ อ่านมาเรื่อยๆจะมีบางส่วนที่เคยพูดยกตัวอย่างไปบ้างแล้วนะคะ ในเรื่องของสมจริงของบทสนทนา การบรรยายในนามบุรุษที่ 3 ถือว่าโอเคพอสมควรค่ะ คำผิดและคำฟุ่มเฟือยพบน้อยมากๆอื่นๆจะนำไปอธิบายในหัวข้อต่อๆไปนะคะ เพราะที่อ่านต่อหลังจากนี้ มีปัญหาเพียงประปรายและแนวเดิมๆค่ะ ลองไปอ่านทวนอีกทีเนอะ คำผิดไม่พบค่ะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (15/20) น่าสนใจนะคะ แต่ในส่วนของโครงเรื่อง อย่างที่ไรท์แอบกังวลในเรื่องของความสมจริงในการสร้างประเทศและเมืองสมมต ถามว่าสมจริงไหม การบรรยายสถานที่ ยังทำให้เราเชื่อได้ไม่เต็มร้อยค่ะ กลางๆ เหมือนการบรรยายและบทสนทนาดึงให้เราอยู่ในยุคปัจจุบันที่มีพวกเทคโนโลยี แทนที่จะเป็นอีกประเทศ อีกหมู่บ้าน อีกราชวัง เป็นคนป่า เราว่ามันยังไม่สมจริงเท่าที่ควรจะเป็นค่ะ การบรรยายในเรื่องของการสร้างประเทศสมมต ต้องวางแผนหนักๆในเรื่องของการบรรยายด้านประเทศ ด้านการค้า ด้านสิ่งแวดล้อม สิ่งที่จะประกอบทุกอย่างให้เป็นประเทศประเทศหนึ่ง ซึ่งเรายังมองไม่เห็นภาพตรงนั้นค่ะ ถ้าให้แนะคือ ไปเสริมและเพิ่มเติมการบรรยายบางส่วนเกี่ยวกับประเทศเมืองเหล่านั้นให้หนักขึ้น พูดถึงองค์ประกอบเล็กๆแล้วค่อยบรรยายสิ่งใหญ่ๆจนมันรวมเป็นอาณาจักรหรือประเทศอะไรก็ว่าไป ส่วนภาษาและการบรรยายดีแล้วค่ะ ติดอยู่ที่บทสนทนาและความสมจริงของท้องเรื่องที่ยังดึงเราได้ไม่เต็มร้อยเท่านั้นเองค่ะ ตัวละคร (13/20) ในส่วนนี้จะถูกหักคะแนนเยอะหน่อย เพราะเราลองอ่านไป แต่ละบท ตัวละครยังไม่ชัดเจน คาแรคเตอร์ไม่เด่น เรายังนึกภาพไม่ออกว่าใครพูด ใครท่าทางเป็นอย่างไร โดยส่วนที่เราคิดคือ เวลาตัวละครแต่ละตัวพูด จะมีเอกลักษณ์ของตัวเอง จะมีท่าทางต่างๆ ทำให้เราจำได้ ว่าเขาคือใคร แต่จากที่อ่านมา ไรท์ไม่ได้บรรยายเรื่องรูปลักษณ์ บอกแต่ชื่อและใช้บทสนทนาบอกเท่านั้น ซึ่งบทสนทนานี่แหละทำให้ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ ตัวอย่างเช่น ตอนที่ชาคีย์ไปพบหญิงพวกนั้น ท่าทีดูหนักแน่น น่าเกรงขามและคล้ายคนเย็นชา ตามความรู้สึกที่เราบอกนะคะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ เหมือนชาคีย์เปลี่ยนไป แบบว่า เขาใช้คำพูดเหมือนบาลาน ที่ค่อนข้างก้าวร้าวและใช้อารมณ์ตัดสิน คนนั้นแหละค่ะ ท่าทางที่เรานึกจะเป็นเช่นนั้น อีกทั้งตอนที่คุยเล่นกับคชาด้วย ทำให้คาแรคเตอร์พระเอกไม่ชัดเจนคือบทสนทนาที่เหมือนๆกันไปหมดในบางที เราเข้าใจค่ะ บางทีคือ ตัวละครคุยกัน ไม่อยากให้เครียด แต่ละคนมีนิสัยที่ผ่อนคลาย มีมุมชายขี้เล่นไรงี้เนอะ อีกอย่างเลยคือ ใครนะ บาลูน ใช่ไหม ที่เป็นคนนิ่งๆชอบครุ่นคิดตลอดเวลา ถ้าหากเขาฉลาดพอ เขาจะไม่ชวนฝาแฝดเถียงในการประชุม เรานึกว่าเขาจะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เสียอีก อีกส่วนที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวละครคล้ายๆกันหมดคือ การบรรยายที่น้อยเกินไป ส่วนใหญ่ไรท์จะพูดเล่าประวัติตัวละคร ที่มาตัวละคร แต่ไม่ได้หยิบยกลักษณะหรือท่าทางเด่นๆที่ชัดเจนกว่านี้ขึ้นมาบรรยาย มันทำให้เราอ่านๆไปแล้วไม่เห็นความแตกต่างตรงจุดจุดนั้น ลองกลับไปทวนในเรื่องของบทสนทนานะคะ มันดูคล้ายๆไปหมดเลยค่ะ ถ้าหากแก้ปัญหาตรงนี้ได้จะดีมาก เพราะไรท์บรรยายดีอยู่แล้วค่ะ แค่เสริมและเพิ่มบางอย่างเข้าไปเฉยๆเนอะ การดำเนินเรื่อง (17/20) อยู่ในเกณฑ์ดี ไม่มีช้าหรือเร็วจนเกินไปค่ะ อ่านเพลินมากๆ จะมีตินิดเดียวในบางส่วนค่ะ บทนำ ที่ไรท์พูดถึงนางเอกนั้น พอมาอ่านต่อใน บทที่สอง คล้ายๆกับขาดตัวเชื่อมโยง เหมือนอ่านอยู่ดีๆแล้วฉึบ อารมณ์ขาดช่วงไปเลย คือมันลุ้นนะคะ แต่ขาดเรื่องตัวเชื่อมระหว่างเหตุการณ์ หรือรอยต่อ ความเกี่ยวโยงกัน เราอยากให้ลองเสริมเข้าไป เราคิดว่าน่าจะมีบางคน อ่านบทนำจบแล้วไปอ่านบทต่อไป มีงงอยู่ นี่เรามาอ่านผิดตอนหรือเปล่านะ อะไรประมาณนี้อะค่ะ แต่เราก็รู้แหละ น่าจะเป็นการเล่าเท้าความถึงเรื่องแต่หนหลังของนางเอก เพียงแต่มันหั่นความรู้สึกเราแหละละเอียดมาก ฮ่าๆ อยากให้เสริมนิดหนึ่งเนอะ บทที่ 1 จะพูดถึงฉากที่พระเอกไปพาคนเจียงนามาอยู่ด้วยกันและวางแผนประชุมเนอะโอเคค่ะ ไม่มีอะไร บทที่ 2 ไรท์มาบรรยายถึงฝั่งราชาทรราชมั่ง การดำเนินเรื่องถือว่าโอเคอยู่ค่ะ ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (3/5) บรรยายดีค่ะ สู้ๆนะคะ รวมคะแนน (78/100) หากเราอ่านข้ามหรืออะไรต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ พยายามต่อไปนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ นี่เป็นเพียงความเห็นจากผู้วิจารณ์เท่านั้นนะคะ ไม่เคืองกันเนอะ อย่าซีคะแนะนะคะ สู้ๆค่ะ > อ่านน้อยลง
-S&M- | 27 เม.ย. 59
-
0
-
0
"MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)เป็นงานเขียนที่ภาษาเขียนสละสลวย เซ่ย์เห็นว่าเป็นงานเขียนที่ดีมาก เนื่องจากงานเขียนดีอยู่แล้ว เซ่ย์เน้นเรื่องการบรยาย อารมณ์ความรู้สึก ความสมจริงตามที่ขอนะคะ X [ฺ A++] ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเพราะมากค่ะ ส่วนตัวแล้วเราชอบชื่อเรื่องนะคะ ไม่เฉลยเรื่องทั้งหมดและไม่หวานเกินไป X [ A+] เกริ่นนำ/บทนำ ที่จริงส่วนนีี้ทำได้ดีแล้วค่ะ ใช้ฉากเรียกน้ำตามาเ ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นงานเขียนที่ภาษาเขียนสละสลวย เซ่ย์เห็นว่าเป็นงานเขียนที่ดีมาก เนื่องจากงานเขียนดีอยู่แล้ว เซ่ย์เน้นเรื่องการบรยาย อารมณ์ความรู้สึก ความสมจริงตามที่ขอนะคะ X [ฺ A++] ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเพราะมากค่ะ ส่วนตัวแล้วเราชอบชื่อเรื่องนะคะ ไม่เฉลยเรื่องทั้งหมดและไม่หวานเกินไป X [ A+] เกริ่นนำ/บทนำ ที่จริงส่วนนีี้ทำได้ดีแล้วค่ะ ใช้ฉากเรียกน้ำตามาเรียกความสนใจของนักอ่านให้ติดตามเรื่องราวว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงทำให้เกิดผลลัพท์ชวนเศร้าแบบนั้น ภาษาบรรยายสวยค่ะ แต่เซ่ย์สังเกตว่าภาษาสะดุดบางครั้ง เดี๋ยวเซ่ย์บอกในหัวข้อการบรรยายแล้วกันนะคะ X [A++ ] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) เนื้อเรื่องชวนติดตาม มีรายละเอียดการเรียงเรื่องราวสอดคล้องไปทางเดียวกัน มีโครงเรื่องชัดเจน ใส่รายละเอียด สิ่งแวดล้อมในงานเขียน มีการปูเนื้อเรื่องให้นักอ่านเข้าใจว่ากำลังอ่านเรื่องราวอะไรอยู่ เหตุและผลที่ทำให้ตัวละครคิดหรือรู้สึกในเหตุการณ์นั้น ส่วนเรื่องยุคสมัยและชื่อตัวละคร มองในแง่ความสมจริง ยุคสมัยสมมติขึ้นมา ควรแยกชัดเจนว่าถ้าจะสมมติขึ้นมาก็ต้องมีภาษา ประเพณี วัฒนธรรมและช่วงเวลาของเหตุการณ์ชัดเจนพอให้นักอ่านเดาได้ เช่น ไม่เอาการควบม้าหรือเดินเท้าระหว่างดินแดนมาบวกกับเครื่องบินขับไล่หรือยานอวกาศ เป็นต้น ส่วนเรื่องชื่อตัวละครและชื่อดินแดน เซ่ย์เห็นว่าเนื่องจากเป็นดินแดนติดกันควรเป็นชื่อในทำนองเดียวกันเหมือนไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน ชื่อจะออกมาทำนองไม่ต่างกัน เว้นแต่จะบอกว่าดินแดนที่ผสมผสานหลายวัฒนธรรมรวมกันก็ว่าไป X [A+] การบรรยาย (โดยรวม) 1. การบรรยาย ภาษาที่ใช้ และคำผิดนั้นนับคำได้ ทำให้เห็นถึงความใส่ใจในการเขียน เซ่ย์ชื่นชมจากใจค่ะ แต่เซ่ย์เห็นว่ามีภาษาพูดหรือภาษาที่ขัดกับแนวบรรยายโดยรวมแต่ละตอนปะปนมาบ้าง ขอยกตัวอย่างเป็นบทนำ 'เสียงทุ้มของใครสักคนดังวนอยู่ในโสตประสาท คล้ายจำฝังใจไปแล้ว' ภาษาพูด 'เอาเขากลับมาได้ไหม แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของใครก็ได้ แต่ขอเขาคืนมาได้ไหม' ปฏิเสธซ้อนกันและภาษาเขียนขัดกับความรู้สึกที่หญิงสาวคิดคำนึงในย่อหน้าอื่น ส่วนคำผิดหรือคำที่น่าจะใช้ผิด เช่น บทที่ 6 อิจฉาอยู่กรายๆ น่าจะเป็น อิจฉาอยู่กลายๆ ที่จริงเราไม่ใช่ 'ๆ' มากในงานเขียน ถ้าเลี่ยงได้ควรเลี่ยงนะคะ คำราชาศัพท์ ไม่ต้องวงเล็บคำแปลก็ได้ค่ะ ทำเป็นสรุปท้ายเล่มน่าจะเรียบร้อยกว่าการที่วงเล็บคำแปลด้านหลัง นอกจากนี้ ถ้าเป็นการกระทำของพระราชาต่อบุตร เซ่ย์คิดว่าไม่ควรใช้ราชาศัพท์ เพราะพระราชาศักดิ์สูงกว่า การใช้คำราชาศัพท์เป็นการให้ความเคารพคนที่มีตำแหน่งสูงกว่าหรือเท่าเทียบกัน เช่น เจ้าชายเจ้าหญิงต่างแคว้นมาเจอกัน ถ้าเป็นพระราชาแตะบ่าลูกชาย เป็นศัพท์ธรรมดาน่าจะพอนะคะ X [ A+] บรรยายฉาก เซ่ย์ข้อนิดหนึ่งแล้วกันค่ะ เท่าที่อ่านมาการบรรยายฉากเกี่ยวกับธรรมชาติ สถานที่ต่างๆดีแล้วค่ะ แต่ฉากนองเลือดในบทที่ 1 ต้องปรับนะคะ ยังไม่ให้อารมณ์ความหดหู่สมจริงเท่าไหร่ คือ ตอนแรกขี่ม้าเข้ามาในความมืดโดยหลบหลีกสิ่งขวางทาง พอได้ยินเสียงโอดโอยจึงจุดไฟ ให้ความรู้สึกแปลกๆนะคะ เพราะส่วนใหญ่ ถ้าควบม้ากลางคืนโดยมองอะไรไม่เห็น อย่างน้อยต้องได้กลิ่นคาวเลือดหรือม้าควรแสดงความผิดปกติตามสัญชาตญาณสัตว์ X [ A++] การบรรยายตัวละคร กาบรรยายตัวละครถือว่าทำได้ดีนะคะ ไม่ได้บรรยายครั้งเดียวจบ แต่เผยรูปร่างหน้าตาและลักษณะนิสัยของตัวละครในแต่ละตอนที่ผ่านไป เซ่ย์ชอบนะคะ X [A+ ] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน ที่จริงเซ่ย์ไม่อยากตัดคะแนนเลยค่ะ แต่เซ่ย์เห็นว่าบางฉากเอาเข้ามาแล้วทำให้อารมณ์สะดุดไปนิด อย่างฉากชาคีย์ดูแลหญิงสาวหรือแลกที่นั่งไปบังลมให้ นายอนาวิลเข้ามาขัดจังหวะ ล้อเลียนชาคีย์เยอะเกินทำให้อารมณ์สะดุด รวมทั้งแปลกใจเรื่องขี่ม้า ที่ให้หญิงสาวขี่ด้านหลังเพราะชาคีย์ต้องการบังลมให้ เซ่ย์ไม่เคยขี่ม้านะคะ แต่เคยซ้อนมอเตอร์ไซด์ ไม่รู้ว่าเหมือนกันไหม แต่คนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังเนี่ยรับลมเต็มๆ ต้องโอบเอวคนขี่เอาไว้ ลองจินตนาการดูค่ะ ชาคีย์เป็นผู้ชายตัวใหญ่ซึ่งหญิงสาวไม่น่าจะโอบเอวได้ และตามปกติคนไม่รู้จักกันก็ไม่ทำอยู่แล้ว อย่างมากก็แค่จับชายเสื้อ ถ้าควบม้าเร็วมาก แล้วหญิงสาวตัวเล็กเกาะอยู่ข้างหลัง เซ่ย์กลัวว่าเธอจะปลิวไปกับลมแทน ที่จริงตรงนี้ให้หญิงสาวอยู่ด้านหน้าเหมือนเดิม แต่พิงอกชาคีย์หวังเป็นที่พึ่งและไว้วางใจ น่าจะสร้างความหวานมากขึ้นนะคะ X [ A++] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า เซ่ย์ไม่มีความเห็นอะไร นอกจากบอกว่าดีแล้วค่ะ X โดยรวม [ A++] เป็นงานเขียนที่เซ่ย์ชอบนะคะ และเชียร์ให้แต่งจนจบ แค่เปลี่ยนแปลงเรื่องราวนิดหน่อยเพื่อความสมจริง งานเขียนของคุณเอวาลินถือว่าดีมากในตัวเอง ~ การเขียนบรรยายเก่งหรือไม่ เป็นเรื่องของประสบการณ์ ขอเพียงมีความพยายามและไม่ท้อถอย ความฝันในการเป็นนักเขียนไม่ไกลเกินเอื้อมแน่นอนค่ะ ขอบคุณมากที่่ใช้บริการ MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ~ อ่านน้อยลง
เซ่ย์ | 28 เม.ย. 59
-
0
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"MORTZ รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)เป็นงานเขียนที่ภาษาเขียนสละสลวย เซ่ย์เห็นว่าเป็นงานเขียนที่ดีมาก เนื่องจากงานเขียนดีอยู่แล้ว เซ่ย์เน้นเรื่องการบรยาย อารมณ์ความรู้สึก ความสมจริงตามที่ขอนะคะ X [ฺ A++] ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเพราะมากค่ะ ส่วนตัวแล้วเราชอบชื่อเรื่องนะคะ ไม่เฉลยเรื่องทั้งหมดและไม่หวานเกินไป X [ A+] เกริ่นนำ/บทนำ ที่จริงส่วนนีี้ทำได้ดีแล้วค่ะ ใช้ฉากเรียกน้ำตามาเ ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นงานเขียนที่ภาษาเขียนสละสลวย เซ่ย์เห็นว่าเป็นงานเขียนที่ดีมาก เนื่องจากงานเขียนดีอยู่แล้ว เซ่ย์เน้นเรื่องการบรยาย อารมณ์ความรู้สึก ความสมจริงตามที่ขอนะคะ X [ฺ A++] ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเพราะมากค่ะ ส่วนตัวแล้วเราชอบชื่อเรื่องนะคะ ไม่เฉลยเรื่องทั้งหมดและไม่หวานเกินไป X [ A+] เกริ่นนำ/บทนำ ที่จริงส่วนนีี้ทำได้ดีแล้วค่ะ ใช้ฉากเรียกน้ำตามาเรียกความสนใจของนักอ่านให้ติดตามเรื่องราวว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงทำให้เกิดผลลัพท์ชวนเศร้าแบบนั้น ภาษาบรรยายสวยค่ะ แต่เซ่ย์สังเกตว่าภาษาสะดุดบางครั้ง เดี๋ยวเซ่ย์บอกในหัวข้อการบรรยายแล้วกันนะคะ X [A++ ] เนื้อเรื่อง (โดยรวม) เนื้อเรื่องชวนติดตาม มีรายละเอียดการเรียงเรื่องราวสอดคล้องไปทางเดียวกัน มีโครงเรื่องชัดเจน ใส่รายละเอียด สิ่งแวดล้อมในงานเขียน มีการปูเนื้อเรื่องให้นักอ่านเข้าใจว่ากำลังอ่านเรื่องราวอะไรอยู่ เหตุและผลที่ทำให้ตัวละครคิดหรือรู้สึกในเหตุการณ์นั้น ส่วนเรื่องยุคสมัยและชื่อตัวละคร มองในแง่ความสมจริง ยุคสมัยสมมติขึ้นมา ควรแยกชัดเจนว่าถ้าจะสมมติขึ้นมาก็ต้องมีภาษา ประเพณี วัฒนธรรมและช่วงเวลาของเหตุการณ์ชัดเจนพอให้นักอ่านเดาได้ เช่น ไม่เอาการควบม้าหรือเดินเท้าระหว่างดินแดนมาบวกกับเครื่องบินขับไล่หรือยานอวกาศ เป็นต้น ส่วนเรื่องชื่อตัวละครและชื่อดินแดน เซ่ย์เห็นว่าเนื่องจากเป็นดินแดนติดกันควรเป็นชื่อในทำนองเดียวกันเหมือนไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน ชื่อจะออกมาทำนองไม่ต่างกัน เว้นแต่จะบอกว่าดินแดนที่ผสมผสานหลายวัฒนธรรมรวมกันก็ว่าไป X [A+] การบรรยาย (โดยรวม) 1. การบรรยาย ภาษาที่ใช้ และคำผิดนั้นนับคำได้ ทำให้เห็นถึงความใส่ใจในการเขียน เซ่ย์ชื่นชมจากใจค่ะ แต่เซ่ย์เห็นว่ามีภาษาพูดหรือภาษาที่ขัดกับแนวบรรยายโดยรวมแต่ละตอนปะปนมาบ้าง ขอยกตัวอย่างเป็นบทนำ 'เสียงทุ้มของใครสักคนดังวนอยู่ในโสตประสาท คล้ายจำฝังใจไปแล้ว' ภาษาพูด 'เอาเขากลับมาได้ไหม แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของใครก็ได้ แต่ขอเขาคืนมาได้ไหม' ปฏิเสธซ้อนกันและภาษาเขียนขัดกับความรู้สึกที่หญิงสาวคิดคำนึงในย่อหน้าอื่น ส่วนคำผิดหรือคำที่น่าจะใช้ผิด เช่น บทที่ 6 อิจฉาอยู่กรายๆ น่าจะเป็น อิจฉาอยู่กลายๆ ที่จริงเราไม่ใช่ 'ๆ' มากในงานเขียน ถ้าเลี่ยงได้ควรเลี่ยงนะคะ คำราชาศัพท์ ไม่ต้องวงเล็บคำแปลก็ได้ค่ะ ทำเป็นสรุปท้ายเล่มน่าจะเรียบร้อยกว่าการที่วงเล็บคำแปลด้านหลัง นอกจากนี้ ถ้าเป็นการกระทำของพระราชาต่อบุตร เซ่ย์คิดว่าไม่ควรใช้ราชาศัพท์ เพราะพระราชาศักดิ์สูงกว่า การใช้คำราชาศัพท์เป็นการให้ความเคารพคนที่มีตำแหน่งสูงกว่าหรือเท่าเทียบกัน เช่น เจ้าชายเจ้าหญิงต่างแคว้นมาเจอกัน ถ้าเป็นพระราชาแตะบ่าลูกชาย เป็นศัพท์ธรรมดาน่าจะพอนะคะ X [ A+] บรรยายฉาก เซ่ย์ข้อนิดหนึ่งแล้วกันค่ะ เท่าที่อ่านมาการบรรยายฉากเกี่ยวกับธรรมชาติ สถานที่ต่างๆดีแล้วค่ะ แต่ฉากนองเลือดในบทที่ 1 ต้องปรับนะคะ ยังไม่ให้อารมณ์ความหดหู่สมจริงเท่าไหร่ คือ ตอนแรกขี่ม้าเข้ามาในความมืดโดยหลบหลีกสิ่งขวางทาง พอได้ยินเสียงโอดโอยจึงจุดไฟ ให้ความรู้สึกแปลกๆนะคะ เพราะส่วนใหญ่ ถ้าควบม้ากลางคืนโดยมองอะไรไม่เห็น อย่างน้อยต้องได้กลิ่นคาวเลือดหรือม้าควรแสดงความผิดปกติตามสัญชาตญาณสัตว์ X [ A++] การบรรยายตัวละคร กาบรรยายตัวละครถือว่าทำได้ดีนะคะ ไม่ได้บรรยายครั้งเดียวจบ แต่เผยรูปร่างหน้าตาและลักษณะนิสัยของตัวละครในแต่ละตอนที่ผ่านไป เซ่ย์ชอบนะคะ X [A+ ] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน ที่จริงเซ่ย์ไม่อยากตัดคะแนนเลยค่ะ แต่เซ่ย์เห็นว่าบางฉากเอาเข้ามาแล้วทำให้อารมณ์สะดุดไปนิด อย่างฉากชาคีย์ดูแลหญิงสาวหรือแลกที่นั่งไปบังลมให้ นายอนาวิลเข้ามาขัดจังหวะ ล้อเลียนชาคีย์เยอะเกินทำให้อารมณ์สะดุด รวมทั้งแปลกใจเรื่องขี่ม้า ที่ให้หญิงสาวขี่ด้านหลังเพราะชาคีย์ต้องการบังลมให้ เซ่ย์ไม่เคยขี่ม้านะคะ แต่เคยซ้อนมอเตอร์ไซด์ ไม่รู้ว่าเหมือนกันไหม แต่คนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังเนี่ยรับลมเต็มๆ ต้องโอบเอวคนขี่เอาไว้ ลองจินตนาการดูค่ะ ชาคีย์เป็นผู้ชายตัวใหญ่ซึ่งหญิงสาวไม่น่าจะโอบเอวได้ และตามปกติคนไม่รู้จักกันก็ไม่ทำอยู่แล้ว อย่างมากก็แค่จับชายเสื้อ ถ้าควบม้าเร็วมาก แล้วหญิงสาวตัวเล็กเกาะอยู่ข้างหลัง เซ่ย์กลัวว่าเธอจะปลิวไปกับลมแทน ที่จริงตรงนี้ให้หญิงสาวอยู่ด้านหน้าเหมือนเดิม แต่พิงอกชาคีย์หวังเป็นที่พึ่งและไว้วางใจ น่าจะสร้างความหวานมากขึ้นนะคะ X [ A++] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า เซ่ย์ไม่มีความเห็นอะไร นอกจากบอกว่าดีแล้วค่ะ X โดยรวม [ A++] เป็นงานเขียนที่เซ่ย์ชอบนะคะ และเชียร์ให้แต่งจนจบ แค่เปลี่ยนแปลงเรื่องราวนิดหน่อยเพื่อความสมจริง งานเขียนของคุณเอวาลินถือว่าดีมากในตัวเอง ~ การเขียนบรรยายเก่งหรือไม่ เป็นเรื่องของประสบการณ์ ขอเพียงมีความพยายามและไม่ท้อถอย ความฝันในการเป็นนักเขียนไม่ไกลเกินเอื้อมแน่นอนค่ะ ขอบคุณมากที่่ใช้บริการ MORTZ รับวิจารณ์นิยาย ~ อ่านน้อยลง
เซ่ย์ | 28 เม.ย. 59
-
0
-
0
"SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ A สวัสดีคุณเอวาลินนะคะ ขอบคุณที่ไว้วางใจให้เราวิจารณ์ค่ะ ดีใจมากๆเลย ขอโทษที่มาส่งงานช้ามากๆนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ หากผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ เพราะเราว่าไปตามความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งเนอะ งั้นมาเริ่มกันเลยค่ะ ชื่อเรื่อง (10/10) ดาราสิตาลัย เราให้เต็มค่ะ เนื่องจากลองอ่านคำโปรยแล้ว รวมทั้งการเกริ่นหน้าบทความ ชื่อเรื่องบอกขอบเขตของเรื่อง ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ A สวัสดีคุณเอวาลินนะคะ ขอบคุณที่ไว้วางใจให้เราวิจารณ์ค่ะ ดีใจมากๆเลย ขอโทษที่มาส่งงานช้ามากๆนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ หากผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ เพราะเราว่าไปตามความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งเนอะ งั้นมาเริ่มกันเลยค่ะ ชื่อเรื่อง (10/10) ดาราสิตาลัย เราให้เต็มค่ะ เนื่องจากลองอ่านคำโปรยแล้ว รวมทั้งการเกริ่นหน้าบทความ ชื่อเรื่องบอกขอบเขตของเรื่องชัดเจน ไม่ออกนอกทะเลและเป็นชื่อที่สละสลวย นางเอกเปรียบเหมือนดาราของเจ้าป่าแห่งสิตาลัย ถือว่าดีพอควรค่ะ ชื่อเหมาะมากและน่าตาม การตกแต่งบทความ (3/5) มีรูปตัวเอกประกอบนิดหน่อย ธีมบทความให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในป่าดีค่ะ เหมาะกับบทบาทของพระเอกที่เป็นเจ้าป่า ตัวหนังสือเยอะไปบ้าง จากที่สังเกต ไรท์เปิดทั้งตอนและอธิบายทั้งหน้าบทความเยอะเลย เกี่ยวกับรายละเอียดเซ็ทนี้ ซึ่งอาจทำให้ดูไม่สบายตาบ้างในบางกรณี แต่เป็นความต้องการของผู้แต่ง ถือว่าข้ามเนอะ โดยส่วนตัว การตกแต่งอยู่ในเกณฑ์พอใช้ ยังไม่มีอะไรดึงดูดพอ แต่เป็นการแต่งที่เรียบสบายตา นิดเดียวที่จะบอกขัดกันตรงมีตัวอักษร เดี๋ยวเอียงเดี๋ยวหนา มันเลยลายตาด้วยน่ะค่ะไรท์ บทบรรยาย (17/20) เห็นไรท์เขียนแจ้งเอาไว้ว่าอยู่ระหว่างแก้ไขงานด้วย แต่เราจะขอติชมและติงเท่าที่เรารู้นะ เราเองก็ไม่ค่อยสันทัดงานเขียนเกี่ยวกับราชวงศ์นะคะ ออกตัวไว้ก่อน เรื่องน่าจะหนักพอสมควร จะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดนะคะ บทนำ อ่านบรรทัดแรกก็มาเลยค่ะ มันเป็นคำคล้องจองกัน ในที่นี้เราอยากแนะเรื่องของการใช้คำคล้องจอง มันสละสลวยและทำให้ไหลลื่นค่ะ แต่ใช้มากไปนักอ่านจะเบื่อเอาได้ บางทีเมื่อเจอสิ่งที่เราตัดได้ก็ควรตัดให้สั้นลง นิยายไม่จำเป็นต้องบรรยายสละสลวยยาวๆค่ะ มีบ้างได้ แต่อย่าใช้หมดทุกประโยค ตัวอย่างคำคล้องระหว่างเพริศแพร้ว แล้วประโยคถัดมาพูดว่าแววรุ้ง คิดว่าไรท์น่าจะตั้งใจเขียน แต่เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้า บางครั้งใช้ได้นะคะ แต่อย่าใช้หมดทุกเม็ด ที่อ่านมีเจอประโยคต่อๆกัน แต่ถามว่าลื่นไหม ลื่นนะคะ ดีพอควร ที่จริงไม่ได้พบเยอะค่ะแต่ขอแนะไว้สักหน่อยหนึ่ง เดี๋ยวเราขออ่านต่อเรื่อยๆ ถ้าพบอะไรที่ขัดใจหรืออะไรจะแจ้งค่ะ อ่านจบบทแรกแล้วค่ะ รู้สึกลุ้นมากๆ การบรรยายส่วนใหญ่ลื่นไหลค่ะ แต่รู้สึกขัดตรงที่นางเอกอธิษฐานในใจที่พูดแทนตัวเองว่าข้า ในขณะที่เวลาพร่ำถึงพระเอกกลับพูดเป็นภาษาคนเมือง มันขัดๆน่ะค่ะ ไม่แน่ใจว่าจงใจให้เป็นแบบนี้หรือเปล่า เผื่อแบบตอนขอพรไรงี้มันศักดิ์สิทธิ์เลยต้องอู้คำเมืองเนอะ ประมาณนี้ ไม่มีอะไรมากค่ะ บทที่ 1 เราอ่านมาเจอประโยคแรกที่คิดว่าขัดๆค่ะ เพื่อหลบสิ่งกีดขวางบางอย่างตามการบังคับบังเหียนจากร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน เรารู้สึกขัดๆเล็กน้อยค่ะ อยากแนะให้ไรท์ลองตัดคำว่าบังเหียนออกไปก็ได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องบรรยายก็รู้ว่าพระเอกบังคับม้าอยู่ อ่านแล้วรู้สึกยาวๆไปนิด ตรงด้านหลังๆที่บอกจากร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน ตัดคำบางคำออกจะดีกว่านะคะ เพื่อความกระชับด้วย ถึงจะเป็นนิยายแนวนี้ก็ตาม ปรับคำ เช่น เพื่อหลบสิ่งกีดขวางบนพื้นตามการบังคับของร่างสูงที่นั่งอยู่ด้านบน ประมาณนี้ค่ะ ไม่มีอะไรมากเนอะ มีอีกอย่างที่เราสงสัยคือ ไรท์บรรยายว่าม้าจำนวนหนึ่งย่างเหยาะไปช้าๆตามการบังคับของร่างสูงใช่ไหมคะ ร่างสูงที่ว่าเรานึกว่าคนเดียวซะอีก ตอนแรกไรท์บอกม้าจำนวนหนึ่งต่อมาบอกคนบังคับคือร่างสูง(หมายความชายคนเดียว) แต่ไม่ได้บอกว่ามาหลายคน มันเลยดูขัดๆกัน ต่อมาไรท์เพิ่งมาบอกบรรยายว่าเป็นกลุ่มคน เราคิดว่าถ้าจะบรรยายแบบนั้นให้บอกส่วนที่ว่ามีม้าจำนวนหนึ่งตามด้วยกลุ่มคนแล้วค่อยพูดถึงร่างสูงซึ่งเป็นหัวหน้าทีหลังดีกว่าค่ะ บอกตามลำดับภาพการบรรยายเพื่อให้เหตุผลสอดคล้องกัน บรรยายแบบนี้เราเข้าใจผิด นึกภาพผิดได้เลยนะ หรืออีกนัย ไรท์บรรยายร่างสูงที่บอกถึงกลุ่มคนโดยรวม เราว่าไม่เหมาะค่ะ เพราะคำนี้ทำให้เรานึกถึงชายหนึ่งคนเอง ลองอ่านทวนอีกทีนะคะ อ่านลงมาภาษาถือว่าลื่นไหลพอควรสมกับที่รีไรท์ไปแล้ว ฮ่าๆ ดีมาก เพลินดีค่ะ มีที่ให้ตินิดเดียว เราอ่านมาเรื่อยๆ สงสัยตรงที่เป็นบทสนทนาระหว่างหญิงสาวที่เพิ่งโดนกระทำชำเรากับชายคนหนึ่ง ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มคน ผู้หญิงคนนั้นในตอนแรกร้องขอความช่วยเหลือ แต่พอพวกนั้นเดินเข้ามาถามดันตอบเปาะ เล่าเรื่องที่เกิดได้ แล้วค่อยมาระแวงทีหลังว่ากลุ่มพวกนี้ใช่คนที่ฆ่าครอบครัวตัวเองหรือเปล่า มันดูไม่สมเหตุสมผลน่ะค่ะ เหมือนระแวงช้าไป ปกติคนเราจะระแวงกัน ต้องมองหน้าก่อน หน้าไม่ไว้ใจก็จะกลัวและไม่กล้าพูดอะไร แต่นี่คือนางไม่ระแวงในตอนแรกเลยดูขัดแย้งทางเหตุผล เราว่าถ้าจะเขียนให้หญิงคนนี้ระแวง ต้องระแวงก่อนแล้วค่อยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น แบบให้ชายคนนั้นบอกเป็นนัยๆก็ได้ว่าพวกเขาเป็นใครมาจากไหนไรงี้ ไม่ทำอะไรพวกเจ้าหรอกแล้วนางคนนั้นถึงค่อยเบาใจ ประมาณนั้นค่ะ อีกอย่างที่อยากเสริมคือ การบรรยายสื่ออารมณ์ยังต้องเพิ่มเติมอยู่บ้าง ความลุ้นมีค่ะ เก็บไว้ดีๆ อ่านมาเรื่อยๆพบบางประโยคนะคะ คำตอบจากหญิงสาวกลุ่มนั้นคือเสียงร้องไห้ที่ดังเข้าไปอีก ที่ขีดเส้นใต้เราว่าเปลี่ยนจะดีกว่าค่ะ รู้สึกขัดๆตรงคำว่า เข้าไปอีก ให้ความรู้สึกเหมือนลึกๆเข้าไปไรงี้ มันไม่ให้ความรู้สึกถึงเสียงที่ดังขึ้นเลย ไรท์น่าจะเข้าใจค่ะ ฮ่าๆ เปลี่ยนเป็นคำอื่นแทนเนอะ เช่น คำตอบจากหญิงสาวกลุ่มนั้นคือเสียงร้องไห้ที่ดังยิ่งขึ้น ประมาณนี้เนอะ ไม่มีอะไรมาก อ่านต่อพบ บางประโยคค่ะ แต่เป็นเพราะเพียงแค่ติดต่อพูดคุย ที่ขีดเส้นใต้เป็นคำสันธานแทบทั้งหมด เอามาต่อกันเลยดูขัดๆค่ะ เลยอยากให้ตัดบางคำออกไปบ้างเนอะ จะลื่นกว่าค่ะ เช่น แต่เพียงแค่ติดต่อพูดคุย เราคิดได้เท่านี้ค่ะ ประมาณนี้เนอะ ไม่มีอะไรมากค่ะ ขอยกเรื่องของบทสนทนามาด้วย เพราะอ่านแล้วขัดๆเล็กน้อยเนอะ “เจ้าคิดหรือว่าหากไม่ไปกับข้าแล้วพวกนั้นมันจะไว้ชีวิตเจ้า ยิ่งพวกเจ้าอยู่กันแบบนี้ มันก็จะยิ่งเหิมเกริมมาไล่บี้เอามากขึ้นเท่านั้น” มันดูยาวๆน่ะค่ะและพอลองออกเสียงแล้ว เราลิ้นพันเลยค่ะ มันดูไม่สมกับบทสนทนา เวลาคนเราพูดๆกัน อยากให้ตัดหั่นให้สั้นลงหน่อยและกระชับพอที่คนจริงๆจะพูดได้น่ะค่ะ ตัวอย่างเช่น “เจ้าคิดหรือว่าหากไม่ไปกับพวกข้า พวกนั้นจะไว้ชีวิตเจ้า ยิ่งอยู่ที่นี่ต่อไป มันก็ยิ่งเหิมเกริมมากขึ้น” ประมาณนี้นะคะ อ่านต่อมาเรื่อยๆจะพบปัญหาความสมจริงอีกที่ก็ตรงการประชุมของพวกพระเอก จะเป็นตรงบทสนทนาที่ค่อนข้างไม่สมจริง อยากให้ลองอ่านทวนดูอีกทีค่ะ เดี๋ยวจะยกไปพูดในส่วนของตัวละครด้วยนะคะ ก็ประมาณนี้เนอะ คำผิด ตามิ – ตาม บทที่ 2 เปิดมาพูดถึงราชาใจทรามที่อยากฆ่าคนเลย การบรรยายยังอยู่ในระดับดีนะคะ รักษามาตรฐาน จะพบปัญหาเดิมในส่วนของความสมจริง ซึ่งจะยกไปพูดในตัวละครค่ะ มีบางส่วนที่อยากแนะนำ รับสั่งพร้อมทั้งพยักพระพักตร์ให้มูเรออกไปพร้อมมหาดเล็ก มัน ออกเสียง พ ต่อกัน อ่านเลยขัดๆไม่ลื่นนะค่ะ อยากให้ลองปรับเปลี่ยนดูเนอะ อาจจะเปลี่ยนคำว่า พร้อมทั้ง เป็น พลาง คำเดียว จะดูโอเคกว่านะคะ อ่านมาเรื่อยๆจะมีบางส่วนที่เคยพูดยกตัวอย่างไปบ้างแล้วนะคะ ในเรื่องของสมจริงของบทสนทนา การบรรยายในนามบุรุษที่ 3 ถือว่าโอเคพอสมควรค่ะ คำผิดและคำฟุ่มเฟือยพบน้อยมากๆอื่นๆจะนำไปอธิบายในหัวข้อต่อๆไปนะคะ เพราะที่อ่านต่อหลังจากนี้ มีปัญหาเพียงประปรายและแนวเดิมๆค่ะ ลองไปอ่านทวนอีกทีเนอะ คำผิดไม่พบค่ะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (15/20) น่าสนใจนะคะ แต่ในส่วนของโครงเรื่อง อย่างที่ไรท์แอบกังวลในเรื่องของความสมจริงในการสร้างประเทศและเมืองสมมต ถามว่าสมจริงไหม การบรรยายสถานที่ ยังทำให้เราเชื่อได้ไม่เต็มร้อยค่ะ กลางๆ เหมือนการบรรยายและบทสนทนาดึงให้เราอยู่ในยุคปัจจุบันที่มีพวกเทคโนโลยี แทนที่จะเป็นอีกประเทศ อีกหมู่บ้าน อีกราชวัง เป็นคนป่า เราว่ามันยังไม่สมจริงเท่าที่ควรจะเป็นค่ะ การบรรยายในเรื่องของการสร้างประเทศสมมต ต้องวางแผนหนักๆในเรื่องของการบรรยายด้านประเทศ ด้านการค้า ด้านสิ่งแวดล้อม สิ่งที่จะประกอบทุกอย่างให้เป็นประเทศประเทศหนึ่ง ซึ่งเรายังมองไม่เห็นภาพตรงนั้นค่ะ ถ้าให้แนะคือ ไปเสริมและเพิ่มเติมการบรรยายบางส่วนเกี่ยวกับประเทศเมืองเหล่านั้นให้หนักขึ้น พูดถึงองค์ประกอบเล็กๆแล้วค่อยบรรยายสิ่งใหญ่ๆจนมันรวมเป็นอาณาจักรหรือประเทศอะไรก็ว่าไป ส่วนภาษาและการบรรยายดีแล้วค่ะ ติดอยู่ที่บทสนทนาและความสมจริงของท้องเรื่องที่ยังดึงเราได้ไม่เต็มร้อยเท่านั้นเองค่ะ ตัวละคร (13/20) ในส่วนนี้จะถูกหักคะแนนเยอะหน่อย เพราะเราลองอ่านไป แต่ละบท ตัวละครยังไม่ชัดเจน คาแรคเตอร์ไม่เด่น เรายังนึกภาพไม่ออกว่าใครพูด ใครท่าทางเป็นอย่างไร โดยส่วนที่เราคิดคือ เวลาตัวละครแต่ละตัวพูด จะมีเอกลักษณ์ของตัวเอง จะมีท่าทางต่างๆ ทำให้เราจำได้ ว่าเขาคือใคร แต่จากที่อ่านมา ไรท์ไม่ได้บรรยายเรื่องรูปลักษณ์ บอกแต่ชื่อและใช้บทสนทนาบอกเท่านั้น ซึ่งบทสนทนานี่แหละทำให้ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ ตัวอย่างเช่น ตอนที่ชาคีย์ไปพบหญิงพวกนั้น ท่าทีดูหนักแน่น น่าเกรงขามและคล้ายคนเย็นชา ตามความรู้สึกที่เราบอกนะคะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ เหมือนชาคีย์เปลี่ยนไป แบบว่า เขาใช้คำพูดเหมือนบาลาน ที่ค่อนข้างก้าวร้าวและใช้อารมณ์ตัดสิน คนนั้นแหละค่ะ ท่าทางที่เรานึกจะเป็นเช่นนั้น อีกทั้งตอนที่คุยเล่นกับคชาด้วย ทำให้คาแรคเตอร์พระเอกไม่ชัดเจนคือบทสนทนาที่เหมือนๆกันไปหมดในบางที เราเข้าใจค่ะ บางทีคือ ตัวละครคุยกัน ไม่อยากให้เครียด แต่ละคนมีนิสัยที่ผ่อนคลาย มีมุมชายขี้เล่นไรงี้เนอะ อีกอย่างเลยคือ ใครนะ บาลูน ใช่ไหม ที่เป็นคนนิ่งๆชอบครุ่นคิดตลอดเวลา ถ้าหากเขาฉลาดพอ เขาจะไม่ชวนฝาแฝดเถียงในการประชุม เรานึกว่าเขาจะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เสียอีก อีกส่วนที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวละครคล้ายๆกันหมดคือ การบรรยายที่น้อยเกินไป ส่วนใหญ่ไรท์จะพูดเล่าประวัติตัวละคร ที่มาตัวละคร แต่ไม่ได้หยิบยกลักษณะหรือท่าทางเด่นๆที่ชัดเจนกว่านี้ขึ้นมาบรรยาย มันทำให้เราอ่านๆไปแล้วไม่เห็นความแตกต่างตรงจุดจุดนั้น ลองกลับไปทวนในเรื่องของบทสนทนานะคะ มันดูคล้ายๆไปหมดเลยค่ะ ถ้าหากแก้ปัญหาตรงนี้ได้จะดีมาก เพราะไรท์บรรยายดีอยู่แล้วค่ะ แค่เสริมและเพิ่มบางอย่างเข้าไปเฉยๆเนอะ การดำเนินเรื่อง (17/20) อยู่ในเกณฑ์ดี ไม่มีช้าหรือเร็วจนเกินไปค่ะ อ่านเพลินมากๆ จะมีตินิดเดียวในบางส่วนค่ะ บทนำ ที่ไรท์พูดถึงนางเอกนั้น พอมาอ่านต่อใน บทที่สอง คล้ายๆกับขาดตัวเชื่อมโยง เหมือนอ่านอยู่ดีๆแล้วฉึบ อารมณ์ขาดช่วงไปเลย คือมันลุ้นนะคะ แต่ขาดเรื่องตัวเชื่อมระหว่างเหตุการณ์ หรือรอยต่อ ความเกี่ยวโยงกัน เราอยากให้ลองเสริมเข้าไป เราคิดว่าน่าจะมีบางคน อ่านบทนำจบแล้วไปอ่านบทต่อไป มีงงอยู่ นี่เรามาอ่านผิดตอนหรือเปล่านะ อะไรประมาณนี้อะค่ะ แต่เราก็รู้แหละ น่าจะเป็นการเล่าเท้าความถึงเรื่องแต่หนหลังของนางเอก เพียงแต่มันหั่นความรู้สึกเราแหละละเอียดมาก ฮ่าๆ อยากให้เสริมนิดหนึ่งเนอะ บทที่ 1 จะพูดถึงฉากที่พระเอกไปพาคนเจียงนามาอยู่ด้วยกันและวางแผนประชุมเนอะโอเคค่ะ ไม่มีอะไร บทที่ 2 ไรท์มาบรรยายถึงฝั่งราชาทรราชมั่ง การดำเนินเรื่องถือว่าโอเคอยู่ค่ะ ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (3/5) บรรยายดีค่ะ สู้ๆนะคะ รวมคะแนน (78/100) หากเราอ่านข้ามหรืออะไรต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ พยายามต่อไปนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ นี่เป็นเพียงความเห็นจากผู้วิจารณ์เท่านั้นนะคะ ไม่เคืองกันเนอะ อย่าซีคะแนะนะคะ สู้ๆค่ะ > อ่านน้อยลง
-S&M- | 27 เม.ย. 59
-
0
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น