คลังเก็บ FW Mail

ลำดับตอนที่ #4 : แสงแดดผู้ใจดี

แสงแดดยามเช้าปลอมตัวเป็นเด็กตัวเล็กที่มีแสงเรืองรองในร่างกาย
เขาลงมาวิ่งเล่นอยู่รอบ ๆ บ้าน วิ่งอยู่บนสะพาน
นั่งอยู่บนเสาไฟฟ้า กระโดดไปมาบนผิวน้ำ ดูมีความสุขมาก


เช้าวันนี้ เขากำลังเดินอยู่บนสนามหญ้า
และได้ยินเสียงเพลงไพเราะมาจากนกตัวหนึ่ง
" สวัสดีจ้ะ " แสงแดดทักทาย
" สวัสดี สวัสดี " นกร้องตอบ
" เธอร้องเพลงเก่งจังเลย " สอนฉันบ้างได้ไหมจ๊ะ "
" เธอมีอะไรมาแลกไหมล่ะ " นกว่า " ถ้ามีสิ่งแลกเปลี่ยน ฉันจะสอนให้ "
แสงแดดไม่มีอะไรแลก จึงเดิน จากนกมาด้วยความเสียใจ

เดินไปไม่นาน เขาก็พบห้องที่มีสีเทียนหลายแท่งกำลังวาด
และระบายสีรูปผีเสื้อแสนสวยกันอยู่อย่าง ขะมักเขม้น
แสงแดดประหลาดใจมากที่สีเทียนวาดรูปได้
" สวัสดีจ้ะ ฉันอยากวาดรูประบายสีได้อย่างพวกเธอจังเลย พวกเธอสอนฉันด้วยได้ไหมจ๊ะ "
" สวัสดีแสงแดด " พวกสีเทียนร้องตอบ
" พวกเราสอนให้เธอวาดรูปก็ได้จ้ะ แต่เธอมีอะไรให้พวกเรา เป็นการตอบแทนหรือเปล่า "
แสงแดดไม่มีอะไรจะมอบให้เป็นสิ่งตอบแทนได้
เขาจึงเดินจากมาด้วยความเศร้าสร้อย

เมื่อเดินต่อไป แสงแดดก็พบกับแว่นตาที่กำลังอ่านหนังสืออยู่อย่างตั้งใจ
แสงแดดตื่นเต้นมากที่แว่นตาอ่านหนังสือได้
เขาอยากรู้ว่าในหนังสือเล่าถึงเรื่องอะไรบ้าง
" สวัสดี " เขาทักแว่นตาเบา ๆ
" สวัสดี " แว่นตาตอบโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง
" กำลังอ่านหนังสือสนุกทีเดียว "
" ฉันอยากอ่านหนังสือได้เหมือนเธอจังเลย เธอพอจะสอนฉันได้ไหมจ๊ะ "
" ได้สิ " แว่นตาตอบ
" แต่เธอมีอะไรตอบแทนให้ฉันหรือเปล่าล่ะ ฉันต้องได้รับสิ่งตอบแทนด้วยนะ "
" ฉันไม่มีสิ่งใดให้กับเธอเลย " แสงแดดพูดด้วยความเศร้าใจ

แสงแดดไม่มีสิ่งใดตอบแทนเช่นเคย จึงต้องเดินจากมาอย่างสิ้นหวัง
เขาเดินไปในที่ต่าง ๆ อย่างเงียบเชียบ ไม่รู้สึกสนุกเหมือนเคย

" สวัสดีแสงแดด ดีจังเลยที่เธอเดินผ่านมาทางนี้ "
ดอกไม้เล็ก ๆ ร้องทักอย่างดีใจมาจากใต้พุ่มไม้
" สวัสดีดอกไม้ " เขายิ้มให้กับดอกไม้
" ฉันกำลังหัดบานอยู่จ้ะ ฉันจึงอยากเจอเธอ
และอยากขอร้องให้เธอมายืนอยู่ใกล้ ๆ ฉัน
ฉันอยากได้แสงแดดที่อบอุ่นพอดีจ้ะ "

ในที่ซึ่งดอกไม้ยืนอยู่นั้น มืดครึ้มเกินกว่าสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ จะเจริญเติบโตได้เต็มที่
แต่ถึงอย่างไร ดอกไม้เล็ก ๆ ก็มีความตั้งใจที่จะบานให้ได้อย่างสมบูรณ์
แสงแดดดีใจมากที่มีโอกาสได้ช่วยเหลือผู้อื่น
" ตกลง ฉันจะให้แสงที่อบอุ่นแก่เธอนานเท่าที่เธอต้องการ "
" ขอบใจมากแสงแดด แต่ฉันไม่มีสิ่งใดจะตอบแทนให้เธอเลยนะจ๊ะ "
ดอกไม้กล่าวเศร้า ๆ แสงแดดรู้ดีว่าดอกไม้จะรู้สึกเศร้าเสียใจเพียงใด
หากเขาปฏิเสธที่จะให้แสงกับเธอ เขาจึงยิ้มและบอกว่า
" ไม่เป็นไรหรอก ฉันเต็มใจช่วยเธอจ้ะ "
แล้วแสงแดดก็เดินไปเปล่งประกายให้แสงสว่างที่อบอุ่นแก่ดอกไม้ที่ใต้พุ่มไม้นั้น

ในที่สุดดอกไม้ก็สามารถเผยอกลีบเป็นดอกไม้บานที่สวยงามได้สมความตั้งใจ
แสงแดดรู้สึกภูมิใจที่ได้ เห็นดอกไม้บาน
เขามีความสุขมาก เขาจึงคิดว่าจะช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจในทุกครั้งที่มีโอกาส
โดยไม่หวังว่าจะได้รับผลตอบแทนใด ๆ เลย
ตั้งแต่นั้นมา แสงแดดก็เดินทางไปในที่ต่าง ๆ
เพื่อให้ความอบอุ่นแก่ต้นไม้ ถนน บ้าน เสื้อผ้า ถุงเท้า
แม่น้ำ แมว จักรยาน คน รองเท้า ฯลฯ
ด้วยความสุขใจจนทุกวันนี้

ลองมอบสิ่งที่เรามีอยู่ให้กับผู้อื่น โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนดูสิ
แล้วเราจะรู้สึกดีกับสิ่งที่เราได้ทำลงไป ยังมีความต้องการอีกมากมายจากคนรอบข้าง
ซึ่งเราสามารถช่วยได้ ลองหาดูแล้วเราก็จะพบนะจ๊ะ