[TAEHYUNG x JIMIN] Brother's friend ลบความทรงจำพัคจีมิน #VMIN

#Vmin

คุณคิดว่ารักแรกมันลืมง่ายขนาดนั้นหรอ

...

ถ้าคุณมีวิธีที่ทำให้ลืมได้

สอนผมหน่อยได้มั้ย..

ในวัยเด็กที่แสนสดใสของเด็กตัวเล็กๆที่มีสายตาคู่คมและรีมฝีปากอวบอิ่มเป็นเอกลักษณ์ อย่าง

" พัคจีมิน "

ชีวิตของเด็กชายตัวเล็กที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่พี่ชายสุดที่รักของเขามอบให้

“มันมีอิทธิพลต่อจิตใจของเขามากขนาดนี้เชียวหรอ?”

เขาไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองรู้สึก “หวั่นไหว” กับพี่ชายตนเองตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่รอยยิ้มของพี่ชายที่มอบให้นั้น มันช่างน่าจดจำ และเขาเองก็จดจำมันได้เป็นอย่างดี

♥ และจะอยู่ในใจของเขาตลอดไป ♥

แต่เมื่อเวลาผ่านไป จนเด็กชายเติบโตขึ้นมาก ถึงแม้ทุกอย่างในชีวิตมันจะไม่เหมือนอย่างเมื่อก่อนอีกต่อไปแล้วก็ตาม แต่เขาก็รักและห่วงใยพี่ชายของเขาเสมอมา

จนถึงวันนี้...

“จีมินกูบอกมึงกี่รอบแล้ว ว่าอย่ามาเสือกเรื่องของกู พูดไม่รู้เรื่องไงว้ะ!!”

ร่างของคนตัวสูงพูดด้วยน้ำเสียงติดรำคาญแล้วผลักหัวน้องชายของเขาอย่างหมดอารมณ์

พี่ชายคนเดิมที่คอยมอบรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นให้ และทำให้เขามีความสุขตลอดมา

แต่ทว่า..พี่ชายที่แสนดีเหมือนอย่างเมื่อก่อนมันได้ตายไปแล้วน่ะสิ

“....”

ร่างเล็กเงียบกริบไม่มีคำพูดใดๆออกมากจากริมฝีปากอวบอุ่มของเขา

ไร้น้ำตาที่เคยหลั่งไหลมาตลอด

ถึงแม้จะดูเป็นคนที่โง่เง่ามากๆและเป็นน้องชายที่พี่ชายไม่เคยจะใส่ใจเลยด้วยซ้ำ เหมือนเด็กโง่เง่าคนนึงที่คอยทำลายความสุขของพี่ชายสุดที่รัก ที่พึ่งผลักหัวคนตัวเล็กไปอยู่เมื่อครู่แท้ๆ

แต่เขาก็รู้ดีว่าพี่ชายของเขาเป็นคนอย่างไร...ถึงแม้ว่าตอนนี้พี่ชายของเขาจะเลวระยำต่ำช้ามากแค่ไหนก็ตาม 

ร่างเล็กๆนี้ก็รู้ดีเสมอว่าจริงๆแล้วนั้น พี่ชายของเขานั้นเป็นคน ใจดีและน่ารักมากๆในสายตาของเขา

“ มึงจะเกิดมาเป็นน้องกูทำเหี้ยอะไร กูไม่เคยมีน้องอย่างมึงพัคจีมิน!!”

เพล้ง!!

ความหงุดหงิดของพี่ชายที่มากเกินพอจนไม่สามารถบังคับตัวเองได้อีกต่อไป

ร่างเล็กได้แต่เพียงมองเศษแก้วที่แตกละเอียดอยู่ตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ

คำพูดรุนแรงก็หลั่งออกมาอีกครั้งจากร่างสูงตรงหน้าซึ่งอยู่ในฐานะคนเป็นพี่ชายแท้ๆ 

แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนเป็นน้องที่ยืนนิ่งอยู่ต่อหน้านั้นรู้สึกเจ็บใจแม้แต่น้อย

แต่ดันคิดว่า..

“แล้วคิดว่ากูอยากเกิดเป็นน้องมึงมากหรอครับ วอนโฮ”

ร่างเล็กแสยะยิ้มชั่วร้ายก่อนจะเดินจากไป..

น้องชายที่สุดแสนจะใสซื่อบริสุทธิ์งั้นหรอ?แม่งก็ตายไปเหมือนมึงนั่นแหละ

 ถ้ามีสมองจริงก็คงไม่โง่เสแสร้งทำดีอีกต่อไป

เมื่อเขาเป็นคนดีมามากเกินพอ ก็อยากจะเลวเหมือนที่พี่ชายเป็นอยู่บ้างเหมือนกัน

มึงเลวได้ กูก็เลวได้ไม่แพ้มึงหรอก

น้องชายที่โง่เพราะยอมมอบใจให้คนแบบนี้

ให้ตายเหอะผมชอบพี่ชายเหี้ยๆแบบนี้ลงไปได้ยังไงกัน!!!

.... และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ ...

Kim Taehyung 

วี / แท /แทฮยอง 

มองหน้าพี่อยาก..ร้าวหรอครับ:)

Park Jimin

มินมิน/จีมิน/พัคจีมิน

ไม่รักกันก็อย่าให้ความหวัง

Jeon Jungkook

จองกุก/กุก

ประธานนักเรียนอย่างพี่ก็ไม่ใช่คนดีหรอกนะครับ:)

Shin Hosoek

วอนโฮ

ก็ไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีเหมือนคนอื่น

Lee Minhyuk 

มินฮยอก/มินมุง

ผมมีอะไรดีกว่ามันตั้งเยอะนะครับ:)

Lim Changkyun

ไอเอ็ม/ชางกยุน/กุ๊ง

คนโง่..อย่าอวดรู้

*อาจจะมีตัวละครอื่นเพิ่มเมื่อไหร่ก็ได้*

ความรักระหว่างเรามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

V:พี่รักเธอมากกว่าพี่ชายแกหลายเท่า..

รู้ตัวมั้ยพัคจีมิน

Jimin:ผมเองก็รักพี่วีนะครับ

V:ถ้าเธอรักพี่..แล้วเมื่อไหร่จะลืมมันซะที

Jimin:ไม่มีวันเป็นไปได้ครับตราบใดที่วอนโฮยังอยู่ผมไม่มีทางลืมแน่นอน

คำเตือน!!

1.ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง ดราม่า เลวร้าย ไม่เหมาะสมกับคนโลกสวยนะคะ

2.ศิลปินในเนื้อเรื่องเป็นเพียงเรื่องสมมติเท่านั้น

3.คำหยาบเยอะมาก 18+ มีNCแน่นอน

4.ปล.เคะสามารถท้องได้นะคะ

                           TW:@Praw_Yaibaz

ถ้าชอบ อย่าลืมcommentให้กำลังใจไรท์ด้วยน้าค้า

ที่สำคัญถ้าอยากรู้ว่าเรื่องราวนี้จะเป็นอย่างไร

กด favorite ไว้เลยค้า  ความจริงฟิคเรื่องนี้จีมินค่อนข้างน่าสงสาร  

 และเลวร้ายมากใช้แท็กนี้ละกันค่า

ช่วยสกรีมแท็กให้หน่อยนะคะ #จีมินทนได้